WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 29 stycznia 2009 r.

Sprawa F-98/07

Nicole Petrilli

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Personel kontraktowy do zadań pomocniczych – Dopuszczalność – Akt niekorzystny – Artykuły 3b i 88 WZIP – Czas trwania umowy – Artykuł 3 ust. 1 decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie maksymalnego czasu zatrudnienia niestałego personelu w służbach Komisji – Zgodność z prawem

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której N. Petrilli żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 20 lipca 2007 r. oddalającej jej wniosek o przedłużenie umowy o pracę w charakterze członka personelu kontraktowego do zadań pomocniczych oraz zasądzenia od Komisji odszkodowania na jej rzecz.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji Komisji z dnia 20 lipca 2007 r. oddalającej wniosek o przedłużenie umowy o pracę w charakterze członka personelu kontraktowego do zadań pomocniczych ze skarżącą. W terminie trzech miesięcy od daty wydania niniejszego wyroku wstępnego strony przekażą Sądowi informację o ustalonej w wyniku ugody kwocie odszkodowania w związku z wydaniem niezgodnej z prawem decyzji z dnia 20 lipca 2007 r. albo, w braku ugody, wyrażone liczbowo żądania dotyczące tej kwoty. Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Członek personelu kontraktowego do zadań pomocniczych – Czas trwania zatrudnienia

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 88 akapit pierwszy)

2.      Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Członek personelu kontraktowego do zadań pomocniczych – Czas trwania zatrudnienia

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 88 akapit pierwszy)

1.      Artykuł 88 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników zezwala organowi upoważnionemu do zawierania umów zatrudnienia na zawieranie i przedłużanie umów w charakterze członka personelu kontraktowego do zadań pomocniczych na czas określony, o ile „rzeczywisty okres zatrudnienia w danej instytucji wraz z wszelkimi przedłużeniami umowy nie [przekracza] trz[ech] lat[…]”. Znaczenie wyrażenia „rzeczywisty okres zatrudnienia w danej instytucji” może dotyczyć wyłącznie czasu trwania umowy w charakterze członka personelu kontraktowego w rozumieniu art. 3b warunków zatrudnienia innych pracowników, a nie jakiegokolwiek innego zatrudnienia w strukturach instytucji.

(zob. pkt 47, 48)

2.      Instytucja nie może – nie naruszając przy tym art. 88 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników – ograniczyć w sposób ogólny i bezosobowy, między innymi w drodze ogólnych przepisów wykonawczych lub wewnętrznej decyzji o charakterze generalnym, maksymalnego czasu zatrudnienia personelu kontraktowego, wymienionych w art. 3b warunków zatrudnienia innych pracowników, który został już określony przez samego prawodawcę. Instytucje nie są bowiem uprawnione do odstępowania od wyraźnych unormowań regulaminu pracowniczego czy tych warunków zatrudnienia w drodze przepisów wykonawczych, nie mając do tego wyraźnego upoważnienia.

Tymczasem z art. 1 ust. 2 lit. a) tiret trzecie decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie maksymalnego czasu zatrudnienia niestałego personelu w służbach Komisji wynika, że ta decyzja, a tym samym granica sześciu lat świadczenia pracy zawarta w art. 3 ust. 1 tej decyzji, stosują się do ogółu personelu kontraktowego do zadań pomocniczych, z wyjątkiem jedynie tłumaczy konferencyjnych, o których mowa w art. 90 warunków zatrudnienia innych pracowników.

Zasada sześciu lat może wprawdzie ograniczać czas trwania umowy w charakterze członka personelu kontraktowego do zadań pomocniczych do okresu krótszego niż trzy lata tylko w sytuacji, gdy zainteresowany był zatrudniony wcześniej w charakterze członka personelu tymczasowego, pomocniczego lub kontraktowego, pracownika wynajętego lub w innym charakterze. Artykuł 3 ust. 1 decyzji z dnia 28 kwietnia 2004 r. nie skutkuje zatem systematycznym skracaniem maksymalnego okresu trzech lat, o którym mowa w art. 88 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników.

Jednak częstotliwość stosowania ujętego w sposób ogólny i bezosobowy odstępstwa od maksymalnego możliwego okresu zatrudniania członków personelu kontraktowego do zadań pomocniczych, określonego w art. 88 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników, nie może być czynnikiem rozstrzygającym w kwestii, czy Komisja jest uprawniona do odstąpienia od wyraźnej normy zawartej w warunkach zatrudnienia innych pracowników.

Tym samym art. 3 ust. 1 decyzji z dnia 28 kwietnia 2004 r. niezgodnie z prawem ogranicza zakres przepisu art. 88 akapit pierwszy warunków zatrudnienia innych pracowników.

(zob. pkt 54–59)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑54/92 Schneider przeciwko Komisji, 1 grudnia 1994 r., RecFP s. I‑A‑281, II‑887, pkt 19

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑54/07 Joseph przeciwko Komisji, 26 czerwca 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 69