Sprawa T‑712/14

Confédération européenne des associations d’horlogers-réparateurs (CEAHR)

przeciwko

Komisji Europejskiej

Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Nadużycie pozycji dominującej – System selektywnej naprawy – Odmowa dostarczania przez producentów zegarków szwajcarskich części zamiennych zegarmistrzom prowadzącym niezależne zakłady naprawy zegarków – Rynek pierwotny i rynek posprzedażowy – Wyeliminowanie wszelkiej skutecznej konkurencji – Decyzja w sprawie oddalenia skargi do Komisji

Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 23 października 2017 r.

1.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Badanie skarg – Ustalenie priorytetów przez Komisję – Obowiązek wydania przez Komisję w drodze decyzji rozstrzygnięcia w przedmiocie istnienia naruszenia – Brak – Uwzględnienie interesu Unii związanego z badaniem sprawy – Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji – Granice – Kontrola sądowa – Zakres

(art. 101, 102, art. 105 ust. 1 TFUE; rozporządzenie Komisji nr 773/2004, art. 7 ust. 2)

2.      Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Naruszenie konkurencji – System selektywnej naprawy – Dopuszczalność – Przesłanki – Stosowanie w drodze analogii przesłanek mających zastosowanie do systemów dystrybucji selektywnej

(art. 101 ust. 1 TFUE)

3.      Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Naruszenie konkurencji – System selektywnej naprawy – Dopuszczalność – Przesłanki – Obiektywne względy uzasadniające – Zachowanie jakości danych towarów i zapewnienie ich odpowiedniego użytkowania

(art. 101 ust. 1 TFUE)

4.      Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Naruszenie konkurencji – System selektywnej naprawy – Dopuszczalność – Przesłanki – Proporcjonalny charakter tego systemu

(art. 101 ust. 1 TFUE)

5.      Pozycja dominująca – Nadużycie – Odmowa przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą udzielenia innemu przedsiębiorstwu dostępu to produktu lub usługi koniecznej dla jego działalności – System selektywnej naprawy zegarków – Brak ryzyka wyeliminowania wszelkiej skutecznej konkurencji –Brak nadużycia

(art. 102 TFUE)

6.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Badanie skarg – Skarga do Komisji wskazująca na istnienie porozumienia lub uzgodnionej praktyki i donosząca o nadużywaniu pozycji dominującej – Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji – Badanie istnienia nadużycia pozycji dominującej – Uwzględnienie zgodności wskazanego zachowania z art. 101 TFUE – Dopuszczalność

(art. 101, 102 TFUE)

7.      Pozycja dominująca – Nadużycie – Pojęcie – Stopień siły rynkowej przedsiębiorstwa zajmującego pozycję dominującą – Brak związku ze sprawą

(art. 102 TFUE)

8.      Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Uzgodniona praktyka – Pojęcie – System selektywnej naprawy – Odmowa dostarczania produktów niezbędnych do działalności innego przedsiębiorstwa – Podejmowanie kolejnych decyzji o odmowie dostaw – Brak kartelu

(art. 101 ust. 1 TFUE)

9.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Badanie skarg – Obowiązek uzasadnienia decyzji o umorzeniu postępowania – Zakres

(art. 101, 102 TFUE)

10.    Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1 lit. c)]

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 33–41)

2.      Przesłanki pozwalające na ustalenie zgodności systemu selektywnej dystrybucji z art. 101 TFUE mogą również zostać wykorzystane do oceny tego, czy system selektywnej naprawy należący do serwisu posprzedażowego wywołuje szkodliwe dla konkurencji skutki. Systemy selektywnej naprawy są zatem zgodne z art. 101 ust. 1 TFUE pod warunkiem, że są obiektywnie uzasadnione, niedyskryminacyjne i proporcjonalne.

Organizacja systemu selektywnej naprawy nie jest w konsekwencji objęta zakazem ustanowionym w art. 101 ust. 1 TFUE, jeśli tylko wyboru podmiotów gospodarczych dokonuje się w oparciu o kryteria obiektywne o charakterze jakościowym, ustalone w sposób jednolity względem wszystkich potencjalnych podmiotów gospodarczych i stosowane w sposób niedyskryminacyjny, ponadto jeśli właściwości danego towaru wymagają takiej sieci dystrybucji dla zachowania jego jakości i zapewnienia jego odpowiedniego używania, i wreszcie jeśli zdefiniowane kryteria nie wykraczają poza to, co jest konieczne

Natomiast nie jest niezbędne zbadanie, czy te sieci nie skutkują wyeliminowaniem wszelkiej konkurencji. Jeśli bowiem ww. przesłanki są spełnione, to wystarczy to do uznania, że selektywny system jest elementem konkurencji zgodnym z art. 101 ust. 1 TFUE.

(zob. pkt 50, 53–55)

3.      Jakkolwiek utrzymanie wizerunku marki nie może uzasadniać ograniczenia konkurencji poprzez wprowadzenie systemu selektywnej naprawy zegarków prestiżowych, to jednak cel polegający na zachowaniu jakości i zapewnieniu odpowiedniego użytkowania może sam w sobie uzasadnić takie ograniczenie.

(zob. pkt 66)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 75–80)

5.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 87–91, 106–112)

6.      Zastosowanie do porozumienia art. 101 TFUE nie przesądza o zastosowaniu art. 102 TFUE do zachowania stron tego samego porozumienia, w sytuacji gdy przesłanki zastosowania każdego postanowienia są spełnione. Okoliczność, że podmioty gospodarcze w warunkach skutecznej konkurencji stosują praktykę dozwoloną zgodnie z art. 101 TFUE, nie oznacza w konsekwencji, że stosowanie tej samej praktyki przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą nie mogłoby nigdy stanowić nadużycia tej pozycji. Z tego względu stwierdzenie zgodności zachowania z art. 101 TFUE nie oznacza co do zasady, że zachowanie to jest zgodne z art. 102 TFUE, ale wystarczy w tym celu zbadać, czy przesłanki zastosowania tego ostatniego postanowienia nie są spełnione.

Tymczasem, w sytuacji gdy system selektywnej naprawy zegarków nie wchodzi w zakres zastosowania art. 101 ust. 1 TFUE ze względu na to, że jest on uważany za element konkurencji z powodu spełnienia określonych warunków, Komisja, w ramach wykonywania szerokich uprawnień dyskrecjonalnych, jakie jej przysługują przy rozpatrywaniu skargi wskazującej na istnienie porozumienia lub uzgodnionej praktyki i donoszącej o nadużywaniu pozycji dominującej, może uznać, iż zgodność takiego systemu z art. 101 ust. 1 TFUE stanowi przesłankę, na podstawie której, w połączeniu z innymi dowodami, może ona ustalić, że jest mało prawdopodobne, iż skutkuje on wyeliminowaniem wszelkiej konkurencji w rozumieniu orzecznictwa dotyczącego art. 102 TFUE.

(zob. pkt 94, 96)

7.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 121–123)

8.      Podejmowanie kolejnych decyzji o odmowie dostaw, jeśli przebiega w długim okresie, pozwala na uznanie, że decyzje te nie są rezultatem funkcjonowania kartelu, lecz szeregiem następujących po sobie niezależnych decyzji handlowych.

(zob. pkt 127)

9.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 135–137)

10.    Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 139, 140)