Υπόθεση T‑245/13
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«ΕΓΤΠΕ – Τμήμα Εγγυήσεων – ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ – Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση – Καθεστώς ενιαίας ενισχύσεως – Βασικοί έλεγχοι – Επικουρικοί έλεγχοι – Άρθρα 51, 53, 73 και 73α του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004»
Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 4ης Σεπτεμβρίου 2015
1. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Χρηματοδότηση από το ΕΓΤΠΕ, το ΕΓΤΕ και το ΕΓΤΑΑ – Εκκαθάριση των λογαριασμών – Άρνηση καλύψεως δαπανών οι οποίες προκύπτουν από πλημμελή εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης – Αμφισβήτηση από το οικείο κράτος μέλος – Βάρος αποδείξεως – Κατανομή μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους
(Κανονισμός 1290/2005 του Συμβουλίου, άρθρο 31 § 1)
2. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Καθεστώτα άμεσης στήριξης – Κοινοί κανόνες – Καθεστώς ενιαίας ενισχύσεως – Αδικαιολόγητη χορήγηση ορισμένων δικαιωμάτων ενισχύσεως που επηρέασε τη συνολική αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεως που χορηγήθηκαν – Συνέπειες – Υποχρέωση της Επιτροπής να προβεί σε αναδρομική επανεκτίμηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων αυτών – Δεν υφίσταται
(Κανονισμός 73/2009 του Συμβουλίου· κανονισμοί της Επιτροπής 796/2004, άρθρα 73 και 73α, και 239/2005, αιτιολογική σκέψη 15)
3. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ερμηνεία – Μέθοδοι – Γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία
4. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Καθεστώτα άμεσης στήριξης – Κοινοί κανόνες – Καθεστώς ενιαίας ενισχύσεως – Αδικαιολόγητη χορήγηση ενισχύσεων βάσει δικαιωμάτων ενισχύσεως που χορηγήθηκαν αδικαιολογήτως λόγω σφαλμάτων ως προς την επιλέξιμη έκταση – Συνέπειες – Υποχρέωση επιστροφής του συνολικού ποσού των ενισχύσεων που καταβλήθηκαν – Προϋποθέσεις
(Κανονισμοί του Συμβουλίου 729/70, 1258/1999, 1290/2005 και 73/2009, άρθρο 34 § 1· κανονισμός 796/2004 της Επιτροπής, άρθρα 73 και 73α)
5. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Ολοκληρωμένο σύστημα διαχειρίσεως και ελέγχου σχετικά με ορισμένα συστήματα ενισχύσεων – Μειώσεις και αποκλεισμοί σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική – Δηλωθείσα έκταση σε αίτηση χορηγήσεως ενισχύσεως η οποία υπερβαίνει την έκταση που καθορίστηκε κατόπιν ελέγχου – Κύρωση – Υπολογισμός βάσει των δικαιωμάτων ενισχύσεως που δήλωσε ο γεωργός, – Υποχρέωση λήψεως υπόψη προηγούμενης επανεκτιμήσεως της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως σε περίπτωση που τα δικαιώματα αυτά χορηγήθηκαν αδικαιολογήτως – Δεν υφίσταται
(Κανονισμός 796/2004 της Επιτροπής, άρθρα 2, σημείο 22, 50 §§ 2 και 3 και 51 § 1)
6. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Ολοκληρωμένο σύστημα διαχειρίσεως και ελέγχου σχετικά με ορισμένα συστήματα ενισχύσεων – Μειώσεις και αποκλεισμοί σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική – Μη επιβολή σε περίπτωση που σε αίτηση χορηγήσεως ενισχύσεως δηλώθηκε έκταση μεγαλύτερη από τα δηλωθέντα δικαιώματα ενισχύσεως, πληρούνται όμως τα λοιπά κριτήρια επιλεξιμότητας – Λήψη υπόψη των δικαιωμάτων ενισχύσεως αφού αυτά επανεκτιμηθούν μετά τη διαπίστωση της αδικαιολόγητης χορηγήσεώς τους – Αποκλείεται
(Κανονισμός 796/2004 της Επιτροπής, άρθρα 50 § 2, 51 § 2α, και 73α)
7. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Ολοκληρωμένο σύστημα διαχειρίσεως και ελέγχου σχετικά με ορισμένα συστήματα ενισχύσεων – Μειώσεις και αποκλεισμοί σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική – Μέτρα που αποτελούν διοικητική κύρωση – Δυνατότητα αναδρομικής εφαρμογής των κανόνων του κανονισμού 1122/2009 ως λιγότερο αυστηρών διατάξεων – Δεν υφίσταται – Δεν αποτελούν κυρώσεις
(Κανονισμός 2988/95 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 2· κανονισμοί της Επιτροπής 796/2004, άρθρο 51, και 1122/2009, άρθρο 57 § 2, εδ. 2)
8. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Χρηματοδότηση από το ΕΓΤΠΕ, το ΕΓΤΕ και το ΕΓΤΑΑ – Εκκαθάριση των λογαριασμών – Άρνηση καλύψεως δαπανών οι οποίες προκύπτουν από πλημμελή εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης – Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομική διόρθωση που επέβαλε η Επιτροπή βάσει εσωτερικών κατευθυντήριων οδηγιών στον τομέα αυτό – Εφαρμογή των οδηγιών αυτών από την Επιτροπή στο πλαίσιο της εκκαθαρίσεως λογαριασμών ταμείων πέραν του ΕΓΤΠΕ – Επιτρέπεται
(Κανονισμός 1290/2005 του Συμβουλίου, άρθρο 31 § 1)
1. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 64-67, 173, 183)
2. Καμία διάταξη του κανονισμού 73/2009, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς δεν προβλέπει ρητώς τη δυνατότητα τροποποιήσεως των δικαιωμάτων ενισχύσεως γεωργού ο οποίος έλαβε υπερβολικό αριθμό δικαιωμάτων ενισχύσεως κατά την αρχική κατανομή. Αντιθέτως, το άρθρο 73α του κανονισμού 796/2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό 1782/2003, θεσπίζει κανόνες σχετικά με την ανάκτηση αδικαιολογήτως χορηγηθέντων δικαιωμάτων, από τους οποίους προκύπτει ότι, υπό τις περιστάσεις που ορίζονται σε αυτούς, χωρεί νέος υπολογισμός των δικαιωμάτων ενισχύσεως. Η ως άνω διάταξη εκκινεί, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 239/2005, για την τροποποίηση του κανονισμού 796/2004, με τον οποίο αυτή προστέθηκε στον κανονισμό 796/2004, από τη βούληση να καθοριστούν κανόνες για την περίπτωση όπου ένας γεωργός έχει λάβει αδικαιολογήτως ορισμένα δικαιώματα ενισχύσεως ή όπου η αξία καθενός από τα δικαιώματα ενισχύσεως καθορίστηκε σε εσφαλμένο ύψος.
Σε περίπτωση που η αδικαιολόγητη χορήγηση ορισμένων δικαιωμάτων ενισχύσεως επηρέασε τόσο τη μοναδιαία αξία όσο και τη συνολική αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεως που χορηγήθηκαν σε γεωργό, υπό την έννοια ότι υποεκτιμήθηκε η μοναδιαία αξία ενώ υπερεκτιμήθηκε η συνολική αξία, το άρθρο 73α του κανονισμού 796/2004 δεν προβλέπει αναδρομική επανεκτίμηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως.
Όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 73α, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004, από το γράμμα της διατάξεως αυτής ούτε προβλέπεται ούτε αποκλείεται ρητά η αναδρομική επανεκτίμηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως μετά την ανάκτηση των δικαιωμάτων που χορηγήθηκαν αδικαιολογήτως. Συναφώς, η διευκρίνιση, στο άρθρο 73α, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού αυτού, ότι τα αδικαιολογήτως χορηγηθέντα δικαιώματα ενισχύσεως θεωρούνται ότι δεν χορηγήθηκαν εξ αρχής, δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλεται μια τέτοια επανεκτίμηση. Αντιθέτως, η διευκρίνιση αυτή πρέπει να ερμηνευθεί σε συνδυασμό με το άρθρο 73α, παράγραφος 4, του ίδιου κανονισμού και να θεωρηθεί ότι αποκλειστικός σκοπός της είναι καταστεί σαφές ότι τυχόν ενισχύσεις που χορηγήθηκαν βάσει αδικαιολογήτως χορηγηθέντων δικαιωμάτων είναι και οι ίδιες αδικαιολογήτως καταβληθείσες, με αποτέλεσμα να πρέπει να ανακτηθούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 73 του κανονισμού 796/2004.
