ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα)
της 18ης Σεπτεμβρίου 2015 (*)
«Διαδικασία — Ερμηνεία δικαστικής αποφάσεως»
Στην υπόθεση T‑1/08 INTP,
με αντικείμενο αίτηση περί ερμηνείας της αποφάσεως της 17ης Μαΐου 2011, Buczek Automotive κατά Επιτροπής (T‑1/08, Συλλογή, EU:T:2011:216),
Buczek Automotive sp. z o.o., με έδρα τη Sosnowiec (Πολωνία), εκπροσωπούμενη από τον J. Jurczyk, δικηγόρο,
αιτούσα,
υποστηριζόμενη από
τη Δημοκρατία της Πολωνίας, εκπροσωπούμενη από τον A. Jasser,
παρεμβαίνουσα,
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από τις K. Herrmann, A. Stobiecka-Kuik και τον T. Maxian Rusche,
καθής,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),
συγκείμενο από τους H. Kanninen, πρόεδρο, I. Pelikánová (εισηγήτρια) και E. Buttigieg, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 7 Αυγούστου 2014, η Δημοκρατία της Πολωνίας, παρεμβαίνουσα στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της 17ης Μαΐου 2011, Buczek Automotive κατά Επιτροπής (T‑1/08, Συλλογή, EU:T:2011:216, στο εξής: απόφαση της κύριας δίκης), υπέβαλε, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 129 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαΐου 1991, αίτηση περί ερμηνείας του σημείου 1 του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως.
2 Με την απόφαση της κύριας δίκης, το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε, μεταξύ άλλων, το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 23/06 (πρώην NN 35/06) που χορήγησε η Πολωνία υπέρ της χαλυβουργίας Technologie Buczek Group (EE 2008, L 116, σ. 26). Δεδομένου ότι η αναίρεση που άσκησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απορρίφθηκε με απόφαση της 21ης Μαρτίου 2013, Επιτροπή κατά Buczek Automotive (C‑405/11 P, EU:C:2013:186), η απόφαση της κύριας δίκης κατέστη απρόσβλητη.
3 Με την αίτησή της περί ερμηνείας της αποφάσεως της κύριας δίκης, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί ότι το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344 ακυρώθηκε erga omnes. Ισχυρίζεται ότι τόσο από το γράμμα του σημείου 1 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης όσο και από τη σκέψη 35 της αποφάσεως αυτής προκύπτει ότι η απαγγελθείσα ακύρωση αφορά το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344 στο σύνολό του και παράγει αποτελέσματα erga omnes. Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται από τη νομολογία των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4 Με τις παρατηρήσεις που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 25 Σεπτεμβρίου 2014, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η αίτηση ερμηνείας είναι απαράδεκτη. Ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι με την αίτηση της Δημοκρατίας της Πολωνίας επιδιώκεται η εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου διατύπωση γνωμοδοτήσεως επί της εκτελέσεως και των συνεπειών της αποφάσεως της κύριας δίκης όσον αφορά εταιρία που δεν μετέσχε στη διαδικασία, και όχι η διευκρίνιση μιας αμφισημίας του σημείου 1 του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως.
5 Επικουρικώς, σε περίπτωση που η αίτηση ερμηνείας κριθεί μολαταύτα παραδεκτή, η Επιτροπή ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ερμηνεύσει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης υπό την έννοια ότι η απαγγελθείσα ακύρωση παράγει αποτελέσματα μόνον inter partes.
6 Πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία, αίτηση περί ερμηνείας δικαστικής αποφάσεως, για να είναι παραδεκτή, πρέπει να αφορά το διατακτικό της οικείας αποφάσεως, σε συνάρτηση με την ουσία του σκεπτικού, και να ζητεί την εξάλειψη κάποιας ασάφειας ή αμφισημίας που ενδεχομένως γεννάται ως προς την έννοια και το περιεχόμενο της ίδιας της αποφάσεως καθόσον αυτή επιλύει τη συγκεκριμένη διαφορά που είχε υποβληθεί ενώπιον του οικείου δικαστηρίου. Κατά την ίδια νομολογία, αίτηση περί ερμηνείας δικαστικής αποφάσεως είναι απαράδεκτη, όταν αφορά ζητήματα στα οποία η συγκεκριμένη απόφαση δεν έδωσε καμία λύση ή όταν ζητεί από το επιληφθέν δικαστήριο γνωμοδότηση επί της εφαρμογής, της εκτελέσεως ή των συνεπειών της αποφάσεως την οποία εξέδωσε (βλ. διατάξεις της 14ης Ιουλίου 1993, Raiola-Denti κ.λπ. κατά Συμβουλίου, T‑22/91 INTP, Συλλογή, EU:T:1993:64, σκέψη 6 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και της 24ης Ιουλίου 1997, Caballero Montoya κατά Επιτροπής, T‑573/93 INTP, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:1997:126, σκέψη 27 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
7 Επιπλέον, κατά τη νομολογία, ο παρεμβαίνων έχει δικαίωμα υποβολής αιτήσεως ερμηνείας έστω και αν ο υποστηριχθείς από αυτόν διάδικος δεν υπέβαλε τέτοια αίτηση (διάταξη της 20ής Απριλίου 1988, Diezler κ.λπ. κατά ΟΚΕ, 146/85‑ITRP και 431/85‑ITRP, EU:C:1988:189, σκέψη 4, και απόφαση της 19ης Ιανουαρίου 1999, Επιτροπή κατά NTN και Koyo Seiko, C‑245/95 P‑INT, Συλλογή, EU:C:1999:4, σκέψη 15). Κατά συνέπεια, η Δημοκρατία της Πολωνίας, ως παρεμβαίνουσα στην υπόθεση T‑1/08, έχει δικαίωμα υποβολής αιτήσεως ερμηνείας στην υπό κρίση υπόθεση έστω και αν η εταιρία Buczek Automotive sp. z o.o., ως προσφεύγουσα στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της κύριας δίκης, διαγράφηκε εντωμεταξύ από το εμπορικό μητρώο.
