Language of document :

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Μαΐου 2010 - Banco Santander κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-227/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banco Santander SA (Santander, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, M. Muñoz de Juan et R. Calvo Salinero, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την πρώτη παράγραφο του άρθρου 1 της προσβαλλόμενης απόφασης κατά το μέτρο που κρίνει ότι το άρθρο 12, παράγραφος 5, του τροποποιημένου κειμένου του νόμου περί φορολογίας εταιριών (TRLIS) ενέχει στοιχεία κρατικής ενίσχυσης·

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κατά το μέρος που κρίνει ότι το άρθρο 12, παράγραφος 5, του TRLIS ενέχει στοιχεία κρατικής ενίσχυσης, όταν εφαρμόζεται σε αγορές μετοχών που συνεπάγονται απόκτηση ελέγχου·

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, στο μέτρο που ορίζει ότι η υποχρέωση αναζήτησης ισχύει και για πράξεις προγενέστερες της δημοσίευσης της τελικής απόφασης που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα προσφυγή είναι η ίδια που προσβάλλεται στο πλαίσιο της υπόθεσης Τ-219/10, Autogrill España κατά Επιτροπής, Τ-221/10, Iberdrola κατά Επιτροπής και Τ-225/10 Banco Bilbao Vizcaya Argentaria κατά Επιτροπής.

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με τους λόγους ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα στις προμνησθείσες υποθέσεις.

Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα προβάλλει πλάνες περί το δίκαιο όσον αφορά τον νομικό χαρακτηρισμό του μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως, τον προσδιορισμό του δικαιούχου του εν λόγω μέτρου και τον καθορισμό του απώτατου χρονικού σημείου έως το οποίο είναι δυνατό να αναγνωριστεί η ύπαρξη δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Η προσφεύγουσα προβάλλει τον λόγο αυτό, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση αναγνωρίζει την ύπαρξη δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αλλά προβαίνει ταυτοχρόνως σε διάκριση μεταξύ των πράξεων που έλαβαν χώρα από τη θέση σε ισχύ του μέτρου έως την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως για την κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως και των πράξεων που έλαβαν χώρα μεταγενέστερα.

____________