Μια επανεκτίμηση προς τα πάνω δεν προκύπτει ούτε από το άρθρο 73α, παράγραφος 2, του κανονισμού 796/2004. Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή προβλέπει την επανεκτίμηση των δικαιωμάτων ενισχύσεως μόνο προς τα κάτω. Η εν λόγω διάταξη δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει αναδρομική επανεκτίμηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως προς τα πάνω όταν, σε περίπτωση που χορηγήθηκαν αδικαιολογήτως ορισμένα δικαιώματα ενισχύσεως και υποεκτιμήθηκε η μοναδιαία αξία των χορηγηθέντων δικαιωμάτων, η συνολική αξία των δικαιωμάτων που χορηγήθηκαν υπερεκτιμήθηκε.
(βλ. σκέψεις 82, 83, 87, 88, 93, 95-97)
3. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 85)
4. Στις περιπτώσεις όπου ο νομοθέτης της Ένωσης θέτει προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για τη χορήγηση ενισχύσεως, ο αποκλεισμός που συνεπάγεται η μη τήρηση κάποιας από τις προϋποθέσεις αυτές δεν αποτελεί κύρωση, αλλά απλώς και μόνο συνέπεια της μη τηρήσεως των προϋποθέσεων που προβλέπονται από τον νόμο. Έτσι, η εφαρμογή του άρθρου 73, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό 1782/2003, χωρίς να προηγηθεί επανεκτίμηση των δικαιωμάτων ενισχύσεως δεν αποτελεί κύρωση για τον γεωργό, εφόσον συνεπάγεται ανάκτηση ποσών που υπερβαίνουν τον πραγματικό κίνδυνο για το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ). Συγκεκριμένα, αφενός, κατά το άρθρο 34, παράγραφος 1, του κανονισμού 73/2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, η στήριξη χορηγείται για τα ενεργοποιημένα δικαιώματα ενισχύσεως, δηλαδή για τα δικαιώματα ενισχύσεως που συνοδεύονται από αντίστοιχο αριθμό επιλέξιμων εκταρίων. Επομένως, τυχόν σφάλμα ως προς την επιλέξιμη έκταση επηρεάζει σε κάθε περίπτωση το ύψος της καταβληθείσας ενισχύσεως στο σύνολό του. Αφετέρου, ενίσχυση που χορηγήθηκε βάσει αδικαιολογήτως χορηγηθέντων δικαιωμάτων ενισχύσεως αποτελεί, βάσει των διατάξεων του άρθρου 73α, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 796/2004 σε συνδυασμό με το άρθρο 73α, παράγραφος 4, του ίδιου κανονισμού, αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση που πρέπει να ανακτηθεί κατά το άρθρο 73 του κανονισμού αυτού.
Εξάλλου, ελλείψει οποιασδήποτε διατάξεως η οποία να προβλέπει ότι, στην περίπτωση όπου έχουν χορηγηθεί αδικαιολογήτως ορισμένα δικαιώματα ενισχύσεως με συνέπεια να έχει επηρεαστεί η συνολική αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεως, χωρεί αναδρομική επανεκτίμηση προς τα πάνω της μοναδιαίας αξίας, ερμηνεία κατά την οποία θα έπρεπε να γίνει μια τέτοια επανεκτίμηση πριν εφαρμοστεί το άρθρο 73 του κανονισμού 796/2004 δεν συμβιβάζεται με την απαίτηση να ερμηνεύονται στενά οι προϋποθέσεις αναλήψεως δαπανών στο πλαίσιο του κανονισμού 729/70, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής, όπως αντικαταστάθηκε με τον κανονισμό 1258/1999, που αντικαταστάθηκε, στη συνέχεια, με τον κανονισμό 1290/2005. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, το άρθρο 73, παράγραφος 4, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 796/2004 ορίζει ότι η υποχρέωση επιστροφής κατά την έννοια της παραγράφου 1 της διατάξεως αυτής δεν ισχύει, εάν η πληρωμή οφείλεται σε σφάλμα της αρμόδιας ή άλλης αρχής, το οποίο δεν ήταν εύλογα δυνατόν να εντοπιστεί από τον κάτοχο της εκμεταλλεύσεως. Επομένως, ο καλόπιστος γεωργός προστατεύεται από την επιστροφή της αχρεωστήτως καταβληθείσας ενισχύσεως, όταν το σφάλμα που επηρέασε την επιλέξιμη έκταση ή ακόμα και τη χορήγηση των δικαιωμάτων ενισχύσεως οφείλεται στις αρχές και δεν ήταν εύλογα δυνατόν να το εντοπίσει.
