Υπόθεση T‑276/13
Growth Energy
και
Renewable Fuels Association
κατά
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
«Ντάμπινγκ – Eισαγωγές βιοαιθανόλης καταγωγής Ηνωμένων Πολιτειών – Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Προσφυγή ακυρώσεως – Ένωση – Έλλειψη άμεσου επηρεασμού των μελών – Απαράδεκτο – Δασμός αντιντάμπινγκ σε εθνική κλίμακα – Ατομική μεταχείριση – Δειγματοληψία – Δικαιώματα άμυνας – Απαγόρευση των διακρίσεων – Καθήκον επιμέλειας»
Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα)
της 9ης Ιουνίου 2016
1. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Προσφυγή επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της – Παραδεκτό – Προϋποθέσεις – Παράλληλη άσκηση προσφυγής από μέλος – Απαράδεκτο της προσφυγής της ενώσεως
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
2. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Προσφυγή επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της – Άσκηση προσφυγής ως εκπρόσωπος μελών χωρίς δικαίωμα ψήφου – Απαράδεκτο
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
3. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ – Επιβολή διαφορετικών δασμών σε διαφορετικές επιχειρήσεις – Κάθε επιχείρηση ασκεί παραδεκτώς προσφυγή μόνο για την ακύρωση των διατάξεων που την αφορούν ατομικώς
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ· κανονισμός 157/2013 του Συμβουλίου)
4. Προσφυγή ακυρώσεως – Ακυρωτική απόφαση – Αποτελέσματα – Προσφυγή επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της – Συνέπειες της ακυρώσεως έναντι των μελών της – Περιεχόμενο
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
5. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Προσφυγή επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της – Ατομικώς ασκηθείσα προσφυγή – Προσφυγή για την εγγύηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων της ενώσεως – Παραδεκτό
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ· κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 7, 19 §§ 1 και 2 και 20 §§ 2, 4 και 5)
6. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Άμεσος επηρεασμός – Κριτήρια – Κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ – Άμεσος επηρεασμός παραγωγών οι οποίοι δεν είχαν εξαγάγει το επιβαρυνόμενο με δασμό αντιντάμπινγκ προϊόν
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
7. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Ατομικός επηρεασμός – Κριτήρια – Κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ – Ατομικός επηρεασμός παραγωγών οι οποίοι δεν είχαν εξαγάγει το επιβαρυνόμενο με δασμό αντιντάμπινγκ προϊόν
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
8. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Ύπαρξη εναλλακτικών τρόπων δράσεως – Δεν ασκεί επιρροή
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
9. Ένδικη διαδικασία – Παρέμβαση – Ένσταση απαραδέκτου που δεν προβλήθηκε από τον καθού – Απαράδεκτο – Ένσταση απαραδέκτου για λόγους δημοσίας τάξεως – Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή
(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 40, εδ. 4· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 142 § 3)
10. Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Έννομο συμφέρον – Απαίτηση υπάρξεως γεγενημένου και ενεστώτος εννόμου συμφέροντος – Κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ – Έννομο συμφέρον επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)
11. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου – ΓΣΔΕ του 1994 – Δεν χωρεί επίκληση των συμφωνιών ΠΟΕ προκειμένου να αμφισβητηθεί η νομιμότητα πράξεως της Ένωσης – Εξαιρέσεις – Πράξη της Ένωσης που αποσκοπεί στην εφαρμογή τους ή στην οποία παραπέμπουν ρητώς και συγκεκριμένα οι συμφωνίες αυτές
(Συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, «Συμφωνία αντιντάμπινγκ του 1994», άρθρα 6.10 και 9.2· κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 5)
12. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Καθορισμός των δασμών αντιντάμπινγκ – Υποχρέωση επιβολής ατομικών δασμών σε κάθε προμηθευτή – Περιεχόμενο – Ερμηνεία υπό το πρίσμα της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ ΓΣΔΕ του 1994 – Επιβολή ατομικών δασμών σε περιληφθέντες σε δείγμα εξαγωγείς ή παραγωγούς που συνεργάσθηκαν στην έρευνα
(Συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, «Συμφωνία αντιντάμπινγκ του 1994», άρθρα 6.10 και 9.2· κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 9 § 5 και 17 §§ 1 και 3)
13. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Διεξαγωγή της έρευνας – Δειγματοληψία – Τροποποίηση της συνθέσεως του δείγματος – Εξουσία εκτιμήσεως της Επιτροπής
(Κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 17)
14. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Καθορισμός των δασμών αντιντάμπινγκ – Υποχρέωση επιβολής ατομικών δασμών σε κάθε προμηθευτή – Εξαιρέσεις – Ερμηνεία υπό το πρίσμα της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ ΓΣΔΕ του 1994 – Δυσκολίες κατά τον καθορισμό χωριστής τιμής εξαγωγής για περιληφθέντα στο δείγμα εξαγωγέα ο οποίος συνεργάσθηκε στην έρευνα – Αποκλείονται
(Συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, «Συμφωνία αντιντάμπινγκ του 1994», άρθρα 6.10 και 9.2· κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 5)
15. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Δικαιώματα άμυνας – Σεβασμός τους στο πλαίσιο των διοικητικών διαδικασιών – Αντιντάμπινγκ – Παραβίαση – Προϋποθέσεις – Δυνατότητα της οικείας επιχειρήσεως να διασφαλίσει καλύτερα την άμυνά της εάν δεν είχε διαπραχθεί η διαδικαστική πλημμέλεια
16. Πράξεις των οργάνων – Αιτιολογία – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Περιεχόμενο – Κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ – Υποχρέωση του θεσμικού οργάνου να επεξηγήσει τους λόγους της μεταβολής της θέσεώς του κατά τη διοικητική διαδικασία – Δεν υφίσταται
(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ)
17. Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς – Σαφής και ακριβής έκθεση των προβαλλομένων ισχυρισμών
[Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου (1991), άρθρο 44 § 1, στοιχείο γʹ]
18. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Διαδικασία αντιντάμπινγκ – Δικαίωμα προσβάσεως σε μη εμπιστευτικά έγγραφα της διαδικασίας – Παραβίαση – Ακύρωση του προσβαλλόμενου κανονισμού αντιντάμπινγκ – Προϋπόθεση – Δυνατότητα της οικείας επιχειρήσεως να είχε επιτύχει διαφορετική έκβαση της διοικητικής διαδικασίας ελλείψει της εν λόγω πλημμέλειας
(Κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 7)
1. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 45, 49-51)
2. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 52-55)
3. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 58, 59)
4. Τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ενός κανονισμού αφορούν όλα τα μέλη επαγγελματικής ενώσεως με σκοπό την προάσπιση και εκπροσώπηση των μελών της η οποία άσκησε προσφυγή ακυρώσεως, στον βαθμό που οι προσφυγές των εν λόγω μελών είναι παραδεκτές.
Συγκεκριμένα, σε αντίθετη περίπτωση, μια επαγγελματική ένωση θα μπορούσε να επικαλεσθεί το δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής ορισμένων εκ των μελών της προκειμένου να επιτύχει την ακύρωση κανονισμού εις όφελος όλων των μελών της, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν πληρούν, ατομικώς, τις προϋποθέσεις του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Τούτο θα κατέληγε σε καταστρατήγηση των κανόνων των σχετικών με τις προϋποθέσεις παραδεκτού των προσφυγών ακυρώσεως.
(βλ. σκέψεις 60, 61)
5. Δεδομένου ότι ο βασικός κανονισμός αντιντάμπινγκ 1225/2009 παρέχει διαδικαστικές εγγυήσεις στα πρόσωπα που παρενέβησαν στη διαδικασία εκδόσεως του επιβάλλοντος δασμούς αντιντάμπινγκ κανονισμού, πρέπει να αναγνωρισθεί ότι οι ενώσεις οι οποίες εκπροσωπούν τα συμφέροντα της βιομηχανίας την οποία αφορά ένας τέτοιος κανονισμός και οι οποίες συμμετείχαν στη διαδικασία αντιντάμπινγκ, ως ενδιαφερόμενα μέρη στη διαδικασία, έχουν ενεργητική νομιμοποίηση προς ακύρωση του εν λόγω κανονισμού, διότι ο κανονισμός αυτός τις αφορά άμεσα και ατομικά, στον βαθμό που οι προσφυγές τους ακυρώσεως αποβλέπουν στην εγγύηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων τους.
