Language of document : ECLI:EU:T:2010:403

POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 15 września 2010 r.


Sprawa T‑157/09 P


Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Rozsądny termin do złożenia wniosku o odszkodowanie – Przekroczenie terminu – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 18 lutego 2009 r. w sprawie F‑42/08 Marcuccio przeciwko Komisji, Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑35, II‑A‑1‑147.

Orzeczenie: Odwołanie zostaje odrzucone. Luigi Marcuccio pokrywa własne koszty postępowania oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w ramach niniejszej instancji.


Streszczenie


1.      Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy, art. 53 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem, art. 138 § 1)

2.      Urzędnicy – Skarga – Wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego – Termin do złożenia

(art. 236 WE; regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Urzędnicy – Skarga – Termin – Wniosek o odszkodowanie skierowany do instytucji

(art. 236 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 46; regulamin pracowniczy, art. 90)

4.      Urzędnicy – Skarga – Termin – Wniosek o odszkodowanie skierowany do instytucji

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 46; regulamin pracowniczy, art. 90)

5.      Postępowanie – Termin do wniesienia skargi – Doręczenie skargi listem poleconym

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 39 § 1, art. 100 § 3)


1.      Zgodnie z art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości, mającym zastosowanie do postępowania przed Sądem na mocy art. 53 akapit pierwszy wspomnianego statutu oraz art. 138 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem, skarga wszczynająca postępowanie powinna zawierać w szczególności wskazanie przedmiotu sporu oraz zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów. Skarga powinna w związku z tym wyjaśniać, na czym polega zarzut stanowiący podstawę skargi, a sama jedynie abstrakcyjna wzmianka o nim nie odpowiada wymogom statutu Trybunału i regulaminu postępowania. Ponadto nawet zwięzłe przedstawienie zarzutów powinno być na tyle jasne i precyzyjne, by umożliwiało pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, jeśli zajdzie taka potrzeba bez dodatkowych informacji.

Zasady pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości wymagają dla dopuszczalności skargi, a w szczególności zarzutu zawartego w skardze, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których został on oparty, wynikały w sposób spójny i zrozumiały z samej treści skargi. W tym względzie Sąd nie ma obowiązku badania, czy wśród wszystkich okoliczności przywołanych na poparcie zarzutu pierwszego znajdują się takie, które można wykorzystać również dla poparcia zarzutu drugiego.

(zob. pkt 27)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑16/09 P Marcuccio przeciwko Komisji, 23 marca 2010 r., pkt 15 i przytoczone tam orzecznictwo


2.      Spór pomiędzy urzędnikiem a instytucją, w której ten urzędnik jest lub był zatrudniony, o naprawienie szkody mieści się, jeśli powstał on na tle stosunku pracy łączącego zainteresowanego z instytucją, w zakresie stosowania art. 236 WE (który ma identyczne brzmienie z art. 270 TFUE) oraz art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego.

Okoliczność, że art. 236 WE i art. 90 regulaminu pracowniczego nie określają terminu do złożenia wniosku o naprawienie szkody, nie oznacza, że wymóg dochowania rozsądnego terminu na złożenie takiego wniosku jest niezgodny z prawem. Wymienione przepisy powinny być bowiem stosowane, w szczególności w odniesieniu do wniosku o naprawienie szkody, z poszanowaniem ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej, którymi są zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań. Tymczasem w sytuacji braku regulacji prawnych przytoczone zasady stoją na przeszkodzie temu, by instytucje i osoby fizyczne lub prawne mogły występować do sądu bez żadnych ograniczeń czasowych, narażając w ten sposób w szczególności stabilność ukształtowanych sytuacji prawnych, i wymagają przestrzegania rozsądnego terminu.

Tym samym występowanie z przekroczeniem rozsądnego terminu z zarzutami odnoszącymi się do zdarzenia leżącego u podstaw powstania szkody spowodowanej przez instytucję europejską w ramach jej stosunków z pracownikami negatywnie wpływa na pewność stosunków prawnych tej instytucji z jej pracownikami i naraża budżet Unii Europejskiej na wydatki związane ze zbyt odległym w czasie zdarzeniem powodującym szkodę. Zasada pewności prawa wymaga zatem, by pracownicy występowali z wnioskami odszkodowawczymi w rozsądnym terminie po zaistnieniu szkody wyrządzonej im przez instytucję europejską w ramach ich stosunków z tą instytucją.

(zob. pkt 40–43)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑144/02 Eagle i in. przeciwko Komisji, 5 października 2004 r., Zb.Orz. s. II‑3381, pkt 62; Sąd, sprawa T‑114/08 P Marcuccio przeciwko Komisji, 26 czerwca 2009 r., Zb.Orz. s. I‑B‑1‑53, II‑B‑1‑313 pkt 12 i przytoczone tam orzecznictwo; Sąd, ww. sprawa Marcuccio przeciwko Komisji, 23 marca 2010 r., pkt 34 i przytoczone tam orzecznictwo


3.      Spór pomiędzy urzędnikiem a instytucją, w której ten urzędnik jest lub był zatrudniony, o naprawienie szkody mieści się, jeśli powstał on na tle stosunku pracy łączącego zainteresowanego z instytucją, w zakresie stosowania art. 236 WE, a nie art. 46 statutu Trybunału Sprawiedliwości. Określony w tym ostatnim przepisie pięcioletni okres przedawnienia nie stanowi więc kryterium oceny rozsądnego charakteru omawianego terminu do wniesienia skargi, a najwyżej istotny element porównawczy przy tego rodzaju ocenie, jako że ten okres przedawnienia również ma na celu zapewnienie pewności prawa w ramach skarg o odszkodowanie wnoszonych przeciwko Unii Europejskiej. Zatem okoliczność, że wniosek złożony został przed upływem pięciu lat od chwili, w której zainteresowani dowiedzieli się o sytuacji, na którą się skarżą, nie wystarczy, by uznać, że wspomniany wniosek został złożony w rozsądnym terminie.

(zob. pkt 45)

Odesłanie: ww. sprawa Marcuccio przeciwko Komisji, 23 marca 2010 r., pkt 37 i przytoczone tam orzecznictwo


4.      Ustalenie terminu do wniesienia skargi o odszkodowanie jest kwestią prawną. W braku określenia we właściwych przepisach terminu do złożenia wniosku o odszkodowanie wynikające ze stosunku pracy łączącego urzędnika z zatrudniającą go instytucją, wniosek taki należy złożyć w rozsądnym terminie, ustalanym w świetle okoliczności sprawy. W tym względzie, jeśli Sąd do spraw Służby Publicznej ustali istotne dla sprawy fakty i dokona ich niezależnej oceny, z zastrzeżeniem przypadku ich przeinaczenia, to następnie dokonuje ich kwalifikacji prawnej w świetle zasady przestrzegania rozsądnego terminu, pod kontrolą Sądu.

(zob. pkt 47)

Odesłanie: ww. sprawa Marcuccio przeciwko Komisji, 23 marca 2010 r., pkt 39 i przytoczone tam orzecznictwo

5.      W przypadku doręczenia przez sekretariat Sądu do spraw Służby Publicznej stronie pozwanej skargi listem poleconym, dniem doręczenia, od którego rozpoczynają bieg terminy, jest dzień, w którym strona pozwana potwierdziła odbiór skierowanego do niej listu poleconego.

(zob. pkt 69, 70)

Odesłanie: ww. sprawa Marcuccio przeciwko Komisji, 23 marca 2010 r., pkt 64 i przytoczone tam orzecznictwo