WYROK TRYBUNAŁU (dziewiąta izba)
z dnia 3 czerwca 2021 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne – Unia celna – Wspólna taryfa celna – Nomenklatura scalona – Klasyfikacja taryfowa – Podpozycje taryfowe 1702 90 95, 2912 49 00 i 3824 90 92 – Roztwory wodne
W sprawie C‑822/19
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Curtea de Apel Alba Iulia (sąd apelacyjny w Alba Iulia, Rumunia) postanowieniem z dnia 9 października 2019 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 5 listopada 2019 r., w postępowaniu:
Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Braşov,
Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală a Vămilor – Direcţia Regională Vamală Braşov – Birouł Vamal de Interior Sibiu
przeciwko
Flavourstream SRL,
TRYBUNAŁ (dziewiąta izba),
w składzie: N. Piçarra (sprawozdawca), prezes izby, D. Šváby i K. Jürimäe, sędziowie,
rzecznik generalny: M. Campos Sánchez-Bordona,
sekretarz: A. Calot Escobar,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
rozważywszy uwagi, które przedstawili:
– w imieniu rządu rumuńskiego – E. Gane, O.-C. Ichim i L. Liţu, w charakterze pełnomocników,
– w imieniu Komisji Europejskiej – A. Armenia i M. Salyková, w charakterze pełnomocników,
podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,
wydaje następujący
Wyrok
1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni podpozycji 1702 90 95 i 2912 49 00 Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1), w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014 r. (Dz.U. 2014, L 312, s. 1) (zwanej dalej „CN”).
2 Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Braşov (regionalną dyrekcją generalną ds. finansów publicznych w Braszowie, Rumunia) i Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală a Vămilor – Direcţia Regională Vamală Braşov – Biroul Vamal de Interior Sibiu (krajową agencją administracji podatkowej – dyrekcją generalną ds. ceł – regionalną dyrekcją ds. ceł w Braszowie – urzędem celnym w Sybinie, Rumunia) a Flavourstream SRL w przedmiocie klasyfikacji taryfowej przywożonego z Kanady roztworu wodnego, sprzedawanego pod nazwą „AURIC GMO FREE”, uzyskanego w wyniku termicznego rozkładu dekstrozy i stosowanego w przemyśle spożywczym do aromatyzowania żywności.
Ramy prawne
Prawo międzynarodowe
3 Zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów (zwany dalej „HS”), został wprowadzony w życie na mocy Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, zawartej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. w ramach Światowej Organizacji Celnej (WCO) i zatwierdzonej, wraz z protokołem zmian do niej z dnia 24 czerwca 1986 r., w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 2, t. 2, s. 288).
4 Noty wyjaśniające do HS są opracowywane w ramach WCO zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów.
5 Zgodnie z uwagami ogólnymi do not wyjaśniających do HS dotyczącymi działu HS 29, zatytułowanego „Chemikalia organiczne”:
„Odrębny, chemicznie zdefiniowany związek jest substancją, która składa się z jednego rodzaju cząstek (np. kowalentnych lub jonowych), których skład zdefiniowany został za pomocą stałego stosunku pierwiastków i może być przedstawiony za pomocą określonego wzoru strukturalnego. W sieci krystalicznej rodzaje cząsteczek odpowiadają powtarzającej się komórce jednostkowej.
Odrębne chemicznie zdefiniowane związki, zawierające inne substancje celowo dodane podczas ich produkcji lub po jej zakończeniu (włącznie z oczyszczaniem) są wyłączone z tego działu. […]
Odrębne, chemicznie zdefiniowane związki z niniejszego działu mogą zawierać zanieczyszczenia [nota 1a)]. […]
Określenie [»]zanieczyszczenia[«] odnosi się wyłącznie do substancji, których obecność w pojedynczym związku chemicznym wynika wyłącznie i bezpośrednio z procesu wytwarzania (łącznie z procesem oczyszczania). Obecność tych substancji może być spowodowana przez jakiekolwiek czynniki związane z danym procesem, najczęściej zaś przez:
a) Nieprzereagowane materiały wyjściowe.
b) Zanieczyszczenia zawarte w materiałach wyjściowych.
c) Reagenty użyte w procesie produkcyjnym (włącznie z oczyszczaniem).
d) Produkty uboczne.
