Sprawa T‑273/02

Krüger GmbH & Co. KG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego CALPICO – Wcześniejszy krajowy znak towarowy CALYPSO – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 – Prawo do bycia wysłuchanym

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Słowne znaki towarowe CALPICO i CALYPSO

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Izby odwoławcze – Uznanie charakteru administracyjnego Urzędu – Prawo stron do sprawiedliwego „procesu” – Brak

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 60–62)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Decyzje Urzędu – Poszanowanie prawa do obrony – Zakres zasady

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 73)

1.      W odczuciu przeciętnego konsumenta niemieckiego nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do oznaczenia słownego CALPICO, o którego rejestrację w charakterze wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla „wód mineralnych i gazowanych oraz innych napojów bezalkoholowych, w szczególności napojów izotonicznych; napojów owocowych i soków owocowych; syropów i innych preparatów do produkcji napojów”, należących do klas 29, 30 i 32 w rozumieniu porozumienia nicejskiego, oraz w odniesieniu do słownego znaku towarowego CALYPSO, zarejestrowanego wcześniej w Niemczech dla „proszków owocowych i bezalkoholowych preparatów owocowych do produkcji napojów bezalkoholowych (wszystkie z wymienionych także w postaci produktów rozpuszczalnych)”, należących do klasy 32 wspomnianego porozumienia, ponieważ mimo że towary oznaczone pozostającymi w konflikcie znakami towarowymi są w części identyczne i w części znacząco podobne, różnica wizualna oraz wyraźna różnica fonetyczna i koncepcyjna między pozostającymi w konflikcie znakami towarowymi pozwalają wykluczyć prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd właściwego kręgu odbiorców poprzez pomylenie obu znaków towarowych, nawet gdyby docelowy konsument nie zwracał szczególnej uwagi na te znaki.

(por. pkt 45, 54, 55)

2.      Powoływanie się względem izb odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) na prawo do sprawiedliwego „procesu” w rozumieniu art. 6 ust. 1 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka jest wykluczone, ponieważ postępowanie przed izbami odwoławczymi nie ma charakteru postępowania sądowego, tylko administracyjnego.

(por. pkt 62)

3.      Nawet jeśli prawo do bycia wysłuchanym, zawarte w art. 73 zdanie drugie rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, obejmuje wszystkie elementy faktyczne i prawne oraz elementy dowodowe stanowiące podstawę decyzji Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), to nie znajduje ono jednak zastosowania do ostatecznego stanowiska, jakie organ administracji ma zamiar zająć.

(por. pkt 65)