Sprawa T‑248/13
(publikacja fragmentów)
Mohammed Al Ghabra
przeciwko
Komisji Europejskiej
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami – Rozporządzenie (WE) nr 881/2002 – Zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych osoby, której nazwisko umieszczone jest w wykazie sporządzonym przez organ Organizacji Narodów Zjednoczonych – Umieszczenie nazwiska tej osoby w wykazie zawartym w załączniku I do rozporządzenia nr 881/2002 – Skarga o stwierdzenie nieważności – Rozsądny termin – Obowiązek zweryfikowania i uzasadnienia zasadności przytoczonych powodów – Kontrola sądowa
Streszczenie – wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 13 grudnia 2016 r.
1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Akt prowadzący do ustanowienia środków ograniczających wobec danej osoby lub danego podmiotu – Akt opublikowany, o którym adresaci zostali powiadomieni – Data powiadomienia o akcie
(art. 263 akapit szósty TFUE)
2. Postępowanie sądowe – Termin do wniesienia odwołania – Prekluzja – Ścisłe stosowanie przepisów Unii
3. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al–Kaida i talibami – Zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych – Procedura przeglądu umieszczenia nazwiska zainteresowanego w wykazie zawartym w załączniku I do rozporządzenia nr 881/2002 – Dochowanie rozsądnego terminu – Naruszenie – Konsekwencje
(rozporządzenie Rady nr 881/2002)
4. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al–Kaida i talibami – Obowiązek podania do wiadomości indywidualnych i szczególnych powodów uzasadniających wydane decyzje – Kontrola sądowa
(rozporządzenie Rady nr 881/2002)
5. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Proporcjonalność – Proporcjonalny charakter zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 39, 40)
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 43)
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 52, 53, 62–65)
4. Poszanowanie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej, podobnie jak – w danym przypadku – poszanowanie zasady dobrej administracji, wymaga, po pierwsze, aby właściwy organ Unii poinformował zainteresowaną osobę o przedstawionym przez Komitet ds. Sankcji uzasadnieniu, na którym opiera się decyzja o umieszczeniu lub pozostawieniu nazwiska wspomnianej osoby w wykazie osób i podmiotów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone, aby umożliwił jej skuteczne przedstawienie jej uwag w tym względzie i aby zbadał starannie i bezstronnie zasadność podnoszonych powodów w świetle sformułowanych uwag i przedstawionych przez tę osobę ewentualnych dowodów odciążających.
Poszanowanie wspomnianych praw i wspomnianej zasady wymaga, po drugie, by w przypadku sporu sądowego sąd Unii skontrolował w szczególności, czy przywołane w uzasadnieniu przedłożonym przez Komitet ds. Sankcji powody są wystarczająco precyzyjne i konkretne oraz, w razie potrzeby, czy rzeczywistość okoliczności faktycznych odpowiadających danemu powodowi została wykazana w świetle przekazanych materiałów.
Natomiast nieudostępnienie przez właściwy organ Unii zainteresowanej osobie, a następnie sądowi Unii informacji lub dowodów znajdujących się wyłącznie w posiadaniu Komitetu ds. Sankcji lub zainteresowanego członka Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), związanych z uzasadnieniem, które leży u podstaw rozpatrywanej decyzji, nie może jako takie stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia tychże praw i tej zasady.
Jednakże w takiej sytuacji sąd Unii, którego zadaniem jest skontrolowanie faktycznej zasadności powodów zawartych w uzasadnieniu przedłożonym przez Komitet ds. Sankcji przy uwzględnieniu uwag i dowodów odciążających ewentualnie przedstawionych przez zainteresowaną osobę oraz odpowiedzi właściwego organu Unii na te uwagi, nie będzie dysponował informacjami uzupełniającymi ani dowodami. W rezultacie, jeżeli nie będzie miał możliwości stwierdzenia zasadności tych powodów, powody te nie mogą służyć za podstawę zaskarżonej decyzji o umieszczeniu w wykazie.
(zob. pkt 70–72)
5. W świetle celu interesu ogólnego o znaczeniu tak podstawowym dla wspólnoty międzynarodowej jak walka wszelkimi środkami, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, z zagrożeniami dla pokoju międzynarodowego i bezpieczeństwa międzynarodowego, jakie niosą akty terrorystyczne, zamrożenie środków finansowych, aktywów i innych zasobów gospodarczych osób zidentyfikowanych przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet ds. Sankcji jako powiązane z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami nie może samo w sobie uchodzić za niewłaściwe lub nieproporcjonalne. Należy jednak upewnić się, czy przy przyjmowaniu tych środków były przestrzegane prawa procesowe zainteresowanych, w szczególności ich prawo do obrony.
Ponadto, gdy w ramach mających znaczenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Komitet ds. Sankcji decyduje o umieszczeniu nazwiska osoby w wykazie zbiorczym, właściwy organ Unii musi, w celu zastosowania się do tej decyzji w imieniu państw członkowskich, podjąć decyzję o umieszczeniu tego nazwiska lub o pozostawieniu tego wpisu w wykazie osób i podmiotów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone na podstawie uzasadnienia przedstawionego przez wspomniany komitet. W tym kontekście jedynymi obowiązkami, jakie ciążą na właściwym organie Unii, są obowiązki przestrzegania prawa od obrony, starannego i bezstronnego zbadania zasadności podnoszonych powodów i wskazania w uzasadnieniu indywidualnych, szczególnych i konkretnych powodów, dla których właściwe organy uważają, że zainteresowana osoba powinna być objęta środkami ograniczającymi.
(zob. pkt 187, 188)