Należy jednak zauważyć, że nie we wszystkich przypadkach substancje te uważane są za [»]zanieczyszczenia[«] dopuszczalne zgodnie z uwagą [notą] 1a). Gdy substancje te zostały celowo pozostawione w produkcie z zamiarem uczynienia go nadającym się bardziej do specyficznego zastosowania niż do użytku ogólnego, nie są uważane za dopuszczalne zanieczyszczenia. […]”.
6 Nota 1a) not wyjaśniających do HS dotyczących tego działu stanowi, że jej pozycje obejmują jedynie „chemicznie zdefiniowane związki organiczne, nawet zanieczyszczone”.
7 Nota 1b) not wyjaśniających do HS dotycząca jej działu HS 38, zatytułowanego „Produkty chemiczne różne”, stanowi, że dział ten nie obejmuje „mieszanin chemikaliów z produktami spożywczymi lub innymi substancjami odżywczymi, w rodzaju stosowanych do przygotowywania artykułów spożywczych (zazwyczaj pozycja 21.06)”.
8 Zgodnie z uwagami ogólnymi do not wyjaśniających do HS odnoszącymi się do działu HS 38:
„Do celów uwagi [noty] 1b) do tego działu wyrażenie [»]produkty spożywcze lub inne substancje odżywcze[«] odnosi się głównie do produktów jadalnych klasyfikowanych do sekcji od I do IV.
[…]
Sama obecność [»]produktów spożywczych lub innych substancji odżywczych[«] w mieszaninie nie jest wystarczającym powodem do wyłączenia mieszaniny z klasyfikacji do działu 38, stosownie do uwagi [noty] 1b). Substancje mające wartość odżywczą, która jest zaledwie marginalna wobec ich funkcji jako produktów chemicznych, np. jako dodatków do żywności lub substancji ułatwiających przetwarzanie, nie są uważane za [»]artykuły spożywcze lub substancje o wartości odżywczej[«] do celów niniejszej uwagi. Mieszaniny, które są wyłączone z działu 38 na mocy uwagi [noty] 1b) to te, które są w rodzaju stosowanych w przygotowywaniu żywności dla ludzi i które są cenione z powodu ich cech odżywczych”.
Prawo Unii
CN
9 Zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 254/2000 z dnia 31 stycznia 2000 r. (Dz.U. 2000, L 28, s. 16), „Komisja [Europejska] ustanawia [nomenklaturę scaloną], która spełnia jednocześnie wymogi wspólnej taryfy celnej, statystyk w dziedzinie handlu zewnętrznego [Unii Europejskiej] i innych polityk [unijnych] dotyczących przywozu lub wywozu towarów”.
10 Nomenklatura scalona, wprowadzona rozporządzeniem nr 2658/87, reguluje klasyfikację celną towarów przywożonych do Unii. W nomenklaturze tej powtórzono pozycje i podpozycje HS do sześciu cyfr, dodając siódmą i ósmą cyfrę, tworzące kolejne podpozycje występujące tylko w CN.
11 Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem nr 254/2000, Komisja przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję nomenklatury scalonej, wraz ze stawkami celnymi, wynikającą ze środków przyjętych przez Radę Unii Europejskiej lub przez Komisję. Rozporządzenie to podlega opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie później niż dnia 31 października i obowiązuje od dnia 1 stycznia następnego roku.
12 Druga część CN, zatytułowana „Tabela stawek celnych”, zawiera między innymi sekcję IV, zatytułowaną „Gotowe artykuły spożywcze; napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu”.
13 Sekcja ta obejmuje dział 17, zatytułowany „Cukry i wyroby cukiernicze”, którego uwaga dodatkowa nr 8 stanowi, że: „[w] całej nomenklaturze mieszaniny cukru z małymi ilościami innych substancji są klasyfikowane do działu 17, chyba że mają one charakter przetworu, który jest klasyfikowany gdzie indziej”.