(βλ. σκέψεις 105, 110-112, 115, 119)
5. Ούτε από το γράμμα του άρθρου 51, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό 1782/2003 ούτε από την ερμηνεία της συγκεκριμένης διατάξεως υπό το πρίσμα του ορισμού, στο άρθρο 2, σημείο 22, του κανονισμού αυτού, της έννοιας της προσδιορισθείσας εκτάσεως, προκύπτει ότι η κύρωση σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική που προβλέπεται στο άρθρο 51, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004 πρέπει να καθοριστεί βάσει των δικαιωμάτων ενισχύσεως αφού προηγηθεί η αναδρομική τους αναθεώρηση. Συγκεκριμένα, από το γράμμα του άρθρου 51, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού προκύπτει ότι οι μειώσεις και οι αποκλεισμοί που αυτό προβλέπει εφαρμόζονται όταν η έκταση η οποία έχει δηλωθεί από τον γεωργό υπερβαίνει την έκταση που προσδιορίσθηκε σύμφωνα, ιδίως, με το άρθρο 50, παράγραφος 3, του κανονισμού αυτού, και η διαφορά μεταξύ των δύο εκτάσεων υπερβαίνει τα όρια που αναφέρονται στη διάταξη αυτή.
Από την εν λόγω διάταξη προκύπτει μεν ότι δήλωση εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική τιμωρείται με τη μείωση, υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στη διάταξη αυτή, της προσδιορισθείσας εκτάσεως βάσει της οποίας υπολογίζεται το ύψος της ενισχύσεως, πλην όμως διαπιστώνεται ότι, βάσει της ίδιας της διατυπώσεως της διατάξεως, η εφαρμογή της δεν προϋποθέτει την προηγούμενη επανεκτίμηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως στην περίπτωση όπου τέτοια δικαιώματα έχουν χορηγηθεί αδικαιολογήτως. Κατά τα λοιπά, ακόμη και αν υποτεθεί ότι το άρθρο 2, σημείο 22, του κανονισμού 796/2004 ορίζει την έκταση σε σχέση με την έκταση που συνοδεύεται από τον αριθμό δικαιωμάτων ενισχύσεως τα οποία πράγματι διαθέτει ο γεωργός και ότι ο ορισμός αυτός είναι κρίσιμος στο πλαίσιο του άρθρου 51 του εν λόγω κανονισμού, ο συγκεκριμένος ορισμός δεν σημαίνει ότι η επιβαλλόμενη δυνάμει του άρθρου 51, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004 κύρωση πρέπει να υπολογιστεί βάσει της επανεκτιμηθείσας αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεως. Ειδικότερα, ουδείς λόγος γίνεται στο άρθρο 2, σημείο 22 ως προς το ποια αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεως θα έπρεπε ενδεχομένως να ληφθεί υπόψη.
Η ερμηνεία αυτή του άρθρου 51, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004 επιβάλλεται κατά μείζονα λόγο βάσει των διατάξεων του άρθρου 50 του κανονισμού αυτού και, ειδικότερα, της παραγράφου 2. Από το άρθρο 50, παράγραφος 2, του κανονισμού 796/2004, το οποίο ορίζει τη βάση υπολογισμού της ενισχύσεως, προκύπτει ότι, εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δηλωθέντων δικαιωμάτων ενισχύσεως και της δηλωθείσας εκτάσεως, ως βάση για τον υπολογισμό της ενισχύσεως λαμβάνεται το μικρότερο μέγεθος. Με άλλα λόγια, η διάταξη αυτή καθιστά σαφές ότι ο υπολογισμός της ενισχύσεως γίνεται, ελλείψει ενδείξεως περί του αντιθέτου, βάσει των δικαιωμάτων ενισχύσεως που δήλωσε ο γεωργός, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τυχόν επανεκτίμηση προς τα πάνω της μοναδιαίας τους αξίας.
(βλ. σκέψεις 134-136, 138, 139)
6. Βάσει της γενικής οικονομίας του άρθρου 51 του κανονισμού 796/2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό 1782/2003, το οποίο έχει θεσπιστεί προς αντιμετώπιση των παρατυπιών και των περιπτώσεων απάτης, η προσθήκη της παραγράφου 2α στη διάταξη αυτή στηρίζεται στη σκέψη ότι σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ της δηλωθείσας εκτάσεως και των δηλωθέντων δικαιωμάτων ενισχύσεως δεν συντρέχει, κατ’ αρχήν, κανένας κίνδυνος παρατυπίας ή απάτης εφόσον η δηλωθείσα έκταση πληροί όλες τις άλλες απαιτήσεις επιλεξιμότητας. Συγκεκριμένα, σε τέτοια περίπτωση διαφοράς μεταξύ της δηλωθείσας εκτάσεως και του αριθμού των δηλωθέντων δικαιωμάτων, για τον καθορισμό του ύψους σε κάθε περίπτωση, κατά το άρθρο 50, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού, λαμβάνεται ως βάση το μικρότερο μέγεθος, με αποτέλεσμα να αποκλείεται εντελώς το ενδεχόμενο να καταβληθεί ενίσχυση βάσει μη προσδιορισθείσας εκτάσεως. Επομένως, σε μια τέτοια περίπτωση δεν υφίσταται, κατ’ αρχήν, κανένας κίνδυνος καταβολής αχρεώστητης ενισχύσεως βάσει μη προσδιορισθείσας εκτάσεως.
