Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 24 lutego 2010 r. w sprawie F-89/08, P przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 10 maja 2010 r. przez P

(Sprawa T-213/10 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: P (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat E. Boigelot)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania wnoszącego odwołanie

stwierdzenie, że odwołanie jest dopuszczalne i zasadne oraz w efekcie:

uchylenie wyroku wydanego w dniu 24 lutego 2010 r. przez trzecią izbę Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej w sprawie F-89/08, doręczonego wnoszącej odwołanie w dniu 1 marca 2010 r., na mocy którego skarga wnoszącej odwołanie mająca na celu w szczególności stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu z dnia 15 kwietnia 2008 r. o zwolnieniu jej i obciążenie Parlamentu obowiązkiem zapłaty na jej rzecz zadośćuczynienia za krzywdę, którą miała ona ponieść została oddalona jako bezzasadna;

uwzględnienie żądań przedstawionych przez wnoszącą odwołanie przed Sądem do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej;

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami obydwu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszego odwołania wnosząca je żąda uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 24 lutego 2010 r., wydanego w sprawie F-89/08 P przeciwko Parlamentowi, na mocy którego skarga wnoszącej odwołanie mająca na celu w szczególności stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego o rozwiązaniu z nią umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego i zasądzenie na jej rzecz zadośćuczynienia za krzywdę, którą miała ponieść została oddalona.

Celem uzasadnienia odwołania wnosząca je ponosi trzy zarzuty:

naruszenie prawa i przedstawienie wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia, ponieważ SSP uznał, że zaznajomienie się z powodami decyzji tylko poprzez sprawdzenie jej akt osobistych jest wystarczające i nie prowadzi do stwierdzenia nieważności tejże decyzji pomimo tego, że instytucja nie przedstawiła tych powodów ani w decyzji o zwolnieniu ani w decyzji o oddaleniu zażalenia;

błędna interpretacja przez SSP: i) systemu podziału władzy między administracją i sądownictwem i równowagi instytucjonalnej, ii) art. 26 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej oraz iii) prawa do skutecznej ochrony sądowej, ponieważ SSP zajął miejsce Parlamentu Europejskiego przedstawiając - zamiast niego - domniemane powody decyzji zaskarżonej przed SSP;

niewystarczające uzasadnienie zaskarżonego wyroku, ponieważ SSP pominął okoliczność, że przedstawione mu akta sprawy, które stanowiły podstawę wydania zaskarżonej decyzji były wewnętrznie sprzeczne i to pomimo tego, że wnosząca odwołanie zwróciła uwagę na te niespójności w skardze wniesionej przez nią w pierwszej instancji.

____________