14 Wspomniany dział zawiera również pozycję CN 1702, która ma następujące brzmienie:
„1702 | Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel: |
[…] | […] |
1702 90 | Pozostałe, włącznie z cukrem inwertowanym i innymi cukrami oraz mieszankami syropów cukrowych, zawierającymi w stanie suchym 50% masy fruktozy: |
[…]
1702 90 71
[…] 1702 90 75 1702 90 79 […] 1702 90 95 | […] – – karmel – – – Zawierający w substancji suchej 50% masy sacharozy lub więcej […] – – – W postaci proszku, nawet aglomerowanego – – – – Pozostały […] – – Pozostałe”. |
15 Sekcja VI drugiej części CN zawiera dział 29, zatytułowany „Chemikalia organiczne”.
16 Uwaga 1 lit. a) i d) do owego działu stanowi:
„Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, pozycje niniejszego działu obejmują jedynie:
a) odrębne chemicznie zdefiniowane związki organiczne, nawet zanieczyszczone;
[…]
d) produkty wymienione powyżej w lit. a) […], rozpuszczone w wodzie”.
17 Dział CN 29 zawiera pozycję 2912, która ma następujące brzmienie:
„2912 | Aldehydy, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną; cykliczne polimery aldehydów; paraformaldehyd: |
[…] | […] |
| – Aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną: |
[…]
2912 49 00 […] | […]
– – Pozostałe […]”. |
18 Sekcja VI części drugiej CN zawiera ponadto dział 38, zatytułowany „Produkty chemiczne różne”.
19 Zgodnie z uwagą 1 lit. a) i b) do owego działu:
„Niniejszy dział nie obejmuje:
a) odrębnych chemicznie zdefiniowanych pierwiastków lub związków chemicznych, z wyjątkiem następujących:
[…];
b) mieszanin chemikaliów z produktami spożywczymi lub innymi substancjami odżywczymi, w rodzaju stosowanych do przygotowywania artykułów spożywczych (zazwyczaj pozycja 2106)”.
20 Dział CN 38 zawiera pozycję 3824, która ma następujące brzmienie:
„3824 | Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: |
[…] | […] |
3824 90 | – Pozostałe |
| […] – – Pozostałe […] – – – Pozostałe: […] |
| – – – – Produkty chemiczne lub preparaty, złożone głównie ze związków organicznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: |
3824 90 92 […] | – – – – – W postaci płynnej w temperaturze 20 °C […]”. |
Rozporządzenie (WE) nr 1333/2008
21 Załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.U. 2008, L 354, s. 16), który zawiera unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w środkach spożywczych i warunki ich stosowania, wymienia w części B pkt 1, zatytułowanym „Barwniki”, „Karmel” (E 150a) i wyjaśnia w przypisie 1, dotyczącym tego dodatku, że „[t]ermin karmel odnosi się do produktów o barwie brązowej o różnej intensywności, przeznaczonych do barwienia” oraz że „[n]ie odnosi się do słodkiego aromatycznego produktu uzyskiwanego po podgrzaniu cukrów i stosowanego do aromatyzowania żywności (np. wyrobów cukierniczych, pieczywa słodkiego, napojów alkoholowych)”.
Rozporządzenie (WE) nr 1334/2008
22 Artykuł 3 ust. 2 lit. a) ppkt (i) oraz (ii) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (Dz.U. 2008, L 354, s. 34) stanowi:
„Na użytek niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają również następujące definicje:
a) »środki aromatyzujące (aromaty)« to produkty:
(i) nieprzeznaczone do bezpośredniego spożycia, dodawane do środków spożywczych w celu nadania im aromatu lub smaku lub zmiany ich aromatu lub smaku;
(ii) wytworzone z produktów lub zawierające produkty z następujących kategorii: substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne, środki aromatyzujące z przetworzenia termicznego, środki aromatyzujące dymu wędzarniczego, prekursory środków aromatyzujących lub inne środki aromatyzujące albo ich mieszanki”.
Postępowanie główne i pytanie prejudycjalne
23 Flavourstream dokonała przywozu z Kanady do Unii Europejskiej partii towarów składających się z trzech kontenerów zawierających 3300 kg roztworu wodnego, uzyskanego w wyniku rozkładu termicznego dekstrozy i stosowanego w przemyśle spożywczym, sprzedawanego pod nazwą „AURIC GMO FREE”. W dniu 5 czerwca 2015 r. spółka ta zgłosiła te towary w urzędzie celnym w Sybinie w celu dopuszczenia ich do swobodnego obrotu jako objęte podpozycją taryfową CN 1702 90 95, która obejmuje „pozostałe” cukry należące do pozycji taryfowej 1702, niesklasyfikowane do innych podpozycji, do których stosuje się cło w wysokości 0,4 EUR za 100 kg.
