Beroep ingesteld op 3 juni 2009 - Freistaat Sachsen / Commissie
(Zaak T-215/09)
Procestaal: Duits
Partijen
Verzoekende partij: Freistaat Sachsen (Duitsland) (vertegenwoordigers: U. Soltész en P. Melcher, advocaten)
Verwerende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen
Conclusies
krachtens artikel 231, eerste alinea, EG beschikking C(2009) 2010 def. van de Commissie van 24 maart 2009 (NN 4/2009, ex N 361/2008 - Duitsland, luchthaven Dresden) nietig verklaren, voor zover de Commissie daarin vaststelt dat de door Duitsland voor de renovatie en de verlenging van de start- en landingsbaan van de luchthaven Dresden toegekende kapitaalinjectie staatssteun in de zin van artikel 87, lid 1, EG is, en
krachtens artikel 87, lid 2, van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen de Commissie verwijzen in de kosten van verzoeker.
Middelen en voornaamste argumenten
Verzoeker komt op tegen beschikking C(2009) 2010 def. van de Commissie van 24 maart 2009 (NN 4/2009, ex N 361/2008 - Duitsland, luchthaven Dresden), waarbij de Commissie de door Duitsland voor de renovatie en de verlenging van de start- en landingsbaan van de luchthaven Dresden verstrekte bijdrage aan het eigen vermogen krachtens artikel 87, lid 3, sub c, EG als een met de gemeenschappelijke markt verenigbare maatregel heeft goedgekeurd. Hij verzoekt de beschikking nietig te verklaren voor zover de Commissie de litigieuze maatregel als staatssteun heeft gekwalificeerd.
Ter onderbouwing van zijn vordering stelt verzoeker in de eerste plaats dat de Commissie door toepassing van de regels inzake staatssteun op de onderhavige litigieuze maatregel de bevoegdhedenverdeling van het EG-Verdrag en het beginsel van de speciale machtigingsgrondslag van artikel 5, eerste alinea, EG schendt. De financiering van overheidswege van het aanleggen van infrastructuur waartoe alle potentiële gebruikers op grond van objectieve voorwaarden en zonder discriminatie toegang hebben, valt als algemene economische beleidsmaatregel in het algemeen niet binnen de werkingssfeer van de regels inzake staatssteun.
Met het tweede middel komt verzoeker er tegen op dat de luchthaven Dresden GmbH wat de vervanging van de oude start- en landingsbaan door een nieuwe betreft, als onderneming in de zin van artikel 87, lid 1, EG wordt gekwalificeerd.
Voorts wordt gesteld dat de Commissie niet in aanmerking heeft genomen dat de luchthaven Dresden een overheidsonderneming met één doel is (single purpose vehicle) die van een privaatrechtelijke organisatievorm gebruikmaakt en derhalve, voor zover zij van de staat de voor de uitvoering van haar taken nodige middelen ontvangt, niet als ontvanger van steun kan worden beschouwd.
Met het vierde middel stelt verzoeker dat de gehanteerde richtsnoeren 2005
1 primair gemeenschapsrecht schenden, aangezien zij wegens het ontbreken van de hoedanigheid van onderneming van de exploitanten van regionale luchthavens feitelijk niet van toepassing alsmede innerlijk tegenstrijdig zijn. Volgens de richtsnoeren 2005 viel ook de aanleg van luchthavens onder de staatssteunregels. Deze activiteit is in de eerdere, nog altijd van kracht zijnde richtsnoeren uit 1994
2 uitdrukkelijk van de toepasselijkheid van de staatssteunregels uitgezonderd.
Subsidiair stelt verzoeker met het vijfde middel dat de litigieuze maatregel aan alle voorwaarden van het arrest Altmark Trans
3 voldoet, en derhalve ook om die reden geen steunmaatregel vormt.