ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έκτο τμήμα)
της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (*)
«Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αποτελούμενου από ένα κίτρινο τόξο κύκλου στο κάτω μέρος μιας οθόνης — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»
Στην υπόθεση T‑331/12,
Sartorius Lab Instruments GmbH & Co. KG, με έδρα το Göttingen (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον K. Welkerling, δικηγόρο, στην οποία επετράπη να υποκαταστήσει τη Sartorius Weighing Technology GmbH,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπουμένου από τον G. Schneider,
καθού,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Μαΐου 2012 (υπόθεση R 1783/2011-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως σημείου, το οποίο αποτελείται από ένα κίτρινο τόξο κύκλου στο κάτω μέρος μιας οθόνης, ως κοινοτικού σήματος,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),
συγκείμενο από τους S. Frimodt Nielsen, πρόεδρο, F. Dehousse και A. Collins (εισηγητή), δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 27 Ιουλίου 2012,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 24 Οκτωβρίου 2012,
έχοντας υπόψη τη διάταξη της 6ης Ιανουαρίου 2014 με την οποία επετράπη υποκατάσταση διαδίκων,
έχοντας υπόψη ότι οι διάδικοι δεν υπέβαλαν, εντός μηνός από της κοινοποιήσεως της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας, αίτημα διεξαγωγής επ’ ακροατηρίου συζητήσεως και κρίνοντας επομένως, κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή και κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 135α του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ότι πρέπει να αποφανθεί χωρίς προφορική διαδικασία,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, η προσφεύγουσα Sartorius Lab Instruments GmbH & Co. KG, στην οποία επετράπη να υποκαταστήσει τη Sartorius Weighing Technology GmbH, υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, το οποίο προσδιορίστηκε από τη Sartorius Weighing Technology ως άλλο «σήμα» και αφορά την αναπαράσταση κίτρινου τόξου κύκλου στο κάτω μέρος μιας οθόνης, είναι το εξής:
3 Στην αίτηση καταχωρίσεως, το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση περιγράφεται ως ακολούθως:
«Το σήμα θέσεως αποτελείται από ένα ανοιχτό προς τα άνω κίτρινο τόξο κύκλου, τοποθετημένο στο κάτω μέρος μιας ηλεκτρονικής οθόνης και εκτεινόμενο σε όλο το πλάτος της οθόνης. Το σχεδιασμένο με διακεκομμένη γραμμή περίγραμμα χρησιμεύει αποκλειστικώς για να καθίσταται ορατό ότι το τόξο έχει τοποθετηθεί σε ηλεκτρονική οθόνη και δεν αποτελεί αντικείμενο του σήματος.»
4 Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση εμπίπτουν στις κλάσεις 7 και 9 έως 11, κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών ενόψει της καταχώρισης σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως αυτός έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή:
– κλάση 7: «Μηχανές για τη χημική βιομηχανία, μηχανές για τη βιομηχανία τροφίμων και τη βιομηχανία ποτών, μηχανές μάλαξης, μίξερ, δονητές για βιομηχανικές χρήσεις, συσκευές ηλεκτροσυγκόλλησης, αποχυμωτές, θάλαμοι φυγοκέντρισης, όλα τα προπαρατεθέντα είδη διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη»·
– κλάση 9: «Επιστημονικά όργανα και επιστημονικές συσκευές συμπεριλαμβανομένων και των εργαστηριακών εξοπλισμών, συσκευές και όργανα ζύγισης και τα εξαρτήματα αυτών, ηλεκτρονικές συσκευές ελέγχου για φίλτρα αέρα και υγρών, συσκευές μέτρησης και ελέγχου και τα εξαρτήματα αυτών, συσκευές και οπτικά όργανα μέτρησης, σήμανσης και ελέγχου (επιθεωρήσεως), ειδικότερα μικροσκόπια, εξοπλισμός για την ανάλυση αερίων, φασματογράφοι, μεταξύ των οποίων φάσματα φθορισμού και συσκευές νεφελομετρίας, ανιχνευτές για επιστημονική χρήση, ιδίως αισθητήρες, συσκευές για τη συλλογή και τη διήθηση των μικροοργανισμών στον ατμοσφαιρικό αέρα και τα εξαρτήματα αυτών, συσκευές, συνδυασμοί συσκευών και μέρη αυτών για φυσικές ή χημικές