ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 18ης Μαρτίου 2015

Υπόθεση F‑27/14

DK

κατά

Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

«Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΥΕΔ – Υπάλληλος – Πειθαρχική διαδικασία – Παύση χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων – Άρθρο 25 του παραρτήματος ΙΧ του ΚΥΚ – Παράλληλη ποινική δίωξη – Αμφότερες οι διαδικασίες, ενώπιον της ΑΔΑ και ενώπιον του ποινικού δικαστή, αφορούν τα ίδια πραγματικά περιστατικά»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο DK ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της 16ης Ιανουαρίου 2014 με την οποία ο διοικητικός γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), ενεργώντας ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ), του επέβαλε την κύρωση της παύσεως χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων, με ισχύ από 1ης Φεβρουαρίου 2014.

Απόφαση:      Η απόφαση της 16ης Ιανουαρίου 2014 με την οποία η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης έπαυσε τον DK από τα καθήκοντά του χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων ακυρώνεται. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του DK.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Πειθαρχικό καθεστώς – Πειθαρχική διαδικασία – Ταυτόχρονη κίνηση πειθαρχικών και ποινικών διαδικασιών για τις ίδιες πράξεις – Υποχρέωση της Διοικήσεως για οριστική ρύθμιση της καταστάσεως του υπαλλήλου μόνον αφού καταστεί αμετάκλητη η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα IX, άρθρο 25)

2.      Υπάλληλοι – Πειθαρχικό καθεστώς – Πειθαρχική διαδικασία – Ταυτόχρονη κίνηση πειθαρχικών και ποινικών διαδικασιών για τις ίδιες πράξεις – Σκοπός της αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας – Υποχρέωση συμμορφώσεως με τις διαπιστώσεις του ποινικού δικαστηρίου επί των πραγματικών περιστατικών – Δυνατότητα χαρακτηρισμού αυτών με γνώμονα την έννοια του πειθαρχικού παραπτώματος

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα IX, άρθρο 25)

3.      Υπάλληλοι – Πειθαρχικό καθεστώς – Πειθαρχική διαδικασία – Συνύπαρξη πειθαρχικής διαδικασίας και ποινικής διώξεως – Υποχρέωση του υπαλλήλου να παράσχει στη Διοίκηση στοιχεία που επιτρέπουν τη σύγκριση των πραγματικών περιστατικών που αφορά η πειθαρχική διαδικασία με αυτά που αποτελούν αντικείμενο της ποινικής διώξεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα IX, άρθρο 25)

1.      Από το άρθρο 25, του παραρτήματος ΙΧ του ΚΥΚ προκύπτει ότι απαγορεύεται στην ΑΔΑ να ρυθμίζει οριστικά, από πειθαρχικής απόψεως, την κατάσταση του ενδιαφερομένου υπαλλήλου με το να αποφαίνεται επί πράξεων που αποτελούν συγχρόνως αντικείμενο ποινικής διαδικασίας, για όσο χρονικό διάστημα η εκδοθείσα από το επιληφθέν ποινικό δικαστήριο απόφαση δεν έχει καταστεί αμετάκλητη. Συνεπώς, το άρθρο αυτό δεν παρέχει στην εν λόγω αρχή, η οποία είναι αρμόδια να ρυθμίσει οριστικά την κατάσταση του υπαλλήλου κατά του οποίου έχει κινηθεί πειθαρχική διαδικασία, διακριτική ευχέρεια σε σχέση με τη δυνατότητα αναστολής ή μη της εκδόσεως αποφάσεως επί της καταστάσεως του εν λόγω υπαλλήλου εφόσον αυτός διώκεται ενώπιον ποινικού δικαστηρίου.

(βλ. σκέψη 37)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: αποφάσεις Τζοάνος κατά Επιτροπής, T‑74/96, EU:T:1998:58, σκέψεις 32 και 33· Pessoa e Costa κατά Επιτροπής, T‑166/02, EU:T:2003:73, σκέψη 45· François κατά Επιτροπής, T‑307/01, EU:T:2004:180, σκέψη 59, και Franchet και Byk κατά Επιτροπής, T‑48/05, EU:T:2008:257, σκέψη 341

