ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 20ής Απριλίου 2023 (*)

«Προσφυγή ακυρώσεως – Εκτελεστική απόφαση C(2020) 8797 – Χορήγηση άδειας για ορισμένες χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου – Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 – Καταχώριση, αξιολόγηση, αδειοδότηση και περιορισμοί των χημικών ουσιών – Άρθρο 60 – Χορήγηση αδειών – Υποχρέωση απόδειξης ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούν των κινδύνων από τη χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον και ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες – Άρθρο 62 – Αιτήσεις αδειοδότησης – Άρθρο 64 – Διαδικασία έκδοσης των αποφάσεων αδειοδότησης»

Στην υπόθεση C‑144/21,

με αντικείμενο προσφυγή ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η οποία ασκήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021,

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκπροσωπούμενο από την C. Ionescu Dima, τον M. Menegatti και τον L. Visaggio,

προσφεύγον,

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από τους R. Lindenthal και K. Mifsud-Bonnici,

καθής,

υποστηριζόμενης από τον:

Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA), εκπροσωπούμενο από τον W. Broere, την M. Heikkilä και τον T. Zbihlej,

παρεμβαίνοντα,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους Κ. Λυκούργο, πρόεδρο τμήματος, L. S. Rossi, J.‑C. Bonichot (εισηγητή), S. Rodin και O. Spineanu-Matei, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: G. Pitruzzella

γραμματέας: Α. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 27ης Οκτωβρίου 2022,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Με την προσφυγή του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από το Δικαστήριο να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και τα άρθρα 2 έως 5, 7, 9 και 10 της εκτελεστικής απόφασης C(2020) 8797 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2020, για τη χορήγηση εν μέρει άδειας για ορισμένες χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Chemservice GmbH κ.λπ.) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), κατά το μέρος που τα άρθρα αυτά αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5 και για τη χρήση 1 όσον αφορά την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5.

 Το νομικό πλαίσιο

2        Οι αιτιολογικές σκέψεις 1, 8, 12, 22, 69, 70, 72, 73, 77, 82 και 119 του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1, και διορθωτικό ΕΕ 2007, L 136, σ. 3) όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008 (ΕΕ 2008, L 353, σ. 1) (στο εξής: κανονισμός REACH), έχουν ως εξής:

«(1)      Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος καθώς και την ελεύθερη κυκλοφορία των ουσιών, υπό καθαρή μορφή, σε μείγματα και σε αντικείμενα, ενώ ταυτοχρόνως θα εξασφαλίζονται η ανταγωνιστικότητα και η καινοτομία. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προάγει επίσης την ανάπτυξη εναλλακτικών μεθόδων για την αξιολόγηση των κινδύνων των ουσιών.

[…]

(8)      Θα πρέπει να ληφθούν ιδιαιτέρως υπόψη οι πιθανές επιπτώσεις του παρόντος κανονισμού στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) καθώς και η ανάγκη να αποφευχθούν οι διακρίσεις σε βάρος τους.

[…]

(12)      Σημαντικός στόχος του νέου συστήματος που θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό είναι να ενθαρρυνθεί και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να εξασφαλισθεί ότι οι ουσίες που προκαλούν σοβαρές ανησυχίες θα αντικατασταθούν τελικά από λιγότερο επικίνδυνες ουσίες ή τεχνολογίες όταν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις που είναι τεχνικά και οικονομικά βιώσιμες. […]

(22)      Οι διατάξεις για την αδειοδότηση θα πρέπει να εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενώ παράλληλα θα διασφαλίζεται ότι ελέγχονται κατάλληλα οι κίνδυνοι από ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία. Άδειες για τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ουσιών θα πρέπει να χορηγούνται από την [Ευρωπαϊκή] Επιτροπή μόνον όταν οι κίνδυνοι που παρουσιάζει η χρήση τους ελέγχονται επαρκώς, όταν αυτό είναι εφικτό, ή όταν η χρήση τους μπορεί να αιτιολογηθεί από κοινωνικοοικονομικούς λόγους και δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που να είναι οικονομικά και τεχνικά βιώσιμες.

[…]

(69)      Για να εξασφαλίζεται επαρκώς υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου, μεταξύ άλλων όσον αφορά τις συναφείς ομάδες ανθρώπινων πληθυσμών και πιθανώς ορισμένους ευπαθείς υποπληθυσμούς, καθώς και του περιβάλλοντος, οι ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία θα πρέπει, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης, να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή. Άδειες θα πρέπει να χορηγούνται μόνον όταν τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αιτούνται άδεια αποδεικνύουν στην αρμόδια για την αδειοδότηση αρχή ότι ελέγχονται επαρκώς οι απορρέοντες από τη χρήση της ουσίας κίνδυνοι για τη υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον. Άλλως, χρήσεις είναι δυνατόν ακόμη να επιτρέπονται εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη από τη χρήση της ουσίας υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με τη χρήση της και ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες οικονομικά και τεχνικά βιώσιμες. Λαμβάνοντας υπόψη την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι σκόπιμο η αρμόδια για την αδειοδότηση αρχή να είναι η Επιτροπή.

(70)      Οι δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον από ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία θα πρέπει να προλαμβάνονται διά της εφαρμογής των κατάλληλων μέτρων διαχείρισης κινδύνου για να εξασφαλισθεί ότι όλοι οι κίνδυνοι από τις χρήσεις μιας ουσίας ελέγχονται επαρκώς και με σκοπό οι ουσίες αυτές να υποκαθίστανται σταδιακά από κατάλληλη ασφαλέστερη ουσία. Μέτρα διαχείρισης κινδύνου θα πρέπει να εφαρμόζονται για να εξασφαλίζεται ότι, κατά την παρασκευή, διάθεση στην αγορά και χρήση, η έκθεση στις ουσίες αυτές, συμπεριλαμβανομένων των απορρίψεων, των εκπομπών και των απωλειών, σε όλον τον κύκλο ζωής είναι κάτω του επιπέδου ορίων πέραν του οποίου μπορεί να εμφανισθούν δυσμενή αποτελέσματα. Για κάθε ουσία για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια και για κάθε άλλη ουσία για την οποία δεν είναι δυνατόν να καταρτισθεί ασφαλές επίπεδο έκθεσης, θα πρέπει πάντα να λαμβάνονται μέτρα για να ελαχιστοποιούνται, στο βαθμό που αυτό είναι τεχνικώς και πρακτικώς εφικτό, η έκθεση και οι εκπομπές με σκοπό την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας δυσμενών επιπτώσεων. Μέτρα για την εξασφάλιση επαρκούς ελέγχου θα πρέπει να προβλέπονται σε κάθε έκθεση χημικής ασφάλειας. Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να εφαρμόζονται και, όπου ενδείκνυται, να συνιστώνται στους άλλους παράγοντες στη συνέχεια της αλυσίδας εφοδιασμού.

[…]

(72)      Προς υποστήριξη του στόχου της τελικής αντικατάστασης ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία με κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες, όλοι οι αιτούντες άδεια θα πρέπει να παρέχουν ανάλυση εναλλακτικών δυνατοτήτων λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους τους και την τεχνική και οικονομική σκοπιμότητα της αντικατάστασης, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για οιαδήποτε έρευνα και ανάπτυξη που αναλαμβάνει ο αιτών ή προτίθεται να αναλάβει. Επιπλέον, οι άδειες θα πρέπει να υπόκεινται σε αναθεώρηση εντός προθεσμίας, η διάρκεια της οποίας θα καθορίζεται κατά περίπτωση, και να εξαρτώνται συνήθως από προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης.

(73)      Η υποκατάσταση μιας ουσίας σε καθαρή μορφή, σε μείγμα ή σε αντικείμενο θα πρέπει να απαιτείται όταν η παρασκευή, χρήση ή διάθεση στην αγορά της ουσίας αυτής προκαλεί απαράδεκτο κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον, λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη κατάλληλων ασφαλέστερων εναλλακτικών ουσιών και τεχνολογιών και τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη από τις χρήσεις της ουσίας που δημιουργεί τον απαράδεκτο κίνδυνο.

[…]

(77)      Για λόγους εφαρμοσιμότητας και πρακτικής εφαρμογής, τόσο από την πλευρά των φυσικών ή νομικών προσώπων, που πρέπει να εκπονούν τους φακέλους των αιτήσεων και να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου, όσο και από την πλευρά των αρχών, που πρέπει να διεκπεραιώνουν τις αιτήσεις αδειοδότησης, μόνον ένας μικρός αριθμός ουσιών θα πρέπει να αποτελούν ταυτόχρονα αντικείμενο της διαδικασίας αδειοδότησης, και θα πρέπει να καθορισθούν ρεαλιστικές προθεσμίες για τις αιτήσεις ενώ ορισμένες χρήσεις θα πρέπει να εξαιρούνται. Οι ουσίες που πληρούν τα κριτήρια αδειοδότησης θα πρέπει να εντάσσονται σε κατάλογο υποψηφίων ουσιών προς ενδεχόμενη ένταξη στη διαδικασία αδειοδότησης. Στον κατάλογο αυτό, οι ουσίες που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εργασίας του Οργανισμού θα πρέπει να επισημαίνονται σαφώς.

[…]

(82)      Για την αποτελεσματική παρακολούθηση και επιβολή της εφαρμογής των απαιτήσεων αδειοδότησης, οι μεταγενέστεροι χρήστες που επωφελούνται από άδεια η οποία χορηγήθηκε στον προμηθευτή τους, θα πρέπει να ενημερώνουν τον Οργανισμό για τη χρήση της ουσίας που κάνουν οι ίδιοι.

[…]

(119)      Πέρα από τη συμμετοχή τους στην εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, λόγω των επαφών τους με τους παράγοντες στα κράτη μέλη, θα πρέπει να συμβάλλουν στην ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους κινδύνους από τις ουσίες και σχετικά με τις υποχρεώσεις που υπέχουν τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα δυνάμει της νομοθεσίας περί χημικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, η στενή συνεργασία μεταξύ του Οργανισμού, της Επιτροπής και των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της συνοχής και της αποτελεσματικότητας της όλης επικοινωνιακής διαδικασίας.»

3        Το άρθρο 1 του κανονισμού REACH, το οποίο φέρει τον τίτλο «Σκοπός και πεδίο εφαρμογής», ορίζει στις παραγράφους 1 έως 3 τα εξής:

«1.      Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι να εξασφαλισθούν ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της προαγωγής εναλλακτικών μεθόδων αξιολόγησης των κινδύνων ουσιών, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία των ουσιών εντός της εσωτερικής αγοράς, με παράλληλη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας.

2.      Ο παρών κανονισμός ορίζει διατάξεις σχετικά με τις ουσίες και τα μείγματα κατά την έννοια του άρθρου 3. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται στην παρασκευή, τη διάθεση στην αγορά ή τη χρήση των ουσιών αυτών είτε υπό καθαρή μορφή είτε σε μείγματα είτε σε αντικείμενα και στη διάθεση μειγμάτων στην αγορά.

3.      Ο παρών κανονισμός βασίζεται στην αρχή ότι αποτελεί ευθύνη των παραγωγών, των εισαγωγέων και των μεταγενέστερων χρηστών να εξασφαλίζουν ότι οι ουσίες που παρασκευάζουν, διαθέτουν στην αγορά, ή χρησιμοποιούν δεν βλάπτουν την υγεία του ανθρώπου ούτε το περιβάλλον. Οι διατάξεις του στηρίζονται στην αρχή της προφύλαξης.»

4        Το άρθρο 3 του κανονισμού αυτού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ορισμοί», έχει ως εξής:

«Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

1)      “ουσία”: ένα χημικό στοιχείο και οι ενώσεις του σε φυσική κατάσταση ή όπως λαμβάνονται από οποιαδήποτε διεργασία παρασκευής, συμπεριλαμβανομένου κάθε προσθέτου που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της σταθερότητάς της και κάθε πρόσμειξης που προέρχεται από τη χρησιμοποιούμενη διεργασία, αποκλειόμενου κάθε διαλύτη που μπορεί να διαχωρισθεί, χωρίς να επηρεάσει τη σταθερότητα της ουσίας ή να μεταβάλει τη σύνθεσή της·

2)      “μείγμα”: ένα μείγμα ή διάλυμα που αποτελείται από δύο ή περισσότερες ουσίες·

3)      “αντικείμενο”: αντικείμενο το οποίο, κατά τη διαδικασία παραγωγής, αποκτά ειδικό σχήμα, επιφάνεια ή σχεδιασμό που καθορίζει τη χρηστική λειτουργία του σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι η χημική του σύνθεση·

[…]

13)      “μεταγενέστερος χρήστης”: φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εκτός από τον παρασκευαστή ή τον εισαγωγέα, το οποίο είναι εγκατεστημένο στην Κοινότητα και χρησιμοποιεί μια ουσία είτε υπό καθαρή μορφή είτε σε μείγμα κατά τη βιομηχανική ή επαγγελματική του δραστηριότητα. Ο διανομέας ή ο καταναλωτής δεν είναι μεταγενέστερος χρήστης. Ο επανεισαγωγέας που εξαιρείται βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) θεωρείται μεταγενέστερος χρήστης·

[…]

18)      “Οργανισμός”: ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων, ο οποίος έχει ιδρυθεί από τον παρόντα κανονισμό·

[…]

24)      “χρήση”: οποιαδήποτε μεταποίηση, ενσωμάτωση σε παρασκεύασμα (τυποποίηση), κατανάλωση, αποθήκευση, διατήρηση, κατεργασία, πλήρωση περιεκτών, μεταφορά μεταξύ περιεκτών, ανάμειξη, παραγωγή αντικειμένου, ή οποιαδήποτε άλλη χρησιμοποίηση·

[…]

37)      “σενάριο έκθεσης”: το σύνολο των συνθηκών, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρησιακών συνθηκών και των μέτρων διαχείρισης κινδύνου, το οποίο περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η ουσία παράγεται ή χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της και τον τρόπο με τον οποίο ο παρασκευαστής ή ο εισαγωγέας ελέγχει ή συνιστά στους μεταγενέστερους χρήστες να ελέγχουν την έκθεση του ανθρώπου και του περιβάλλοντος. Αυτά τα σενάρια έκθεσης μπορούν να καλύπτουν μια συγκεκριμένη διαδικασία ή χρήση ή περισσότερες της μιας διαδικασίες ή χρήσεις, ανάλογα με την περίπτωση·

38)      “κατηγορία χρήσης και έκθεσης”: σενάριο έκθεσης που καλύπτει ευρύ φάσμα διεργασιών ή χρήσεων, όταν οι διεργασίες ή χρήσεις γνωστοποιούνται τουλάχιστον υπό μορφή σύντομης γενικής περιγραφής της χρήσης·

[…]».

5        Ο τίτλος VII του κανονισμού REACH, ο οποίος περιλαμβάνει τα άρθρα 55 έως 66, αφορά την αδειοδότηση των «ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία» λόγω των σοβαρών και συχνά μη αναστρέψιμων επιπτώσεών τους στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον.

