Υπόθεση T-285/08

Securvita – Gesellschaft zur Entwicklung alternativer Versicherungskonzepte mbH

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος Natur Aktien Index – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου –Δεν υφίσταται διακριτικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] – Αίτημα μεταρρυθμίσεως – Προδήλως απαράδεκτο»

Περίληψη της διατάξεως

Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του κοινοτικού δικαστή – Αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου – Μεταρρύθμιση αποφάσεως του ΓΕΕΑ – Εκτίμηση βάσει των αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί στο τμήμα προσφυγών

(Κανονισμός του Συμβουλίου 40/94, άρθρα 45, 62 § 1, 63 § 3, 126 και 127 § 1)

Είναι προδήλως απαράδεκτο αίτημα με το οποίο αποσκοπείται να τροποποιήσει το Πρωτοδικείο την απόφαση ενός τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), η οποία προσεβλήθη ενώπιόν του, υπό την έννοια να διαταχθεί η καταχώριση του συγκεκριμένου σήματος ως κοινοτικού σήματος στο ΓΕΕΑ ή το εν λόγω σήμα να καταχωρηθεί.

Ένα τέτοιο αίτημα αποτελεί αίτημα μεταρρυθμίσεως υπό την έννοια του άρθρου 63, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα. Συναφώς, η εξουσία μεταρρυθμίσεως του Πρωτοδικείου σημαίνει ότι το Πρωτοδικείο εκδίδει την απόφαση την οποία το τμήμα προσφυγών έπρεπε να έχει εκδώσει, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού 40/94. Συνεπώς, το παραδεκτό αιτήματος που αποσκοπεί στη μεταρρύθμιση εκ μέρους του Πρωτοδικείου της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών πρέπει να εκτιμάται ως προς τις αρμοδιότητες που έχουν ανατεθεί στο τελευταίο με τον κανονισμό 40/94.

Όμως, αφενός, από το άρθρο 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών δεν είναι αρμόδιο για να απευθύνει διαταγή στο τμήμα του οποίου την απόφαση εξέτασε. Πράγματι, δυνάμει της διατάξεως αυτής, μετά την επί της ουσίας εξέταση της προσφυγής, που ασκήθηκε κατά αποφάσεως ενός εκ των τμημάτων που προβλέπει το άρθρο 57, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού, το τμήμα προσφυγών δύναται, είτε να ασκήσει τις αρμοδιότητες του τμήματος που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, είτε να αναπέμψει την υπόθεση στο τμήμα αυτό για τα περαιτέρω.

Αφετέρου, στο πλαίσιο των προσφυγών που ασκήθηκαν κατά των αποφάσεων του εξεταστή ή του τμήματος ανακοπών, σύμφωνα με το άρθρο 57, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, ένα τμήμα προσφυγών δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί αιτήματος με το οποίο του ζητείται να καταχωρήσει κοινοτικό σήμα. Η καταχώριση κοινοτικού σήματος απορρέει από τη διαπίστωση ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 45, του κανονισμού 40/94, διευκρινιζομένου ότι τα τμήματα του ΓΕΕΑ που είναι αρμόδια για την καταχώριση κοινοτικών σημάτων δεν εκδίδουν συναφώς τυπική απόφαση που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής. Πράγματι, από τις διατάξεις των άρθρων 45, 126 και 127, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 προκύπτει ότι οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στον εξεταστή και στο τμήμα ανακοπών δεν αποσκοπούν στη διαπίστωση ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος που προβλέπονται από το άρθρο 45 του κανονισμού 40/94. Υπό τις συνθήκες αυτές, ενόψει των διατάξεων του άρθρου 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, ένα τμήμα προσφυγών δεν είναι αρμόδιο να αποφασίσει για την καταχώριση σήματος. Συνεπώς, ούτε στο Πρωτοδικείο απόκειται να αποφανθεί επί αιτήματος υπό την έννοια αυτή.

(βλ. σκέψεις 10-17, 20-24)