Προσφυγή-αγωγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – Deutsche Telekom κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-610/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Deutsche Telekom AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: P. Linsmeier, U. Soltész, C. von Köckritz και P. Lohs, δικηγόροι)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, την απόφαση της Επιτροπής της 28ης Ιουνίου 2019, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την αίτηση καταβολής τόκων υπερημερίας·
να υποχρεώσει την Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή, να αποζημιώσει οικονομικώς την προσφεύγουσα-ενάγουσα για τη ζημία ύψους 2 580 374,07 ευρώ που υπέστη, επειδή, κατά την περίοδο από 16 Ιανουαρίου 2015 έως 19 Φεβρουαρίου 2019, δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να αποκομίσει τα έσοδα που κανονικά θα αποκόμιζε με το ποσό αυτό ή να μην μπορέσει να μειώσει αντιστοίχως τις κεφαλαιακές της δαπάνες, ή
επικουρικώς, σε περίπτωση απόρριψης του δεύτερου αιτήματος από το Γενικό Δικαστήριο, να αποζημιώσει οικονομικώς την προσφεύγουσα-ενάγουσα για τη ζημία ύψους 1 750 522,83 ευρώ που υπέστη, επειδή η Επιτροπή αρνήθηκε να της καταβάλει, για την περίοδο από 16 Ιανουαρίου 2015 έως 19 Φεβρουαρίου 2019, τόκους υπερημερίας επί του ποσού των 12 039 019 ευρώ, με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης πλέον 3,5 εκατοστιαίων μονάδων, για την περίοδο από 16 Ιανουαρίου 2015 έως 19 Φεβρουαρίου 2019, ή –όλως επικουρικώς– να της καταβάλει αποζημίωση στο ύψος που θα κριθεί προσήκον από το Γενικό Δικαστήριο, υπολογιζόμενο με βάση το επιτόκιο υπερημερίας που θα κριθεί προσήκον από το Γενικό Δικαστήριο·
να αναγνωρίσει την υποχρέωση καταβολής τόκων επί του ποσού που θα πρέπει να καταβάλει η Επιτροπή με βάση το δεύτερο και το τρίτο αίτημα, για την περίοδο από την έκδοση απόφασης στην υπό κρίση υπόθεση μέχρι την ολοσχερή αποπληρωμή από την Επιτροπή, ομοίως με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης πλέον 3,5 εκατοστιαίων μονάδων, επικουρικώς, με το επιτόκιο υπερημερίας που θα κριθεί προσήκον από το Γενικό Δικαστήριο· και
να καταδικάσει την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Ένωση στα δικαστικά της έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.
Πρώτος λόγος (αίτημα ακύρωσης): Αρνούμενη να καταβάλει τόκους υπερημερίας στην προσφεύγουσα-ενάγουσα, η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να συμμορφωθεί προς την απόφαση της 13ης Δεκεμβρίου 2018, Deutsche Telekom κατά Επιτροπής (T-827/14, EU:T:2018:930), η οποία επικυρώθηκε με την απόφαση της 5ης Σεπτεμβρίου 2019, Ευρωπαϊκή Ένωση κατά Guardian Europe (C-447/17 P, EU:C:2019:672), και, ως εκ τούτου, παρέβη το άρθρο 266, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ.
Δεύτερος λόγος (αίτημα ακύρωσης): Παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης κατ’ άρθρον 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ
Συναφώς, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η αιτιολογία της απορριπτικής απόφασης είναι ανεπαρκής, επειδή δεν διασαφηνίζει επαρκώς τον λόγο απόρριψης της αίτησης της προσφεύγουσας-ενάγουσας για καταβολή τόκων υπερημερίας. Δεν είναι σαφές αν η Επιτροπή δέχεται ότι το άρθρο 90 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής1 ρυθμίζει επίσης τη στηριζόμενη στο άρθρο 266, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ αξίωση καταβολής τόκων υπερημερίας εξαντλητικά ούτε είναι σαφές το πώς συνάδει η ερμηνεία αυτή με την πάγια νομολογία σχετικά με την απορρέουσα από το άρθρο 266, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ υποχρέωση της Επιτροπής να καταβάλλει τόκους υπερημερίας.
Τρίτος λόγος (αίτημα αποζημίωσης): Ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω απώλειας χρήσης του αχρεωστήτως καταβληθέντος μέρους του παράνομου προστίμου, βάσει του άρθρου 266, δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 268 και του άρθρου 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και, επικουρικώς, λόγω της άρνησης καταβολής τόκων υπερημερίας.
____________
1 Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2012, L 362, σ. 1).