Υπόθεση C-342/05

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

κατά

Δημοκρατίας της Φινλανδίας

«Παράβαση κράτους — Οδηγία 92/43/ΕΟΚ — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων — Άγρια πανίδα και χλωρίδα — Θήρα του λύκου»

Περίληψη της αποφάσεως

1.        Περιβάλλον — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας — Οδηγία 92/43 — Προστασία των ειδών — Παρεκκλίσεις

(Οδηγία 92/43 του Συμβουλίου, άρθρα 12, 13, 14, 15, στοιχεία a΄ και β΄, και 16 § 1)

2.        Περιβάλλον — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας — Οδηγία 92/43 — Προστασία των ειδών

(Οδηγία 92/43 του Συμβουλίου, άρθρα 12, 13, 14, 15, στοιχεία a΄ και β΄, και 16 § 1)

3.        Προσφυγή λόγω παραβάσεως — Προσφυγή αφορώσα αντίθετη προς το κοινοτικό δίκαιο διοικητική πρακτική

(Άρθρο 226 EΚ)

4.        Περιβάλλον — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας — Οδηγία 92/43 — Αυστηρή προστασία των ζωικών ειδών του παραρτήματος IV, στοιχείο α΄

(Οδηγία 92/43 του Συμβουλίου, άρθρα 12 § 1 και 16 § 1 και παράρτημα IV, στοιχείο a΄)

1.        Επειδή το άρθρο 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, προβλέπει καθεστώς εξαιρέσεως από τις απαγορεύσεις των άρθρων 12, 13, 14 και 15, στοιχεία α΄ και β΄, το οποίο πρέπει να εφαρμόζεται στενά και να προβλέπει ότι το βάρος αποδείξεως της συνδρομής των απαιτούμενων προϋποθέσεων για κάθε εξαίρεση φέρει η αρχή που λαμβάνει τη σχετική απόφαση, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι οποιαδήποτε επέμβαση που θίγει τα προστατευόμενα είδη επιτρέπεται μόνο βάσει αποφάσεων που περιέχουν ακριβή και επαρκή αιτιολογία, μνημονεύουσα τους λόγους, τις προϋποθέσεις και τις υποχρεώσεις του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής.

(βλ. σκέψη 25)

2.        Μολονότι το άρθρο 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, προβλέπει καθεστώς εξαιρέσεως από τις απαγορεύσεις των άρθρων 12, 13, 14 και 15, στοιχεία α΄ και β΄, η χορήγηση των παρεκκλίσεων αυτών παραμένει δυνατή εξαιρετικώς όταν αποδεικνύεται δεόντως ότι οι παρεκκλίσεις αυτές δεν μπορούν να επιδεινώσουν τη μη ικανοποιητική κατάσταση διατηρήσεως των εν λόγω πληθυσμών ή να εμποδίσουν την αποκατάσταση των πληθυσμών αυτών σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης. Πράγματι, σύμφωνα με τα στοιχεία που προέβαλε η Επιτροπή, ειδικότερα στα σημεία 47 έως 51 του κεφαλαίου III του κατευθυντήριου εγγράφου της για την αυστηρή προστασία των ζωικών ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος της οδηγίας 92/43, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η θανάτωση περιορισμένου αριθμού ζώων δεν θίγει τον σκοπό του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, που συνίσταται στη διατήρηση σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης του πληθυσμού των λύκων, στην περιοχή της φυσικής τους κατανομής. Η παρέκκλιση αυτή είναι επομένως ουδέτερη για το εν λόγω είδος.

(βλ. σκέψεις 28-29)

3.        Ακόμα κι αν η εφαρμοστέα εθνική ρύθμιση είναι, αυτή καθ’ εαυτή, σύμφωνη με το κοινοτικό δίκαιο, μπορεί να προκύπτει παράβαση βάσει του άρθρου 226 ΕΚ από την ύπαρξη διοικητικής πρακτικής παραβιάζουσας το κοινοτικό δίκαιο, υπό την προϋπόθεση ότι η παράβαση είναι γενικής φύσεως και παρουσιάζει συνοχή.

(βλ. σκέψεις 22, 33)

4.        Κράτος μέλος, το οποίο επιτρέπει κατά παρέκκλιση τη θήρα του λύκου (Canis lupus), ζωικού είδους του παραρτήματος IV, στοιχείο α΄, της οδηγίας 92/43, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, χωρίς να αποδεικνύεται ότι η θήρα αυτή μπορεί να αποτρέψει σημαντικές ζημίες κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας αυτής, παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 12, παράγραφος 1, και 16, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της εν λόγω οδηγίας.

(βλ. σκέψη 47 και διατακτικό)