Προσφυγή της 6ης Δεκεμβρίου 2011 -Royal Scandinavian Casino Århus κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-615/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η δανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Royal Scandinavian Casino Århus (Arhus, Δανία) (εκπρόσωπος: B. Jacobi, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 20ής Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με το μέτρο C 35/2010 (πρώην N 302/2010) το οποίο προτίθεται να εφαρμόσει η Δανία για την επιβολή, με τον δανικό νόμο περί φορολογήσεως των τυχερών παιγνίων, τέλους στα τυχερά παίγνια μέσω Διαδικτύου, και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.
1. Πρώτον, ότι η Επιτροπή εσφαλμένως ενέκρινε βάσει του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ την ενίσχυση, δεδομένου:
ότι το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ δεν επιτρέπει την έγκριση κρατικής ενισχύσεως χορηγούμενης ως προς τμήμα μιας δραστηριότητας,
ότι η ενίσχυση δεν πληροί την απορρέουσα από το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ απαίτηση να προωθείται η ανάπτυξη μιας δραστηριότητας,
ότι η ενίσχυση στρεβλώνει τις συνθήκες της αγοράς κατ' αντίθεση προς το κοινό συμφέρον, και
ότι η ενίσχυση δεν επιδιώκει κάποιον σαφώς καθορισμένο σκοπό προς το συμφέρον της Κοινότητας.
Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ εξαίρεση πρέπει να ερμηνεύεται συσταλτικώς και ότι η διάταξη αυτή επ' ουδενί επιτρέπει την έγκριση της χορηγήσεως ενισχύσεως βάσει δημοσιονομικών εκτιμήσεων.
2. Δεύτερον, ότι η Επιτροπή ενέκρινε την ενίσχυση κατά παράβαση της νομολογίας του Δικαστηρίου σχετικά με τις λειτουργικές ενισχύσεις. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η επίμαχη ενίσχυση, η οποία χορηγείται ως μόνιμο πλεονέκτημα υπό τη μορφή μειώσεως του σχετικού φόρου, συνιστά λειτουργική ενίσχυση που, κατά πάγια νομολογία, δεν επιτρέπεται σε περιπτώσεις όπως η προκειμένη.
3. Τρίτον, ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας καθόσον οι επιδιωκόμενοι με την οικεία δανική ρύθμιση σκοποί μπορούν να επιτευχθούν και χωρίς τη χορήγηση της ενισχύσεως.
4. Τέταρτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, κρίνοντας, εσφαλμένως, ότι η ενίσχυση αποτελεί αναγκαίο κίνητρο προκειμένου οι παρέχοντες υπηρεσίες τυχερών παιγνίων μέσω Διαδικτύου να υποβάλουν αίτηση για την παραχώρηση της προβλεπόμενης από τη δανική νομοθεσία αδείας.
5. Πέμπτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας καθόσον παρέπεμψε σε διάταξη της Συνθήκης η οποία την εξουσιοδοτεί να εγκρίνει ενισχύσεις που έχουν ως σκοπό την προώθηση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων, ενώ, αντιθέτως, από την απόφασή της προκύπτει σαφώς ότι ο λόγος που ενέκρινε την ενίσχυση ήταν η προσέλκυση επαρκούς αριθμού αιτούντων για την παραχώρηση της προβλεπόμενης από τη δανική νομοθεσία αδείας για τα τυχερά παίγνια μέσω Διαδικτύου. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι συντρέχει περίπτωση καταχρήσεως εξουσίας εκ μέρους της Επιτροπής όταν ως αιτιολογία της εγκρίσεως προβάλλεται ο σκοπός της ελευθερώσεως και της προωθήσεως της ανάπτυξης ενός οικονομικού τομέα, τη στιγμή που το ίδιο το δανικό Δημόσιο δηλώνει ότι γενικός σκοπός της φορολογικής ρυθμίσεως είναι η κατά το δυνατό αύξηση των εσόδων από τη φορολόγηση.
6. Έκτον, ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της, καθόσον η αιτιολογία της αποφάσεως:
στερείται, γενικώς, συνοχής και περιέχει πλείονα αντιφατικά σημεία,
δεν παρέχει εξηγήσεις ως προς τον λόγο για τον οποίο η ελευθέρωση του τομέα των τυχερών παιγνίων συνιστά θεμιτό σκοπό που μπορεί να επιδιωχθεί μέσω της εγκρίσεως κατ' εφαρμογήν του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ,
δεν εκθέτει αναλυτικά την ερμηνεία του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ, στην οποία στηρίζεται η Επιτροπή,
δεν θεμελιώνει την ανάγκη χορηγήσεως της ενισχύσεως και δεν λαμβάνει δεόντως υπόψη τα φορολογικά συστήματα των άλλων κρατών μελών,
στερείται σαφήνειας ως προς τους επιδιωκόμενους με την οικεία δανική ρύθμιση σκοπούς,
δεν αναφέρεται στις δανικές ρυθμίσεις που διέπουν τις άλλες μορφές παιγνίων και
δεν εξετάζει τις επιπτώσεις της ενισχύσεως στα καζίνο.
____________