WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 3 marca 2009 r.
Sprawa F-63/07
Maria Patsarika
przeciwko
Europejskiemu Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop)
Służba publiczna – Personel kontraktowy – Przeniesienie z urzędu – Prawo do obrony – Zwolnienie po okresie próbnym – Postępowanie zaoczne
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której M. Patsarika żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji dyrektor Cedefop z dnia 20 września 2006 r. w sprawie rozwiązania z nią, po okresie próbnym, umowy o pracę na czas określony w charakterze członka personelu kontraktowego, zawartej w dniu 27 września 2005 r. na okres dwóch lat, ze skutkiem od dnia 1 października 2005 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżąca pokrywa trzy czwarte własnych kosztów. Cedefop pokrywa własne koszty i jedną czwartą kosztów poniesionych przez skarżącą.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Doręczenie
(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 3)
2. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Okres próbny – Przedmiot
(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 84)
3. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Okres próbny – Możliwość przedłużenia okresu próbnego
(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 84)
4. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Okres próbny – Decyzja o zwolnieniu po okresie próbnym – Elementy oceny
(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 84)
5. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Okres próbny – Ocena wyników
(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 84)
6. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Decyzja mająca wpływ na sytuację administracyjną członka personelu kontraktowego
(regulamin pracowniczy, art. 26; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 11 akapit pierwszy)
1. Doręczenie decyzji o oddaleniu zażalenia w języku, który nie jest ani językiem ojczystym urzędnika, ani językiem, w którym zażalenie zostało napisane, jest zgodne z przepisami, pod warunkiem że zainteresowany był w stanie skutecznie się zapoznać z decyzją. Jeżeli natomiast adresat wspomnianej decyzji uważa, że nie jest w stanie jej zrozumieć, powinien z dochowaniem wszelkiej staranności wystąpić do instytucji o dostarczenie tłumaczenia na język zażalenia lub na jego język ojczysty. Jeżeli wniosek w tej sprawie zostanie złożony bez zwłoki, termin do wniesienia skargi rozpoczyna bieg dopiero od dnia doręczenia zainteresowanemu urzędnikowi tłumaczenia, chyba że instytucja może wykazać w sposób niepozostawiający żadnych wątpliwości, że urzędnik ten mógł skutecznie zapoznać się zarówno z rozstrzygnięciem, jak i z uzasadnieniem decyzji o oddaleniu jego zażalenia w języku, w którym została ona pierwotnie doręczona.
(zob. pkt 31)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑197/98 Rudolph przeciwko Komisji, 23 marca 2000 r., RecFP s. I‑A‑55, II‑241, pkt 43–45; sprawa T‑118/99 Bonaiti Brighina przeciwko Komisji, 7 lutego 2001 r., RecFP s. I‑A‑25, II‑97, pkt 16–19
2. Chociaż okres próbny nie może być zrównany z okresem szkolenia, to konieczne jest, aby urzędnik lub pracownik na okresie próbnym mógł wykazać się swoimi kwalifikacjami. Warunek ten odpowiada wymogom dobrej administracji i równego traktowania, jak również obowiązkowi staranności, odzwierciedlającemu równowagę wzajemnych praw i obowiązków, którą regulamin pracowniczy stworzył w zakresie stosunków między organem publicznym a pracownikami służby publicznej. W praktyce oznacza to, że zainteresowany podczas okresu próbnego musi nie tylko mieć właściwe warunki materialne, lecz również korzystać z odpowiednich wytycznych i porad uwzględniających pełnione obowiązki, ażeby mógł dostosować się do szczególnych potrzeb stanowiska, które zajmuje.
(zob. pkt 39)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 10/55 Mirossevich przeciwko Wysokiej Władzy, 12 grudnia 1956 r., Rec. s. 365, 387 i nast.; sprawa 3/84 Patrinos przeciwko KES, 15 maja 1985 r., Rec. s. 1421, pkt 20, 21
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑26/91 Kupka-Floridi przeciwko KES, 1 kwietnia 1992 r., Rec. s. II‑1615, pkt 44; sprawa T‑568/93 Correia przeciwko Komisji, 30 listopada 1994 r., RecFP s. I‑A‑271, II‑857, pkt 34; sprawa T‑96/95 Rozand-Lambiotte przeciwko Komisji, 5 marca 1997 r., RecFP s. I‑A‑35, II‑97, pkt 95; sprawy połączone T‑373/00, T‑27/01, T‑56/01 i T‑69/01 Tralli przeciwko EBC, 27 czerwca 2002 r., RecFP s. I‑A‑97, II‑453, pkt 69
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑112/06 Krcova przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 18 października 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 48
3. Z samego brzmienia art. 84 ust. 3 i 4 warunków zatrudnienia innych pracowników wynika, że przepis ten w żaden sposób nie uzależnia możliwości przedłużenia okresu próbnego oraz ewentualnego przeniesienia danego pracownika z urzędu do innej jednostki organizacyjnej przez organ upoważniony do zawierania umów zatrudnienia od spełnienia warunku, by pracownik ten wykazał, że w sposób oczywiście nieodpowiedni wykonywał swoje zadania. Tego rodzaju wymóg przewidziany jest wyłącznie w przypadku, gdyby wspomniany organ postanowił zwolnić pracownika przed upływem okresu próbnego. Ponadto, choć art. 84 ust. 3 WZIP wyraźnie daje administracji możliwość, w razie przedłużenia okresu próbnego, przydzielenia pracownika do innej jednostki organizacyjnej, zainteresowany powinien zawsze być w stanie wykazać się swoimi umiejętnościami, a staż powinien przebiegać bez zakłóceń, co oznacza, że należy przestrzegać równoważności stanowisk.
