Skarga wniesiona w dniu 21 listopada 2023 r. – OT/Rada

(Sprawa T-1095/23)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: OT (przedstawiciele: J.-P. Hordies i P. Blanchetier, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2023/1767 z dnia 13 września 2023 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2023, L 226, s. 104) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego;

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2023/1765 z dnia 13 września 2023 r. zmieniającego rozporządzenie Rady nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2023, L 226, s. 3) w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącego;

w konsekwencji zobowiązanie Rady do usunięcia nazwiska strony skarżącej z załączników do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2023/1765 z dnia 13 września 2023 r. i do decyzji Rady (WPZiB) 2023/1767 z dnia 14 września 2023 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi;

obciążenie Rady kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie po stronie Rady.

W zarzucie drugim skarżący podnosi, że zastosowane wobec niego środki polegające na całkowitym zablokowaniu wszystkich jego środków finansowych i zakazie podróżowania na terytorium Unii Europejskiej są zdecydowanie nieproporcjonalne, gdyż nie ma on związków z władzami rosyjskimi, a przede wszystkim nie ma żadnej możliwości wywierania wpływu na rosyjskich decydentów, co stanowi deklarowany przez Radę cel uzasadniający sporne środki ograniczające.

Wreszcie, w ramach zarzutu trzeciego, dotyczącego naruszenia jego prawa do obrony i gwarancji skutecznej ochrony sądowej, skarżący zwraca uwagę na wyraźny brak równowagi, jakiej musi doświadczyć zarówno w postępowaniu administracyjnym przed Radą mającym na celu ponowne rozpatrzenie jego sytuacji, jak i przed Sądem Unii, ponieważ Rada znajduje się w posiadaniu istotnych dokumentów, których nie przekazuje skarżącemu, nie odpowiada na jego argumenty, nie uwzględnia jego argumentów i dokumentów, które przedstawia, i nie przeprowadzania okresowych przeglądów jego sytuacji co pół roku. Do tych zarzutów należy dodać brak solidnych i możliwych do potwierdzenia dowodów oraz słabość akt i dokumentów przedstawionych na uzasadnienie decyzji o pozostawieniu nazwiska skarżącego w spornym wykazie.

____________