Skarga wniesiona w dniu 28 stycznia 2013 r. - 1. garantovaná przeciwko Komisji
(Sprawa T-42/13)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: 1. garantovaná a.s. (Bratysława, Słowacja) (przedstawiciele: M. Powell, solicitor; G. Forwood, barrister; M. Staroň i P. Hodál, lawyers)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Stwierdzenie nieważności pisma Komisji z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie COMP/39.396 - węglik wapnia, w zakresie, w którym:
zastosowano stawkę 4.5% do okresów, w których Sąd i) zawiesił zastosowanie art. 2 decyzji Komisji C(2009) 5791 wersja ostateczna z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie COMP/39.396 - Węglik wapnia i odczynniki na bazie magnezu przeznaczone dla sektora stalowego i gazowego w zakresie dotyczącym skarżącej oraz ii) zawiesił obowiązek przedłożenia przez skarżącą gwarancji bankowej celem uniknięcia natychmiastowego pobrania grzywny nałożonej na mocy art. 2 owej decyzji;
określono kwotę pozostałą do zapłaty w dniu 25 stycznia 2013 r. obejmującą grzywnę oraz odsetki za zwłokę w wysokości 20 293 586,60 EUR;
informuje, że do dnia 25 stycznia 2013 r. skarżąca ma obowiązek wstępnie uiścić kwotę 20 293 586,60 EUR albo przedłożyć akceptowalną gwarancję finansową obejmującą ową kwotę.
Obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący braku jakiejkolwiek podstawy prawnej nałożenia odsetek za okres objęty decyzją w przedmiocie środków tymczasowych, w związku z tym, że decyzja w przedmiocie środków tymczasowych z dnia 20 października 2009 r. zawiesiła stosowanie art. 2 decyzji C(2009) 5791 w zakresie dotyczącym skarżącej. Grzywna jako taka nie stała się "należna" w rozumieniu art. 79 lit. c) zasad wykonania. Zgodnie z zasadą accessorium sequitur principale odsetki związane z grzywną mogą zostać naliczane dopiero z chwilą, z którą grzywna staje się należna.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia uzasadnionych oczekiwań skarżącej w związku z zastosowaniem w okresie objętym decyzją w przedmiocie środków tymczasowych karnych odsetek za zwłokę w wysokości 4.5%, jako że decyzja w przedmiocie środków tymczasowych z dnia 2 marca 2011 r. zawiesiła obowiązek przedłożenia przez skarżącą gwarancji bankowej celem uniknięcia natychmiastowego pobrania grzywny nałożonej na mocy art. 2 owej decyzji C(2009) 5791. Stawiało to skarżącą w takiej samej sytuacji, w jakiej znajdowałaby się, gdyby przedłożyła gwarancję bankową. Skarżąca miała zatem prawo do oparcia się na uzasadnionych oczekiwaniach wzbudzonych pismem Komisji z dnia 24 lipca 2009 r. informującym o decyzji C(2009) 5791, że odsetki związane z grzywną będą naliczane wedle stawki określonej w art. 86 ust. 5 zasad wykonania.
Zarzut trzeci dotyczący pozbawienia środków tymczasowych skuteczności poprzez zastosowanie karnych odsetek za zwłokę w wysokości 4.5% do okresów objętych decyzją w przedmiocie środków tymczasowych, ponieważ ratio legis dwóch stawek określonych w art. 86 ust. 2 lit. b) i art. 86 ust. 5 zasad wykonania leży w nakłanianiu przedsiębiorstw do przedłożenia gwarancji bankowych oraz, z drugiej strony w karaniu za odmowę uiszczenia grzywny w chwili, gdy staje się wymagalna lub za odmowę przedłożenia właściwej gwarancji bankowej. Skarżąca nie powinna być karana poprzez nałożenie karnej stawki odsetek za brak przedłożenia gwarancji bankowej w okolicznościach gdy i) Sąd zawiesił stosowanie grzywny oraz ii) orzekł, że przedłożenie gwarancji bankowej było dla skarżącej obiektywnie niemożliwe.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności poprzez zastosowanie karnych odsetek w wysokości 4.5% do okresów objętych decyzją w przedmiocie środków tymczasowych. Nieproporcjonalne jest karanie skarżącej poprzez stosowanie odsetek wedle stawki przewidzianej w art. 86 ust. 2 lit. b) zasad wykonania w okolicznościach, w których i) grzywna nie jest wykonalna oraz ii) sąd Unii stwierdził, że skarżąca nie może uiścić grzywny lub przedłożyć właściwej gwarancji bankowej.
____________1 - Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357, s. 1) ze zmianami.