(zob. pkt 44, 45)
4. Decyzja o niepowołaniu na czas nieokreślony różni się przez swój charakter od faktycznego „zwolnienia” osoby powołanej już na czas nieokreślony. O ile w tym ostatnim przypadku wymagane jest szczegółowe badanie powodów uzasadniających rozwiązanie powstałego już stosunku pracy, to przy decyzjach dotyczących powołania na czas nieokreślony urzędników na okresie próbnym badanie powinno mieć charakter ogólny i dotyczyć istnienia wszystkich pozytywnych okoliczności, ujawnionych w trakcie okresu próbnego, pokazujących, że powołanie urzędnika na okresie próbnym na czas nieokreślony leży w interesie służby. To samo odnosi się do okresów próbnych członków personelu kontraktowego.
(zob. pkt 62, 89)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 290/82 Tréfois przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 17 listopada 1983 r., Rec. s. 3751, pkt 24, 25; ww. sprawa Patrinos przeciwko KES, pkt 13
Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Rozand-Lambiotte przeciwko Komisji, pkt 113
5. Administracja korzysta z szerokiego zakresu uznania w odniesieniu do oceny przydatności pracownika na okresie próbnym i wyników jego pracy pod kątem interesu służby. Tym samym Sąd nie może zastąpić swoją oceną oceny administracji w odniesieniu do wyników okresu próbnego i zdatności kandydata do ostatecznego powołania do wspólnotowej służby publicznej, a jego kontrola ogranicza się do stwierdzenia braku oczywistych błędów w ocenie lub nadużycia władzy.
(zob. pkt 63)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 98/81 Munk przeciwko Komisji, 25 marca 1982 r., Rec. s. 1155, pkt 16; ww. sprawa Tréfois przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 29; sprawa 347/82 Alvarez przeciwko Parlamentowi, 5 kwietnia 1984 r., Rec. s. 1847, pkt 16; ww. sprawa Patrinos przeciwko KES, pkt 25
Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Kupka-Floridi przeciwko KES, pkt 52; ww. sprawa Rozand-Lambiotte przeciwko Komisji, pkt 112; ww. sprawa Trolli przeciwko EBC, pkt 76
6. Artykuł 26 regulaminu pracowniczego, mający zastosowanie do członków personelu kontraktowego na mocy art. 11 akapit pierwszy WZIP, zgodnie z którym akta osobowe urzędnika powinny zawierać wszelkie dokumenty dotyczące jego sytuacji administracyjnej oraz wszelkie oceny jego kwalifikacji, wydajności i zachowania, a także wszelkie uwagi urzędnika dotyczące powyższych dokumentów, ma na celu zapewnienie urzędnikowi prawa do obrony i uniknięcie sytuacji, w której podejmowane przez organ powołujący decyzje mające wpływ na sytuację administracyjną i przebieg kariery zawodowej urzędnika podejmowane były na podstawie okoliczności faktycznych związanych z jego zachowaniem, o których nie ma wzmianki w aktach osobowych. Stąd też decyzja oparta na tego rodzaju informacjach narusza przewidziane regulaminem pracowniczym gwarancje i należy stwierdzić jej nieważność ze względu na to, że została wydana wskutek niezgodnego z prawem postępowania.
(zob. pkt 84)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 21/70 Rittweger przeciwko Komisji, 3 lutego 1971 r., Rec. s. 7, pkt 29–41
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑78/92 Perakis przeciwko Parlamentowi, 30 listopada 1993 r., Rec. s. II‑1299, pkt 27; sprawa T‑109/92 Lacruz Bassols przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 9 lutego 1994 r., RecFP s. I‑A‑31, II‑105, pkt 68; sprawa T‑7/01 Pyres przeciwko Komisji, 6 lutego 2003 r., RecFP s. I‑A‑37, II‑239, pkt 70