24 Należności celne za ten produkt zostały obliczone na podstawie wspomnianej podpozycji taryfowej.
25 W wyniku kontroli organy celne uznały na podstawie analiz laboratoryjnych potwierdzonych świadectwami analizy produktu rozpatrywanego w postępowaniu głównym, że produkt ten należał do podpozycji taryfowej CN 2912 49 00, która obejmuje pozostałe” aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną. W konsekwencji w dniu 22 kwietnia 2016 r. organy te wydały decyzję w sprawie korekty, w której ponownie określiły należności celne i VAT dochodzone od Flavourstream, powiększone o odsetki za zwłokę i kary, w łącznej wysokości 102 079 RON (lei rumuńskich) (około 23 500 EUR) (zwaną dalej „decyzją z dnia 22 kwietnia 2016 r.”).
26 Decyzją z dnia 30 sierpnia 2016 r. regionalna dyrekcja generalna ds. finansów publicznych w Braszowie oddaliła wniesione przez Flavourstream odwołanie od decyzji z dnia 22 kwietnia 2016 r.
27 Flavourstream wniosła skargę na decyzje z dnia 22 kwietnia i 30 sierpnia 2016 r. do Tribunalul Sibiu (sądu okręgowego w Sybinie, Rumunia). Sąd ten stwierdził nieważność tych decyzji i zwolnił tę spółkę z zapłaty kwoty wskazanej w decyzji z dnia 22 kwietnia 2016 r., orzekając, że spółka ta prawidłowo zadeklarowała produkt będący przedmiotem postępowania głównego jako objęty podpozycją taryfową CN 1702 90 95 oraz że klasyfikacja tego produktu do podpozycji taryfowej CN 2912 49 00 dokonana przez właściwe organy była zatem nieprawidłowa.
28 Sąd odsyłający, do którego wpłynęła apelacja od wyroku Tribunalul Sibiu (sądu okręgowego w Sybinie), wyjaśnia, po pierwsze, że zdaniem Flavourstream hydroksyacetaldehyd stanowi kluczowy składnik dla nabycia przez środek spożywczy smażonego aromatu i konsystencji oraz brązowego koloru. Środek spożywczy, w którym produkt ten jest stosowany, ma po jego ugotowaniu ten sam wygląd, przedstawia po napojach ten sam wygląd, jaki uzyskałby, gdyby dodano do niego cukier przed jego przygotowaniem. Wspomniany produkt, w którym cukier jest już rozłożony, zmniejsza jedynie czas przetworzenia środków spożywczych. Zastosowanie produktu będącego przedmiotem postępowania głównego jako cukru gorszej jakości w przemyśle przetwórstwa środków spożywczych powoduje, iż jest on objęty zakresem stosowania rozporządzenia nr 1334/2008.
29 Po drugie, sąd odsyłający wyjaśnia, że zdaniem właściwych organów celnych produkt końcowy, a mianowicie hydroksyacetaldehyd, nie może zostać zaklasyfikowany do podpozycji CN 1702 90 95, do której należy surowiec tego produktu, a mianowicie glukoza, ponieważ jest on całkowicie odmienny od tego surowca, w wyniku dwóch nieodwracalnych etapów przetwarzania, którym podlegał wspomniany surowiec. Podobnie będący przedmiotem postępowania głównego produkt z uwagi na brak cukru nie może zostać zaklasyfikowany do tej podpozycji taryfowej, do której należą produkty zawierające w stanie suchym 50% masy fruktozy. Zdaniem tych organów produkt ten należy zatem zaklasyfikować do podpozycji CN 2912 49 00.
30 W tych okolicznościach Curtea de Apel Alba Iulia (sąd apelacyjny w Alba Iulia, Rumunia) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:
„Czy nomenklaturę zawartą w załączniku I do rozporządzenia nr 2658/87, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1821 z dnia 6 października 2016 r. (Dz.U. 2016, L 294, s. 1), należy interpretować w ten sposób, że produkt »AURIC GMO FREE«, będący przedmiotem [postępowania głównego], należy klasyfikować do podpozycji taryfowej 1702 90 95 czy do podpozycji 2912 49 00 tej nomenklatury?”.