6        Το άρθρο 55 του κανονισμού αυτού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Σκοπός της αδειοδότησης και εκτιμήσεις για την υποκατάσταση», ορίζει τα εξής:

«Σκοπός του παρόντος τίτλου είναι να εξασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εξασφαλίζοντας ταυτοχρόνως ότι οι κίνδυνοι από τις ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία ελέγχονται επαρκώς και ότι οι ουσίες αυτές αντικαθίστανται προοδευτικά από κατάλληλες εναλλακτικές οικονομικώς και τεχνικώς βιώσιμες ουσίες ή τεχνολογίες. Προς τούτο, όλοι οι παρασκευαστές, εισαγωγείς και μεταγενέστεροι χρήστες που αιτούνται άδειες προβαίνουν σε ανάλυση των εναλλακτικών λύσεων και εξετάζουν τους κινδύνους τους καθώς και την τεχνική και οικονομική σκοπιμότητα της υποκατάστασης.»

7        Το άρθρο 56 του εν λόγω κανονισμού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Γενικές διατάξεις», προβλέπει στην παράγραφο 1 τα εξής:

«Ένας παρασκευαστής, εισαγωγέας ή μεταγενέστερος χρήστης δεν διαθέτει μια ουσία στην αγορά για χρήση ούτε τη χρησιμοποιεί ο ίδιος, εάν η ουσία περιλαμβάνεται στο παράρτημα XIV, εκτός εάν:

α)      η χρήση ή οι χρήσεις της ουσίας υπό καθαρή μορφή ή σε μείγμα ή η ενσωμάτωση της ουσίας σε αντικείμενο, για το οποίο η ουσία διατίθεται στην αγορά ή για το οποίο την χρησιμοποιεί ο ίδιος, έχει αδειοδοτηθεί σύμφωνα με τα άρθρα 60 έως 64, ή

[…]

δ)      η ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 58 παράγραφος 1 στοιχείο γ) σημείο i), έχει έλθει και ο ίδιος έχει υποβάλει αίτηση αδειοδότησης 18 μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία αλλά δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση σχετικά με την αίτηση αδειοδότησης, ή

[…]».

8        Κατά το άρθρο 57 του κανονισμού REACH, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ουσίες προς εγγραφή στο παράρτημα XIV»:

«Οι ακόλουθες ουσίες μπορούν να εγγράφονται στο παράρτημα XIV σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 58:

α)      ουσίες που ανταποκρίνονται στα κριτήρια ταξινόμησης στην τάξη κινδύνου καρκινογένεση κατηγορίας 1A ή 1B σύμφωνα με το τμήμα 3.6 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/ΕΟΚ και 1999/45/ΕΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ 2008, L 353, σ. 1)]·

β)      ουσίες που ανταποκρίνονται στα κριτήρια ταξινόμησης στην κλάση κινδύνου μεταλλαξιγένεση γεννητικών κυττάρων κατηγορίας 1A ή 1B σύμφωνα με το τμήμα 3.5 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008·

[…]».

9        Το άρθρο 58 του κανονισμού αυτού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Εγγραφή ουσιών στο παράρτημα XIV», ορίζει τα εξής:

«1.      Όταν λαμβάνεται απόφαση για την εγγραφή στο παράρτημα XIV ουσιών που αναφέρονται στο άρθρο 57, η απόφαση λαμβάνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 133 παράγραφος 4. Η απόφαση προσδιορίζει για κάθε ουσία:

α)      την ταυτότητα της ουσίας, όπως ορίζεται στο σημείο 2 του παραρτήματος VΙ·

β)      την ή τις εγγενείς ιδιότητες της ουσίας που αναφέρονται στο άρθρο 57·

γ)      τις μεταβατικές ρυθμίσεις:

i)      την ημερομηνία από την οποία απαγορεύεται η διάθεση της ουσίας στην αγορά και η χρήση της, εκτός εάν χορηγηθεί άδεια, η οποία στο εξής αναφέρεται ως “ημερομηνία λήξης” και η οποία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη, ανάλογα με την περίπτωση, τον κύκλο παραγωγής που ορίζεται για τη χρήση αυτήν·

ii)      την ή τις ημερομηνίες, τουλάχιστον 18 μήνες πριν από την ημερομηνία ή τις ημερομηνίες λήξης, πριν από τις οποίες πρέπει να παραληφθούν οι αιτήσεις εφόσον ο αιτών επιθυμεί να εξακολουθήσει να χρησιμοποιεί την ουσία ή να τη διαθέτει στην αγορά μετά την ή τις ημερομηνίες λήξης· η συνέχιση των χρήσεων αυτών επιτρέπεται μετά την ημερομηνία λήξης έως ότου ληφθεί απόφαση σχετικά με την αίτηση αδειοδότησης·

[…]

3.      […]

Ο αριθμός των ουσιών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XIV και οι ημερομηνίες που ορίζονται βάσει της παραγράφου 1 λαμβάνουν υπόψη τους την ικανότητα του Οργανισμού να διεκπεραιώνει αιτήσεις στον προβλεπόμενο χρόνο. Ο Οργανισμός διατυπώνει την πρώτη του σύσταση για ουσίες προτεραιότητας που πρέπει να εγγραφούν στο παράρτημα XIV μέχρι την 1η Ιουνίου 2009. Ο Οργανισμός διατυπώνει περαιτέρω συστάσεις για την εγγραφή και άλλων ουσιών στο παράρτημα XIV τουλάχιστον ανά διετία.

[…]»

10      Δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 348/2013 της Επιτροπής, της 17ης Απριλίου 2013, για την τροποποίηση του παραρτήματος XIV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) (ΕΕ 2013, L 108, σ. 1), το τριοξείδιο του χρωμίου συμπεριλήφθηκε στο εν λόγω παράρτημα ως καρκινογόνο κατηγορίας 1Α και μεταλλαξιογόνο κατηγορίας 1Β λόγω των εγγενών ιδιοτήτων του.

11      Κατά το άρθρο 60 του κανονισμού REACH, το οποίο φέρει τον τίτλο «Χορήγηση αδειών»:

«1.      Η Επιτροπή είναι αρμόδια για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις αιτήσεις αδειοδότησης σύμφωνα με τον παρόντα τίτλο.

2.      Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, άδεια χορηγείται όταν ο κίνδυνος που παρουσιάζει για την υγεία του ανθρώπου ή για το περιβάλλον η χρήση μιας ουσίας, εξαιτίας των εγγενών ιδιοτήτων της που ορίζονται στο παράρτημα XIV, ελέγχεται επαρκώς, σύμφωνα με το παράρτημα Ι σημείο 6.4, και όπως τεκμηριώνεται στην έκθεση χημικής ασφάλειας του αιτούντος λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της επιτροπής αξιολόγησης κινδύνων του άρθρου 64 παράγραφος 4 στοιχείο α). Κατά την χορήγηση της άδειας και με κάθε όρο που επιβάλλεται εντός αυτής, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της όλες τις απορρίψεις, εκπομπές και απώλειες, περιλαμβανομένων των κινδύνων που απορρέουν από διαδεδομένες ή διάχυτες χρήσεις, που είναι γνωστές κατά τη στιγμή που λαμβάνεται η απόφαση.

[…]

4.      Εάν δεν μπορεί να χορηγηθεί άδεια δυνάμει της παραγράφου 2 ή για τις ουσίες που αναφέρονται στην παράγραφο 3, επιτρέπεται να χορηγείται άδεια μόνον όταν καταδεικνύεται ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούν των κινδύνων από τη χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον και όταν δεν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται αφού εξετασθούν όλα τα στοιχεία που ακολουθούν και αφού ληφθούν υπόψη οι γνωμοδοτήσεις της επιτροπής αξιολόγησης κινδύνων και της επιτροπής κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης που αναφέρονται στο άρθρο 64 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β):

α)      ο κίνδυνος από τις χρήσεις της ουσίας, περιλαμβανομένης της καταλληλότητας και αποτελεσματικότητας των προτεινόμενων μέτρων διαχείρισης του κινδύνου·

β)      τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τη χρήση της ουσίας και οι κοινωνικοοικονομικές συνέπειες από την άρνηση χορήγησης άδειας, όπως καταδεικνύονται από τον αιτούντα ή άλλους ενδιαφερομένους·

γ)      η ανάλυση των εναλλακτικών επιλογών που υποβάλλει ο αιτών δυνάμει του άρθρου 62 παράγραφος 4 στοιχείο ε) ή οιοδήποτε σχέδιο υποκατάστασης υποβάλλεται από τον αιτούντα δυνάμει του άρθρου 62 παράγραφος 4 στοιχείο στ), και κάθε ενδεχόμενη συμβολή τρίτων δυνάμει του άρθρου 64 παράγραφος 2·

δ)      οι διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου ή για το περιβάλλον, τυχόν εναλλακτικών ουσιών ή τεχνολογιών.

5.      Κατά την εκτίμηση του κατά πόσον υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες, λαμβάνονται υπόψη από την Επιτροπή όλες οι σχετικές πτυχές, μεταξύ άλλων:

α)      εάν η μετάβαση σε εναλλακτικές επιλογές θα οδηγήσει σε μείωση των συνολικών κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον, λαμβάνοντας υπόψη την καταλληλότητα και αποτελεσματικότητα των μέτρων διαχείρισης κινδύνου·

β)      η τεχνική και οικονομική σκοπιμότητα των εναλλακτικών επιλογών για τον αιτούντα.

[…]

7.      Άδεια χορηγείται μόνον εφόσον η αίτηση υποβάλλεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 62.

[…]»

12      Το άρθρο 62 του κανονισμού αυτού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Αιτήσεις αδειοδότησης», προβλέπει στην παράγραφο 4 τα εξής:

«Η αίτηση αδειοδότησης περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)      την ταυτότητα της ή των ουσιών, όπως αναφέρεται στο σημείο 2 του παραρτήματος VΙ·

β)      το ονοματεπώνυμο και τα στοιχεία επικοινωνίας του προσώπου ή των προσώπων που υποβάλλουν την αίτηση·

γ)      αίτηση αδειοδότησης, η οποία προσδιορίζει την ή τις χρήσεις της ουσίας για τις οποίες ζητείται άδεια και η οποία καλύπτει τη χρήση της ουσίας σε μείγματα ή/και την ενσωμάτωσή της σε αντικείμενα, ανάλογα με την περίπτωση·

δ)      έκθεση χημικής ασφάλειας σύμφωνα με το παράρτημα Ι, εφόσον δεν έχει υποβληθεί στο πλαίσιο της καταχώρισης, η οποία καλύπτει τους κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου ή/και το περιβάλλον από τη χρήση της ουσίας, λόγω των εγγενών ιδιοτήτων της ουσίας ή των ουσιών που προσδιορίζονται στο παράρτημα XIV·

ε)      ανάλυση των εναλλακτικών επιλογών που εξετάζει τους κινδύνους τους και την τεχνική και οικονομική σκοπιμότητα της υποκατάστασης και περιλαμβάνει, εφόσον ενδείκνυται, πληροφορίες σχετικά με οιεσδήποτε σχετικές δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης από τον αιτούντα·

στ)      οσάκις η ανάλυση μνεία της οποίας γίνεται στο στοιχείο ε) δεικνύει ότι διατίθενται κατάλληλες εναλλακτικές δυνατότητες και λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία του άρθρου 60 παράγραφος 5, σχέδιο υποκατάστασης, όπου περιλαμβάνει χρονοδιάγραμμα για δράσεις προτεινόμενες από τον αιτούντα.»

13      Το άρθρο 64 του εν λόγω κανονισμού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Διαδικασία των αποφάσεων αδειοδότησης», ορίζει τα εξής:

«1.      Ο Οργανισμός βεβαιώνει την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης. Η επιτροπή αξιολόγησης κινδύνων και η επιτροπή κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης του Οργανισμού εκδίδουν σχέδια γνωμών εντός δέκα μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης.

2.      Ο Οργανισμός δημοσιεύει στον δικτυακό τόπο του γενικές πληροφορίες σχετικά με τις χρήσεις για τις οποίες έχει παραλάβει αιτήσεις και για τις αναθεωρήσεις αδειών, λαμβάνοντας υπόψη τα άρθρα 118 και 119 σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, και καθορίζει προθεσμία εντός της οποίας οι ενδιαφερόμενοι τρίτοι μπορούν να υποβάλλουν πληροφορίες σχετικά με εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες.

3.      Κατά την εκπόνηση της γνώμης, κάθε επιτροπή από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 ελέγχει πρώτα ότι η αίτηση περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στο άρθρο 62 και αφορούν θέματα τα οποία εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της. Εφόσον απαιτείται, οι επιτροπές, διαβουλευόμενες μεταξύ τους, ζητούν από κοινού από τον αιτούντα επιπλέον πληροφορίες ώστε η αίτηση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του άρθρου 62. Η επιτροπή κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης μπορεί, εάν το κρίνει αναγκαίο, να ζητά από τον αιτούντα ή τρίτους να υποβάλλουν, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, πρόσθετες πληροφορίες για ενδεχόμενες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες. Κάθε επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τις τυχόν πληροφορίες που έχουν υποβληθεί από τρίτους.

4.      Κάθε σχέδιο γνώμης περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)      επιτροπή αξιολόγησης κινδύνων: αξιολόγηση του κινδύνου για την υγεία του ανθρώπου ή/και το περιβάλλον που ενέχουν η ή οι χρήσεις της ουσίας, συμπεριλαμβανομένης της καταλληλότητας και αποτελεσματικότητας των μέτρων διαχείρισης του κινδύνου, όπως περιγράφονται στην αίτηση και, ανάλογα με την περίπτωση, αξιολόγηση των κινδύνων που ενέχουν οι ενδεχόμενες εναλλακτικές ουσίες·

β)      επιτροπή κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης: αξιολόγηση των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων και της διαθεσιμότητας, της καταλληλότητας και της τεχνικής σκοπιμότητας των εναλλακτικών λύσεων που συνδέονται με την ή τις χρήσεις της ουσίας, όπως περιγράφονται στην αίτηση, όταν υποβάλλεται αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 62, καθώς και τυχόν πληροφοριών που υποβάλλουν οι τρίτοι σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

[…]

8.      Η Επιτροπή εκπονεί σχέδιο απόφασης σχετικά με την αδειοδότηση εντός τριών μηνών από την παραλαβή των γνωμοδοτήσεων του Οργανισμού. Η τελική απόφαση για τη χορήγηση ή την άρνηση χορήγησης της άδειας λαμβάνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 133 παράγραφος 3.

[…]»

14      Το παράρτημα I του κανονισμού REACH, το οποίο επιγράφεται «Γενικές διατάξεις για την αξιολόγηση ουσιών και την εκπόνηση εκθέσεων χημικής ασφάλειας», περιλαμβάνει το τμήμα 5, με τίτλο «Αξιολόγηση της έκθεσης», το οποίο διευκρινίζει ότι η αξιολόγηση αυτή χωρίζεται σε δύο στάδια. Όσον αφορά το δεύτερο στάδιο, σχετικά με την «εκτίμηση της έκθεσης», το σημείο 5.2.4 αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Τα επίπεδα έκθεσης εκτιμώνται για όλους τους ανθρώπινους πληθυσμούς (εργαζόμενοι, καταναλωτές και άτομα που είναι πιθανόν να εκτεθούν έμμεσα μέσω του περιβάλλοντος) […] Ιδίως, στην εκτίμηση της έκθεσης λαμβάνονται υπόψη:

–        επαρκώς καταμετρημένα, αντιπροσωπευτικά δεδομένα έκθεσης,

[…]».

