Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy) w dniu 24 grudnia 2020 r. – Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank, Y / X, Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

(Sprawa C-713/20)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Centrale Raad van Beroep

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank, Y

Druga strona postępowania: X, Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

Pytania prejudycjalne

Czy art. 11 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004¹ należy interpretować w ten sposób, że pracownik, który zamieszkuje w jednym państwie członkowskim, a pracuje w innym państwie członkowskim na podstawie umowy o pracę tymczasową, zgodnie z treścią której stosunek pracy ustaje niezwłocznie po zakończeniu świadczenia pracy tymczasowej, a następnie zostaje wznowiony, podlega, w okresach nieświadczenia pracy, ustawodawstwu tego drugiego państwa członkowskiego, tak długo jak pracownik ten nie zawiesi tymczasowo jej wykonywania?

Jakie czynniki są istotne dla oceny, czy w tego rodzaju przypadkach dochodzi do tymczasowego zawieszenia świadczenia pracy?

Po upływie jakiego okresu należy uznać, że – o ile nie istnieją konkretne przesłanki na twierdzenie przeciwne – nie pozostający już w umownym stosunku pracy pracownik zawiesił tymczasowo świadczenie pracy w państwie zatrudnienia?

____________

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1).