W przedmiocie pytania prejudycjalnego
31 Poprzez pytanie prejudycjalne sąd odsyłający dąży zasadniczo do ustalenia, czy CN należy interpretować w ten sposób, że roztwór wodny uzyskany w wyniku rozkładu termicznego dekstrozy, składający się w szczególności z rozpuszczalnych w wodzie aldehydów i ketonów, jest objęty podpozycją CN 1702 90 95, która obejmuje między innymi cukier inwertowany i pozostałe cukry i syropy cukrowe zawierające w stanie suchym 50% masy fruktozy, niezaklasyfikowane do innych podpozycji zawartych w pozycji CN 1702, czy też podpozycją CN 2912 49 00, która obejmuje „pozostałe” aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną.
32 Ponieważ rozporządzenie wykonawcze 2016/1821, którego dotyczy pytanie prejudycjalne, weszło w życie dopiero w dniu 1 stycznia 2017 r., podczas gdy przywóz będący przedmiotem postępowania głównego miał miejsce w 2015 r., wersją Nomenklatury scalonej mającą zastosowanie ratione temporis do sporu w postępowaniu głównym jest wersja wynikająca z rozporządzenia wykonawczego nr 1101/2014, przyjętego w dniu 16 października 2014 r., które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2015 r. i które zasadniczo odpowiada wersji wynikającej z rozporządzenia przytoczonego przez sąd odsyłający.
33 Na wstępie należy przypomnieć, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi krajowemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli temu sądowi na prawidłowe zaklasyfikowanie rozpatrywanych produktów w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie, tym bardziej że Trybunał niekoniecznie dysponuje wszystkimi niezbędnymi w tym celu elementami [zob. podobnie wyrok z dnia 30 kwietnia 2020 r., DHL Logistics (Slovakia), C‑810/18, EU:C:2020:336, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo].
34 Zgodnie z ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej, do celów prawnych klasyfikacja towarów jest dokonywana zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów tej nomenklatury. W interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w treści pozycji Nomenklatury scalonej oraz uwag do sekcji lub działów. Przeznaczenie produktu również może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji, o ile jest ono właściwe temu produktowi, co daje się ocenić na podstawie jego obiektywnych cech i właściwości (zob. podobnie wyrok z dnia 2 maja 2019 r., Onlineshop, C‑268/18, EU:C:2019:353, pkt 27–29 i przytoczone tam orzecznictwo).
35 To właśnie w świetle tego orzecznictwa należy dokonać wykładni rozpatrywanych podpozycji CN.
36 Jeżeli chodzi w pierwszej kolejności o podpozycję CN 1702 90, która obejmuje „pozostałe [cukry], włącznie z cukrem inwertowanym i innymi cukrami oraz mieszankami syropów cukrowych, zawierającymi w stanie suchym 50% masy fruktozy”, niezaklasyfikowane do innych podpozycji objętych pozycją CN 1702, to klasyfikacja produktu do tej podpozycji jest uzależniona od wynikającego z samego brzmienia tej podpozycji warunku, aby produkt ten zawierał w stanie suchym 50% fruktozy.
37 W niniejszej sprawie z postanowienia odsyłającego wynika, że produkt rozpatrywany w postępowaniu głównym jest mieszanką produktów chemicznych zawierających w szczególności rozpuszczalne w wodzie aldehydy i ketony otrzymane z monosacharydów – które są naturalnymi substancjami słodzącymi – w wyniku reakcji enzymatycznego utleniania lub reakcji termicznej. Produkt ten jest stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek barwiący lub aromat dymu wędzarniczego. Ponadto z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, wynika, że wspomniany produkt zawiera mniej niż 1% glukozy i sacharozy, co odpowiada zawartości cukrów w stanie suchym niższej niż 1,6% masy.
38 Z powyższego wynika, że w zakresie, w jakim rozpatrywany w postępowaniu głównym produkt nie zawiera w suchym stanie 50% fruktozy, nie spełnia on warunku wymaganego do zaklasyfikowania go do podpozycji CN 1702 90, a tym samym do podpozycji CN 1702 90 95.
39 Wniosku tego nie podważa argument, zgodnie z którym rozpatrywany w postępowaniu głównym produkt jest wykorzystywany jako „cukier gorszej jakości” w przemyśle przetwórczym żywności, a środek spożywczy, w którym został on zastosowany, po ugotowaniu ma taki sam wygląd, jakby dodano do niego cukier przed jego przygotowaniem.
