Προσφυγή του Α. Erbežnik κατά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ασκήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2006
(Υπόθεση F-106/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Anže Erbežnik (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) [εκπρόσωπος: P. Peče, δικηγόρος]
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
- να ακυρώσει την από 1 Ιουνίου 2006 υπ' αριθ. 110029 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
Να διαπιστώσει ότι ο προσφεύγων διατηρούσε με την κυρία Η. (ήδη κυρία Erbežnik) νόμιμη μη έγγαμη σχέση συμβίωσης, αναγνωριζόμενη από τους κανόνες του πρωτογενούς και παραγώγου κοινοτικού δικαίου, από την ανάληψη των καθηκόντων του ως γλωσσομαθούς νομικού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, επομένως, δικαιούται την πλήρη καταβολή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως όπως προβλέπεται για τους εγγάμους και υπολογίζεται βάσει τoυ επιδόματος στέγης·
- επικουρικώς, να υποχρεώσει το Κοινοβούλιο να λάβει υπόψη την τροποποίηση της οικογενειακής καταστάσεως του προσφεύγοντος (τον γάμο του) σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και να του χορηγήσει το συνολικό ποσό της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως (για τους εγγάμους υπαλλήλους) για τα μέρη της καταβληθείσας μετά τον γάμο του τον Αύγουστο του 2005 αποζημιώσεως·
Να υποχρεώσει το καθού να καταβάλει τόκους υπηερημερίας·
Να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Ο προσφεύγων, από την πρόσληψή του στην Σλοβενία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2003, και μάλιστα πριν από την ημερομηνία αυτή, διατηρούσε σταθερή μη έγγαμη σχέση συμβίωσης με τη σύντροφό του, η οποία έγινε σύζυγός του τον Αύγουστο του 2005. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η σχέση αυτή αναγνωρίζεται κατά νόμο σύμφωνα με το σλοβενικό δίκαιο.
Κατά την ανάληψη των καθηκόντων του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο προσφεύγων αξίωσε το επίδομα στέγης, το οποίο του αρνήθηκαν για τον λόγο ότι το επίδομα αυτό επιφυλάσσεται στους εγγάμους και στις μη έγγαμες σχέσεις συμβιώσεως ομοφύλων σύμφωνα με το άρθρο 1 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως. Τον Μάιο του 2005, ο προσφεύγων ζήτησε την αποζημίωση εγκαταστάσεως που αντιστοιχεί στον βασικό μισθό δύο μηνών στην περίπτωση υπαλλήλου που δικαιούται του επιδόματος στέγης και στον βασικό μισθό ενός μήνα στις λοιπές περιπτώσεις. Του χορηγήθηκε το πρώτο μέρος της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως (η οποία καταβάλλεται σε τρία μέρη, ένα μέρος ετησίως) που προβλέπεται για τους αγάμους. Μετά τον γάμο του, ο προσφεύγων ζήτησε το μέρος της χορηγουμένης στα έγγαμα μέλη του προσωπικού αποζημιώσεως εγκαταστάσεως, αλλά του το αρνήθηκαν για τον λόγο ότι η μεταβολή της οικογενειακής του κατάστασης επήλθε μετά τη λήξη της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας.
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων επικαλείται κυρίως τους ακόλουθους λόγους:
- πρώτον, το ανίσχυρο του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, και του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ και, επικουρικώς, την εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων αυτών από τη διοίκηση του καθού, λόγω της προσβολής θεμελιωδών αρχών του κοινοτικού δικαίου, όπως της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, της ιθαγενείας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και άνισης μεταχείρισης, καθώς και λόγω του μη σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και προσβολής της αρχής της αναλογικότητας·
- δεύτερον, εσφαλμένη ερμηνεία της ημερομηνίας λήξεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, ως απολύτως οριστικής ημερομηνίας για την αποζημίωση εγκαταστάσεως μολονότι οι καταβολές καθεαυτές γίνονται κατά τη διάρκεια τριών ετών.
____________