Προσφυγή της 9ης Φεβρουαρίου 2024 – Pollinis France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-75/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pollinis France (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Bailleux, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της 1ης Δεκεμβρίου 2023 της Επιτροπής, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την αίτηση που υπέβαλε η προσφεύγουσα για εσωτερική επανεξέταση, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ¹ , όσον αφορά τον Εκτελεστικό Κανονισμό (ΕΕ) 2023/918 ² (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), κατά το μέρος που παρατείνεται με αυτόν η περίοδος έγκρισης της δραστικής ουσίας βοσκαλίδη, και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ¹ , όπως ερμηνεύεται σε συνδυασμό με την αρχή της προφύλαξης, το άρθρο 168, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 191, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και τα άρθρα 35 και 37 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).

Το άρθρο 17 του κανονισμού 1107/2009 δεν έχει την έννοια ότι υποχρεώνει την Επιτροπή να παρατείνει την έγκριση επ’ αόριστον, ανεξαρτήτως του αριθμού και της διάρκειας των παρατάσεων που έχουν ήδη χορηγηθεί και ανεξαρτήτως των κινδύνων που μπορεί να ενέχει μια τέτοια παράταση για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον.

Ειδικότερα στην περίπτωση της βοσκαλίδης, η Επιτροπή δεν μπορούσε να παρατείνει για τόσα πολλά χρόνια την έγκρισή της δεδομένου ότι η αίτηση ανανέωσης ήγειρε μεγάλο αριθμό ερωτημάτων από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων και ότι σε πολυάριθμες μελέτες διατυπώνονται σοβαρές αμφιβολίες ως προς την ασφάλεια της βοσκαλίδης τόσο για την υγεία του ανθρώπου όσο και για το περιβάλλον.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, επικουρικώς, ότι το άρθρο 17 του κανονισμού 1107/2009 πρέπει να κριθεί ανεφάρμοστο δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ διότι αντιβαίνει στην αρχή της προφύλαξης, στα άρθρα 168 και 191 ΣΛΕΕ και στα άρθρα 35 και 37 του Χάρτη.

Εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση (και ο εκτελεστικός κανονισμός της Επιτροπής 2023/918) στηρίζονται σε ορθή ερμηνεία του άρθρου 17 του κανονισμού 1107/2009, η νομοθετική αυτή διάταξη θα πρέπει να μείνει ανεφάρμοστη στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, διότι αντιβαίνει στην αρχή της προφύλαξης, στα άρθρα 168 και 191 ΣΛΕΕ και στα άρθρα 35 και 37 του Χάρτη. Επομένως, το άρθρο 17 του κανονισμού 1107/2009 δεν θα έπρεπε να εφαρμοστεί ούτε μπορούσε να χρησιμεύσει ως κατάλληλη νομική βάση για την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία πρέπει, ως εκ τούτου, να ακυρωθεί.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, έτι επικουρικότερον, σφάλμα της Επιτροπής καθόσον έκρινε ότι πληρούνται οι ειδικοί όροι του άρθρου 17 του κανονισμού 1107/2009.

Η Επιτροπή έσφαλε κρίνοντας ότι πληρούνται οι όροι παράτασης που προβλέπονται ρητά στο άρθρο 17 του Κανονισμού 1107/2009:

Η Επιτροπή έσφαλε κρίνοντας ότι η καθυστέρηση στη διαδικασία ανανέωσης δεν οφειλόταν στην αιτούσα την ανανέωση, χωρίς να διερευνήσει καθόλου τον ρόλο που διαδραμάτισε στην καθυστέρηση αυτή·

Η Επιτροπή έσφαλε κρίνοντας ότι η παράταση της περιόδου έγκρισης της βοσκαλίδης, για συμπληρωματική χρονική περίοδο δύο χρόνων και 8.5 μηνών, ήταν αναγκαία για την εξέταση της αίτησης ανανέωσης.

____________

¹ Κανονισμός (EΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).

¹ Εκτελεστικός κανονισμός (EΕ) 2023/918 της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2023, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 όσον αφορά την παράταση των περιόδων έγκρισης των δραστικών ουσιών aclonifen, ametoctradin, beflubutamid, benthiavalicarb, boscalid, καπτάν, clethodim, cycloxydim, cyflumetofen, dazomet, diclofop, dimethomorph, ethephon, fenazaquin, fluopicolide, fluoxastrobin, flurochloridone, φολπέτ, φορμετανάτη, Helicoverpa armigera nucleopolyhedrovirus, hymexazol, ινδολυλβουτυρικό οξύ, mandipropamid, metalaxyl, μεταλδεΰδη, metam, metazachlor, metribuzin, milbemectin, paclobutrazol, penoxsulam, phenmedipham, pirimiphos-methyl, propamocarb, proquinazid, prothioconazole, S-metolachlor, Spodoptera littoralis nucleopolyhedrovirus, Trichoderma asperellum στέλεχος T34 και Trichoderma atroviride στέλεχος I-1237 (ΕΕ 2023, L 119, σ. 160).

¹ Κανονισμός (EΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2009, L 309, σ. 1).