8 Η Δημοκρατία της Πολωνίας και η Επιτροπή διαφωνούν ως προς το περιεχόμενο του σημείου 1 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης, ακριβέστερα ως προς το αν το σημείο αυτό παράγει αποτελέσματα erga omnes ή μόνον inter partes.
9 Η δυσκολία να ερμηνευθεί το περιεχόμενο του σημείου αυτού μπορεί να προκύπτει από το γεγονός ότι, δυνάμει του σημείου 2 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης, το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 3, και τα άρθρα 4 και 5 της αποφάσεως 2008/344 ακυρώθηκαν κατά το μέτρο που αφορούσαν την προσφεύγουσα στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της κύριας δίκης, ήτοι την Buczek Automotive, ενώ το σημείο 1 του διατακτικού της ίδιας αποφάσεως αναφέρει μόνον ότι το Γενικό Δικαστήριο «ακυρώνει το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344 […]».
10 Αντίθετα προς ό,τι ισχυρίζεται η Επιτροπή, το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344 αποτελούσε στο σύνολό του τμήμα του αντικειμένου της διαφοράς στην υπόθεση της κύριας δίκης. Τούτο προκύπτει από τη σκέψη 35 της αποφάσεως της κύριας δίκης, στην οποία το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Buczek Automotive είχε συμφέρον να επιτύχει την εξ ολοκλήρου ακύρωση της διατάξεως αυτής. Κατά συνέπεια, η αίτηση ερμηνείας αφορά ένα ζήτημα το οποίο είχε τεθεί στην κρίση του Γενικού Δικαστηρίου στο πλαίσιο της υποθέσεως επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της κύριας δίκης. Περαιτέρω, δεν προκύπτει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας επιδιώκει την εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου γνωμοδότηση επί της εφαρμογής, της εκτελέσεως ή των συνεπειών της αποφάσεως την οποία εξέδωσε.
11 Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η αίτηση ερμηνείας πρέπει να κριθεί παραδεκτή.
12 Επί της ουσίας, από το γράμμα του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης προκύπτει ότι το σημείο του 1 ακυρώνει, άνευ ρητού περιορισμού, το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344, με την οποία η Επιτροπή κήρυξε ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά την κρατική ενίσχυση που η Δημοκρατία της Πολωνίας είχε χορηγήσει στον όμιλο Technologie Buczek, ενώ το σημείο του 2 ακυρώνει τις διατάξεις της αποφάσεως αυτής που αφορούν την υποχρέωση ανακτήσεως της επίμαχης ενισχύσεως αποκλειστικά «κατά το μέτρο που [αυτές] αφορούν την Buczek Automotive». Επομένως η απαγγελθείσα στο σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης ακύρωση δεν υπόκειται στον περιορισμό που αφορά το σημείο 2 αυτού.
13 Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται, εξάλλου, από τη σκέψη 35 της αποφάσεως της κύριας δίκης (βλ. σκέψη 10 ανωτέρω).
14 Από όλα τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως της κύριας δίκης έχει την έννοια ότι ακύρωσε το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344 erga omnes.
15 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το αίτημα της Δημοκρατίας της Πολωνίας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως της 17ης Μαΐου 2011, Buczek Automotive κατά Επιτροπής (T‑1/08, Συλλογή, EU:T:2011:216), έχει την έννοια ότι το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/344/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 23/06 (πρώην NN 35/06) που χορήγησε η Πολωνία υπέρ της χαλυβουργίας Technologie Buczek Group, ακυρώθηκε erga omnes.
2) Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
3) Το πρωτότυπο της παρούσας αποφάσεως επισυνάπτεται στο πρωτότυπο της ερμηνευομένης αποφάσεως, στο περιθώριο του οποίου γίνεται μνεία της παρούσας αποφάσεως.
Kanninen | Pelikánová | Buttigieg |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 18 Σεπτεμβρίου 2015.
(υπογραφές)