Sprawy połączone T‑20/08 i T‑21/08
Evets Corp.
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy – Wspólnotowe znaki towarowe, słowny DANELECTRO i graficzny QWIK TUNE – Niedochowanie terminu do wniesienia wniosku o przedłużenie prawa z rejestracji znaków towarowych – Wniosek o przywrócenie stanu poprzedniego – Reformatio in peius – Prawo do obrony – Prawo do bycia wysłuchanym – Artykuł 61 ust. 2, art. 73 zdanie drugie i art. 78 rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 63 ust. 2, art. 75 zdanie drugie i art. 81 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Przywrócenie stanu poprzedniego – Termin do wniesienia wniosku
(rozporządzenia: Rady nr 40/94, art. 78 ust. 2, 3; Komisji nr 2868/95, art. 1 zasada 77)
2. Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie od decyzji wydanej przez jeden z wydziałów Urzędu
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 62 ust. 1)
3. Wspólnotowy znak towarowy – Decyzje Urzędu – Poszanowanie prawa do obrony
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 73)
1. Zgodnie z art. 78 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wniosek o przywrócenie stanu poprzedniego składa się na piśmie w terminie dwóch miesięcy od ustania przyczyn niedotrzymania terminu, jeżeli uchybienie to miało bezpośredni wpływ na utratę prawa lub środków odwoławczych.
Dzień, w którym o utracie prawa został powiadomiony pełnomocnik, stanowi jednocześnie dzień, w którym dowiedziała się o tym osoba reprezentowana. Na podstawie zasady 77 rozporządzenia nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego każde zawiadomienie lub inne powiadomienie przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) należycie upoważnionego pełnomocnika ma ten sam skutek co dokonane w stosunku do osoby reprezentowanej. Obowiązuje to również w przypadku każdego powiadomienia przekazanego do Urzędu przez należycie upoważnionego pełnomocnika, które to powiadomienie ma ten sam skutek co powiadomienie przekazane przez osobę reprezentowaną. Tak więc dla Urzędu istotna jest jedynie wymiana korespondencji między nim a pełnomocnikiem, a nie między pełnomocnikiem a osobą reprezentowaną.
(por. pkt 21–23)
2. Z art. 62 ust. 1 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wynika, iż po rozpatrzeniu odwołania co do istoty izba odwoławcza podejmuje decyzję w sprawie odwołania i może, czyniąc to, „skorzystać z uprawnień w granicach kompetencji posiadanych przez instancję, która podjęła zaskarżoną decyzję”, to znaczy, gdy chodzi o wniosek o przywrócenie stanu poprzedniego, rozstrzygnąć sama w przedmiocie tego wniosku, oddalając bądź uwzględniając go, i w rezultacie utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję lub ją uchylić. W konsekwencji wskutek wniesionego do niej odwołania izba odwoławcza jest zobowiązana dokonać ponownej i kompletnej oceny wniosku o przywrócenie stanu poprzedniego pod względem merytorycznym, i to zarówno pod kątem okoliczności faktycznych, jak i prawnych.
Przy tej „ponownej i kompletnej ocenie” wniosku o przywrócenie stanu poprzedniego nie mogą zostać pominięte zagadnienia dotyczące dopuszczalności. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem zasady dotyczące biegu terminów zostały ustanowione w celu zagwarantowania pewności prawa oraz zapobieżenia wszelkiej dyskryminacji lub arbitralnemu traktowaniu. Ta ogólna konstatacja ma zastosowanie również do terminów przewidzianych w rozporządzeniach odnoszących się do wspólnotowych znaków towarowych.
(por. pkt 38, 39)
3. Zgodnie z art. 73 zdanie drugie rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego decyzje Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) opierają się wyłącznie na podstawach, w odniesieniu do których strony miały możliwość przedstawienia swoich uwag. Przepis ten wyraża we wspólnotowym prawie znaków towarowych ogólną zasadę ochrony prawa do obrony. W myśl tej ogólnej zasady prawa wspólnotowego adresatom decyzji władz publicznych, które w istotny sposób wpływają na ich interesy, powinno się umożliwić należyte przedstawienie ich stanowiska. Prawo do bycia wysłuchanym rozciąga się na wszystkie okoliczności stanu faktycznego lub prawnego, które stanowią podstawę decyzji, jednakże nie na ostateczne stanowisko, które organ administracji ma zamiar zająć.
Ponadto prawo do obrony zostaje naruszone z powodu uchybień proceduralnych jedynie wówczas, gdy uchybienia te miały konkretny wpływ na możliwość obrony zainteresowanych przedsiębiorstw. Wobec powyższego nieposzanowanie obowiązujących przepisów, których celem jest ochrona prawa do obrony, może prowadzić do uchybień w postępowaniu administracyjnym tylko wtedy, gdy zostanie wykazane, że to postępowanie miałoby inny wynik, gdyby te przepisy nie zostały naruszone.
(por. pkt 47, 48)