40 W rzeczywistości bowiem, nawet jeśli produkt będący przedmiotem postępowania głównego jest uważany za „cukier gorszej jakości” w przemyśle przetwórczym środków spożywczych, okoliczność ta nie może sama w sobie wystarczyć do stwierdzenia, że produkt ten jest objęty podpozycją CN 1702 90 95 w zakresie, w jakim nie zawiera on w suchym stanie 50% fruktozy, co stanowi warunek zaklasyfikowania go do tej podpozycji.
41 Ponadto okoliczność, że rozpatrywany w postępowaniu głównym towar jest objęty w danym wypadku zakresem stosowania rozporządzenia nr 1334/2008 jako składnik żywności posiadający właściwości aromatyzujące, nie daje żadnej wskazówki co do tego, czy należy go zaklasyfikować do podpozycji CN 1702 90 95, ponieważ definicje aromatów i innych składników żywności o właściwościach aromatyzujących, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (i) i (ii) tego rozporządzenia, nie przewidują zawartości cukru.
42 Należy dodać, że rozporządzenie nr 1333/2008 wymienia „Karamel” (E 150a) w części B pkt 1, zatytułowanej „Barwniki”, jako dodatek do żywności odnoszący się do „produktów o barwie brązowej o różnej intensywności, przeznaczonych do barwienia”, i precyzuje, że „[n]ie odnosi się [on] do słodkiego aromatycznego produktu uzyskiwanego po podgrzaniu cukrów i stosowanego do aromatyzowania żywności (np. wyrobów cukierniczych, pieczywa słodkiego, napojów alkoholowych)”. Tymczasem fakt, że produkt będący przedmiotem postępowania głównego jest objęty zgodnie ze wskazówkami zawartymi w postanowieniu odsyłającym tą definicją, stanowi raczej wskazówkę, że produkt ten nie jest objęty działem CN 17, a zatem nie może zostać zaklasyfikowany jako „Karamel”, o którym mowa między innymi w podpozycji CN 1702 90.
43 Z powyższego wynika, że podpozycję CN 1702 90 95, która obejmuje „pozostałe” cukry, inne niż te objęte podpozycją CN 1702 90, należy interpretować w ten sposób, że produkt niezawierający w stanie suchym 50% masy fruktozy nie należy do tej podpozycji.
44 W drugiej kolejności, jeżeli chodzi o wykładnię podpozycji CN 2912 49 00, która należy do jej działu 29, zatytułowanego „Chemikalia organiczne”, to uwaga 1 lit. a) i d) tego działu stanowi, że jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, pozycje owego działu obejmują jedynie „odrębne chemicznie zdefiniowane związki organiczne, nawet zanieczyszczone”, jak również ich roztwory wodne.
45 Noty wyjaśniające do HS dotyczące jego działu 29 stanowią w uwagach ogólnych, że „[o]drębny, chemicznie zdefiniowany związek jest substancją, która składa się z jednego rodzaju cząstek (np. kowalentnych lub jonowych), których skład zdefiniowany został za pomocą stałego stosunku pierwiastków i może być przedstawiony za pomocą określonego wzoru strukturalnego”. Ponadto noty wyjaśniające wskazują, że taki związek może co do zasady zawierać zanieczyszczenia. Uściślają one z jednej strony, że „[o]kreślenie [»]zanieczyszczenia[«] odnosi się wyłącznie do substancji, których obecność w pojedynczym związku chemicznym wynika wyłącznie i bezpośrednio z procesu wytwarzania (łącznie z procesem oczyszczania)”, oraz z drugiej strony, że „obecność tych substancji może być spowodowana przez jakiekolwiek czynniki związane z danym procesem [produkcji]” oraz że wśród nich znajdują się „nieprzereagowane materiały wyjściowe”, „zanieczyszczenia zawarte w materiałach wyjściowych”, „reagenty użyte w procesie produkcyjnym (włącznie z oczyszczaniem)” a także produkty uboczne.
46 Odnosząc się w szczególności do CN 2912, obejmuje ona „aldehydy, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną”, „cykliczne polimery aldehydów” oraz „paraformaldehyd”. Wśród produktów objętych tą pozycją znajdują się między innymi „pozostałe” aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną, o których mowa w podpozycji CN 2912 49 00.
