Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2015 – Coveris Rigid (Auneau) France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-531/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Coveris Rigid (Auneau) France (Auneau, Γαλλία) (εκπρόσωποι: H. Meyer-Lindemann, C. Graf York von Wartenburg και L. Titze, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–    να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 5, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2015, C(2015) 4336 τελικό, στην υπόθεση AT.39563 – Συσκευασία τροφίμων για λιανική πώληση, στο μέτρο που διαπιστώνει ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, συμμετέχοντας, κατά την περίοδο που επισημαίνεται στο άρθρο 1, παράγραφος 5, στοιχείο δ΄, της αποφάσεως της Επιτροπής, σε ενιαία και διαρκή παράβαση, αποτελούμενη από πολλές χωριστές παραβάσεις, στον τομέα των δίσκων από αφρώδες πολυστυρένιο για συσκευασία τροφίμων για λιανική πώληση, στην επικράτεια της Γαλλίας·

–    να ακυρώσει το άρθρο 2, παράγραφος 5, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2015, C(2015) 4336 τελικό, στην υπόθεση AT.39563 – Συσκευασία τροφίμων για λιανική πώληση, στο μέτρο που επιβάλλει στην προσφεύγουσα πρόστιμο 4 756 000 ευρώ, και

–    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή της προσωπικής ευθύνης θεωρώντας υπεύθυνη την Coveris για συμμετοχή σε ενιαία και διαρκή παράβαση στον τομέα των δίσκων από αφρώδες πολυστυρένιο για συσκευασία τροφίμων για λιανική πώληση στη Γαλλία. Οι εξαιρετικές περιστάσεις της υποθέσεως δικαιολογούν την εφαρμογή μιας ολιστικής προσεγγίσεως σε σχέση με τα δύο μέρη της υπό των μισθωτών αναλήψεως («management buy-out») της ONO Packaging ή, εναλλακτικά, την εφαρμογή της αρχής της οικονομικής συνέχειας σε σχέση με το μέρος της συναλλαγής που αφορά την αγορά περιουσιακών στοιχείων της εκμεταλλεύσεως («asset deal»). Σε αυτή τη βάση, η Coveris δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για τη φερόμενη παράβαση.Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, με τη διάκριση μεταξύ του μέρους της υπό των μισθωτών αναλήψεως της ONO Packaging που αφορά την αγορά περιουσιακών στοιχείων της εκμεταλλεύσεως και του μέρους της υπό των μισθωτών αναλήψεως της ONO Packaging που αφορά την αγορά συμμετοχής στην εταιρία στην οποία ανήκει η εκμετάλλευση («share deal»), και κατά συνέπεια με τον διαχωρισμό της ευθύνης μεταξύ των νομικών οντοτήτων (ήτοι της Coveris και της ONO Packaging Portugal SA) που ανήκουν σε δια

φορετικές επιχειρήσεις, κατά την κατανομή της ευθύνης για φερόμενες παραβάσεις που διαπράττονται από την ίδια επιχείρηση, η οποία παρέμεινε ακέραιη μετά την υπό των μισθωτών ανάληψη της διοικήσεως.

____________