Πράγματι, το γεγονός ότι ένα πρόσωπο παρεμβαίνει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στη διαδικασία που οδηγεί στην έκδοση πράξεως της Ένωσης δεν είναι ικανό να το εξατομικεύσει σε σχέση με την εν λόγω πράξη παρά μόνον αν η εφαρμοστέα ρύθμιση της Ένωσης του παρέχει ορισμένες διαδικαστικές εγγυήσεις.
(βλ. σκέψεις 81, 82, 87)
6. Αφορά άμεσα, κατά την έννοια του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, τους παραγωγούς προϊόντος επιβαρυνόμενου με δασμό αντιντάμπινγκ οι οποίοι δεν εμπλέκονται στην εξαγωγή αυτού στην Ένωση, κανονισμός ο οποίος επιβάλλει τον δασμό αντιντάμπινγκ εφόσον διαπιστώνεται ότι σημαντική ποσότητα του προϊόντος προερχόμενη από τους εν λόγω παραγωγούς είχε εξαχθεί υπό κανονικές συνθήκες προς την Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας.
Συγκεκριμένα, το παραδεκτό προσφυγής κατά κανονισμού ο οποίος επιβάλλει δασμούς αντιντάμπινγκ δεν εξαρτάται από το αν ο προσφεύγων είναι παραγωγός ή εξαγωγέας. Δεδομένου ότι οι δασμοί αντιντάμπινγκ συνδέονται με τα εξαγόμενα προϊόντα, ο παραγωγός, ακόμη και αν δεν είναι ο εξαγωγέας των εν λόγω προϊόντων, μπορεί να επηρεάζεται ουσιωδώς από την επιβολή τέτοιων δασμών αντιντάμπινγκ επί του οικείου προϊόντος που εισάγεται στην Ένωση.
Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι οι εξαγωγείς επιβαρύνονται με τον δασμό αντιντάμπινγκ και ότι επιβεβαιώνεται ότι η εμπορική αλυσίδα του οικείου προϊόντος διακόπτεται κατά τρόπο ώστε να μην είναι δυνατή η μετακύλιση του δασμού αντιντάμπινγκ στους παραγωγούς, η επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ μεταβάλλει τις νομικές προϋποθέσεις υπό τις οποίες η εμπορία του εν λόγω προϊόντος θα πραγματοποιηθεί στην αγορά της Ένωσης. Επομένως, η νομική θέση των παραγωγών των εν λόγω προϊόντων στην αγορά της Ένωσης θα επηρεασθεί, σε κάθε περίπτωση, άμεσα και ουσιαστικά.
Στο πλαίσιο αυτό, η διάρθρωση των συμβατικών ρυθμίσεων μεταξύ των επιχειρήσεων στο πλαίσιο της εμπορικής αλυσίδας του οικείου προϊόντος δεν ασκεί καμία επιρροή στο αν ο κανονισμός ο οποίος επιβάλλει δασμούς αντιντάμπινγκ αφορά άμεσα τον παραγωγό του εν λόγω προϊόντος. Περαιτέρω, το γεγονός ότι ο παραγωγός γνωρίζει ακριβώς ποια εμπορεύματα παραγωγής του εξάγονται στην Ένωση δεν ασκεί επιρροή επί του ζητήματος αν ο κανονισμός ο οποίος επιβάλλει δασμούς αντιντάμπινγκ τον αφορά άμεσα.
(βλ. σκέψεις 97, 104, 108, 110, 114, 116, 117)
7. Αφορά ατομικά, κατά την έννοια του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, τους παραγωγούς προϊόντος επιβαρυνόμενου με δασμό αντιντάμπινγκ οι οποίοι δεν εμπλέκονται στην εξαγωγή αυτού στην Ένωση, κανονισμός ο οποίος επιβάλλει τον δασμό αντιντάμπινγκ εφόσον, πρώτον, μπορούν να αποδείξουν ότι εξατομικεύονταν στις πράξεις της Επιτροπής ή του Συμβουλίου ή ότι τους αφορούσαν οι προπαρασκευαστικές έρευνες και, δεύτερον, η θέση τους στην αγορά επηρεάσθηκε ουσιωδώς από τον δασμό αντιντάμπινγκ ο οποίος αποτέλεσε αντικείμενο του εν λόγω κανονισμού.