47 W niniejszej sprawie z akt sprawy znajdujących się w posiadaniu Trybunału wynika w pierwszej kolejności, że produkt będący przedmiotem postępowania głównego zawiera oprócz hydroksyacetaldehydu, stanowiącego w stanie suchym 73,6% masy produktu, także inne aldehydy, lewoglukozan, acetol oraz kwas octowy i mrówkowy, które stanowią w stanie suchym 26,3% masy produktu.
48 Tymczasem w zakresie, w jakim produkt będący przedmiotem postępowania głównego zawiera poza wodą substancje inne niż hydroksyacetaldehyd, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego, nie jest on roztworem wodnym substancji składającej się z jednego rodzaju cząstek, których skład został zdefiniowany za pomocą stałego stosunku pierwiastków i może być przedstawiony za pomocą określonego wzoru strukturalnego w rozumieniu not wyjaśniających do HS dotyczących jej działu 29, przytoczonych w pkt 45 niniejszego wyroku. Te inne substancje, obecne w znacznych ilościach w rozpatrywanym w postępowaniu głównym produkcie, nie mogą stanowić „zanieczyszczeń” w rozumieniu owych not wyjaśniających. Jak bowiem wskazała Komisja w odpowiedzi na pytanie zadane przez Trybunał, z patentu, o którym mowa w aktach sprawy znajdujących się w posiadaniu Trybunału, wynika, że owe inne substancje zostały pozostawione celowo w dużej ilości w tym produkcie, tak aby mógł on być zdatny do szczególnego użycia, jako substancja do brązowienia, w celu barwienia i aromatyzowania środków spożywczych.
49 Otóż, o ile uwaga 1 do działu CN 29 dopuszcza występowanie zanieczyszczeń w produktach objętych tych działem, o tyle, zanieczyszczenia te mają w sposób oczywisty charakter pozostałości, aby wpływać na „odrębność” danego związku chemicznego. Z kolei, jeżeli produkt zawiera zanieczyszczenia wynikające z procesu produkcji, które czynią go zdatnym do szczególnych zastosowań, odmiennych od jego zastosowania ogólnego, to ów produkt nie może zostać uznany za „odrębny” w rozumieniu uwagi 1 lit. a) do działu CN 29, ponieważ tego rodzaju zanieczyszczenia determinują jego użycie (wyrok z dnia 20 czerwca 2013 r., Agroferm, C‑568/11, EU:C:2013:407, pkt 32, 35).
50 W tych okolicznościach podpozycję CN 2912 49 00 należy interpretować w ten sposób, że produkt, w którym substancje inne niż hydroksyacetaldehyd występują w znacznych ilościach, a niektóre z tych substancji, jak się wydaje, zostały pozostawione w nim w sposób zamierzony, tak aby produkt ten nadawał się do szczególnego zastosowania, nie jest objęty tą podpozycją jako roztwór wodny danego odrębnego chemicznie zdefiniowanego związku organicznego.
51 W trzeciej kolejności w zakresie, w jakim Komisja podniosła w uwagach na piśmie, że produkt będący przedmiotem postępowania głównego może zostać zaklasyfikowany do podpozycji CN 3824 90 92 działu CN 38, należy zauważyć, z jednej strony, że zgodnie z uwagą 1 lit. a) tego działu, zatytułowanego „Produkty chemiczne różne”, nie obejmuje on odrębnych chemicznie zdefiniowanych pierwiastków lub związków chemicznych innych, niż wymienione w pkt 1–5 tej lit. a), które nie mają znaczenia w niniejszej sprawie. Wynika z tego, że ponieważ produkt będący przedmiotem postępowania głównego nie jest odrębnym chemicznie zdefiniowanym pierwiastkiem lub związkiem chemicznym, może on zostać objęty zgodnie z tą uwagą działem CN 38.
52 Z drugiej strony, z noty 1b) do tego działu wynika, że nie obejmuje on „mieszanin chemikaliów z produktami spożywczymi lub innymi substancjami odżywczymi, w rodzaju stosowanych do przygotowywania artykułów spożywczych”.
