Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2024 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου
(Υπόθεση C-68/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Schmidt και F. van Schaik)
Καθού: Βασίλειο του Βελγίου
Αιτήματα
Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, παραλείποντας να θέσει σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί με την οδηγία (ΕΕ) 2019/1158 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, σχετικά με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής για τους γονείς και τους φροντιστές και την κατάργηση της οδηγίας 2010/18/ΕΕ του Συμβουλίου 1 , ή, σε κάθε περίπτωση, να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 20, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής·
να υποχρεώσει το Βασίλειο του Βελγίου να καταβάλει στην Επιτροπή κατ’ αποκοπήν ποσό ίσο με το υψηλότερο εκ των εξής ποσών:
α) ημερήσιο ποσό ύψους 3 360 ευρώ, πολλαπλασιαζόμενο επί τον αριθμό των ημερών εξακολουθήσεως της παραβάσεως που έχουν παρέλθει από την επομένη της εκπνοής της καθοριζόμενης από την εν λόγω οδηγία προθεσμίας για τη μεταφορά της στην εσωτερική έννομη τάξη μέχρι την ημερομηνία παύσης της παράβασης εκ μέρους του κράτους μέλους ή, εάν η παράβαση εξακολουθεί να υφίσταται, μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης στην υπό κρίση υπόθεση, σύμφωνα με το άρθρο 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ· ή
β) κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 2 352 000 ευρώ·
να κρίνει ότι, σε περίπτωση που η διαπιστωθείσα στο σημείο 1 παράβαση συνεχίζεται κατά την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης στην υπό κρίση υπόθεση, το Βασίλειο του Βελγίου υποχρεούται να καταβάλει στην Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 15 120 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης, και δη από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης στην υπό κρίση υπόθεση μέχρι την ημερομηνία πλήρους συμμόρφωσης του Βασιλείου του Βελγίου με τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από την οδηγία (ΕΕ) 2019/1158·
να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1158 στο εθνικό δίκαιο εξέπνευσε στις 2 Αυγούστου 2022.
Η οδηγία (ΕΕ) 2019/1158 σκοπεί στην ενίσχυση του νομικού πλαισίου της Ένωσης και στην προώθηση της ισότητας των φύλων, διασφαλίζοντας ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την άδεια πατρότητας και τη γονική άδεια, καθώς και την άδεια φροντίδας, και ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας για τους εργαζομένους που είναι γονείς ή φροντιστές. Σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1158, τα κράτη μέλη όφειλαν να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την οδηγία αυτή έως τις 2 Αυγούστου 2022 και να ενημερώσουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.
Το Βασίλειο του Βελγίου δεν τήρησε την υποχρέωση αυτή. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απηύθυνε στο Βασίλειο του Βελγίου προειδοποιητική επιστολή στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. Από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στην προειδοποιητική επιστολή προκύπτει ότι το Βέλγιο όφειλε ακόμη να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί πλήρως με την οδηγία (ΕΕ) 2019/1158. Δεδομένου ότι, μετά την παρέλευση ορισμένου χρονικού διαστήματος, τα αναγκαία μέτρα εξακολουθούσαν να μην έχουν ληφθεί, ή τουλάχιστον η Επιτροπή δεν είχε ενημερωθεί για την πλήρη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη, η Επιτροπή, στις 19 Απριλίου 2023, απηύθυνε στο Βασίλειο του Βελγίου αιτιολογημένη γνώμη. Με επιστολή της 19ης Ιουνίου 2023, το Βασίλειο του Βελγίου, απαντώντας στην αιτιολογημένη γνώμη, παραδέχθηκε ότι η οδηγία (ΕΕ) 2019/1158 δεν είχε μεταφερθεί πλήρως στο εθνικό δίκαιο εντός της ταχθείσας προθεσμίας και παρέθεσε στην Επιτροπή μια επισκόπηση των μέτρων που έπρεπε ακόμη να ληφθούν για την πλήρη συμμόρφωσή του με την οδηγία αυτή.
Η Επιτροπή διατείνεται ότι το Βασίλειο του Βελγίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 20, παράγραφος 1, της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1158, καθόσον παρέλειψε να θέσει σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί με την οδηγία αυτή έως τις 2 Αυγούστου 2022 και να ενημερώσει αμέσως την Επιτροπή σχετικά. Επομένως, πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.
Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να υποχρεωθεί το Βασίλειο του Βελγίου να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό και χρηματική ποινή βάσει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το ύψος των οποίων υπολόγισε η Επιτροπή βάσει της ανακοίνωσης σχετικά με τις οικονομικές κυρώσεις στις διαδικασίες επί παραβάσει 1 .
____________
1 ΕΕ 2019, L 188, σ. 79.
1 ΕΕ 2023, C 2, σ. 1.