 Το ιστορικό της διαφοράς

15      Λόγω των καρκινογόνων και τοξικών ιδιοτήτων του, το τριοξείδιο του χρωμίου συγκαταλέγεται στις ουσίες που χαρακτηρίζονται ως ουσίες που «προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία» και εγγράφονται στο παράρτημα XIV του κανονισμού REACH. Οι χρήσεις της ουσίας αυτής υπόκεινται στην υποχρέωση αδειοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού αυτού.

16      Το 2015 η Lanxess Deutschland GmbH μαζί με άλλες επιχειρήσεις (στο εξής: αιτούσες) υπέβαλαν αίτηση αδειοδότησης για έξι κατηγορίες χρήσης του τριοξειδίου του χρωμίου.

17      Οι έξι κατηγορίες χρήσης για τις οποίες ζητήθηκε η χορήγηση άδειας είναι οι εξής: χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου στην τυποποίηση μειγμάτων («κατηγορία 1»)· χρήσεις στη λειτουργική επιχρωμίωση («κατηγορία 2»)· χρήσεις στη λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα («κατηγορία 3»)· χρήσεις στην επιφανειακή επεξεργασία για εφαρμογές στην αεροναυτική και την αεροδιαστημική βιομηχανία (οι οποίες δεν σχετίζονται με τη λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα) («κατηγορία 4»)· χρήσεις στην επιφανειακή επεξεργασία [εκτός από την παθητικοποίηση επικασσιτερωμένου χάλυβα (ηλεκτρολυτική επικασσιτέρωση – ETP)] για εφαρμογές στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της αυτοκινητοβιομηχανίας, της κατεργασίας και τελικής επεξεργασίας μετάλλων, καθώς και της γενικής μηχανικής (που δεν σχετίζονται με τη λειτουργική επιχρωμίωση ή τη λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα) («κατηγορία 5»), και χρήσεις στην παθητικοποίηση επικασσιτερωμένου χάλυβα (ETP) («κατηγορία 6»).

18      Οι γνώμες της επιτροπής αξιολόγησης κινδύνων (στο εξής: RAC) και της επιτροπής κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης (στο εξής: SEAC), δημοσιεύθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2016, σύμφωνα με το άρθρο 64 του κανονισμού REACH.

19      Στις 27 Μαρτίου 2019 το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο αντιτάχθηκε στο πρώτο σχέδιο απόφασης. Οι αντιρρήσεις του Κοινοβουλίου στηρίζονταν κατ’ ουσίαν στο ότι οι πληροφορίες που προσκόμισαν οι αιτούσες παρουσίαζαν σοβαρές ελλείψεις, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η προσήκουσα εκτίμηση της τήρησης των προϋποθέσεων αδειοδότησης, ιδίως της ύπαρξης ή όχι ασφαλέστερων εναλλακτικών επιλογών. Κατά την άποψη του Κοινοβουλίου, τούτο συνέβαινε κατά μείζονα λόγο διότι η περιγραφή των προβλεπόμενων χρήσεων της επίμαχης ουσίας ήταν σε τέτοιο βαθμό γενική ώστε το πεδίο εφαρμογής της άδειας καθίστατο εξαιρετικά ευρύ. Συναφώς, το Κοινοβούλιο εκτιμούσε επίσης ότι η προσέγγιση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία οι ελλείψεις της αίτησης μπορούσαν να καλυφθούν με την προσκόμιση από τον αιτούντα των ελλειπουσών πληροφοριών στην έκθεση αναθεώρησης, δεν ήταν σύμφωνη με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Μαρτίου 2019, Σουηδία κατά Επιτροπής (T‑837/16, EU:T:2019:144).

20      Μετά το ψήφισμα του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή απέκλεισε από το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου απόφασης την κατηγορία 3 (λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα). Κατά τα λοιπά, η Επιτροπή ενέμεινε στην αρχική της προσέγγιση, η οποία συνίστατο στη χορήγηση της άδειας υπό ορισμένους όρους και περιορισμούς.

21      Στις 18 Δεκεμβρίου 2020 η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.

 Η προσβαλλόμενη απόφαση

22      Στην αιτιολογική σκέψη 8 της προσβαλλόμενης απόφασης η Επιτροπή επισήμανε ότι η άδεια για το τριοξείδιο του χρωμίου μπορούσε να χορηγηθεί αποκλειστικώς δυνάμει του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

23      Στις αιτιολογικές σκέψεις 9 έως 15 η Επιτροπή εξέτασε την πρώτη από τις δύο προϋποθέσεις που προβλέπει η διάταξη αυτή, ήτοι εκείνη κατά την οποία τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη πρέπει να υπερτερούν των κινδύνων που συνεπάγεται η χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον.

24      Ειδικότερα, οι αιτιολογικές σκέψεις 10 έως 12 και 15 έχουν ως εξής:

«(10)      Όσον αφορά τις χρήσεις 1, 2, 4 και 5, η RAC εντόπισε επίσης σημαντικές αβεβαιότητες όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας μετρούμενων δεδομένων έκθεσης. Εξάλλου, η RAC έκρινε ότι, λόγω της συνεχιζόμενης έλλειψης πληροφοριών σχετικά με το ευρύτερο πλαίσιο, της ήταν δύσκολο να διαπιστώσει τη σύνδεση μεταξύ των συνθηκών λειτουργίας, των μέτρων διαχείρισης κινδύνου που περιγράφονται στην αίτηση και των τιμών έκθεσης για συγκεκριμένες δραστηριότητες και μονάδες, γεγονός που εμπόδισε τη RAC να συνεχίσει την αξιολόγησή της. Οι εν λόγω αβεβαιότητες αφορούν την αξιοπιστία και την αντιπροσωπευτικότητα των δεδομένων έκθεσης και τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται με τα μέτρα διαχείρισης κινδύνου που εφαρμόζονται, ιδίως για τη χρήση 4, ως προς την οποία η αίτηση καλύπτει, εκτός από την εμβάπτιση σε λουτρό, διάφορες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων του ψεκασμού, της έλασης, του βουρτσίσματος και της κατεργασίας, δεδομένου ότι οι αιτούσες δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσουν πλήρως τη συνδυασμένη έκθεση που σχετίζεται με όλες αυτές τις δραστηριότητες. Ωστόσο, η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι αβεβαιότητες αυτές δεν εμπόδισαν τη SEAC να αναλύσει περαιτέρω την αίτηση.

(11)      Όσον αφορά τις χρήσεις 1, 2, 4 και 5, η RAC κατέληξε εξάλλου στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν αβεβαιότητες και κατά την αξιολόγηση της έκθεσης του γενικού πληθυσμού στην ουσία, μέσω του περιβάλλοντος, σε τοπική κλίμακα, ιδίως όσον αφορά την εκπομπή χρωμίου VI μέσω των λυμάτων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όσον αφορά την έκθεση από το στόμα μέσω του πόσιμου νερού. Η RAC έκρινε, ωστόσο, ότι η αξιολόγηση των κινδύνων για τον γενικό πληθυσμό μέσω του περιβάλλοντος ήταν επαρκής για περαιτέρω ανάλυση από τη SEAC, επισημαίνοντας ότι η προσέγγιση των αιτουσών βασιζόταν σε υποθέσεις που ενδεχομένως υπερεκτιμούσαν τους κινδύνους για τον γενικό πληθυσμό. Η περιφερειακή έκθεση, μολονότι αξιολογήθηκε από τις αιτούσες, δεν θεωρήθηκε σημαντική, καθώς το χρώμιο VI μετατρέπεται ταχέως σε μη καρκινογόνο χρώμιο III στις περισσότερες περιβαλλοντικές συνθήκες.

(12)      Στις γνώμες της σχετικά με τις χρήσεις 1, 2, 4 και 5, λόγω των αβεβαιοτήτων που χαρακτηρίζουν την αξιολόγηση των κινδύνων για τους εργαζομένους και τον γενικό πληθυσμό μέσω του περιβάλλοντος, η RAC συνέστησε την επιβολή πρόσθετων όρων και διαδικασιών παρακολούθησης. Η Επιτροπή, κατόπιν αξιολόγησης της ανάλυσης της RAC, συμφωνεί με το συμπέρασμα αυτό.

[…]

(15)      Στις γνώμες που εξέδωσε σχετικά με τις χρήσεις 1, 2, 4, 5 και 6 του τριοξειδίου του χρωμίου που περιγράφονται στην αίτηση, η SEAC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα συνολικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη που προκύπτουν από καθεμιά από τις εν λόγω χρήσεις υπερτερούν των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου που συνδέονται με τις εν λόγω χρήσεις. […] Όσον αφορά τις χρήσεις 2, 4, 5 και 6, η SEAC έκρινε ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη που απορρέουν από τη χρήση της ουσίας, τα οποία προσδιορίζονται βάσει εκτίμησης των απωλειών και του κοινωνικού κόστους που συνδέονται μόνο με την απώλεια θέσεων εργασίας, υπερτερούν σαφώς των επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου που αποτιμώνται, οι οποίες υπολογίζονται με βάση το δυσμενέστερο σενάριο. […]»

25      Στις αιτιολογικές σκέψεις 16 έως 24 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή εξέτασε τη δεύτερη προϋπόθεση αδειοδότησης βάσει του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH, ήτοι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες.

26      Ειδικότερα, οι αιτιολογικές σκέψεις 18 έως 20 και 22 της προσβαλλόμενης απόφασης έχουν ως εξής:

«(18)      Στις γνώμες που εξέδωσε σχετικά με τις χρήσεις 2, 4 και 5, η SEAC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες. Ωστόσο, λόγω της πολύ μεγάλης ποικιλίας των προσδιοριζόμενων στην αίτηση χρήσεων, η SEAC δεν μπόρεσε να αποκλείσει πιθανή αβεβαιότητα όσον αφορά την τεχνική σκοπιμότητα των εναλλακτικών επιλογών για περιορισμένο αριθμό συγκεκριμένων εφαρμογών που καλύπτονται από την περιγραφή των εν λόγω χρήσεων. Η Επιτροπή συμφωνεί με το συμπέρασμα της SEAC.

(19)      Η περιγραφή των χρήσεων 2, 4 και 5 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί περαιτέρω, σε συμφωνία με τα συμπεράσματα της ανάλυσης εναλλακτικών επιλογών που υποβλήθηκε με την αίτηση και αξιολογήθηκε από τη SEAC, ώστε η άδεια να καλύπτει αποκλειστικώς τις χρήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει κατάλληλη εναλλακτική επιλογή. Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι αιτούσες ανταποκρίθηκαν στο βάρος απόδειξης που έφεραν, καθόσον απέδειξαν την απουσία κατάλληλων εναλλακτικών επιλογών για τις χρήσεις 2, 4 και 5, αλλά αποκλειστικώς για τις εν λόγω περιορισμένες χρήσεις.

(20)      Ως εκ τούτου, η περιγραφή των χρήσεων 2, 4 και 5 θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω με αναφορά σε χρήσεις για τις οποίες οι ακόλουθες βασικές λειτουργίες είναι αναγκαίες για τους σκοπούς της προβλεπόμενης χρήσης […]

[…]

(22)      Επιπλέον, η Επιτροπή σημείωσε την πολυπλοκότητα των αλυσίδων εφοδιασμού που επηρεάζονται από τις ζητούμενες χρήσεις, τον χρόνο και τις επενδύσεις που απαιτούνται για την εφαρμογή μιας πιθανής εναλλακτικής λύσης, καθώς και τον χρόνο που απαιτείται για την εκβιομηχάνιση και τον χαρακτηρισμό των προϊόντων που προκύπτουν από τις αλυσίδες εφοδιασμού. Η Επιτροπή, κατόπιν εξέτασης της αξιολόγησης της SEAC και αφού έλαβε υπόψη τα ανωτέρω, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες για τις χρήσεις 2, 4 και 5.»

27      Εξάλλου, οι αιτιολογικές σκέψεις 26 και 27 της προσβαλλόμενης απόφασης έχουν ως εξής:

«(26)      Η Επιτροπή βάσισε την αξιολόγησή της σε όλα τα σχετικά επιστημονικά δεδομένα που είναι διαθέσιμα επί του παρόντος, όπως αξιολογήθηκαν από τη RAC, και εξέδωσε τα συμπεράσματά της αφού έλαβε υπόψη την αποδεικτική τους ισχύ, η οποία επαρκεί για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Παρά ταύτα, πρόσθετα επιστημονικά δεδομένα θα επέτρεπαν στην Επιτροπή να διενεργήσει την αξιολόγησή της σε πιο αξιόπιστη ή ευρύτερη αποδεικτική βάση στο μέλλον. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να ζητηθεί η προσκόμιση πρόσθετων πληροφοριών σχετικά με την έκθεση και τις εκπομπές.

(27)      Εξάλλου, προς διευκόλυνση της εφαρμογής της εν λόγω απόφασης, είναι αναγκαίο, όσον αφορά τις χρήσεις 2, 4 και 5, να απαιτείται από τους μεταγενέστερους χρήστες των ουσιών που παρέχονται από τους κατόχους άδειας να συμπεριλαμβάνουν στην κοινοποίηση που αποστέλλεται στον ECHA σύμφωνα με το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006, επεξήγηση των βασικών λειτουργιών που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της παρούσας απόφασης οι οποίες είναι αναγκαίες για τη χρήση τους, συμπεριλαμβανομένης επεξήγησης των λόγων για τους οποίους είναι αναγκαίες για τη συγκεκριμένη χρήση.»

28      Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης χορηγεί άδεια για τις πέντε κατηγορίες χρήσης του τριοξειδίου του χρωμίου που ζητήθηκαν, εντός των ορίων που τάσσει:

–        για την κατηγορία χρήσεων 1 σχετικά με την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4, 5 και 6·

–        για την κατηγορία χρήσεων 2 σχετικά με τη λειτουργική επιχρωμίωση όταν μία από τις ακόλουθες βασικές λειτουργίες είναι αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση: αντοχή στη φθορά, σκληρότητα, πάχος στρώματος, αντοχή στη διάβρωση, συντελεστής τριβής και επίδραση στη μορφολογία της επιφάνειας·

–        για την κατηγορία χρήσεων 4 σχετικά με την επιφανειακή επεξεργασία για εφαρμογές στην αεροναυτική και την αεροδιαστημική βιομηχανία, οι οποίες δεν σχετίζονται με τη λειτουργική επιχρωμίωση ή τη λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα, όταν μία από τις ακόλουθες βασικές λειτουργίες είναι αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση: αντοχή στη διάβρωση, αναστολή ενεργού διάβρωσης, χημική αντοχή, σκληρότητα, προώθηση πρόσφυσης (πρόσφυση σε επακόλουθη επίστρωση ή βαφή), αντοχή στη θερμοκρασία, αντοχή στην ευθραυστότητα, αντοχή στη φθορά, ιδιότητες της επιφανείας που εμποδίζουν την εναπόθεση οργανισμών, πάχος στρώματος, ευελιξία και ειδική αντίσταση·

–        για την κατηγορία χρήσεων 5 σχετικά με την επιφανειακή επεξεργασία, εκτός από την παθητικοποίηση επικασσιτερωμένου χάλυβα (ηλεκτρολυτική επικασσιτέρωση – ETP), για εφαρμογές στην αρχιτεκτονική, την αυτοκινητοβιομηχανία, την κατεργασία και την τελική επεξεργασία μετάλλων, καθώς και στη γενική μηχανική, που δεν σχετίζονται με τη λειτουργική επιχρωμίωση ή τη λειτουργική επιχρωμίωση με διακοσμητικό χαρακτήρα, όταν μία από τις ακόλουθες βασικές λειτουργίες είναι αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση: αντοχή στη διάβρωση, αναστολή ενεργού διάβρωσης, πάχος στρώματος, αντοχή στην υγρασία, προώθηση της πρόσφυσης (πρόσφυση σε επακόλουθη επίστρωση ή βαφή), ειδική αντίσταση, χημική αντίσταση, αντοχή στη φθορά, ηλεκτρική αγωγιμότητα, συμβατότητα με το υπόστρωμα, (θερμο-)οπτικές ιδιότητες (οπτική εμφάνιση), αντοχή στη θερμότητα, ασφάλεια των τροφίμων, τάση επικάλυψης, ηλεκτρική μόνωση και ταχύτητα εναπόθεσης·

–        για την κατηγορία χρήσεων 6 σχετικά με την παθητικοποίηση επικασσιτερωμένου χάλυβα (ETP).

