Υπόθεση T‑39/13

Cezar Przedsiębiorstwo Produkcyjne Dariusz Bogdan Niewiński

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς

(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο απεικονίζει ένα ένθεμα — Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Νεωτερισμός — Ατομικός χαρακτήρας — Ορατά χαρακτηριστικά του συστατικού ενός σύνθετου προϊόντος — Εκτίμηση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος — Άρθρα 3, 4, 5, 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 3ης Οκτωβρίου 2014

1.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Προϋποθέσεις προστασίας — Σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αποτελεί συστατικό ενός σύνθετου προϊόντος — Συστατικό το οποίο πρέπει να παραμένει ορατό κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος ώστε να θεωρείται ότι είναι νέο και ότι έχει ατομικό χαρακτήρα

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 12 και άρθρο 4 § 2, στοιχείο a΄)

2.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Προϋποθέσεις προστασίας — Σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αποτελεί συστατικό ενός σύνθετου προϊόντος — Συστατικό το οποίο πρέπει να παραμένει ορατό κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος ώστε να θεωρείται ότι είναι νέο και ότι έχει ατομικό χαρακτήρα — Δεν είναι δυνατή η εκτίμηση των προϋποθέσεων δια συγκρίσεως με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο δεν είναι ορατό ως συστατικό ενός σύνθετου προϊόντος

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 2, στοιχείο a΄)

1.      Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, το σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αποτελεί συστατικό σύνθετου προϊόντος λογίζεται ότι είναι νέο και ότι έχει ατομικό χαρακτήρα μόνον εάν το ως άνω συστατικό, αφού ενσωματωθεί στο σύνθετο προϊόν, παραμένει ορατό κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος.

Ο ορατός χαρακτήρας συνιστά ουσιώδους σημασίας κριτήριο για την προστασία των κοινοτικών σχεδίων ή υποδειγμάτων. Ειδικότερα, από τη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι η προστασία δεν θα πρέπει να επεκτείνεται σε εκείνα τα συστατικά του προϊόντος τα οποία δεν είναι ορατά κατά τη συνήθη χρήση του ούτε στα χαρακτηριστικά του συστατικού τα οποία δεν είναι ορατά όταν το προϊόν συναρμολογείται.

(βλ. σκέψεις 36, 40)

2.      Στο μέτρο που το σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αποτελεί συστατικό ενός σύνθετου προϊόντος που δεν είναι ορατό στο πλαίσιο της συνήθους χρήσεως του ως άνω σύνθετου προϊόντος δεν μπορεί να προστατευθεί δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, πρέπει να κριθεί, κατ’ αναλογίαν, ότι ο νεωτερισμός και ο ατομικός χαρακτήρας ενός κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορούν να εκτιμηθούν μέσω συγκρίσεως του εν λόγω κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο, ως συστατικό ενός σύνθετου προϊόντος, δεν είναι ορατό κατά τη συνήθη χρήση του τελευταίου. Το σχετικό με τον ορατό χαρακτήρα κριτήριο, όπως διατυπώνεται στη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 6/2002, ισχύει επομένως για το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

(βλ. σκέψεις 51, 52)