Αναίρεση που άσκησε στις 28 Μαρτίου 2024 το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 31 Ιανουαρίου 2024 στην υπόθεση T-56/22, Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-237/24 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: S. Fuller και T. Buley, KC)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Τσεχική Δημοκρατία
Αιτήματα
Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕE) 2021/2020 της Επιτροπής 1 , καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένες δαπάνες στις οποίες προέβησαν διαπιστευμένοι οργανισμοί πληρωμών του Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), λόγω της προβληθείσας αδυναμίας στον ορισμό του «ενεργού γεωργού-συσχετιζόμενες εταιρίες»·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στο Ηνωμένο Βασίλειο τα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου καθώς και εκείνα της κατ’ αναίρεση δίκης.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει έναν και μόνο λόγο αναιρέσεως ο οποίος αντλείται συγκεκριμένα από εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 1 . Κατά το αναιρεσείον, το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 αφορά μόνον άμεσες ενισχύσεις σε γεωργούς οι οποίοι εκμεταλλεύονται οι ίδιοι τις σχετικές υποδομές ή παρέχουν τις σχετικές υπηρεσίες.
Εν συνόψει, προβάλλεται συναφώς ότι:
i. από το γράμμα του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013, ερμηνευόμενο κυριολεκτικώς και συμφώνως προς το φυσικό νόημά του, δεν προκύπτει απαγόρευση χορήγησης ενισχύσεων σε γεωργό για τον λόγο και μόνον ότι κάποια συσχετιζόμενη με αυτόν οντότητα ασκεί δραστηριότητα που εμπεριέχεται στον αρνητικό κατάλογο του συγκεκριμένου άρθρου·
ii. η ερμηνεία αυτή του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 ενισχύεται σημαντικά από το γεγονός ότι η φράση-κλειδί του εν λόγω άρθρου 9, παράγραφος 2, στην οποία στηρίζεται το Γενικό Δικαστήριο, ήτοι η φράση «φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ομάδες φυσικών ή νομικών προσώπων», επαναλαμβάνει η ίδια το λεκτικό του ορισμού του «γεωργού» που απαντά στο άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού·
iii. η ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου δεν στηρίζεται σε καμία τελολογική βάση που να συνάδει με τους σκοπούς του άρθρου 9 του κανονισμού αυτού.
____________
1 Εκτελεστική απόφαση (EΕ) 2021/2019 της Επιτροπής, της 17ης Νοεμβρίου 2021, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό εγγράφου C(2021) 8164] (ΕΕ 2021, L 413, σ. 3).
1 Κανονισμός (EΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 608).