Skarga wniesiona w dniu 6 października 2009 r. - Arques Industries przeciwko Komisji

(Sprawa T-395/09)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Arques Industries AG (Starnberg, Niemcy) (przedstawiciele: C. Grave, B. Meyring i A. Scheidtmann, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności art. 1, 2, 3 i 4 decyzji Komisji C(2009) 5791 wersja ostateczna z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie COMP/F/39.396 - węglik wapnia i in. w zakresie, w jakim decyzja ta skierowana jest do skarżącej;

pomocniczo, obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą na mocy art. 2 lit. f) decyzji;

pomocniczo, stwierdzenie nieważności art. 1 i 3 decyzji w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej; oraz

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji C(2009) 5791 wersja ostateczna z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie COMP/F/39.396 - węglik wapnia i odczynniki na bazie magnezu przeznaczone dla sektora stalowego i gazowego. W zaskarżonej decyzji na skarżącą i inne przedsiębiorstwa nałożono grzywnę za naruszenie art. 81 WE, a także art. 53 porozumienia EOG. Według Komisji skarżąca uczestniczyła w popełnieniu jednego, ciągłego naruszenia prawa w sektorze węglika wapnia i magnezu na terenie EOG z wyjątkiem Hiszpanii, Portugalii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa, polegającego na podziale rynku, uzgadnianiu kwot, podziale klientów, ustalaniu cen oraz wymianie poufnych informacji handlowych dotyczących cen, klientów i wielkości sprzedaży.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi osiem zarzutów, które zostaną zgrupowane w trzech częściach.

W ramach części pierwszej skarżąca żąda stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim przypisano jej odpowiedzialność solidarną za postępowanie spółki SKW Stahl-Metallurgie GmbH i podnosi w tym względzie następujące zarzuty:

-    zarzut błędnego zastosowania art. 81 ust. 1 WE i art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003¹ przez to, że Komisja pociągnęła skarżącą do odpowiedzialności solidarnie ze spółką SKW Stahl-Metallurgie GmbH;

-    zarzut naruszenia art. 253 WE przez to, że Komisja nie uzasadniła sposobu, w jaki skorzystała z przysługującego jej zakresu uznania w odniesieniu do kwestii odpowiedzialności skarżącej jako byłej spółki dominującej;

-    zarzut błędnego zastosowania art. 81 przez to, że strona pozwana uznała, iż popełniono jedno, ciągłe naruszenie prawa.

W ramach części drugiej skarżąca wnosi pomocniczo o obniżenie kwoty nałożonej na nią grzywny i podnosi w tym względzie następujące zarzuty:

-    zarzut naruszenia art. 253 WE przez to, że zaskarżona decyzja jest wewnętrznie sprzeczna w odniesieniu do kwestii wysokości grzywny;

-    zarzut naruszenia art. 23 rozporządzenia nr 1/2003 przez to, że Komisja błędnie oceniła wagę i czas trwania przypisywanego skarżącej naruszenia;

-    zarzut naruszenia art. 23 rozporządzenia nr 1/2003 przez to, że strona pozwana nie uwzględniła jako okoliczności łagodzącej tego, że skarżąca nie zakwestionowała wyraźnie jej ustaleń poczynionych postępowaniu administracyjnym.

W ramach części trzeciej skarżąca wnosi pomocniczo o stwierdzenie nieważności art. 1 i 3 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej, ze względu na to, że są one wynikiem błędnego zastosowania art. 81 WE i art. 7 rozporządzenia nr 1/2003 oraz naruszają art. 253 WE.

____________

¹ - Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1, s. 1)