29      Κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, της προσβαλλόμενης απόφασης:

«Οι κάτοχοι της άδειας αναπτύσσουν ειδικά σενάρια έκθεσης για τις αντιπροσωπευτικές διεργασίες, τις λειτουργίες και τα επιμέρους καθήκοντα (μεταξύ των οποίων και για αυτόματα/χειροκίνητα συστήματα, για ανοικτά/κλειστά συστήματα και για τους συνδυασμούς τους) και περιγράφουν, σε καθένα από τα σενάρια, τα αντιπροσωπευτικά μέτρα διαχείρισης κινδύνου και τις αντιπροσωπευτικές συνθήκες λειτουργίας για όλες τις εγκαταστάσεις στις οποίες πραγματοποιούνται οι εγκεκριμένες χρήσεις, προς τον σκοπό του ελέγχου της έκθεσης των εργαζομένων στο χρώμιο VI και των εκπομπών του στο περιβάλλον. Τα σενάρια έκθεσης περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τα επίπεδα έκθεσης που προκύπτουν από την εφαρμογή των εν λόγω μέτρων διαχείρισης κινδύνου και των συνθηκών λειτουργίας.

Οι κάτοχοι της άδειας επιλέγουν τα μέτρα διαχείρισης κινδύνου που περιγράφονται στα ειδικά σενάρια έκθεσης σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2004/37/ΕΚ [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που συνδέονται με την έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες, μεταλλαξιογόνους παράγοντες ή τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες κατά την εργασία (έκτη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16 παράγραφος 1 της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ του Συμβουλίου) (ΕΕ 2004, L 158, σ. 50)]. Οι κάτοχοι της άδειας τεκμηριώνουν και αιτιολογούν την επιλογή των μέτρων διαχείρισης κινδύνου και, κατόπιν σχετικού αιτήματος, θέτουν τα οικεία έγγραφα στη διάθεση των αρμοδίων αρχών του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η εγκεκριμένη χρήση.»

30      Το άρθρο 5 της προσβαλλόμενης απόφασης ορίζει ότι, όσον αφορά τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5, «οι μεταγενέστεροι χρήστες περιλαμβάνουν στην κοινοποίηση προς τον ECHA, σύμφωνα με το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού [REACH], επεξήγηση των βασικών λειτουργιών του τριοξειδίου του χρωμίου που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, οι οποίες είναι αναγκαίες για τη χρήση τους, συμπεριλαμβανομένης επεξήγησης του λόγου για τον οποίο οι εν λόγω βασικές λειτουργίες είναι αναγκαίες για τη χρήση αυτή».

 Τα αιτήματα των διαδίκων και η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου

31      Το Κοινοβούλιο ζητεί από το Δικαστήριο:

–        να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και τα άρθρα 2 έως 5, 7, 9 και 10 της προσβαλλόμενης απόφασης, κατά το μέρος που αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5 καθώς και για τη χρήση 1 σχετικά με την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5·

–        επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, και

–        να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

32      Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

–        κυρίως, να απορρίψει το αίτημα μερικής ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης·

–        επικουρικώς, να απορρίψει το αίτημα ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης στο σύνολό της·

–        σε περίπτωση ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης από το Δικαστήριο, να διατάξει τη διατήρηση των αποτελεσμάτων της, και

–        να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

33      Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 27 Μαΐου 2021, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) ζήτησε, βάσει του άρθρου 40, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 130 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, να παρέμβει στην υπό κρίση υπόθεση υπέρ της Επιτροπής. Με διάταξη της 17ης Σεπτεμβρίου 2021, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου έκανε δεκτό το σχετικό αίτημα.

34      Ο ECHA κατέθεσε υπόμνημα παρέμβασης προς στήριξη των αιτημάτων της Επιτροπής.

 Επί των ακυρωτικών αιτημάτων

 Επί του παραδεκτού του αιτήματος μερικής ακύρωσης

35      Το Κοινοβούλιο ζητεί, κυρίως, από το Δικαστήριο να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και τα άρθρα 2 έως 5, 7, 9 και 10 της προσβαλλόμενης απόφασης, κατά το μέρος που αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5, καθώς και για τη χρήση 1 σχετικά με την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5.

36      Από πάγια νομολογία του Δικαστηρίου απορρέει ότι η μερική ακύρωση πράξης της Ένωσης είναι δυνατή μόνον εφόσον τα στοιχεία των οποίων ζητείται η ακύρωση μπορούν να διαχωριστούν από την υπόλοιπη πράξη. Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει κατ’ επανάληψη ότι δεν πληρούται η απαίτηση αυτή όταν η μερική ακύρωση μιας πράξης θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί η ουσία της (πρβλ. απόφαση της 9ης Νοεμβρίου 2017, SolarWorld κατά Συμβουλίου, C‑205/16 P, EU:C:2017:840, σκέψη 38 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

37      Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση περιλαμβάνει σύνολο αδειών που αφορούν διαφορετικές χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου, το δε κύριο αίτημα του Κοινοβουλίου αποσκοπεί στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης μόνον κατά το μέρος που αφορά τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5 καθώς και για τη χρήση 1 σχετικά με την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις αυτές.

38      Κατά συνέπεια, η ενδεχόμενη ακύρωση της χορηγηθείσας με την προσβαλλόμενη απόφαση άδειας για τις εν λόγω χρήσεις δεν θα επηρέαζε τη χορηγηθείσα άδεια για τις λοιπές χρήσεις και, επομένως, δεν θα μετέβαλλε την ουσία του μέρους της απόφασης αυτής που δεν ακυρώνεται.

39      Υπό τις συνθήκες αυτές, το κύριο αίτημα του Κοινοβουλίου για μερική ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης αφορά στοιχεία τα οποία μπορούν να διαχωριστούν από την υπόλοιπη απόφαση και είναι, ως εκ τούτου, παραδεκτό.

 Επί της ουσίας

 Προκαταρκτικές παρατηρήσεις

40      Υπενθυμίζεται ότι η χορήγηση άδειας για ουσία εγγεγραμμένη στο παράρτημα XIV του κανονισμού REACH, όπως το τριοξείδιο του χρωμίου, είναι δυνατή μόνο σε δύο περιπτώσεις, ήτοι:

–        κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 60, παράγραφος 2, του κανονισμού REACH, όταν ο κίνδυνος που παρουσιάζει η χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή για το περιβάλλον ελέγχεται επαρκώς·

–        ή, άλλως, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού αυτού, εάν καταδεικνύεται ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούν των κινδύνων από τη χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον και όταν δεν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες.

41      Εν προκειμένω, η Επιτροπή εκτίμησε ότι ο κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου από τις σχεδιαζόμενες χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου δεν ελεγχόταν επαρκώς και, ως εκ τούτου, στηρίχθηκε στο άρθρο 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH για να εγκρίνει, με την προσβαλλόμενη απόφαση, ορισμένες χρήσεις της ουσίας αυτής.

42      Προς στήριξη της προσφυγής του, το Κοινοβούλιο προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν εξακρίβωσε επαρκώς αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 60, παράγραφοι 4 και 7, του κανονισμού REACH.

43      Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει, πρώτον, ότι από το άρθρο 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH, σε συνδυασμό με την αιτιολογική του σκέψη 69, προκύπτει ότι εναπόκειται στον αιτούντα την άδεια να αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο αυτό για τη χορήγηση της άδειας (πρβλ. απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2021, C‑389/19 P, Επιτροπή κατά Σουηδίας, σκέψη 33).

44      Το άρθρο 62, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH παραθέτει τις πληροφορίες τις οποίες ο αιτών την άδεια πρέπει να προσκομίσει κατά την υποβολή της αίτησης αδειοδότησης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σημείο δʹ της ως άνω διάταξης, η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από έκθεση χημικής ασφάλειας η οποία, συντασσόμενη σύμφωνα με το παράρτημα I του κανονισμού αυτού, αφορά τους κινδύνους που συνεπάγεται για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον η χρήση της επίμαχης ουσίας λόγω των εγγενών ιδιοτήτων της, όπως αυτές περιγράφονται στο παράρτημα XIV του εν λόγω κανονισμού.

45      Σύμφωνα με το σημείο 5.2.4 του εν λόγω παραρτήματος I, η περιλαμβανόμενη στην έκθεση χημικής ασφάλειας εκτίμηση των επιπέδων έκθεσης για το σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού (εργαζόμενοι, καταναλωτές και άτομα που υπόκεινται σε έμμεση έκθεση μέσω του περιβάλλοντος) πρέπει να στηρίζεται, ειδικότερα, σε «επαρκώς καταμετρημένα, αντιπροσωπευτικά δεδομένα έκθεσης».

46      Δεύτερον, το Δικαστήριο έχει επίσης κρίνει ότι το άρθρο 60, παράγραφοι 4 και 5, του κανονισμού REACH αναθέτει στην Επιτροπή το καθήκον να εξακριβώνει αν πληρούνται πράγματι οι προϋποθέσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4. Αν, μετά το πέρας της εξέτασης και με βάση το σύνολο των στοιχείων που παρέσχε ο αιτών και άλλα πρόσωπα ή που συνέλεξε η ίδια, η Επιτροπή θεωρήσει ότι ο αιτών δεν προσκομίζει την απόδειξη της οποίας φέρει το βάρος, το εν λόγω θεσμικό όργανο οφείλει να αρνηθεί τη χορήγηση της ζητηθείσας άδειας (πρβλ. απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2021, C‑389/19 P, Επιτροπή κατά Σουηδίας, σκέψη 33).

47      Η Επιτροπή επικουρείται κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής από τον ECHA, το δε άρθρο 64 του κανονισμού REACH προβλέπει ότι δύο επιτροπές –η RAC και η SEAC– γνωμοδοτούν η καθεμιά σχετικά με την αίτηση αδειοδότησης.

48      Ειδικότερα, όσον αφορά τη RAC, το άρθρο 64, παράγραφος 4, στοιχείο αʹ, του κανονισμού αυτού προβλέπει ότι η RAC προβαίνει σε αξιολόγηση του «κινδύνου για την υγεία του ανθρώπου ή/και το περιβάλλον που ενέχουν η ή οι χρήσεις της ουσίας, συμπεριλαμβανομένης της καταλληλότητας και αποτελεσματικότητας των μέτρων διαχείρισης του κινδύνου, όπως περιγράφονται στην αίτηση και, ανάλογα με την περίπτωση, αξιολόγηση των κινδύνων που ενέχουν οι ενδεχόμενες εναλλακτικές ουσίες». Όσον αφορά τη SEAC, το άρθρο 64, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι η επιτροπή αυτή προβαίνει σε «αξιολόγηση των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων και της διαθεσιμότητας, της καταλληλότητας και της τεχνικής σκοπιμότητας των εναλλακτικών λύσεων που συνδέονται με την ή τις χρήσεις της ουσίας, όπως περιγράφονται στην αίτηση, όταν υποβάλλεται αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 62, καθώς και τυχόν πληροφοριών που υποβάλλουν οι τρίτοι σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου».

 Επί του πρώτου σκέλους του μόνου λόγου ακυρώσεως

–       Επιχειρήματα των διαδίκων

49      Με το πρώτο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι η Επιτροπή ενήργησε κατά παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH καθόσον χορήγησε άδεια για τις χρήσεις ουσίας η οποία προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, ήτοι του τριοξειδίου του χρωμίου, χωρίς προηγουμένως να έχει καταλήξει σε οριστική αξιολόγηση του κινδύνου που ενέχουν οι συγκεκριμένες χρήσεις για την υγεία του ανθρώπου. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να εξακριβώσει ότι «τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούν των κινδύνων από τη χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον», όπως απαιτεί η εν λόγω διάταξη.

50      Το Κοινοβούλιο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 62, παράγραφος 4, στοιχείο δʹ, του κανονισμού REACH απαιτεί η αίτηση αδειοδότησης να περιλαμβάνει «έκθεση χημικής ασφάλειας σύμφωνα με το παράρτημα Ι, […] η οποία καλύπτει τους κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου ή/και το περιβάλλον από τη χρήση της ουσίας», και ότι το σημείο 5.2.4 του παραρτήματος αυτού προβλέπει ότι η εκτίμηση των επιπέδων έκθεσης λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, «επαρκώς καταμετρημένα, αντιπροσωπευτικά δεδομένα έκθεσης».

51      Από τις γνώμες της RAC, τα συμπεράσματα των οποίων εκτίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 10 και 11 της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τις αιτούσες για τις χρήσεις 1, 2, 4 και 5 ήταν ελάχιστα αντιπροσωπευτικές, λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου αριθμού δεδομένων έκθεσης που μετρήθηκαν, και αμφίβολης αξιοπιστίας, ιδίως όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία, ελλείψει επαρκών πληροφοριών σχετικά με τις συνθήκες λειτουργίας, τα μέτρα διαχείρισης κινδύνου και τις τιμές έκθεσης για συγκεκριμένες δραστηριότητες και μονάδες.

52      Εξάλλου, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 12 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή αποφάσισε, κατόπιν ρητής σύστασης της RAC, να επιβάλει πρόσθετους όρους και τρόπους παρακολούθησης. Συγκεκριμένα, το άρθρο 2, παράγραφος 2, της προσβαλλόμενης απόφασης εξάρτησε τη χορήγηση των αδειών από την προϋπόθεση να προσκομίζουν οι κάτοχοι των αδειών με την έκθεση αναθεώρησης ουσιώδη στοιχεία, όπως τα σενάρια έκθεσης και τα σχετικά μέτρα διαχείρισης κινδύνου, τα οποία τυχόν δεν έχουν περιληφθεί στην αξιολόγηση κινδύνου. Κατά το Κοινοβούλιο, ο όρος αυτός καταδεικνύει ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να διαπιστώσει κατά τρόπο αξιόπιστο και οριστικό αν «τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούν των κινδύνων από τη χρήση της ουσίας για την υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον».

53      Προς αντίκρουση του ισχυρισμού αυτού, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι κάθε επιστημονική αξιολόγηση ενέχει ως εκ της φύσεώς της αβεβαιότητες. Παρά τις αβεβαιότητες που ανέφερε το προσφεύγον, όπως αυτές διαπιστώθηκαν ήδη με τη γνώμη της RAC και αναγνωρίστηκαν πλήρως με τις αιτιολογικές σκέψεις της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή φρονεί ότι οι αιτούσες ανταποκρίθηκαν στο βάρος αποδείξεως που έφεραν. Θεωρεί ότι μπορούσε να εκτιμήσει αν τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη υπερτερούσαν των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου.

