Sprawa T‑617/21
B&Bartoni spol. s r.o.
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Wyrok Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) z dnia 22 marca 2023 r.
Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający elektrodę do umieszczenia w palniku – Podstawa unieważnienia – Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Część składowa produktu złożonego
1. Wzory wspólnotowe – Przesłanki ochrony – Wzór stanowiący część składową produktu złożonego – Pojęcie – Kryteria oceny – Zużywalny charakter części składowej – Demontaż i ponowny montaż produktu złożonego przy wymianie części składowej – Kompletność produktu złożonego – Wymienny charakter części składowej
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 4 ust. 2)
(zob. pkt 26, 35, 36, 45–47, 55, 56, 69)
2. Wzory wspólnotowe – Decyzje Urzędu – Zgodność z prawem – Badanie przez sąd Unii – Kryteria
(rozporządzenie Rady nr 6/2002)
(zob. pkt 38)
3. Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Wzór stanowiący część składową produktu złożonego – Przedstawienie elektrody do umieszczenia w palniku
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 4 ust. 2, art. 25 ust. 1)
(zob. pkt 39, 49, 62, 70, 78)
Streszczenie
Hypertherm, Inc. jest właścicielem wzoru wspólnotowego przedstawiającego elektrodę do umieszczenia w palniku, który stanowi część systemu cięcia plazmowego. B&Bartoni spol. s.r.o. złożyła w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) wniosek o unieważnienie prawa do wzoru ze względu na to, że nie spełnia on przesłanek ochrony wzorów wspólnotowych, gdyż elektroda nie jest widoczna podczas normalnego użytkowania palnika(1). Wniosek ten został początkowo uwzględniony przez Wydział Unieważnień, ale następnie oddalony przez Izbę Odwoławczą, która uznała, że przedstawionego w spornym wzorze wspólnotowym produktu nie można uznać za część składową produktu złożonego.
Sąd, orzekając w składzie powiększonym, dokonał wykładni pojęcia „część składowa produktu złożonego” w rozumieniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002. Sąd wypowiedział się po raz pierwszy w kwestii, czy element zużywalny, taki jak w tym wypadku elektroda, może stanowić część składową produktu złożonego.
Ocena Sądu
Tytułem wstępu Sąd wskazał, że kwestię, czy dany produkt odpowiada pojęciu „części składowej produktu złożonego”, należy oceniać indywidualnie dla każdego przypadku, na podstawie szeregu istotnych wskaźników. W związku z tym, aby ocenić, czy rozpatrywana elektroda stanowi część składową produktu złożonego, zbadał on istotność czterech wskaźników uwzględnionych przez Izbę Odwoławczą w zaskarżonej decyzji.
W pierwszej kolejności Sąd uznał, że zużywalny charakter elektrody jest istotnym wskaźnikiem dla oceny tego, czy stanowi ona część składową produktu złożonego. W szczególności, wobec braku definicji pojęcia „części składowej produktu złożonego” w rozporządzeniu nr 6/2002, typowe cechy elementu zużywalnego, takie jak brak silnego i trwałego związku z produktem złożonym oraz regularny zakup i wymiana elektrody ze względu na krótki okres jej użytkowania, stanowią istotne wskaźniki dla określenia tego, co stanowi część składową produktu złożonego. W tym względzie Sąd przypomniał, że części składowe produktu złożonego są komponentami zaprojektowanymi w celu złożenia w jeden złożony przedmiot przemysłowy lub rzemieślniczy, które mogą być wymieniane w taki sposób, aby umożliwić demontaż i ponowny montaż takiego przedmiotu. Tymczasem rozpatrywana elektroda, jako element zużywalny palnika, jest zaprojektowana tak, aby mogła być łatwo dodana do tego palnika, szybko zużytkowana lub zastosowana i łatwo wymieniona przez użytkownika końcowego, bez konieczności przeprowadzenia przy tym demontażu i ponownego montażu takiego przedmiotu. Ponadto użytkownik końcowy, który regularnie kupuje i wymienia elektrodę, jest w stanie dostrzec i ocenić jej właściwości, niezależnie od jej widoczności po zainstalowaniu w palniku.
