Προσφυγή της 6ης Νοεμβρίου 2009 - Centre national de la recherche scientifique κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-447/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Centre national de la recherche scientifique [Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας] (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: N. Lenoir, δικηγόρος)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την απόφαση της 28ης Αυγούστου 2009 σχετικά με τον συμψηφισμό μεταξύ της απαιτήσεως που προέκυψε από τη σύμβαση FP7 239108 ICT - VAMDC/=PF=, αφενός, και της προβαλλομένης απαιτήσεως της Κοινότητας έναντι του CNRS την οποία αυτή διεκδικεί δυνάμει της συμβάσεως NEMAGENETAG, αφετέρου·
να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την υπό κρίση προσφυγή, το Centre national de la recherche scientifique (CNRS) ζητεί την ακύρωση της πράξεως συμψηφισμού, η οποία εμπεριέχεται στην απόφαση BUDG/C3 D(2009) 10.5 - 1232 της 28ης Αυγούστου 2009 και με την οποία η Επιτροπή προέβη σε ανάκτηση των ποσών που καταβλήθηκαν στο προσφεύγον εντός του πλαισίου της συμβάσεως NEMAGENETAG σχετικά με ένα σχέδιο που εντάσσεται στο 6ο πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη.
Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τρεις ισχυρισμούς που αφορούν:
- προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας καθόσον η απόφαση ελήφθη χωρίς η Επιτροπή να έχει εξετάσει τα εμπεριστατωμένα στοιχεία της απαντήσεως του CNRS στην οριστική έκθεση ελέγχου·
- πλάνες περί το δίκαιο και πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, με τις οποίες βαρύνεται η απόφαση και οι οποίες οδήγησαν την Επιτροπή, αφενός, να απορρίψει ορισμένες δαπάνες τροποποιώντας τα κριτήρια εκτιμήσεως των επιλέξιμων δαπανών και, αφετέρου, να αποκλείσει εσφαλμένως ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία ως προς τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για την εκτέλεση του σχεδίου·
- παράβαση του άρθρου 73, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού, καθόσον, πρώτον, η επίδικη απαίτηση δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως "βεβαία, εκκαθαρισμένη και απαιτητή" λόγω της βαρύτητας της αμφισβητήσεως της οποίας αποτελεί αντικείμενο η εν λόγω επίδικη απαίτηση, δεύτερον, οι απαιτήσεις, οι οποίες έδωσαν λαβή για συμψηφισμό μεταξύ αυτών, δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως αμοιβαίες, λαμβανομένου υπόψη ότι η μία ήταν συλλογική ενώ η άλλη ήταν προσωποπαγής και, τέλος, το ποσό της οφειλομένης στο πλαίσιο της συμβάσεως VAMDC εκ των προτέρων χρηματοδοτήσεως δεν ήταν απαιτητό κατά το χρονικό σημείο της θεσπίσεως της πράξεως συμψηφισμού.
____________