54      Όσον αφορά τις αβεβαιότητες σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία, η Επιτροπή παρατηρεί, πρώτον, ότι, παρά τα περιορισμένα δεδομένα έκθεσης που μετρήθηκαν και περιλήφθηκαν στην έκθεση χημικής ασφάλειας, η RAC έκρινε ότι τα παρασχεθέντα δεδομένα ήταν επαρκή για τη διενέργεια της αξιολόγησης και για να μπορέσει η SEAC να σταθμίσει τα πλεονεκτήματα σε σχέση με τους κινδύνους, όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 10 της προσβαλλόμενης απόφασης.

55      Δεύτερον, δεν ήταν δυνατόν να αναμενόταν η προσκόμιση από τις αιτούσες μετρούμενων δεδομένων έκθεσης σχετικά με περισσότερες από 1 500 εγκαταστάσεις μεταγενέστερων χρηστών, δεδομένου ότι ο αριθμός των εγκαταστάσεων αυτών δεν θα μπορούσε, εξάλλου, να είναι γνωστός κατά τον χρόνο χορήγησης της άδειας.

56      Τρίτον, οι κρίσιμες τιμές έκθεσης των 2 μg/m³, για τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5, και 0,5 μg/m³, για την κατηγορία χρήσεων 1, αντιπροσώπευαν, αντιστοίχως, το ένα πέμπτο και το ένα εικοστό των δεσμευτικών τιμών επαγγελματικής έκθεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ενώσεις χρωμίου VI, οι οποίες εφαρμόζονται σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2017/2398 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2017, για την τροποποίηση της οδηγίας 2004/37/ΕΚ σχετικά με την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που συνδέονται με την έκθεση σε καρκινογόνους ή μεταλλαξιογόνους παράγοντες κατά την εργασία (ΕΕ 2017, L 345, σ. 87), γεγονός που αποδεικνύει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συμβάλλει στη μείωση της έκθεσης βελτιώνοντας την προστασία των εργαζομένων και, επομένως, συνάδει προς τους σκοπούς της αδειοδότησης.

57      Τέταρτον, η RAC συνέστησε, επίσης, την εφαρμογή πρόσθετων όρων και τρόπων παρακολούθησης, οι οποίοι επαναλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη απόφαση και αποσκοπούν στην περαιτέρω μείωση της έκθεσης στον χώρο εργασίας.

58      Λαμβανομένων υπόψη των αβεβαιοτήτων που επισήμανε η RAC και προκειμένου να εξακριβώσει την αρτιότητα της σχέσης οφέλους προς κινδύνους, η SEAC, όπως εξήγησε η Επιτροπή στην αιτιολογική σκέψη 15 της προσβαλλόμενης απόφασης, στηρίχθηκε στο δυσμενέστερο σενάριο, από το οποίο συνήγαγε ότι τα πλεονεκτήματα της συνέχισης της χρήσης του τριοξειδίου του χρωμίου υπερτερούσαν των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου.

59      Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι εξέτασε ενδελεχώς τις γνώμες της RAC και της SEAC και τις έκρινε πλήρεις, συνεκτικές και λυσιτελείς. Αντιθέτως προς όσα προβάλλει το Κοινοβούλιο, σκοπός των απαιτήσεων του άρθρου 2, παράγραφος 2, της προσβαλλόμενης απόφασης σχετικά με την παρακολούθηση δεν είναι η κάλυψη των «ελλείψεων της αίτησης», αλλά η συγκέντρωση πρόσθετων πληροφοριών σχετικά με την έκθεση στην ουσία και τις εκπομπές, σύμφωνα με τις συστάσεις που διατυπώνονται στις γνωμοδοτήσεις του ECHA. Κατά την Επιτροπή, η απαίτηση αυτή εντάσσεται στη γενική λογική του κανονισμού REACH, ο οποίος στηρίζεται στην αρχή της συνεχούς βελτίωσης και αποσκοπεί ειδικώς στην ποιοτική βελτίωση της ρύθμισης των χημικών προϊόντων με την πάροδο του χρόνου μέσω της συνεχούς παραγωγής και βελτίωσης των δεδομένων σχετικά με τις ουσίες για κανονιστικούς σκοπούς.

60      Ο ECHA υποστηρίζει, στο υπόμνημά του παρέμβασης προς στήριξη των αιτημάτων της Επιτροπής, ότι η SEAC έλαβε υπόψη τις αβεβαιότητες που εξακολουθούσαν να υφίστανται σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία, καθόσον επέλεξε το δυσμενέστερο σενάριο, οπότε οι αβεβαιότητες αυτές δεν αναιρούν το συμπέρασμα της SEAC ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη των επιτρεπόμενων χρήσεων υπερτερούν των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου.

–       Εκτίμηση του Δικαστηρίου

61      Με το πρώτο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως, το Κοινοβούλιο προσάπτει στην Επιτροπή ότι έκρινε ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη των κατηγοριών χρήσεων 1, 2, 4 και 5 του τριοξειδίου του χρωμίου που ενέκρινε υπερτερούν των κινδύνων που συνεπάγονται οι χρήσεις αυτές για την υγεία του ανθρώπου, παρότι δεν διέθετε, πριν προβεί στην εκτίμησή της, αρκούντως πλήρη και αξιόπιστη αξιολόγηση των κινδύνων αυτών.

62      Πρώτον, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 10 της προσβαλλόμενης απόφασης, η RAC υπογράμμισε στις γνώμες της την αναξιοπιστία των δεδομένων σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία για το σύνολο των επίμαχων χρήσεων λόγω της «συνεχιζόμενης έλλειψης πληροφοριών σχετικά με το ευρύτερο πλαίσιο» που αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες έγιναν οι μετρήσεις.

63      Ειδικότερα, με τη γνώμη της όσον αφορά την κατηγορία χρήσεων 2 (λειτουργική επιχρωμίωση), η RAC περιέγραψε τη δυσκολία αυτή ως εξής: «[η] μεγαλύτερη αβεβαιότητα προκύπτει από την έλλειψη σαφούς σύνδεσης μεταξύ των συνθηκών λειτουργίας, των μέτρων διαχείρισης κινδύνου και των τιμών έκθεσης για συγκεκριμένες δραστηριότητες και μονάδες, που θα μπορούσαν δικαιολογημένα να αντιστοιχούν στην αίτηση. Η RAC θεωρεί ότι πρόκειται για σημαντική αδυναμία της αίτησης, λαμβανομένου υπόψη ότι υπάρχει ευρεία διαφοροποίηση μεταξύ των μονάδων επιχρωμίωσης σε σχέση π.χ. με τη διάταξη των εγκαταστάσεων, την κλίμακα και τη συχνότητα των εργασιών επιμετάλλωσης, το επίπεδο αυτοματοποίησης της διαδικασίας, τη χρήση ηλεκτρόλυσης, το μέγεθος των εξαρτημάτων που υποβάλλονται σε επεξεργασία, και τη διαθεσιμότητα τοπικών συστημάτων εξαερισμού, που επηρεάζει την έκθεση, αλλά και τα μέτρα διαχείρισης κινδύνου που απαιτούνται για τον έλεγχο της».

64      Δεύτερον, όπως δέχθηκε και η ίδια η Επιτροπή στην αιτιολογική σκέψη 10 της προσβαλλόμενης απόφασης, η RAC διαπίστωσε στις γνώμες που εξέδωσε ότι υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία, λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας μετρούμενων δεδομένων έκθεσης.

65      Συγκεκριμένα, οι αιτούσες, ενώ εκτίμησαν ότι οι δυνητικές μονάδες εντός της Ένωσης στις οποίες πραγματοποιείται λειτουργική επιχρωμίωση (κατηγορία χρήσεων 2) είναι 1 590, στήριξαν την αξιολόγησή τους σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία σε δεδομένα τα οποία είχαν μετρηθεί από 23 εταιρίες εγκατεστημένες σε 7 διαφορετικά κράτη και αντιπροσώπευαν λιγότερο από το 2 % των εταιριών που προέβαιναν στη χρήση αυτή. Ομοίως, ενώ ο αριθμός των δυνητικών μονάδων εντός της Ένωσης στις οποίες πραγματοποιούνται επιφανειακές επεξεργασίες (κατηγορίες χρήσεων 4 και 5) είχε εκτιμηθεί από τις αιτούσες, αντιστοίχως, σε 374 και σε 515, οι αιτούσες στήριξαν την αξιολόγησή τους σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία σε δεδομένα τα οποία είχαν μετρηθεί από 11 επιχειρήσεις και αντιπροσώπευαν λιγότερο από το 3 % των εταιριών που προβαίνουν στις εν λόγω χρήσεις, προέρχονταν δε από μελέτες εκπονηθείσες κυρίως σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

66      Επομένως, επισημαίνεται ότι, λαμβανομένων υπόψη των μεγάλων διαφορών, από πολλές καθοριστικές απόψεις, στις μονάδες επιχρωμίωσης, όπως εκτίθενται στη σκέψη 63 της παρούσας απόφασης, του μικρού αριθμού των μονάδων επιχρωμίωσης από τις οποίες προέρχονται τα δεδομένα επί των οποίων οι αιτούσες στήριξαν την αξιολόγησή τους και της έλλειψης πληροφοριών σχετικά με το ευρύτερο πλαίσιο των συνθηκών που επικρατούν στις μονάδες αυτές, τα παρασχεθέντα από τις αιτούσες δεδομένα σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία στερούνται αντιπροσωπευτικότητας.

67      Τρίτον, όσον αφορά την αξιολόγηση των κινδύνων που απορρέουν από την έκθεση του γενικού πληθυσμού λόγω των εκλύσεων της ουσίας στο περιβάλλον, η RAC εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι οι αιτούσες δεν προσκόμισαν αξιολόγηση σχετική με τις εκλύσεις στα λύματα. Παρά ταύτα, όπως εκτίθεται στην αιτιολογική σκέψη 11 της προσβαλλόμενης απόφασης, η RAC δεν θεώρησε το κενό αυτό ως ανασταλτικό παράγοντα για τον διττό λόγο ότι οι υποθέσεις εργασίας που έλαβαν υπόψη οι αιτούσες κατά πάσα πιθανότητα υπερεκτιμούσαν τους κινδύνους για τον γενικό πληθυσμό και ότι το χρώμιο VI μετατρέπεται ταχέως σε μη καρκινογόνο χρώμιο III στις περισσότερες περιβαλλοντικές συνθήκες.

68      Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι τα παρασχεθέντα από τις αιτούσες δεδομένα σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων και του γενικού πληθυσμού στο τριοξείδιο του χρωμίου λόγω των χρήσεων για τις οποίες είχε ζητηθεί η χορήγηση άδειας δεν ήταν αντιπροσωπευτικά, αξιόπιστα και πλήρη. Κατά τα λοιπά, στις αιτιολογικές σκέψεις 10 έως 12 της προσβαλλόμενης απόφασης, η ίδια η Επιτροπή αναγνώρισε ότι η αξιολόγηση της έκθεσης αυτής στο τριοξείδιο του χρωμίου περιλάμβανε αβεβαιότητες.

69      Βεβαίως, όπως ορθώς υποστηρίζει η Επιτροπή, κάθε επιστημονική αξιολόγηση ενέχει ως εκ της φύσεώς της αβεβαιότητες, οπότε το κύρος της αξιολόγησης δεν θα μπορούσε να εξαρτηθεί από το ότι θα μπορούσε να τις εξαλείψει πλήρως.

70      Εντούτοις, η Επιτροπή μπορεί να χορηγήσει τη ζητηθείσα άδεια δυνάμει του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH μόνον εφόσον πληρούνται πράγματι οι προϋποθέσεις της διάταξης αυτής και εφόσον εκτιμήσει, κατόπιν εμπεριστατωμένης εξέτασης και εξακρίβωσης επαρκούς αριθμού ουσιωδών και αξιόπιστων πληροφοριών, ότι οι αβεβαιότητες που εξακολουθούν να υφίστανται συναφώς είναι αμελητέες (πρβλ. απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2021, Επιτροπή κατά Σουηδίας, C‑389/19 P, EU:C:2021:131, σκέψεις 33 και 35).

71      Εν προκειμένω, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 124 των προτάσεών του, οι αβεβαιότητες τόσο σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία όσο και σχετικά με την έμμεση έκθεση του πληθυσμού λόγω των εκλύσεων τριοξειδίου του χρωμίου στο περιβάλλον δεν χαρακτηρίστηκαν ως «αμελητέες» ούτε στην προσβαλλόμενη απόφαση ούτε στις γνώμες της RAC. Αντιθέτως, στην αιτιολογική σκέψη 10 της απόφασης αυτής, η ίδια η Επιτροπή χαρακτήρισε ως «σημαντικές» τις αβεβαιότητες σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων στην ουσία. Όπως επίσης επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 119 των προτάσεών του, η RAC θεώρησε μάλιστα ως «αυξημένη αβεβαιότητα», η οποία καθιστά την αίτηση πλημμελή λόγω «σημαντικής αδυναμίας» για τις τέσσερις οικείες κατηγορίες χρήσεων, την έλλειψη σαφούς σύνδεσης μεταξύ των συνθηκών λειτουργίας, οι οποίες ποικίλλουν ανάλογα με τις δραστηριότητες και τις μονάδες, τα μέτρα διαχείρισης κινδύνου και τις τιμές έκθεσης που λήφθηκαν υπόψη.

72      Εξάλλου, υπενθυμίζεται ότι το τριοξείδιο του χρωμίου συγκαταλέγεται στις «ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία» οι οποίες, όπως αναφέρει η αιτιολογική σκέψη 69 του κανονισμού REACH, πρέπει, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης, να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή. Όπως, όμως, επισήμανε κατ’ ουσίαν ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 133 των προτάσεών του, μια προσέγγιση που επιτρέπει την αδειοδότηση των χρήσεων του τριοξειδίου του χρωμίου βάσει πολύ περιορισμένου αριθμού δεδομένων σχετικά με τις χρήσεις αυτές θα ήταν προδήλως αντίθετη προς την ανάγκη ιδιαίτερα προσεκτικής μεταχείρισης της εν λόγω ουσίας.

73      Η Επιτροπή αμφισβητεί, ωστόσο, τη σπουδαιότητα των αβεβαιοτήτων που καθιστούν πλημμελή την αξιολόγηση των κινδύνων, υποστηρίζοντας, πρώτον, ότι δεν μπορούσε να απαιτηθεί από τις αιτούσες να προσκομίσουν δεδομένα έκθεσης για όλες τις μονάδες τις οποίες αφορούσε η αίτηση αδειοδότησης λόγω του πολύ μεγάλου αριθμού τους. Ενδεικτικά, η Επιτροπή επισημαίνει ότι, όσον αφορά την κατηγορία χρήσεων 2 (λειτουργική επιχρωμίωση), οι μονάδες αυτές είναι περισσότερες από 1 500.

