Υπόθεση C‑219/13

K Oy

(αίτηση του Korkein hallinto-oikeus
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 98, παράγραφος 2 — Παράρτημα III, σημείο 6 — Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ ισχύων μόνο για τα έντυπα βιβλία — Βιβλία εκδιδόμενα σε άλλα υλικά υποστρώματα εκτός του χαρτιού, υποκείμενα στον συνήθη συντελεστή ΦΠΑ — Φορολογική ουδετερότητα»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα)
της 11ης Σεπτεμβρίου 2014

1.        Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν μειωμένο συντελεστή σε ορισμένες παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών – Εμπορία βιβλίων – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Ομοειδή προϊόντα – Έννοια – Ερμηνεία – Άποψη του μέσου καταναλωτή – Συνεκτιμάται

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου)

2.        Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν μειωμένο συντελεστή σε ορισμένες παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών – Εμπορία βιβλίων – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Επιβολή μειωμένου συντελεστή μόνο στα έντυπα βιβλία – Επιτρέπεται

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρο 98 § 2, εδ. 1, και παράρτημα III, σημείο 6)

1.        Για να προσδιοριστεί η ομοιότητα μεταξύ αγαθών ή υπηρεσιών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κυρίως η άποψη του μέσου καταναλωτή. Δύο αγαθά είναι παρόμοια και δύο υπηρεσίες είναι παρόμοιες όταν έχουν ανάλογες ιδιότητες και ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες του καταναλωτή, με γνώμονα ένα κριτήριο συγκρισιμότητας των χρήσεων, και όταν οι υπάρχουσες διαφορές δεν επηρεάζουν σημαντικά την απόφαση του μέσου καταναλωτή να ζητήσει ένα συγκεκριμένο αγαθό ή μια συγκεκριμένη υπηρεσία.

Δεδομένου ότι η εκτίμηση του μέσου καταναλωτή μπορεί να διαφοροποιείται αναλόγως του ενδεχομένως διαφορετικού βαθμού διεισδύσεως των νέων τεχνολογιών σε κάθε εθνική αγορά και του βαθμού προσβάσεως στα τεχνικά μέσα που παρέχουν στον εν λόγω καταναλωτή τη δυνατότητα αναγνώσεως ή ακροάσεως των βιβλίων τα οποία περιέχονται σε άλλα υλικά υποστρώματα πέραν του χαρτιού, πρέπει να λαμβάνεται ως σημείο αναφοράς ο μέσος καταναλωτής κάθε κράτους μέλους.

Υπό τις συνθήκες αυτές, εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει αν τα βιβλία που εκδίδονται σε χαρτί και εκείνα που εκδίδονται σε άλλα υλικά υποστρώματα είναι προϊόντα που ο μέσος καταναλωτής μπορεί να εκλάβει ως παρόμοια. Προς τούτο, εναπόκειται στο ως άνω δικαστήριο να εκτιμήσει αν τα βιβλία αυτά έχουν ανάλογες ιδιότητες και αν ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες σε συνάρτηση με το κριτήριο συγκρισιμότητας όσον αφορά τη χρήση τους, προκειμένου να εξακριβώσει αν οι υφιστάμενες διαφορές επηρεάζουν ή όχι σημαντικά ή αισθητά την απόφαση του μέσου καταναλωτή να επιλέξει τη μία ή την άλλη μορφή των βιβλίων αυτών.

(βλ. σκέψεις 25, 30, 31)

2.        Το άρθρο 98, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, και το παράρτημα III, σημείο 6, της οδηγίας 2006/112, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/47, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει για τα εκδιδόμενα σε χαρτί βιβλία την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή φόρου προστιθεμένης αξίας, για τα βιβλία εκείνα όμως που εκδίδονται σε άλλα υλικά υποστρώματα, όπως οι ψηφιακοί δίσκοι CD, οι ψηφιακοί δίσκοι CD-ROM ή οι μνήμες USB, την εφαρμογή του συνήθους συντελεστή του φόρου αυτού, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι τηρείται η εγγενής προς το κοινό σύστημα του φόρου προστιθεμένης αξίας αρχή της φορολογικής ουδετερότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(βλ. σκέψη 34 και διατακτ.)