53 Noty wyjaśniające do HS dotyczące rozdziału HS 38 stanowią, że wyrażenie „produkty spożywcze lub inne substancje odżywcze” oznacza głównie produkty jadalne objęte sekcjami HS I–IV. Z not tych wynika również, że „[s]ama obecność [»]produktów spożywczych lub innych substancji odżywczych[«] w mieszaninie nie jest wystarczającym powodem do wyłączenia mieszaniny z klasyfikacji do działu 38, stosownie do uwagi [noty] 1b)” i że „[s]ubstancje mające wartość odżywczą, która jest zaledwie marginalna wobec ich funkcji jako produktów chemicznych, np. jako dodatków do żywności lub substancji ułatwiających przetwarzanie, nie są uważane za [»]artykuły spożywcze lub substancje o wartości odżywczej[«] do celów niniejszej uwagi”. Wspomniane noty wyjaśniające precyzują ponadto, że „[m]ieszaniny, które są wyłączone z działu 38 na mocy uwagi [noty] 1b), to te, które są w rodzaju stosowanych w przygotowywaniu żywności dla ludzi i które są cenione z powodu ich cech odżywczych”.
54 W dziale CN 38 znajduje się między innymi jej pozycja 3824, obejmująca „[g]otowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone”, a w szczególności podpozycja 3824 90 92, która obejmuje „[p]rodukty chemiczne lub preparaty, złożone głównie ze związków organicznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone” „w postaci płynnej w temperaturze 20 °C”, która stanowi kategorię rezydualną w ramach wspomnianej pozycji.
55 W niniejszej sprawie, jak wynika z pkt 37 i 39 niniejszego wyroku, omawiany w postępowaniu głównym produkt jest stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek barwiący lub aromat dymu wędzarniczego, o którym mowa w części B pkt 1 rozporządzenia nr 1333/2008, pod nazwą „Karamel” (E 150a). Takie stosowanie może wskazywać na to, że główną funkcją tego produktu jest jego zastosowanie jako dodatku do żywności, nawet jeśli ma on ponadto wartość odżywczą. Z zastrzeżeniem tej weryfikacji przez sąd odsyłający produkt będący przedmiotem postępowania głównego może być objęty podpozycją CN 3824 90 92.
56 Z uwagi na powyższe na zadane pytanie trzeba odpowiedzieć, że CN należy interpretować w ten sposób, że roztwór wodny uzyskany w wyniku rozkładu termicznego dekstrozy, składający się w szczególności z rozpuszczalnych w wodzie aldehydów i ketonów, nie jest objęty ani podpozycją CN 1702 90 95, do której należą w szczególności cukier inwertowany i pozostałe cukry i syropy cukrowe zawierające w stanie suchym 50% masy fruktozy, niezaklasyfikowane do innych podpozycji zawartych w pozycji CN 1702, ani podpozycją CN 2912 49 00, która obejmuje „pozostałe” aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną, lecz podpozycją CN 3824 90 92, która obejmuje „[p]rodukty chemiczne lub preparaty, złożone głównie ze związków organicznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone” „w postaci płynnej w temperaturze 20 °C”, o ile ewentualna wartość odżywcza tego roztworu będzie miała drugorzędne znaczenie w stosunku do jego funkcji jako produktu chemicznego i dodatku do żywności.
W przedmiocie kosztów
57 Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.
Z powyższych względów Trybunał (dziewiąta izba) orzeka, co następuje:
Nomenklaturę scaloną zwartą w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej, w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014 r., należy interpretować w ten sposób, że roztwór wodny uzyskany w wyniku rozkładu termicznego dekstrozy, składający się w szczególności z rozpuszczalnych w wodzie aldehydów i ketonów, nie jest objęty ani podpozycją 1702 90 95 tej nomenklatury, do której należą w szczególności cukier inwertowany i pozostałe cukry i syropy cukrowe zawierające w stanie suchym 50% masy fruktozy, niezaklasyfikowane do innych podpozycji zawartych w pozycji 1702 wspomnianej nomenklatury, ani jej podpozycją 2912 49 00, która obejmuje „pozostałe” aldehydoalkohole, aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną, lecz podpozycją 3824 90 92 tej nomenklatury, która obejmuje „[p]rodukty chemiczne lub preparaty, złożone głównie ze związków organicznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone” „w postaci płynnej w temperaturze 20 °C”, o ile ewentualna wartość odżywcza tego roztworu będzie miała drugorzędne znaczenie w stosunku do jego funkcji jako produktu chemicznego i dodatku do żywności.
Podpisy