74      Όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή, πράγματι, η δυνατότητα υποβολής αίτησης για ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού εκ μέρους των επιχειρηματιών του προηγούμενου σταδίου, και εν γένει των παρασκευαστών ή των εισαγωγέων της ουσίας, έχει το πλεονέκτημα ότι εξορθολογίζει το σύστημα αδειοδότησης, πλεονέκτημα το οποίο θα διακυβευόταν αν οι αιτούντες ήταν υποχρεωμένοι να προσκομίζουν δεδομένα σχετικά με όλες τις μονάδες των μεταγενέστερων χρηστών.

75      Κατά τα λοιπά, το παράρτημα Ι, σημείο 5.2.4, του κανονισμού REACH επιβάλλει στον αιτούντα την άδεια να προσκομίσει «επαρκώς καταμετρημένα, αντιπροσωπευτικά δεδομένα έκθεσης».

76      Συναφώς, όσον αφορά την επιχειρηματολογία της Επιτροπής ότι ο μικρός αριθμός των μονάδων που αξιολογήθηκαν δικαιολογείται από τον πολύ μεγάλο αριθμό των μονάδων για τις οποίες ζητήθηκε η άδεια, επισημαίνεται ότι, όπως παρατήρησε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 134 των προτάσεών του, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από το βάρος αποδείξεως που φέρει ο αιτών δεν μπορούν να εξαρτώνται από τον αριθμό των χρήσεων για τις οποίες ζητείται η άδεια, ούτε από τον αριθμό των μονάδων και των επιχειρήσεων τις οποίες ενδεχομένως αφορά η άδεια. Συγκεκριμένα, βάσει της προσέγγισης αυτής, όσο ευρύτερο είναι το περιεχόμενο της αίτησης, τόσο χαμηλότερο θα είναι το επίπεδο της αξιολόγησης κινδύνου, πράγμα που αντιβαίνει τόσο στην αρχή της ίσης μεταχείρισης των αιτούντων όσο και στον σκοπό της προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος.

77      Δεύτερον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, εν πάση περιπτώσει, η προσβαλλόμενη απόφαση συμβάλλει στη μείωση της έκθεσης στο τριοξείδιο του χρωμίου βελτιώνοντας την προστασία των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, οι σχετικές τιμές έκθεσης των χρηστών είναι 2 μg/m³ για τις κατηγορίες 2, 4 και 5, και 0,5 μg/m³ για την κατηγορία 1, δηλαδή, αντιπροσωπεύεται αντιστοίχως το ένα πέμπτο και το ένα εικοστό των υποχρεωτικών τιμών επαγγελματικής έκθεσης της Ένωσης για τις ενώσεις χρωμίου VI που εφαρμόζονται επί του παρόντος δυνάμει της ισχύουσας νομοθεσίας.

78      Ωστόσο, η RAC ανέφερε στις γνώμες της ότι η τιμή έκθεσης των 2 μg/m³ αποτελούσε απλώς εκτίμηση των αιτούντων, ότι τα διαθέσιμα δεδομένα έδειχναν διακυμάνσεις έκθεσης ακόμη και σε επίπεδα άνω των 2 μg/m³, και ότι «σαφώς δεν [ενέκρινε] τις εκθέσεις των 2 μg/m³ Cr (VI) που κατά τις αιτούσες ήταν ασφαλείς».

79      Εν πάση περιπτώσει, κατά την Επιτροπή, ακόμη και αν θεωρηθεί αποδεδειγμένο το ότι οι τιμές έκθεσης των εργαζομένων στην ουσία είναι κατώτερες από τις μέγιστες τιμές έκθεσης στο χρώμιο VI, οι αιτούσες δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση διενέργειας αξιολόγησης κινδύνου σύμφωνης προς τις απαιτήσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH, σε συνδυασμό ιδίως με το παράρτημα Ι, σημείο 5.2.4, του κανονισμού αυτού, βάσει αξιόπιστων και αντιπροσωπευτικών δεδομένων.

80      Τρίτον, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι έλαβε υπόψη τις αβεβαιότητες της αξιολόγησης κινδύνου επιβάλλοντας, κατόπιν της σύστασης της RAC, πρόσθετους όρους και τρόπους παρακολούθησης προκειμένου να μειωθεί ακόμη περισσότερο η έκθεση των εργαζομένων στο τριοξείδιο του χρωμίου.

81      Συναφώς, επισημαίνεται ότι το άρθρο 2 της προσβαλλόμενης απόφασης προβλέπει σειρά υποχρεώσεων για τους κατόχους της άδειας και τους μεταγενέστερους χρήστες. Για παράδειγμα, οι κάτοχοι άδειας πρέπει να καταρτίζουν ειδικά σενάρια έκθεσης για συγκεκριμένες διεργασίες, λειτουργίες και επιμέρους καθήκοντα (παράγραφος 2)· πρέπει να θέτουν τα ειδικά σενάρια έκθεσης στη διάθεση των μεταγενέστερων χρηστών, οι οποίοι υποχρεούνται να εφαρμόζουν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση τα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου και τους τρόπους λειτουργίας που προβλέπονται στα εν λόγω σενάρια (παράγραφος 3)· πρέπει να επαληθεύουν και να επικυρώνουν τα ειδικά σενάρια έκθεσης μέσω ανάλυσης των καθηκόντων με βάση τα δεδομένα έκθεσης και τις εκπομπές που μετρούν οι μεταγενέστεροι χρήστες (παράγραφος 4). Οι κάτοχοι της άδειας και οι μεταγενέστεροι χρήστες πρέπει, ακολούθως, να εφαρμόσουν προγράμματα παρακολούθησης αντιπροσωπευτικά των επιχειρησιακών συνθηκών και των μέτρων διαχείρισης κινδύνου (παράγραφος 6). Οι μεταγενέστεροι χρήστες πρέπει να θέτουν στη διάθεση του ECHA τις πληροφορίες που συλλέγονται μέσω των εν λόγω προγραμμάτων παρακολούθησης, με σκοπό τη διαβίβασή τους στους κατόχους της άδειας, προς επαλήθευση και επικύρωση των σεναρίων έκθεσης (παράγραφος 9).

82      Εντούτοις, όπως προκύπτει από τη νομολογία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 70 της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή οφείλει να εξακριβώσει αν πράγματι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH πριν χορηγήσει άδεια δυνάμει της διάταξης αυτής.

83      Πάντως, μολονότι οι πρόσθετοι όροι και οι τρόποι παρακολούθησης που επέβαλε η Επιτροπή με το άρθρο 2, παράγραφος 2, της προσβαλλόμενης απόφασης μπορούν, ενδεχομένως, να μειώσουν την έκθεση των χρηστών του τριοξειδίου του χρωμίου στον κίνδυνο, τα μέτρα αυτά δεν είναι, εντούτοις, ικανά να θεραπεύσουν την ανεπάρκεια της αξιολόγησης κινδύνου κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης αυτής.

84      Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η Επιτροπή ενέκρινε, με την προσβαλλόμενη απόφαση, χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου στηριζόμενη σε υπερβολικά ελλιπή αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

85      Ως εκ τούτου, το Κοινοβούλιο βασίμως υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη από τις χρήσεις αυτές υπερτερούν των κινδύνων που συνεπάγονται για την υγεία του ανθρώπου.

86      Επομένως, το πρώτο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως πρέπει να γίνει δεκτό.

 Επί του δεύτερου σκέλους του μόνου λόγου ακυρώσεως

–       Επιχειρήματα των διαδίκων

87      Με το δεύτερο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση που υπείχε να εξακριβώσει ότι δεν υπήρχε κατάλληλη εναλλακτική επιλογή για τις κατηγορίες επιτρεπόμενων χρήσεων 2, 4 και 5, όπως απαιτεί το άρθρο 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

88      Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 18 της προσβαλλόμενης απόφασης, η ίδια η Επιτροπή συντάχθηκε με το συμπέρασμα της SEAC σχετικά με τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5, ότι, λόγω του ευρύτατου πεδίου εφαρμογής των χρήσεων που περιλαμβάνονταν στην αίτηση, η SEAC δεν μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο αβεβαιότητας όσον αφορά την τεχνική σκοπιμότητα των εναλλακτικών επιλογών για μικρό αριθμό συγκεκριμένων εφαρμογών.

89      Βεβαίως, όπως προκύπτει από τις αιτιολογικές σκέψεις 19 και 20 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η άδεια θα καλύπτει αποκλειστικώς τις χρήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει κατάλληλη εναλλακτική επιλογή, αποφάσισε να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της άδειας για τις κατηγορίες 2, 4 και 5 με την προσθήκη αναφοράς στις «βασικές λειτουργίες που είναι αναγκαίες για την προβλεπόμενη χρήση». Συγκεκριμένα, η προσβαλλόμενη απόφαση καταρτίζει κατάλογο βασικών λειτουργιών για καθεμιά από αυτές τις τρεις κατηγορίες χρήσεων και επιτρέπει τη χρήση της ουσίας μόνον εφόσον, και στο μέτρο που, είναι αναγκαία για τη χρήση αυτή τουλάχιστον μία από τις αντίστοιχες βασικές λειτουργίες.

90      Η Επιτροπή έκρινε, ως εκ τούτου, ότι οι αιτούσες ανταποκρίθηκαν στο βάρος αποδείξεως καθόσον απέδειξαν ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες εναλλακτικές επιλογές για τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5 αποκλειστικώς εντός των ορίων αυτών.

91      Εντούτοις, κατά το Κοινοβούλιο, η αναφορά σε αυτές τις «βασικές λειτουργίες που είναι αναγκαίες για την προβλεπόμενη χρήση» δεν μπορεί να θεραπεύσει την αβεβαιότητα που διαπίστωσε η ίδια η Επιτροπή. Κατά τα λοιπά, το Γενικό Δικαστήριο έχει ρητώς κρίνει ότι η δυνατότητα χορήγησης άδειας υπό όρους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 60, παράγραφοι 8 και 9, στοιχείο δʹ, του κανονισμού REACH, δεν παρέχει στην Επιτροπή την ευχέρεια να καλύψει τυχόν ελλείψεις της ανάλυσης των εναλλακτικών επιλογών που προτείνουν οι αιτούντες ή των κενών στην αξιολόγηση της Επιτροπής (πρβλ. απόφαση της 7ης Μαρτίου 2019, Σουηδία κατά Επιτροπής, T‑837/16, EU:T:2019:144, σκέψεις 81 έως 83).

92      Επιπλέον, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι, όπως επιβεβαιώνουν η αιτιολογική σκέψη 27 και το άρθρο 5 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή παρέλειψε να επαληθεύσει η ίδια την ανυπαρξία κατάλληλων εναλλακτικών επιλογών. Συγκεκριμένα, το εν λόγω άρθρο 5 επιβάλλει στους μεταγενέστερους χρήστες την υποχρέωση συμπερίληψης στην κατά το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού REACH κοινοποίηση προς τον ECHA επεξήγησης των απαριθμούμενων στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης βασικών λειτουργιών που είναι αναγκαίες για τη χρήση τους, συμπεριλαμβανομένης της δικαιολόγησης της αναγκαιότητάς τους για τη χρήση αυτή.

93      Αυτή η υποχρέωση πληροφόρησης καταδεικνύει ότι, ακόμη και εντός των ορίων του θεωρητικώς περιορισμένου πεδίου εφαρμογής της άδειας που τάσσει η σχετική με τις «βασικές λειτουργίες που είναι αναγκαίες για την προβλεπόμενη χρήση» απαίτηση, εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα ως προς την ύπαρξη κατάλληλων εναλλακτικών επιλογών σχετικά με τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5. Σύμφωνα με το άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης, σε συνδυασμό με το άρθρο της 5, οι μεταγενέστεροι χρήστες καλούνται να επεξηγήσουν τις βασικές λειτουργίες που απαριθμούνται στην απόφαση αυτή και να δικαιολογήσουν εκ των υστέρων γιατί καθεμιά από αυτές τις λειτουργίες είναι πράγματι αναγκαία για τις προβλεπόμενες χρήσεις.

94      Επιπλέον, κατά το Κοινοβούλιο, η προσθήκη της αναφοράς σε «βασικές λειτουργίες» δεν συνιστά πραγματικό περιορισμό του πεδίου εφαρμογής της χορηγηθείσας άδειας. Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε στην προσβαλλόμενη απόφαση πότε και υπό ποιες περιστάσεις οι εν λόγω «βασικές λειτουργίες» είναι αναγκαίες για τις επίμαχες χρήσεις, η εν λόγω αναφορά απλώς υπενθυμίζει μία από τις γενικές απαιτήσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH, ήτοι ότι επιτρέπεται η χορήγηση άδειας για την ουσία μόνον όταν είναι αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση. Ο περιορισμός αυτός στερείται κατά μείζονα λόγο περιεχομένου καθόσον οι «βασικές λειτουργίες» που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης είναι στην πραγματικότητα όλες οι λειτουργικές δυνατότητες του τριοξειδίου του χρωμίου για τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5.

95      Η Επιτροπή αντιτείνει ότι εκπλήρωσε την υποχρέωσή της να εξακριβώσει ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες εναλλακτικές επιλογές για τις επιτρεπόμενες χρήσεις, όπως απαιτεί το άρθρο 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

96      Η Επιτροπή εκθέτει ότι, μολονότι ήταν σε θέση να διαπιστώσει κατά τρόπο αξιόπιστο ότι δεν υπήρχε κατάλληλη εναλλακτική επιλογή για το σύνολο των χρήσεων των κατηγοριών 2, 4 και 5, όπως προσδιορίζονταν στην αίτηση, δεν μπορούσε να γίνει το ίδιο και για κάθε μεταγενέστερη χρήση την οποία αφορούσε η αίτηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαρίθμησε τις «βασικές λειτουργίες» της ουσίας τις οποίες καμία εναλλακτική επιλογή δεν μπορούσε να προσφέρει και ενέκρινε μόνον τις χρήσεις για τις οποίες ήταν αναγκαίες αυτές οι «βασικές λειτουργίες».

97      Στο πλαίσιο αυτό, το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης περιορίζεται από αντικειμενικά κριτήρια, όπως η αντοχή στη διάβρωση, η πρόσφυση, η ασφάλεια των τροφίμων, τα οποία καθιστούν δυνατό τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής της. Οι μεταγενέστεροι χρήστες ή οι αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να διενεργούν νέα αξιολόγηση της ουσίας ή των εναλλακτικών επιλογών, ούτε να προβαίνουν σε οποιαδήποτε μεταξύ τους σύγκριση. Η αναγκαιότητα της ουσίας για όλες τις κατηγορίες μεταγενέστερων χρήσεων καταδεικνύεται με την προσβαλλόμενη απόφαση.

98      Επομένως, κατά την Επιτροπή, η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά απλώς μερική άδεια για τις χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου τις οποίες αφορά η αίτηση, όπως προκύπτει σαφώς από το άρθρο της 1, παράγραφοι 2 έως 4. Όλοι οι μεταγενέστεροι χρήστες που προτίθενται να χρησιμοποιήσουν την ουσία την οποία αφορά η άδεια θα πρέπει να δηλώνουν στον ECHA τις χρήσεις στις οποίες προβαίνουν βάσει της άδειας αυτής και να αναφέρουν την ή τις βασικές λειτουργίες της ουσίας που είναι τεχνικώς αναγκαίες για τις δραστηριότητές τους, εξηγώντας τους λόγους. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών που έχουν πρόσβαση στο μητρώο μεταγενεστέρων χρηστών του ECHA υποχρεούνται βάσει του κανονισμού REACH να διασφαλίζουν την προσήκουσα εφαρμογή και επιβολή του.