2.      Το άρθρο 25 του ΚΥΚ έχει διττό λόγο υπάρξεως. Αφενός, το άρθρο αυτό ανταποκρίνεται στην ανάγκη η θέση του ενδιαφερομένου υπαλλήλου στο πλαίσιο της ποινικής διώξεως που έχει ασκηθεί εναντίον του να μην επηρεάζεται λόγω πράξεων για τις οποίες έχει επίσης κινηθεί πειθαρχική διαδικασία εντός του οικείου οργάνου. Αφετέρου, η αναστολή της πειθαρχικής διαδικασίας εν αναμονή της περατώσεως της ποινικής διαδικασίας παρέχει τη δυνατότητα να ληφθούν υπόψη, στο πλαίσιο της εν λόγω πειθαρχικής διαδικασίας, διαπιστώσεις επί των πραγματικών περιστατικών που περιλαμβάνονται στην απόφαση του ποινικού δικαστή όταν αυτή έχει καταστεί αμετάκλητη. Συγκεκριμένα, το άρθρο 25 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ καθιερώνει την αρχή κατά την οποία «εκκρεμούσης της ποινικής δίκης αναστέλλεται η πειθαρχική διαδικασία», πράγμα που δικαιολογείται, ιδίως, από το γεγονός ότι τα εθνικά ποινικά δικαστήρια διαθέτουν μεγαλύτερη εξουσία έρευνας απ’ ό,τι η ΑΔΑ. Επομένως, στην περίπτωση κατά την οποία τα ίδια πραγματικά περιστατικά μπορούν να συνιστούν ποινικό αδίκημα και παράβαση των εκ του ΚΥΚ υποχρεώσεων του υπαλλήλου, η Διοίκηση δεσμεύεται από τις διαπιστώσεις ως προς τα πραγματικά περιστατικά που περιλαμβάνονται στην απόφαση του ποινικού δικαστηρίου στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας. Αφού το εν λόγω δικαστήριο διαπιστώσει το υποστατό των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση περιπτώσεως, η Διοίκηση δύναται, εν συνεχεία, να προβεί στον νομικό χαρακτηρισμό τους από πλευράς της εννοίας του πειθαρχικού παραπτώματος, εξετάζοντας ιδίως αν τα ως άνω περιστατικά συνιστούν παραβάσεις των εκ του ΚΥΚ υποχρεώσεων.

Επομένως, δεν επιτρέπεται στη Διοίκηση να αποφαίνεται οριστικά επί της καταστάσεως του ενδιαφερομένου υπαλλήλου, από πειθαρχικής απόψεως, έως ότου η απόφαση του επιληφθέντος ποινικού δικαστηρίου καταστεί αμετάκλητη. Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση που η ποινική διαδικασία έχει διαρκέσει περίπου δέκα έτη σε πρώτο βαθμό και ο προσφεύγων έχει ασκήσει έφεση. Πράγματι, ο εν λόγω υπάλληλος έχει κάθε συμφέρον να ληφθεί στην πειθαρχική διαδικασία υπόψη ενδεχόμενη αμετάκλητη απόφαση του ποινικού δικαστηρίου που θα κάνει δεκτή την έφεσή του.

Εξάλλου, η Διοίκηση δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι μπορεί να απομονώσει ορισμένες ειδικές πράξεις από ένα σύνολο πράξεων που αποτελούν μια πιθανώς αξιόποινη συμπεριφορά προκειμένου να αιτιολογήσει οριστική πειθαρχική απόφαση ενώ βρίσκεται ταυτόχρονα σε εξέλιξη ποινική διαδικασία που αφορά την εν λόγω συμπεριφορά.

(βλ. σκέψεις 38, 61, 66, 70 και 74)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: αποφάσεις Τζοάνος κατά Επιτροπής, EU:T:1998:58, σκέψη 34· A κατά Επιτροπής, T-23/00, EU:T:2000:273, σκέψη 37· François κατά Επιτροπής, EU:T:2004:180, σκέψεις 73 και 75, και Franchet και Byk κατά Επιτροπής, EU:T:2008:257, σκέψη 342

3.      Στον εμπλεκόμενο υπάλληλο εναπόκειται να παράσχει στην ΑΔΑ τα στοιχεία που της επιτρέπουν να εκτιμήσει αν οι πράξεις που του καταλογίζονται στο πλαίσιο της πειθαρχικής διαδικασίας αποτελούν παράλληλα αντικείμενο ποινικής διώξεως εις βάρος του. Πράγματι, μόνον αν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη μπορούν να προσδιοριστούν οι πράξεις τις οποίες αυτή αφορά και να συγκριθούν με τις πράξεις για τις οποίες κινήθηκε η πειθαρχική διαδικασία προκειμένου να κριθεί αν ενδεχομένως ταυτίζονται.

(βλ. σκέψη 42)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση Τζοάνος κατά Επιτροπής, EU:T:1998:58, σκέψη 35