W drugiej kolejności Sąd stwierdził, że kwestia, czy wymiana produktu wymaga demontażu i ponownego montażu produktu złożonego, jest również istotnym czynnikiem, jaki należy uwzględnić przy ustalaniu, czy taki produkt stanowi część składową produktu złożonego. Uwzględnienie bowiem „demontażu” i „ponownego montażu” opiera się na rozporządzeniu 6/2002(2) i orzecznictwie Trybunału(3). W związku z tym jest mniej prawdopodobne, by produkt, który przy jego wymianie nie wymaga demontażu i ponownego montażu produktu, z którym jest zintegrowany, i który został specjalnie zaprojektowany do regularnej i prostej wymiany przez użytkowników końcowych, stanowił część składową produktu złożonego, niż produkt, który jest zwykle wymieniany przez specjalistów posiadających specjalistyczną wiedzę do przeprowadzenia takiej wymiany. W niniejszym wypadku wymiana elektrody jest czynnością prostą dla użytkownika końcowego, której nie można uznać za „demontaż’ i „ponowny montaż” palnika w rozumieniu rozporządzenia 6/2002.
W trzeciej kolejności Sąd stwierdził, po pierwsze, że kompletność produktu złożonego, bez rozpatrywanej elektrody, stanowi istotny wskaźnik przy ocenie pojęcia „części składowej produktu złożonego”. W tym względzie Sąd podkreślił, że w sytuacji gdy palnik zostanie zakupiony bez elektrody lub gdy elektroda zostanie usunięta z palnika, użytkownik końcowy nie będzie postrzegał palnika jako uszkodzonego lub niekompletnego. Z kolei bez swoich części składowych produkt złożony nie będzie zasadniczo postrzegany przez użytkownika końcowego jako produkt kompletny, który może być przedmiotem zwykłego używania lub jako produkt będący w dobrym stanie. Ponadto, o ile palnik i system cięcia plazmowego nie mogą spełniać swych funkcji, a mianowicie, służyć do cięcia i żłobienia metalu, bez zamontowania elektrody w palniku, o tyle nie oznacza to, że elektrodę należy uznać za część składową produktu złożonego. Stwierdzenie bowiem, że w sytuacji gdy dany produkt nie może spełniać funkcji do jakiej został przeznaczony bez innego produktu, ten ostatni należy uznać za cześć składową pierwszego produktu, oznaczałoby, że dużą liczbę odrębnych produktów, zwłaszcza mających zużywalny charakter, bez których produkty złożone nie mogłyby spełniać funkcji, do jakiej zostały przeznaczone, uznawano by błędnie za części składowe rzeczonych produktów złożonych.
Po drugie, fakt, że palnik może być oferowany na rynku bez elektrody oraz że ta ostatnia jest powszechnie reklamowana i sprzedawana oddzielnie od palnika jest również istotnym wskaźnikiem w celu ustalenia, czy rozpatrywana elektroda stanowi część składową produktu złożonego. Prawdą jest, że każdy producent ma swobodę wprowadzania do obrotu produktu złożonego wraz z jego częściami składowymi lub sprzedawania ich oddzielnie i że taka decyzja handlowa nie jest czynnikiem decydującym przy ocenie, czy dany produkt stanowi część składową określonego produktu. Niemniej jednak jest rzeczą niezwykłą, by zakup produktu złożonego nie obejmował jego rzeczywistych części składowych. W niniejszym wypadku, przedmiotowy produkt złożony, a mianowicie palnik, jest sprzedawany z rozpatrywanymi elektrodami bądź bez nich.
W czwartej kolejności Sąd uznał, że wymienny charakter elektrody jest wskaźnikiem, który należy uwzględnić przy tej analizie. Jest bowiem bardziej prawdopodobne, że produkt, którego nie można zastąpić innym nieidentycznym produktem lub używać w różnych produktach złożonych, będzie, co do zasady, w trwały sposób powiązany z rzeczonym produktem złożonym i do niego dostosowany, a zatem będzie stanowił jego część składową. W konsekwencji okoliczność, że rozpatrywaną elektrodę można zastąpić inną elektrodą oraz że palniki różnych typów mogą wykorzystywać rozpatrywaną elektrodę, jest czynnikiem, który należy uwzględnić w celu ustalenia, że elektroda ta nie stanowi części składowej produktu złożonego.
W świetle tych rozważań Sąd stwierdził, że wskaźniki, na których oparła się Izba Odwoławcza są istotne i orzekł, że Izba ta nie popełniła błędu uznając, że rozpatrywana elektroda stanowi odrębny produkt, a nie część składową produktu złożonego.