Επ’ αυτού, το ζήτημα ποιος ακριβώς εφήρμοσε τις επίμαχες πρακτικές ντάμπινγκ δεν ασκεί επιρροή προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο κανονισμός ο οποίος επιβάλλει δασμό αντιντάμπινγκ σε εθνική κλίμακα στην εισαγωγή στην Ένωση του οικείου προϊόντος αφορά ατομικώς τους παραγωγούς. Συγκεκριμένα, οι επίμαχοι παραγωγοί υφίστανται τις συνέπειες του καταλογισμού των πρακτικών αντιντάμπινγκ ακόμη και αν οι πρακτικές αυτές δεν τους καταλογίζονται.
Εξάλλου, ο καταλογισμός πρακτικών ντάμπινγκ στην επιχείρηση της οποίας η ενεργητική νομιμοποίηση έχει εξετασθεί δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να διαπιστωθεί αν επηρεάζεται ατομικώς. Ο καταλογισμός της πρακτικής ντάμπινγκ σε παραγωγό ή σε εξαγωγέα αποτελεί στοιχείο δυνάμενο να τον εξατομικεύσει, αλλά δεν αποτελεί προαπαιτούμενο για αυτούς τους επιχειρηματίες.
Επιπλέον, το γεγονός ότι τα θεσμικά όργανα αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν τα στοιχεία που προσκόμισαν οι επίμαχοι παραγωγοί για τον υπολογισμό περιθωρίου ντάμπινγκ ατομικά ως προς αυτούς δεν αποκλείει το παραδεκτό προσφυγής ασκούμενης από τους παραγωγούς αυτούς.
(βλ. σκέψεις 122, 134, 135, 139)
8. Όσον αφορά το παραδεκτό προσφυγής ακυρώσεως βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, το ζήτημα αν ο προσφεύγων διέθετε και άλλους τρόπους δράσεως προκειμένου να προβάλει τα δικαιώματά του δεν ασκεί επιρροή στην εξέταση του άμεσου και ατομικού επηρεασμού από την προσβαλλόμενη πράξη.
(βλ. σκέψη 147)
9. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 157)
10. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 158-160)
11. Λόγω της φύσεως και της οικονομίας τους, οι συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), στις οποίες συγκαταλέγεται η συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνία αντιντάμπινγκ), δεν περιλαμβάνονται καταρχήν στους κανόνες βάσει των οποίων ο δικαστής της Ένωσης ελέγχει τη νομιμότητα των πράξεων των θεσμικών οργάνων της Ένωσης. Μόνο στην περίπτωση που η Ένωση προτίθεται να εκπληρώσει συγκεκριμένη υποχρέωση την οποία έχει αναλάβει στο πλαίσιο του ΠΟΕ ή σε περίπτωση που η πράξη της Ένωσης ρητώς παραπέμπει σε συγκεκριμένες διατάξεις των συμφωνιών ΠΟΕ, είναι έργο του δικαστή της Ένωσης να ελέγξει τη νομιμότητα της επίμαχης πράξεως της Ένωσης με γνώμονα τους κανόνες του ΠΟΕ.
Όσον αφορά την ενσωμάτωση της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ στο δίκαιο της Ένωσης, από αυτή καθαυτή την έκδοση του κανονισμού 765/2012, για την τροποποίηση του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, απορρέει ότι ο νομοθέτης της Ένωσης εκτιμά ότι, με το άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009, η Ένωση είχε την πρόθεση να εκπληρώσει ειδική υποχρέωση αναληφθείσα έναντι του ΠΟΕ, η οποία περιέχεται εν προκειμένω στα άρθρα 6.10 και 9.2 της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ.
Δεδομένου, εξάλλου, του ότι ο νομοθέτης της Ένωσης, εκδίδοντας τον κανονισμό 765/2012 προκειμένου να θέσει σε εφαρμογή τις συστάσεις και αποφάσεις του οργάνου επιλύσεως διαφορών του ΠΟΕ, δεν έκρινε αναγκαία την τροποποίηση των όρων «εισαγωγές ενός προϊόντος από κάθε πηγή, εισαγωγές για τις οποίες έχει διαπιστωθεί ότι αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και ότι προξενούν ζημία», όπως επίσης και των όρων «προμηθευτής» και «ανέφικτο» που περιλαμβάνονται στο άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, οι εν λόγω όροι πρέπει να ερμηνευθούν κατά τρόπο συνάδοντα προς τα άρθρα 6.10 και 9.2 της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ.
