Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2014 – EGBA και RGA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-238/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: European Gaming and Betting Association (EGBA) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και The Remote Gambling Association (RGA) (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Brankin, solicitor, T. De Meese, E. Wijckmans και M. Mudrony, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 19ης Ιουνίου 2013 σχετικά με την κρατική ενίσχυση αριθ. SA.30753 (C 34/10) (πρώην N 140/10) την οποία η Γαλλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή υπέρ των εταιριών ιπποδρομιών (ΕΕ L 14, σ.17)· και

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των προσφευγουσών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς υποστήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση ενέχει παράβαση ουσιωδών τύπων που διατυπώνονται ή έχουν έρεισμα στο άρθρο 108, παράγραφος 2, στην αρχή της χρηστής διοικήσεως και στα άρθρα 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση ενέχει παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθόσον:

η ενίσχυση δεν είναι αναγκαία και ως εκ τούτου δεν κατατείνει στην επίτευξη ενός σκοπού κοινού συμφέροντος·

η ενίσχυση επιφέρει δαπάνες οι οποίες δεν δικαιολογούνται από το κοινό συμφέρον·

η ενίσχυση δεν αποτελεί κατάλληλο μέτρο για την επίτευξη ενός σκοπού κοινού συμφέροντος·

η ενίσχυση νοθεύει τον ανταγωνισμό και αλλοιώνει τους όρους των συναλλαγών· και

η Επιτροπή κατά την αξιολόγηση της ενισχύσεως δεν έλαβε υπόψη της το γενικότερο πλαίσιο.

Με τον τρίτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή, σε διάφορα σημεία της αποφάσεως επί της επίδικης ενισχύσεως, παρέσχε πλημμελή αιτιολογία.