Sprawa T‑169/12
Chelyabinsk electrometallurgical integrated plant OAO (CHEMK)
i
Kuzneckie ferrosplavy OAO (KF)
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Dumping – Przywóz żelazokrzemu pochodzącego między innymi z Rosji – Częściowy przegląd okresowy – Obliczanie marginesu dumpingu – Zmiana okoliczności – Trwały charakter
Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 28 kwietnia 2015 r.
1. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Cel – Sprawdzenie konieczności utrzymania środków antydumpingowych – Przesłanki dopuszczalności środka – Istotna i trwała zmiana okoliczności – Kumulatywny charakter tych przesłanek
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 3, 9)
2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Kontrola sądowa – Granice
(art. 256 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 3)
3. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Sprawdzenie konieczności utrzymania środków antydumpingowych – Metoda lub szczegółowe zasady weryfikacji – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Analizy retrospektywna i prospektywna
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 3)
4. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Odmienność od procedury pierwotnego dochodzenia
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 1, 3)
5. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Wniosek o zwrot ceł antydumpingowych oparty na art. 11 ust. 8 rozporządzenia nr 1225/2009 – Warunki
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 8)
6. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Procedura przeglądu okresowego ceł antydumpingowych – Sprawdzenie konieczności utrzymania środków antydumpingowych – Określenie marginesu dumpingu – Obowiązek ustalenia dokładnej wielkości marginesu dumpingowego – Brak
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 11, 12, art. 11 ust. 3, 9)
7. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Przestrzeganie w ramach postępowania administracyjnego – Antydumping – Spoczywający na instytucjach obowiązek starannego informowania zainteresowanych przedsiębiorstw – Zakres
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 20 ust. 2)
1. Celem przeglądu okresowego jest ustalenie konieczności utrzymania środków antydumpingowych na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (rozporządzenia podstawowego). W tym względzie instytucje muszą ocenić najpierw konieczność utrzymania istniejącego środka i w tym celu stwierdzić istnienie nie tylko istotnej, lecz również trwałej zmiany okoliczności dotyczącej dumpingu. Wystarczy, że jedna z tych kumulatywnych przesłanek nie jest spełniona, aby instytucje mogły stwierdzić, iż należy utrzymać obowiązujący środek.
Dopiero na kolejnym etapie, czyli po zakończeniu oceny konieczności utrzymania istniejących środków i jeżeli instytucje postanowiły zmienić istniejące środki, związane są one przy ustalaniu nowych środków przez art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego przewidujący na ich rzecz wyraźne uprawnienie i obowiązek zastosowania, co do zasady, tej samej metody, jaką wykorzystały w pierwotnym dochodzeniu, które doprowadziło do nałożenia cła.
(por. pkt 43, 49, 56, 63, 77, 91)
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 44, 45, 50, 53)
3. W ramach okresowego przeglądu cła antydumpingowego kontrola, jaką Komisja jest zobowiązana przeprowadzić w odniesieniu do zmiany okoliczności mogącej uzasadnić zniesienie takiego cła, może przybrać postać nie tylko retrospektywnej analizy rozwoju rozpatrywanej sytuacji, lecz także analizy prospektywnej, która dotyczy przewidywalnego rozwoju sytuacji od chwili przyjęcia środka wynikającego z przeglądu i służy ocenie możliwych skutków uchylenia lub zmiany rzeczonego środka.
Przy przeprowadzaniu tego badania prospektywnego dana instytucja musi skontrolować, w świetle dowodów przedstawionych przez wnioskodawcę wnoszącego o przegląd, czy dumping nie pojawi się na nowo lub nie zwiększy się w przyszłości; w przypadku ustalenia, że do tego nie dojdzie, środki antydumpingowe przestałyby być bowiem konieczne. Konieczność dokonania przeglądu obowiązującego środka zależy od stwierdzenia, po pierwsze, że okoliczności dotyczące dumpingu uległy istotnej zmianie, i po drugie, że zmiana ta ma trwały charakter. Wystarczy, że jedna z tych kumulatywnych przesłanek nie jest spełniona, aby instytucje mogły stwierdzić, iż należy utrzymać obowiązujący środek.
Ponieważ art. 11 ust. 3 akapity drugi i trzeci rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (rozporządzenia podstawowego) nie zawiera żadnych wskazówek co do kolejności, w jakiej należy przeprowadzać te badania, a instytucje dysponują szerokim zakresem uznania w ramach badania konieczności utrzymania istniejących środków, włącznie z możliwością dokonania oceny prospektywnej, jeśli ocena ta nie wykaże konieczności utrzymania środków, nie ma potrzeby, aby instytucje dokonywały szczegółowej oceny retrospektywnej i w konsekwencji, w odniesieniu do dumpingu, aby szczegółowo obliczały margines dumpingu.
W tych okolicznościach instytucje mogą, jeżeli uznają to za celowe, zacząć od badania prospektywnego i nie dokonywać dokładnego obliczenia marginesu dumpingu w ramach procedury przeglądu, w sytuacji gdy stwierdzą, że zmiana okoliczności podnoszona przez wnioskodawcę występującego o przeprowadzenie przeglądu, która doprowadziła do zmniejszenia lub zniknięcia dumpingu stwierdzonego na koniec pierwotnego dochodzenia, nie jest trwała
(por. pkt 46–51, 69, 77, 94)
4. W dziedzinie środków ochrony handlowej postępowanie przeglądowe zasadniczo różni się od dochodzenia pierwotnego, które jest uregulowane w innych przepisach rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (rozporządzenia podstawowego), z których niektóre, w świetle ogólnej systematyki i celów omawianej regulacji, nie mają zastosowania do postępowania przeglądowego.