(βλ. σκέψεις 175, 177, 178, 180, 183, 184)
12. Το άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009, καθώς και το άρθρο 9.2 της Συμφωνίας για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνίας αντιντάμπινγκ) ορίζουν, καταρχήν, ότι δασμός αντιντάμπινγκ πρέπει να επιβάλλεται ατομικώς σε κάθε προμηθευτή για τις εισαγωγές προϊόντος, από κάθε πηγή, ως προς τις οποίες αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και προξενούν ζημία. Κατά τις διατάξεις αυτές, επιχειρηματίας ο οποίος δεν θεωρείται ότι έχει την ιδιότητα του προμηθευτή δεν έχει δικαίωμα να του επιβληθεί ατομικός δασμός αντιντάμπινγκ.
Κατά το δίκαιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), κάθε εξαγωγέας ή παραγωγός ο οποίος περιλήφθηκε στο δείγμα και ως εκ τούτου συνεργάσθηκε με την αρμόδια για την έρευνα αρχή καθόλη τη διάρκεια της έρευνας πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρηθεί προμηθευτής υπό την έννοια του άρθρου 9.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ.
Όσον αφορά τις διατάξεις του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, το άρθρο 9, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού, πρέπει να ερμηνευθεί κατά τρόπο συνάδοντα προς τις διατάξεις της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ. Επιπλέον, από τις διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφοι 1 και 3, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, ερμηνευόμενες κατά τρόπο συνάδοντα προς το δίκαιο του ΠΟΕ, απορρέει ότι εφόσον ακόμη και οι παραγωγοί οι οποίοι δεν περιλήφθηκαν στο αρχικό δείγμα δικαιούνται του πλεονεκτήματος του υπολογισμού χωριστού περιθωρίου ντάμπινγκ, κατά μείζονα λόγο, του πλεονεκτήματος δικαιούνται και οι παραγωγοί οι οποίοι περιλήφθηκαν στη δειγματοληψία αυτή. Επ’ αυτού, η τελευταία περίοδος του άρθρου 9, παράγραφος 6, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ υπενθυμίζει ότι ατομικοί δασμοί επιβάλλονται για τις εισαγωγές που προέρχονται από οποιονδήποτε εξαγωγέα ή παραγωγό στον οποίο επιφυλάσσεται ιδιαίτερη μεταχείριση, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 17 του εν λόγω κανονισμού.
Επομένως, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, κάθε εξαγωγέας ή παραγωγός ο οποίος περιλήφθηκε στο δείγμα των προμηθευτών του προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο του ντάμπινγκ και ο οποίος συνεπώς συνεργάσθηκε με τα θεσμικά όργανα καθόλη τη διάρκεια της έρευνας πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρηθεί προμηθευτής υπό την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού.
(βλ. σκέψεις 187, 192-194)
13. Όταν, στο πλαίσιο έρευνας αντιντάμπινγκ, η Επιτροπή αποφασίζει να προσφύγει σε δειγματοληψία, σκοπός της δειγματοληψίας παραγωγών-εξαγωγέων είναι να διαπιστωθεί, στο πλαίσιο περιορισμένης έρευνας, κατά το δυνατόν ακριβέστερα, η πίεση επί των τιμών που υφίσταται ο κλάδος παραγωγής της Ένωσης. Επομένως, η Επιτροπή έχει την εξουσία να τροποποιεί, ανά πάσα στιγμή, τη σύνθεση του δείγματος αναλόγως των αναγκών της έρευνας. Πράγματι, καμία διάταξη της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) ή του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009 δεν υποχρεώνει τα θεσμικά όργανα να διατηρούν τους αρχικώς περιληφθέντες στο δείγμα παραγωγούς στο δείγμα των παραγωγών του προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο του ντάμπινγκ εάν κρίνουν ότι αυτοί δεν έχουν την ιδιότητα του προμηθευτή ή ότι δεν συνιστούν πηγές εισαγωγής του προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο του ντάμπινγκ και προξενεί ζημία.
