Προσφυγή-αγωγή της 10ης Ιουλίου 2021 – Feralpi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-413/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Feralpi Holding SpA (Brescia, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Roberti και I. Perego, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

(i) να υποχρεώσει, βάσει των άρθρων 266, παράγραφος 2, 268 και 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω της μη πληρωμής, εκ μέρους της Επιτροπής, των τόκων υπερημερίας που οφείλονται για ποσό προστίμου, προς εκτέλεση, κατά το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, της αναιρετικής αποφάσεως του Δικαστηρίου, της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, C-85/15 P, υπολογιζομένου του εν λόγω ποσού ως εξής:

(α) ποσό για τόκους υπερημερίας που οφείλονται επί του ποσού του προστίμου των 10 250 000,00 ευρώ που καταβλήθηκε προσωρινώς από την προσφεύγουσα-ενάγουσα για την περίοδο από 4 Μαρτίου 2010 έως 26 Οκτωβρίου 2017, βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης και ίσχυε την 1η Μαρτίου 2010 (ήτοι ένα τοις εκατό), προσαυξημένο κατά τρεισήμισι ποσοστιαίες μονάδες, αφαιρουμένων των ήδη εισπραχθέντων τόκων, ύψους 3 204 301,82 ευρώ, ή, επικουρικώς, να της καταβάλει τόκους που θα υπολογιστούν βάσει του επιτοκίου που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει ενδεδειγμένο,

(β) ποσό για τόκους υπερημερίας επί του ποσού που ζητείται υπό στοιχείο (α) ανωτέρω, για την περίοδο από 26 Οκτωβρίου 2017 έως πλήρους εξοφλήσεως ή, επικουρικώς, από 16 Μαρτίου 2021 έως πλήρους εξοφλήσεως, βάσει του επιτοκίου υπό στοιχείο (α) ή, εναλλακτικώς, βάσει του επιτοκίου που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει ενδεδειγμένο,

(ii) να ακυρώσει, κατά το άρθρο 263, παράγραφος 4, την απόφαση που περιέχεται στο έγγραφο της Επιτροπής, Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού, της 30ής Απριλίου 2021 (Ref. Ares(2021)2904279), περί απόρριψης του από 16ης Μαρτίου 2021 αιτήματος της Feralpi Holding S.p.A. για επιστροφή των προαναφερθέντων τόκων,

(iii) να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη του αιτήματος αποζημίωσης, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο που αντλείται από το ότι η Επιτροπή υποχρεούνταν, λόγω της εξωσυμβατικής της ευθύνης, σύμφωνα με τα άρθρα 266, δεύτερη παράγραφος, 268 και 340, δεύτερη παράγραφος, ΣΛΕΕ, να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα αποζημίωση ύψους ίσου με το ποσό των τόκων υπερημερίας που οφείλονται λόγω του προστίμου που της επεστράφη, προς εκτέλεση, κατά το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, της αναιρετικής αποφάσεως του Δικαστηρίου, της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, C 85/15 P και με το ποσό των τόκων υπερημερίας που οφείλονται επί του εν λόγω ποσού.

Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις ισχυρισμούς.

Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά ανεπαρκή αιτιολόγηση.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι από την αιτιολογία της ανακοίνωσης της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού δεν συνάγονται οι λόγοι για τους οποίους κρίθηκε παραγεγραμμένη η αξίωση της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του άρθρου 46 του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι ο προσδιορισμός της ημερομηνίας κατόπιν της οποίας η Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού θεωρεί ότι τρέχει η προθεσμία παραγραφής βασίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του άρθρου 46 του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Ο τρίτος ισχυρισμός αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, του κανονισμού 966/2012¹ και του κανονισμού 1268/2012² .

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού παρέπεμψε σε μη ισχύοντα πλέον κανόνα και ότι οι κανόνες του κανονισμού 966/2012 και του κανονισμού 1268/2012 πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να εφαρμόζονται σε συμφωνία προς το άρθρο 266 ΣΛΕΕ και δεν απαλλάσσουν την Επιτροπή από την υποχρέωση που υπέχει βάσει του τελευταίου αυτού άρθρου.

____________

¹ Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1).

¹ Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2012, L 362, σ. 1).