Προσφυγή-αγωγή της 10ης Οκτωβρίου 2014 – IPSO κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-713/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Organisation des salariés auprès des institutions européennes et internationales en République fédérale d’Allemagne (IPSO) (Φραγκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τη ληφθείσα στις 30 Μαΐου 2014 και δημοσιοποιηθείσα στις 16 Ιουλίου 2014 απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΚΤ, με την οποία ορίστηκαν τα δύο έτη ως ανώτατη διάρκεια ισχύος ορισμένων συμβάσεων προσωρινά απασχολούμενων υπαλλήλων, επιφορτισμένων με καθήκοντα γραμματειακής και διοικητικής φύσεως·

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να της καταβάλει, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία υπέστη, ποσό εκτιμώμενο ex aequo et bono σε 15.000 ευρώ·

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων αυτών, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά, αφενός, προσβολή του δικαιώματός της στην ενημέρωση και τη διαβούλευση, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 27 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην οδηγία 2002/14 , και όπως εξειδικεύεται και τίθεται σε ισχύ τόσο με τη συμφωνία-πλαίσιο για την αναγνώριση, την πληροφόρηση και τη διαβούλευση όσο και με την ad hoc συμφωνία του Ιανουαρίου 2014 για τη συγκρότηση της ομάδας εργασίας για τους προσωρινά απασχολούμενους, οι οποίες έχουν αμφότερες συναφθεί μεταξύ της ΕΚΤ και της IPSO, και, αφετέρου, παράβαση των ως άνω συμφωνιών.Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και πιο συγκεκριμένα, προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως και του δικαιώματος προσβάσεως στον φάκελο, όπως έχουν αμφότερα κατοχυρωθεί, ως δικονομικής φύσεως δικαιώματα, στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.