99      Η Επιτροπή επισημαίνει ότι δεν προέβη σε χωριστή αξιολόγηση των εναλλακτικών επιλογών για κάθε μεταγενέστερο χρήστη ή προϊόν, διότι το έργο αυτό θα απαιτούσε χιλιάδες ή ακόμη και εκατομμύρια χωριστές αξιολογήσεις, ανάλογα με τον βαθμό ιδιοτυπίας, πράγμα που ουδόλως απαιτεί ο κανονισμός REACH, ούτε καν εμμέσως.

100    Επιπλέον, εάν το Δικαστήριο απαιτούσε λεπτομερέστερη και ειδικότερη αξιολόγηση των μεταγενέστερων χρήσεων που καλύπτονται από αίτηση αδειοδότησης, όπερ δεν συμβαίνει επί του παρόντος, το σύνολο της διαδικασίας υποβολής αίτησης και αξιολόγησης θα καθίστατο πολύ πιο περίπλοκο απ’ ό,τι είναι ήδη. Η απαίτηση αυτή θα αντέβαινε στον σκοπό του κανονισμού REACH, ο οποίος συνίσταται στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της Ένωσης, λαμβανομένων ιδίως υπόψη των πιθανών επιπτώσεων στις ΜΜΕ, όπως υπενθυμίζει η αιτιολογική σκέψη 8 του εν λόγω κανονισμού REACH. Θα παραγνώριζε εξάλλου το γεγονός ότι, όπως υπογραμμίζει το άρθρο 55 του εν λόγω κανονισμού, σκοπός του κανονισμού είναι περαιτέρω η προοδευτική αντικατάσταση των ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία από άλλες ουσίες, καθώς και η διαρκής προσθήκη νέων ουσιών στο σύστημα αδειοδότησης και η βελτιστοποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου με την πάροδο του χρόνου, ιδίως μέσω τακτικών επανεξετάσεων των χορηγουμένων αδειών.

101    Επιπλέον, ένας πιο απαιτητικός σχεδιασμός της αξιολόγησης εναλλακτικών επιλογών θα υπερέβαινε τις διοικητικές ικανότητες του ECHA και θα απαιτούσε τον περιορισμό του αριθμού των ουσιών που υπόκεινται σε αδειοδότηση. Εξάλλου, το άρθρο 58, παράγραφος 3, του κανονισμού REACH προβλέπει ρητώς ότι «[ο] αριθμός των ουσιών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XIV και οι ημερομηνίες που ορίζονται βάσει της παραγράφου 1 λαμβάνουν υπόψη τους την ικανότητα του [ECHA] να διεκπεραιώνει αιτήσεις στον προβλεπόμενο χρόνο». Ο πολλαπλασιασμός των αξιολογήσεων των εναλλακτικών επιλογών θα παρεμπόδιζε τον χαρακτηρισμό νέων ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία, επιφέροντας υπερβολικά εξαντλητική ρύθμιση μικρού αριθμού ουσιών. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την αντικατάσταση ορισμένων ουσιών από άλλες, λιγότερο ρυθμιζόμενες, ουσίες, οι οποίες είναι λιγότερο γνωστές και για τις οποίες υπάρχουν λιγότερα δεδομένα, και θα επιτάχυνε αποκλειστικώς την αντικατάσταση των ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία και έχουν περιληφθεί στο παράρτημα XIV του κανονισμού REACH.

102    Τέλος, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ο κανονισμός αυτός δεν πρέπει να ερμηνεύεται στατικά. Σύμφωνα με την αρχή της προοδευτικότητας, η κατά διακριτική ευχέρεια αξιολόγηση της Επιτροπής θα πρέπει να καταστεί πιο απαιτητική με την πάροδο του χρόνου. Η προσέγγιση που ακολουθούν η Επιτροπή και ο ECHA για την αξιολόγηση των αιτήσεων αδειοδότησης είναι το αποτέλεσμα πολυετούς εμπειρίας στη διαχείριση του συστήματος αδειοδότησης και στηρίζεται σε μια πολύ λεπτή ισορροπία μεταξύ των εκτιμήσεων επιστημονικής και κοινωνικοοικονομικής φύσεως, καθώς και στους πολλαπλούς σκοπούς που επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός, δίνοντας πάντοτε έμφαση στον σκοπό της προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος.

103    Με το υπόμνημά του παρεμβάσεως, ο ECHA υπογραμμίζει ότι η Επιτροπή δεν στηρίχθηκε σε καμία υποκειμενική εκτίμηση των μεταγενέστερων χρηστών όσον αφορά την έλλειψη κατάλληλης εναλλακτικής επιλογής, δεδομένου ότι μόνη υποχρέωση των τελευταίων είναι η παροχή στις αρχές ελέγχου πληροφοριών που να αποδεικνύουν ότι, λόγω αντικειμενικών τεχνικών απαιτήσεων ή κανονιστικών προτύπων, η χρήση του τριοξειδίου του χρωμίου είναι αναγκαία.

–       Εκτίμηση του Δικαστηρίου

104    Με το δεύτερο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να ελέγξει τη συνδρομή της δεύτερης προϋπόθεσης του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH για τις κατηγορίες επιτρεπόμενων χρήσεων 2, 4 και 5, ήτοι την έλλειψη κατάλληλης εναλλακτικής επιλογής για τις χρήσεις αυτές.

105    Συναφώς, από την αιτιολογική σκέψη 12 του κανονισμού REACH προκύπτει ότι η προϋπόθεση αυτή εξυπηρετεί έναν σημαντικό σκοπό του συστήματος που καθιερώνει ο κανονισμός αυτός, ήτοι την ενθάρρυνση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη διασφάλιση ότι οι ουσίες που προκαλούν σοβαρές ανησυχίες θα αντικατασταθούν τελικά από λιγότερο επικίνδυνες ουσίες ή τεχνολογίες, όταν υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις που είναι τεχνικά και οικονομικά βιώσιμες.

106    Όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 46 της παρούσας απόφασης, το άρθρο 60, παράγραφοι 4 και 5, του κανονισμού REACH αναθέτει στην Επιτροπή το καθήκον να εξακριβώσει ότι πράγματι πληρούται η εν λόγω προϋπόθεση, όπως και η πρώτη προϋπόθεση του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού αυτού.

107    Υπενθυμίζεται επίσης ότι η Επιτροπή επικουρείται προς τούτο από τον ECHA και, ειδικότερα, από τη SEAC, η οποία οφείλει να γνωμοδοτεί σχετικά, μεταξύ άλλων, με την ύπαρξη, την καταλληλότητα και την τεχνική σκοπιμότητα των εναλλακτικών επιλογών.

108    Εν προκειμένω, όσον αφορά την κατηγορία χρήσεων 2 καθώς και, με σχεδόν πανομοιότυπη διατύπωση, τις κατηγορίες χρήσεων 4 και 5, η SEAC προέβη στην ακόλουθη εκτίμηση:

«Οι αιτούσες έχουν προβεί σε εκτενή αξιολόγηση των εναλλακτικών επιλογών, ιδίως όσον αφορά την πτυχή της τεχνικής σκοπιμότητας.

[…]

Εντούτοις, λόγω του ευρύτατου πεδίου εφαρμογής της χρήσης για την οποία ζητείται η άδεια, η SEAC δεν μπορεί να αποκλείσει ότι υπάρχει πράγματι περιορισμένος αριθμός χρήσεων όπου η υποκατάσταση είτε είναι ήδη εφικτή είτε θα γίνει εφικτή εντός σύντομου χρονικού διαστήματος. Πράγματι, δεν είναι σαφές για τη SEAC πότε θα είναι τελικά διαθέσιμες εναλλακτικές επιλογές για συγκεκριμένες χρήσεις. Ιδανικά, θα έπρεπε να είχε παρασχεθεί στη SEAC πλήρης κατάλογος όλων των εφαρμογών/συστατικών στοιχείων που καλύπτονται από την [επίμαχη] χρήση, προκειμένου να κριθεί η πραγματική σκοπιμότητα ή μη των εναλλακτικών επιλογών και να διασφαλιστεί ότι η υποκατάσταση λαμβάνει χώρα όπου είναι ήδη εφικτή. Η SEAC αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο για αιτήσεις αδειοδότησης που καλύπτουν τόσο ευρύ πεδίο εφαρμογής και, ως εκ τούτου, [περιλαμβάνουν] τόσο μεγάλο αριθμό προϊόντων. Οι αιτούσες υπέβαλαν κατάλογο που περιέχει επισκόπηση των σχετικών τομέων, παραδείγματα αντίστοιχων ειδών και [ανάλυση του] κατά πόσον μπορούν να εφαρμοστούν ή όχι εναλλακτικές τεχνολογίες, οι οποίες, κατά την άποψη τρίτων, είναι εφικτές. Λόγω του μεγάλου εύρους της χρήσης για την οποία ζητείται η άδεια και του γεγονότος ότι πολλές εφαρμογές καλύπτονται από αυτήν τη χρήση, ο κατάλογος δεν μπορεί να θεωρηθεί εξαντλητικός. Κατά τις αιτούσες, οι χρήσεις για τις οποίες είναι ήδη δυνατή η υποκατάσταση δεν καλύπτονται σε καμία περίπτωση από την αίτηση αδειοδότησης. Οι αιτούσες, ωστόσο, δεν προσδιορίζουν τις χρήσεις αυτές ούτε τις σχετικές τεχνικές απαιτήσεις. Η SEAC θεωρεί ότι η προσέγγιση των αιτουσών για την επίλυση αυτού του ζητήματος δεν είναι η πλέον προσήκουσα και υπογραμμίζει την ανάγκη πιο εμπεριστατωμένης απόδειξης από πλευράς των αιτουσών του ότι η υποκατάσταση έχει πραγματοποιηθεί όπου πράγματι είναι ήδη εφικτή. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη διενέργεια ακριβέστερης αξιολόγησης των εναλλακτικών επιλογών ειδικά για τη χρήση. Σε γενικές γραμμές, οι αιτούσες θα πρέπει να καταστήσουν σαφές ποιες τεχνικές εφαρμογές καλύπτονται από τη ζητούμενη με την αίτηση χρήση και ποιες όχι.

Παρά ταύτα, δεδομένων των διαθέσιμων πληροφοριών, η SEAC συντάσσεται με το συμπέρασμα των αιτουσών ότι, συνολικά, δεν φαίνεται να υπάρχουν τεχνικά εφικτές εναλλακτικές επιλογές για το τριοξείδιο του χρωμίου [στη σχετική χρήση] πριν από την ημερομηνία λήξης. Οι αβεβαιότητες που επισημαίνονται ανωτέρω λαμβάνονται υπόψη από τη SEAC στη σύσταση για την περίοδο αναθεώρησης και στον όρο για την έκθεση αναθεώρησης».

109    Με την αιτιολογική σκέψη 18 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή υιοθέτησε την άποψη της SEAC επί του ζητήματος αυτού, αναφέροντας τα ακόλουθα:

«Στις γνώμες που εξέδωσε σχετικά με τις χρήσεις 2, 4 και 5, η SEAC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες. Ωστόσο, λόγω της πολύ μεγάλης ποικιλίας των προσδιοριζόμενων στην αίτηση χρήσεων, η SEAC δεν μπόρεσε να αποκλείσει πιθανή αβεβαιότητα όσον αφορά την τεχνική σκοπιμότητα των εναλλακτικών επιλογών για περιορισμένο αριθμό συγκεκριμένων εφαρμογών που καλύπτονται από την περιγραφή των εν λόγω χρήσεων. Η Επιτροπή συμφωνεί με το συμπέρασμα της SEAC.»

110    Επομένως, η Επιτροπή δέχθηκε, συντασσόμενη με τα συμπεράσματα στα οποία κατέληγε η γνώμη της SEAC, ότι εξακολουθούσαν να υπάρχουν αβεβαιότητες όσον αφορά την ύπαρξη κατάλληλων εναλλακτικών ουσιών ή τεχνολογιών για ορισμένες εφαρμογές που ενέπιπταν στις χρήσεις για τις οποίες είχε ζητηθεί η άδεια.

111    Όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 19 της προσβαλλόμενης απόφασης, η Επιτροπή ζήτησε διευκρινίσεις σχετικά με την περιγραφή των χρήσεων 2, 4 και 5, προκειμένου η άδεια να καλύπτει μόνον τις χρήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει κατάλληλη εναλλακτική επιλογή.

112    Για τον λόγο αυτόν, όπως εκτίθεται στην αιτιολογική σκέψη 20 της απόφασης αυτής, η Επιτροπή αποφάσισε να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της άδειας στις χρήσεις για τις οποίες είναι αναγκαίες οι «βασικές λειτουργίες» του τριοξειδίου του χρωμίου, δεδομένου ότι οι λειτουργίες αυτές είναι, για παράδειγμα, όσον αφορά τη λειτουργική επιχρωμίωση (κατηγορία 2), η αντοχή στη φθορά, η σκληρότητα, το πάχος στρώματος, η αντοχή στη διάβρωση, ο συντελεστής τριβής και η επίδραση στη μορφολογία της επιφάνειας.

113    Παρά ταύτα, ο περιορισμός του πεδίου εφαρμογής της άδειας με προσφυγή στις «βασικές λειτουργίες» του τριοξειδίου του χρωμίου δεν είναι ικανός να διασφαλίσει την τήρηση της δεύτερης προϋπόθεσης του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

114    Πρώτον, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 178 των προτάσεών του, δεν μπορεί, πράγματι, να συναχθεί το συμπέρασμα ότι συγκεκριμένη «βασική λειτουργία» από τις προσδιοριζόμενες στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναγκαία για δεδομένη χρήση ελλείψει κατάλληλων εναλλακτικών ουσιών ή τεχνολογιών για τη χρήση αυτή. Επομένως, ο περιορισμός της άδειας στη χρήση του τριοξειδίου του χρωμίου μόνο για χρήσεις για τις οποίες είναι αναγκαίες οι βασικές λειτουργίες της ουσίας αυτής δεν είναι ικανός να εξαλείψει τις αβεβαιότητες σχετικά με την έλλειψη εναλλακτικών επιλογών για ορισμένες χρήσεις.

115    Δεύτερον, η αναφορά στις απαριθμούμενες στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης «βασικές λειτουργίες» που είναι αναγκαίες για την προβλεπόμενη χρήση δεν περιορίζει, στην πραγματικότητα, το πεδίο εφαρμογής της χορηγηθείσας άδειας.

116    Αφενός, όπως υποστηρίζει το Κοινοβούλιο με τα υπομνήματά του χωρίς να αντικρουστεί ως προς το σημείο αυτό, οι απαριθμούμενες «βασικές λειτουργίες» φαίνεται στην πραγματικότητα να καλύπτουν το σύνολο των λειτουργιών του τριοξειδίου του χρωμίου για τις κατηγορίες χρήσεων 2, 4 και 5.

117    Αφετέρου, η έννοια της «βασικής λειτουργίας» δεν έχει αντικειμενικό περιεχόμενο, δεδομένου ότι δεν διευκρινίζεται το επίπεδο επιδόσεων που απαιτείται για μια τέτοια λειτουργία. Συγκεκριμένα, η αναφορά στη «σκληρότητα» ως βασική λειτουργία στερείται λυσιτέλειας, καθώς δεν προσδιορίζεται ο απαιτούμενος βαθμός σκληρότητας. Ομοίως, η αναφορά στην «αντοχή στη διάβρωση» δεν επιφέρει τον περιορισμό της άδειας για τη χρήση, καθόσον δεν διευκρινίζονται ούτε η διάρκεια της αντοχής αυτής ούτε οι συνθήκες υπό τις οποίες απαιτείται.