Obiektywna różnica istniejąca pomiędzy tymi dwoma postępowaniami polega na tym, że względem podlegającego przeglądowi przywozu już wcześniej nałożono ostateczne środki antydumpingowe i przedłożono w zasadzie dowody wystarczające do ustalenia, że usunięcie tych środków prawdopodobnie doprowadzi do kontynuacji lub powrotu dumpingu i szkody. Natomiast jeśli przywóz podlega pierwotnemu dochodzeniu, celem jest właśnie ustalenie występowania, stopnia i skutków domniemanego dumpingu. Stosowanie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie ma żadnego wpływu na cele art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia.
Celem art. 11 ust. 1 rozporządzenia podstawowego jest bowiem spowodowanie, aby środek antydumpingowy pozostawał w mocy jedynie wtedy, gdy jest konieczny dla przeciwdziałania dumpingowi. Jeżeli chodzi o art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia, jego celem jest ustalenie konieczności utrzymania środków antydumpingowych. W konsekwencji, w przypadku gdy instytucje stwierdzają, że zmiana okoliczności nie jest trwała, mają one prawo przyjąć, że utrzymanie środka w mocy jest konieczne, absolutnie nie naruszając w ten sposób celu realizowanego przez art. 11 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(por. pkt 59, 60, 62, 63)
5. W dziedzinie środków ochrony handlowej postępowanie w sprawie zwrotu przewidziane w art. 11 ust. 8 rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej umożliwia wystąpienie o zwrot pobranych ceł w przypadku wykazania, że margines dumpingu, na podstawie którego cła te uiszczono, został wyeliminowany lub zredukowany poniżej poziomu obowiązującego cła. Ma ono więc charakter wyłącznie retrospektywny, ponieważ ma zastosowanie punktowo do sytuacji, w których cło antydumpingowe zostało uiszczone, chociaż dany przywóz nie był w ogóle przedmiotem dumpingu lub był przedmiotem mniejszego dumpingu.
(por. pkt 79)
6. Po pierwsze, zmiany okoliczności, o których mowa, odpowiednio, w art. 11 ust. 3 rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (rozporządzenia podstawowego) i w art. 11 ust. 9 tego rozporządzenia, różnią się ze względu na ich przedmiot. Zmiana okoliczności w rozumieniu art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia dotyczy bowiem dumpingu i szkody. Natomiast zmiana okoliczności, o której mowa w art. 11 ust. 9 tego rozporządzenia, dotyczy kryteriów stosowanych między innymi zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 owego rozporządzenia w stosunku do metody przyjętej podczas dochodzenia pierwotnego zakończonego nałożeniem cła do celów obliczenia marginesu dumpingu. Zmiana okoliczności stwierdzona zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego może między innymi być wynikiem utraty wiarygodności przez kryterium wykorzystane w dochodzeniu pierwotnym.
Po drugie, w ramach badania konieczności utrzymania istniejących środków, instytucjom przysługuje szeroki zakres uznania, w tym możliwość posłużenia się oceną prospektywną. Dopiero gdy zakończy się ocena tej konieczności i instytucje postanowią zmienić istniejące środki, są one związane przy określaniu nowych środków art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, zobowiązującym je do zastosowania metody przewidzianej w art. 2 tego rozporządzenia.
Artykuł 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego ma bowiem zastosowanie dopiero wtedy, gdy stwierdzono wystąpienie trwałej zmiany okoliczności faktycznych zgodnie z art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia i gdy postanowiono na mocy rzeczonych przepisów zmienić istniejące środki, przez co konieczne staje się ponowne obliczenie wielkości dumpingu. Natomiast w odwrotnym przypadku, gdy instytucje stwierdziły brak trwałej zmiany okoliczności, art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego nie ma zastosowania.
Ponadto okoliczność, że art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie wspomina wyraźnie o pojęciu trwałego charakteru, nie ma wpływu na to, czy art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego w związku z art. 2 ust. 12 tego rozporządzenia nakłada na instytucje obowiązek dokładnego obliczenia marginesu dumpingu po przeprowadzeniu przeglądu okresowego. Artykuł 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego należy bowiem interpretować w odniesieniu do dumpingu w ten sposób, że umożliwia on instytucjom dokonanie badania zarówno retrospektywnego, jak i prospektywnego. Jeżeli po przeprowadzeniu badania prospektywnego instytucje stwierdzają brak trwałego charakteru zmiany okoliczności, mogą one odstąpić od dokładnego ustalenia marginesu dumpingu.
(por. pkt 90–92, 94)
7. Wymogi wynikające z zasady poszanowania prawa do obrony obowiązują nie tylko w ramach postępowań mogących prowadzić do nałożenia sankcji, lecz również w dochodzeniach poprzedzających wydanie rozporządzeń antydumpingowych, które mogą dotyczyć zainteresowanych przedsiębiorstw w sposób bezpośredni i indywidualny oraz powodować niekorzystne dla nich konsekwencje. W szczególności w toku postępowania administracyjnego zainteresowane przedsiębiorstwa muszą mieć możliwość skutecznego przedstawienia swego stanowiska dotyczącego prawidłowości i znaczenia przywołanych faktów i okoliczności oraz dowodów, na których instytucje Unii Europejskiej oparły swoje twierdzenia w przedmiocie wystąpienia praktyki dumpingowej i wynikającej z niej szkody. Wymagania te zostały jeszcze doprecyzowane w art. 20 ust. 2 rozporządzenia nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.
(por. pkt 98)