Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2013 – Petropars Iran κ.λπ. κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-433/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Petropars Iran Co. (Νήσος Kish, Ιράν), Petropars Oilfields Services Co. (Νήσος Kish), Petropars Aria Kish Operation and Management Co. (Τεχεράνη, Ιράν) και Petropars Resources Engineering Kish Co. (Τεχεράνη) (εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, Solicitor, P. Reddy, Solicitor, R. Blakeley, Barrister, και Z. Burbeza, Solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τις εγγραφές 1-4 του παραρτήματος II.I.B. της αποφάσεως 2013/270 1 και τις εγγραφές 1-4 του παραρτήματος II.I.B. του κανονισμού 522/2013 2 και/ή
να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση των προσφευγουσών το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της αποφάσεως 2010/413 3 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 267/2012 4 και
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους.
Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζουν ότι δεν υφίσταται καμία νομική βάση για την καταχώρισή τους στον σχετικό κατάλογο με την απόφαση 2013/270/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 522/2013 του Συμβουλίου, καθόσον ο λόγος στον οποίο στηρίχθηκε η καταχώριση κάθε προσφεύγουσας («θυγατρική καταχωρισμένης οντότητας») δεν αποτελεί κριτήριο καταχωρίσεως βάσει του κανονισμού 267/2012 του Συμβουλίου ή της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου.
Με τον δεύτερο λόγο διατείνονται ότι, στο μέτρο που η πρόθεση του Συμβουλίου ήταν να ενεργήσει βάσει του άρθρου 23, παράγραφο 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 267/2012 ή του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της αποφάσεως 2010/413, η καταχώριση των προσφευγουσών στον σχετικό κατάλογο είναι παράνομη: διότι (1) δεν πληρούνται τα προβλεπόμενα ουσιαστικά κριτήρια καταχωρίσεως στην περίπτωση οιασδήποτε εκ των προσφευγουσών και/ή το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξακρίβωση της συνδρομής των κριτηρίων αυτών και (2) το Συμβούλιο συμπεριέλαβε τις προσφεύγουσες στον εν λόγω κατάλογο χωρίς να έχει στη διάθεσή του επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν τη συνδρομή των κριτηρίων αυτών και συνεπώς υπέπεσε εκ νέου σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλουν ότι, στο μέτρο που το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 267/2012 και/ή το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της αποφάσεως 2010/413 επιτρέπουν την καταχώριση των προσφευγουσών στον οικείο κατάλογο μόνο λόγω της ιδιότητάς τους ως θυγατρικών καταχωρισμένων οντοτήτων (οι οποίες με τη σειρά τους είναι θυγατρικές καταχωρισμένων οντοτήτων που δεν κατηγορούνται για οποιοδήποτε αδίκημα), αντίκεινται στον νόμο διότι παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας και πρέπει να κριθούν ανεφάρμοστα στην περίπτωση των προσφευγουσών.
Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζουν ότι η καταχώριση των προσφευγουσών προσβάλλει σε κάθε περίπτωση θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες τους βάσει του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ή άλλως στο πλαίσιο του δικαίου της Ένωσης, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται το δικαίωμά τους ασκήσεως εμπορικών δραστηριοτήτων και το δικαίωμα ειρηνικής απολαύσεως των αγαθών τους και/ή παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Η ανωτέρω καταχώριση παραβιάζει περαιτέρω την αρχή της προφυλάξεως καθώς και τις αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος και της προστασίας της υγείας και ασφάλειας του ανθρώπου, καθόσον ενδέχεται να προκαλέσει σημαντική βλάβη στην υγεία και ασφάλεια ιρανών εργαζομένων και του περιβάλλοντος.
Με τον πέμπτο λόγο διατείνονται ότι το Συμβούλιο, εκδίδοντας την απόφαση 2013/270/ΚΕΠΠΑ και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 522/2013, στο μέτρο που αφορούν τις προσφεύγουσες, παρέβη ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, καθόσον (i) δεν ανακοίνωσε ατομικώς στην τρίτη και στην τέταρτη προσφεύγουσα την καταχώρισή τους στον κατάλογο, (ii) δεν παρέσχε σε όλες τις προσφεύγουσες προσήκουσα και επαρκή αιτιολογία και (iii) δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα άμυνας και το δικαίωμα αποτελεσματικής έννομης προστασίας των προσφευγουσών.
____________1 Απόφαση 2013/270/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 156, σ. 10).
2 Εκτελεστικός κανονισμός (EE) 522/2013 του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2013, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 156, σ. 3).
3 Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39).
4 Κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1).