Όσον αφορά την επιβολή μειώσεων και αποκλεισμών σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική, μόνο στην περίπτωση όπου η δηλωθείσα έκταση είναι μεγαλύτερη από τον αριθμό των δηλωθέντων δικαιωμάτων ενισχύσεως και η έκταση αυτή πληροί όλες τις άλλες απαιτήσεις επιλεξιμότητας δεν εφαρμόζονται, κατά το άρθρο 51, παράγραφος 2α, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 796/2004, οι μειώσεις και οι αποκλεισμοί της παραγράφου 1 της εν λόγω διατάξεως. Συναφώς, η σύγκριση μεταξύ της δηλωθείσας εκτάσεως και των δηλωθέντων δικαιωμάτων ενισχύσεως γίνεται, στο πλαίσιο του άρθρου 51, παράγραφος 2α, του κανονισμού 796/2004, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των δικαιωμάτων ενισχύσεως τα οποία έχει πράγματι ο γεωργός, ενδεχομένως κατόπιν της ανακτήσεως των αδικαιολογήτως χορηγηθέντων δικαιωμάτων βάσει του άρθρου 73α του κανονισμού 796/2004.
(βλ. σκέψεις 144, 145, 151)
7. Το άρθρο 57, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1122/2009, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 73/2009 και 1234/2007, δεν αποτελεί νέο κανόνα σχετικά με την επιβολή μειώσεων και αποκλεισμών σε περίπτωση δηλώσεως εκτάσεως μεγαλύτερης από την πραγματική, ο οποίος πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά, ως ευνοϊκότερος κανόνας από αυτόν του άρθρου 51 του κανονισμού 796/2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό 1782/2003. Συγκεκριμένα, ακόμη και αν οι μειώσεις και οι αποκλεισμοί ενισχύσεων που προβλέπονται στο άρθρο 51 του κανονισμού 796/2004 αποτελούν διοικητική κύρωση υπό την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 2988/95, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αυτό δεν ισχύει όσον αφορά τις διατάξεις σχετικά με τον καθορισμό της βάσεως υπολογισμού, όπως αυτές του άρθρου 57, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1122/2009.
Επιπλέον, το άρθρο 57, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1122/2009 δεν τροποποιεί τους κανόνες σχετικά με τις μειώσεις και τις εξαιρέσεις, όπως αυτοί καθορίζονται στο άρθρο 58 του εν λόγω κανονισμού. Το άρθρο αυτό επαναλαμβάνει, άλλωστε, τους κανόνες του άρθρου 51, παράγραφος 1, του κανονισμού 796/2004, με τη διευκρίνιση ότι οι διατάξεις του άρθρου 51, παράγραφος 2α, του κανονισμού 796/2004, το οποίο θέσπιζε εξαίρεση στις μειώσεις και τους αποκλεισμούς του άρθρου 51, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού, δεν επαναλήφθηκαν στο άρθρο 58 του κανονισμού 1122/2009.
(βλ. σκέψεις 160, 162-166)
8. Μολονότι το έγγραφο VI/5330/97, στο οποίο ορίζονται οι κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για την εφαρμογή των κατ’ αποκοπήν διορθώσεων, εκδόθηκε από την Επιτροπή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και περιλαμβάνει, όπως αναφέρεται στον τίτλο του, τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των οικονομικών συνεπειών κατά την κατάρτιση της αποφάσεως σχετικά με την εκκαθάριση των λογαριασμών του ΕΓΤΠΕ, τμήμα Εγγυήσεων, τίποτα δεν εμποδίζει την Επιτροπή να εφαρμόσει το έγγραφο αυτό και κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων που της απονέμει το άρθρο 31, παράγραφος 1, του κανονισμού 1290/2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, για την εκκαθάριση των λογαριασμών του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ).
(βλ. σκέψη 189)