Όσον αφορά το ζήτημα αν πρέπει να διατηρηθεί ένας επιχειρηματίας στο δείγμα, διαπιστώνεται ότι η Επιτροπή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως λόγω της περιπλοκότητας των οικονομικών, πολιτικών και νομικών καταστάσεων που καλείται να εξετάσει.
(βλ. σκέψη 195)
14. Επιβάλλεται να ερμηνευθεί ο χρησιμοποιούμενος στο άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009 όρος «ανέφικτο» συμφώνως προς τον ανάλογο χρησιμοποιούμενο όρο στα άρθρα 6.10 και 9.2 της συμφωνίας για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνία αντιντάμπινγκ).
Ως εκ τούτου, όταν η αρχή προσφεύγει σε δειγματοληψία, ο όρος «ανέφικτος» ο οποίος χρησιμοποιείται στο άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ επιδέχεται καταρχήν δύο εξαιρέσεις στον καθορισμό ατομικών περιθωρίων ντάμπινγκ καθώς και στην επιβολή ατομικών δασμών αντιντάμπινγκ για τους επιχειρηματίες που συνεργάσθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας, ήτοι, πρώτον, στην περίπτωση των μη περιληφθέντων στο δείγμα παραγωγών ή εξαγωγέων, πλην εκείνων για τους οποίους το άρθρο 17, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ προβλέπει ατομικό περιθώριο ντάμπινγκ και, δεύτερον, στην περίπτωση των επιχειρηματιών που αποτελούν ενιαία οντότητα. Τούτο σημαίνει ότι, εφόσον τα θεσμικά όργανα προσφεύγουν σε δειγματοληψία, καταρχήν ισχύει μία μόνο εξαίρεση στον καθορισμό ατομικών περιθωρίων ντάμπινγκ και στην επιβολή ατομικών δασμών αντιντάμπινγκ και αφορά τις επιχειρήσεις οι οποίες δεν περιλήφθηκαν σε δείγμα και δεν δικαιούνται για άλλον λόγο να καθορισθεί ως προς αυτές ατομικός δασμός αντιντάμπινγκ. Ειδικότερα, το άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ δεν επιτρέπει καμία εξαίρεση στην υποχρέωση επιβολής ατομικού δασμού αντιντάμπινγκ σε περιληφθέντα στο δείγμα παραγωγό ο οποίος συνεργάσθηκε στο πλαίσιο της έρευνας, όταν τα θεσμικά όργανα εκτιμούν ότι δεν είναι σε θέση να διαπιστώσουν ως προς αυτόν ατομική τιμή εξαγωγής.
Επομένως, από το άρθρο 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ απορρέει ότι, όταν παραγωγοί και/ή εξαγωγείς περιλαμβάνονται σε δείγμα, τα θεσμικά όργανα οφείλουν να καθορίζουν τους οφειλόμενους δασμούς αντιντάμπινγκ για κάθε προμηθευτή.
(βλ. σκέψεις 232, 233)
15. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 250-252, 269, 278, 296, 307, 338)
16. Όταν κανονισμός με τον οποίον επιβάλλονται οριστικοί δασμοί αντιντάμπινγκ εμπίπτει στο πλαίσιο ενός συστήματος μέτρων, δεν απαιτείται η αιτιολογία να εξειδικεύει τα διάφορα πραγματικά και νομικά στοιχεία, ενίοτε πολυάριθμα και περίπλοκα, που αποτελούν το αντικείμενό του, ούτε τα θεσμικά όργανα να λαμβάνουν θέση επί όλων των επιχειρημάτων που επικαλούνται οι ενδιαφερόμενοι. Αντιθέτως, αρκεί το όργανο που εκδίδει την πράξη να εκθέτει τα πραγματικά περιστατικά και τις νομικές εκτιμήσεις που έχουν αποφασιστική σημασία για την οικονομία του προσβαλλόμενου κανονισμού.
Επιπλέον, η υποχρέωση αιτιολογήσεως στο πλαίσιο μέτρων αντιντάμπινγκ δεν επιβάλλει στα θεσμικά όργανα την υποχρέωση να επεξηγούν τους λόγους για τους οποίους ήταν αβάσιμη μια άποψη την οποία είχαν σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας αντιντάμπινγκ.
(βλ. σκέψεις 253, 289)
17. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 254, 265, 266, 281, 335)
18. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 314-320, 327)