118    Υπό τις περιστάσεις αυτές, ο περιορισμός του πεδίου εφαρμογής της άδειας τον οποίο φέρεται ότι επιφέρει η αναφορά στις «βασικές λειτουργίες» του τριοξειδίου του χρωμίου δεν έχει στην πραγματικότητα τέτοιο χαρακτήρα, δεδομένου ότι απλώς υπενθυμίζει έναν από τους όρους αδειοδότησης μιας ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, ήτοι ότι η ουσία αυτή πρέπει να είναι αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση (πρβλ. απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2021, Επιτροπή κατά Σουηδίας, C‑389/19 P, EU:C:2021:131, σκέψη 44).

119    Τρίτον, λαμβανομένης υπόψη της ασάφειας της έννοιας «βασική λειτουργία», τα όρια της άδειας που απορρέουν από την έννοια αυτή δύσκολα μπορούν, εν πάση περιπτώσει, να αποτελέσουν αντικείμενο αποτελεσματικού ελέγχου.

120    Η διαπίστωση αυτή επιρρωννύεται από την υποχρέωση που επιβάλλει στους μεταγενέστερους χρήστες το άρθρο 5 της προσβαλλόμενης απόφασης περί παροχής επεξηγήσεων στον ECHA σχετικά με τις βασικές λειτουργίες του τριοξειδίου του χρωμίου που είναι αναγκαίες για την προβλεπόμενη χρήση, συμπεριλαμβανομένης της δικαιολόγησης των λόγων για τους οποίους οι βασικές αυτές λειτουργίες είναι αναγκαίες για τη συγκεκριμένη χρήση.

121    Βεβαίως, η αιτιολογική σκέψη 82 του κανονισμού REACH αναφέρει ότι, «[γ]ια την αποτελεσματική παρακολούθηση και επιβολή της εφαρμογής των απαιτήσεων αδειοδότησης, οι μεταγενέστεροι χρήστες που επωφελούνται από άδεια η οποία χορηγήθηκε στον προμηθευτή τους, θα πρέπει να ενημερώνουν τον [ECHA] για τη χρήση της ουσίας που κάνουν οι ίδιοι».

122    Ωστόσο, με την επιβαλλόμενη από το άρθρο 5 της προσβαλλόμενης απόφασης υποχρέωση, αφενός, ζητείται από τους μεταγενέστερους χρήστες η παροχή συμπληρωματικών πληροφοριών προκειμένου να εκτιμηθεί αν πληρούται η προϋπόθεση περί μη ύπαρξης εναλλακτικών επιλογών για τις υπό εξέταση χρήσεις, τούτο δε μετά την έγκριση των χρήσεων αυτών από την Επιτροπή. Αφετέρου, δεδομένου ότι, όπως εκτέθηκε στη σκέψη 117 της παρούσας απόφασης, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν διευκρινίζει προσηκόντως το περιεχόμενο των «βασικών λειτουργιών», η ευθύνη για τον καθορισμό τού αν η χρήση του τριοξειδίου του χρωμίου είναι αναγκαία για την επίτευξη του απαιτούμενου επιπέδου απόδοσης μετακυλίεται de facto στους μεταγενέστερους χρήστες, οι οποίοι έχουν πλήρη ευελιξία να ορίσουν το απαιτούμενο επίπεδο επιδόσεων και, ως εκ τούτου, αν υπάρχουν ή όχι εναλλακτικές επιλογές.

123    Όπως, όμως, υπομνήσθηκε στις σκέψεις 46 και 82 της παρούσας απόφασης, ο έλεγχος της πλήρωσης των προϋποθέσεων του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH, αφενός, πρέπει να πραγματοποιείται πριν από τη χορήγηση άδειας δυνάμει της διάταξης αυτής και, αφετέρου, εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Επιτροπής.

124    Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να συναγάγει ότι δεν υφίσταται καμία κατάλληλη εναλλακτική επιλογή για τις χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου τις οποίες ενέκρινε με την προσβαλλόμενη απόφαση.

125    Το συμπέρασμα αυτό δεν αναιρείται με το σκεπτικό ότι, πρώτον, τίθεται επίπεδο απαιτήσεων μη συμβατό, αφενός, με τον σκοπό του κανονισμού REACH για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της Ένωσης και, αφετέρου, με την ικανότητα του ECHA να διεκπεραιώνει εμπροθέσμως τις αιτήσεις αδειοδότησης.

126    Πράγματι, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 1 του κανονισμού REACH, οι σκοποί του κανονισμού αυτού συνίστανται στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, καθώς και στην ελεύθερη κυκλοφορία των ουσιών εντός της εσωτερικής αγοράς, με παράλληλη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας (απόφαση της 7ης Ιουλίου 2009, S.P.C.M. κ.λπ., C‑558/07, EU:C:2009:430, σκέψη 35). Εξάλλου, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 22 του εν λόγω κανονισμού, η αδειοδότηση θα πρέπει να διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι ελέγχονται κατάλληλα οι κίνδυνοι από ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία. Για τον λόγο αυτόν, εκτιμήσεις που συνδέονται αποκλειστικώς με την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της Ένωσης δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την έγκριση χρήσης ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον η οποία δεν είναι απολύτως αναγκαία.

127    Δεύτερον, μολονότι, όπως ρητώς προβλέπει το άρθρο 58, παράγραφος 3, του κανονισμού, ο αριθμός των ουσιών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XIV του κανονισμού REACH πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη την ικανότητα του ECHA να διεκπεραιώνει τις αιτήσεις εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών, το γεγονός αυτό δεν σημαίνει, όπως ορθώς επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 191 των προτάσεών του, ότι οι αξιολογήσεις που απαιτούνται στο πλαίσιο της διαδικασίας αδειοδότησης ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται, λόγω των ορίων της ικανότητας αυτής, κατά τρόπο λιγότερο εμπεριστατωμένο απ’ ό,τι επιτάσσει η αρχή της προφύλαξης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 1, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού.

128    Το δεύτερο σκέλος του μόνου λόγου ακυρώσεως πρέπει, ως εκ τούτου, να γίνει και αυτό δεκτό.

129    Επομένως, επιτρέποντας τις χρήσεις 2, 4 και 5 του τριοξειδίου του χρωμίου καθώς και τη χρήση 1 όσον αφορά την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5, η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση που υπέχει από το άρθρο 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH.

130    Κατά συνέπεια, ο μόνος λόγος ακυρώσεως πρέπει να γίνει δεκτός, χωρίς να χρειάζεται να αποφανθεί το Δικαστήριο επί του τρίτου σκέλους αυτού.

131    Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και τα άρθρα 2 έως 5, 7, 9 και 10 της προσβαλλόμενης απόφασης πρέπει να ακυρωθούν κατά το μέρος που αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5 του τριοξειδίου του χρωμίου και τη χρήση 1 όσον αφορά την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5.

 Επί του αιτήματος προσωρινής διατήρησης των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης

 Επιχειρήματα των διαδίκων

132    Η Επιτροπή ζητεί, προς το συμφέρον της προστασίας της υγείας του ανθρώπου, τη διατήρηση των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης μέχρι την έκδοση νέας απόφασης.

133    Εκθέτει ότι το άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, του κανονισμού REACH, σε συνδυασμό με το άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού αυτού, προβλέπει μεταβατικό μηχανισμό ο οποίος επιτρέπει στον αιτούντα αδειοδότηση και στους μεταγενέστερους χρήστες της άδειας να συνεχίσουν να διαθέτουν στην αγορά και να χρησιμοποιούν μια ουσία, ακόμη και μετά την ημερομηνία λήξης, όταν η χρήση καλύπτεται από αίτηση αδειοδότησης, υπό την προϋπόθεση ότι η αίτηση αυτή υποβλήθηκε τουλάχιστον 18 μήνες πριν από την ημερομηνία λήξης, και ότι η Επιτροπή δεν έχει ακόμη αποφανθεί επί της αίτησης αδειοδότησης.

134    Επομένως, κατά την Επιτροπή, η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, αν δεν διατηρηθούν παράλληλα τα αποτελέσματά της, θα έχει ως συνέπεια να επιτραπεί στις αιτούσες και στους μεταγενέστερους χρήστες της άδειας να συνεχίσουν να διαθέτουν στην αγορά και να χρησιμοποιούν το τριοξείδιο του χρωμίου για τις ζητούμενες χρήσεις μέχρις ότου η Επιτροπή εκδώσει νέα απόφαση, τούτο δε χωρίς να υπόκεινται στα διάφορα μέτρα διαχείρισης των κινδύνων και παρακολούθησης που προβλέπει η προσβαλλόμενη απόφαση και τα οποία σκοπούν ειδικώς στην προστασία της υγείας του ανθρώπου.

135    Το Κοινοβούλιο δεν αντιτάσσεται στο αίτημα της Επιτροπής.

 Εκτίμηση του Δικαστηρίου

136    Κατά το άρθρο 264, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, το Δικαστήριο μπορεί, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, να προσδιορίσει εκείνα τα έννομα αποτελέσματα της ακυρωθείσας πράξης που θεωρούνται οριστικά. Προς άσκηση της εξουσίας την οποία του απονέμει το άρθρο αυτό, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τον σεβασμό της αρχής της ασφάλειας δικαίου και των λοιπών δημόσιων ή ιδιωτικών συμφερόντων (απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2021, Επιτροπή κατά Σουηδίας, C‑389/19 P, EU:C:2021:131, σκέψη 72 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

137    Προκαταρκτικώς, επισημαίνεται ότι η αίτηση προσωρινής διατήρησης των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης μπορεί να αφορά μόνον τις διατάξεις που μνημονεύονται στη σκέψη 138 της παρούσας απόφασης, κατά το μέρος που αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5, καθώς και τη χρήση 1 όσον αφορά την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5.

138    Όπως προκύπτει από τις σκέψεις 84 και 124 της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή, αφενός, ενέκρινε χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου βάσει αξιολόγησης των κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου η οποία ήταν υπερβολικά ελλιπής για να πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 60, παράγραφος 4, του κανονισμού REACH και, αφετέρου, δεν ήταν σε θέση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κατάλληλη εναλλακτική επιλογή για τις επιτραπείσες χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου και, επομένως, όφειλε να είχε απορρίψει την αίτηση.

139    Ωστόσο, γεγονός παραμένει ότι θα μεσολαβήσει κατ’ ανάγκην ένα χρονικό διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας έκδοσης της παρούσας απόφασης και της απορριπτικής απόφασης του θεσμικού αυτού οργάνου. Όπως επισημαίνει η Επιτροπή, κατά το άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, του κανονισμού REACH, ένας παρασκευαστής, εισαγωγέας ή μεταγενέστερος χρήστης υποχρεούται να μη διαθέτει ουσία στην αγορά για χρήση, ούτε να τη χρησιμοποιεί ο ίδιος, εφόσον η ουσία περιλαμβάνεται στο παράρτημα XIV, «εκτός εάν η ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 58 παράγραφος 1 στοιχείο γ) σημείο i), έχει έλθει και ο ίδιος έχει υποβάλει αίτηση αδειοδότησης 18 μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία αλλά δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση σχετικά με την αίτηση αδειοδότησης».

140    Επομένως, το εν λόγω άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, αναφέρεται στις δύο ημερομηνίες στις οποίες παραπέμπει το άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, σημεία i και ii, του κανονισμού REACH, σχετικά, αντιστοίχως, με την «ημερομηνία λήξης», ήτοι την ημερομηνία από την οποία απαγορεύεται η διάθεση στην αγορά και η χρήση της ουσίας, εκτός αν χορηγηθεί άδεια, καθώς και με την ημερομηνία που προηγείται τουλάχιστον 18 μήνες της ημερομηνίας λήξης, η οποία καθορίζει το χρονικό σημείο έως το οποίο πρέπει να παραληφθούν οι αιτήσεις αδειοδότησης, όταν ο αιτών επιθυμεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την ουσία ή να τη διαθέτει στην αγορά για ορισμένες χρήσεις μετά την ημερομηνία λήξης. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η συνέχιση των εν λόγω χρήσεων επιτρέπεται μετά την ημερομηνία λήξης έως ότου ληφθεί απόφαση επί της αίτησης αδειοδότησης.

141    Όσον αφορά την ουσία τριοξείδιο του χρωμίου, από το παράρτημα XIV του κανονισμού REACH προκύπτει ότι η τελευταία ημερομηνία για την υποβολή της αίτησης αδειοδότησης ήταν η 21η Μαρτίου 2016, ήτοι 18 μήνες πριν από την ημερομηνία λήξης, στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. Εν προκειμένω, οι αιτούσες υπέβαλαν την αίτησή τους το 2015.

142    Επομένως, κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της έκδοσης της παρούσας απόφασης και της απόφασης της Επιτροπής που θα αντλήσει τις συνέπειες της παρούσας απόφασης, οι αιτούσες καθώς και οι μεταγενέστεροι χρήστες του τριοξειδίου του χρωμίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ουσία αυτή χωρίς να υπόκεινται στα διάφορα μέτρα διαχείρισης κινδύνου και παρακολούθησης που προβλέπει η προσβαλλόμενη απόφαση. Ως εκ τούτου, προκύπτει ότι είναι αναγκαίο, προς το συμφέρον της προστασίας της υγείας του ανθρώπου, να διατηρηθούν προσωρινώς τα αποτελέσματα της προσβαλλόμενης απόφασης.

143    Εντούτοις, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 124 της παρούσας απόφασης, λαμβανομένων υπόψη των αβεβαιοτήτων ως προς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η απόφαση αυτή να επιτρέπει χρήσεις εμπίπτουσες στις επίδικες κατηγορίες για τις οποίες υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές επιλογές, εκθέτοντας με τον τρόπο αυτό σε αδικαιολόγητους κινδύνους την υγεία του ανθρώπου, ιδίως των εργαζομένων που χρησιμοποιούν το τριοξείδιο του χρωμίου. Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να προβλεφθεί η προσωρινή διατήρηση των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης για διάρκεια μη δυνάμενη να υπερβεί το ένα έτος από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης.

 Επί των δικαστικών εξόδων

144    Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.

145    Δεδομένου ότι η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του Κοινοβουλίου.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφασίζει:

1)      Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και τα άρθρα 2 έως 5, 7, 9 και 10 της εκτελεστικής απόφασης C(2020) 8797 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2020, για τη μερική χορήγηση άδειας για ορισμένες χρήσεις του τριοξειδίου του χρωμίου δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Chemservice GmbH κ.λπ.), κατά το μέρος που αφορούν τις άδειες για τις χρήσεις 2, 4 και 5, καθώς και για τη χρήση 1, σχετικά με την τυποποίηση μειγμάτων για τις χρήσεις 2, 4 και 5.

2)      Διατηρούνται τα αποτελέσματα της εκτελεστικής απόφασης C(2020) 8797 για διάρκεια μη δυνάμενη να υπερβεί το ένα έτος από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης.

3)      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά.

(υπογραφές)

*      Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.