αναλύσεις, θερμοστάτες, εξοπλισμός για την επεξεργασία δεδομένων, ειδικότερα συσκευές για την εγγραφή, την αποθήκευση, την αναπαραγωγή και/ή τον έλεγχο δεδομένων, όπου περιλαμβάνονται συσκευές για διεργασίες μετατροπής ουσιών, αντιδραστήρες ζύμωσης και βιοαντιδραστήρες, συσκευές ελέγχου της θερμοκρασίας για ομοιόμορφη κατανομή της θερμοκρασίας εις βάθος των βιοφαρμακευτικών υλικών σε συσκευασίες μιας χρήσης, συσκευές για τη συγκόλληση και τον διαχωρισμό πλαστικών, συσκευές για την αποστειρωμένη σύνδεση πλαστικών δοχείων, όπως πλαστικών εύκαμπτων σωλήνων, άκαμπτων σωλήνων, σακιδίων και εμπορευματοκιβωτίων, ηλεκτρικές συσκευές συγκόλλησης, ειδικότερα για πλαστικούς εύκαμπτους σωλήνες, συσκευές για την καλλιέργεια κυττάρων (όχι για ιατρικές χρήσεις), εργαστηριακές συσκευές για την καλλιέργεια, την επώαση τον χρωματισμό και την ανάλυση βιολογικών υλικών όπως οι μικροοργανισμοί, κύτταρα και ιστοί, αναδευτήρες εργαστηρίου, πλατφόρμες για αναδευτήρες εργαστηρίου, ειδικότερα με σημεία μέτρησης των φυσικών δεδομένων και/ή με διεπαφές δεδομένων για την ανταλλαγή δεδομένων με εξωτερικές συσκευές, εργαστηριακές μηχανές φυγοκέντρισης, θάλαμοι εργαστηρίου φυγοκέντρισης, συσκευές για την ανάμειξη βιοφαρμακευτικών μέσων, ειδικότερα μέσω δόνησης, περιστροφής και κυματοειδούς κίνησης, ηλεκτρικοί ανιχνευτές μετάλλων, όλα τα προπαρατεθέντα προϊόντα διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη»·
– κλάση 10: «Ιατρικά όργανα και συσκευές, όλα τα προπαρατεθέντα είδη διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη»·
– κλάση 11: «Συσκευές και εγκαταστάσεις για την επεξεργασία νερού και για την επεξεργασία διαλυμάτων στους τομείς της φαρμακευτικής, της ιατρικής και των εργαστηρίων, συσκευές για τον απιονισμό και τον καθαρισμό του νερού, καθώς και εξαρτήματα των συσκευών αυτών, συσκευές για την αποπυρογενοποίηση διαλυμάτων και για τον διαχωρισμό βλαβερών ουσιών από υγρά, εγκαταστάσεις διηθήσεως για περιβαλλοντικές τεχνικές, βιομηχανία τροφίμων και βιομηχανία ποτών, όλα τα προπαρατεθέντα προϊόντα διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη».
5 Με απόφαση της 28ης Ιουλίου 2011, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση ως προς το σύνολο των προϊόντων για τα οποία γίνεται λόγος στη σκέψη 4 ανωτέρω, βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, με την αιτιολογία ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στερείται διακριτικού χαρακτήρα ως προς αυτά.
6 Στις 26 Αυγούστου 2011, η Sartorius Weighing Technology άσκησε προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή δυνάμει των άρθρων 58 έως 64 του κανονισμού 207/2009.
7 Με την από 3 Μαΐου 2012 απόφαση (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το πρώτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απέρριψε την προσφυγή με την αιτιολογία ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009. Κατ’ ουσίαν, έκρινε ότι το αντικείμενο της αιτήσεως καταχωρίσεως αποτελείται από ένα ανοιχτό προς τα άνω κίτρινο τόξο κύκλου τοποθετημένο στο κάτω μέρος μιας ηλεκτρονικής οθόνης. Επισήμανε ότι όλα τα προϊόντα τα οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη και ότι το ενδιαφερόμενο κοινό, ήτοι οι επαγγελματίες σε εξειδικευμένους τεχνικούς και βιομηχανικούς τομείς, προσλαμβάνει το σημείο ως απλή διακόσμηση της οθόνης. Έκρινε ότι το σχήμα που απεικονίζεται δεν παρέχει καμία πληροφορία σχετικά με τον κατασκευαστή του προϊόντος. Συνεπώς, έκρινε ότι το εν λόγω σημείο δεν διαθέτει τον ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα που απαιτείται για να χρησιμοποιηθεί ως κοινοτικό σήμα.
Αιτήματα των διαδίκων
8 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας καθώς και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της ενώπιον του ΓΕΕΑ διαδικασίας προσφυγής.
9 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
10 Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα μοναδικό λόγο, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009.
11 Η προσφεύγουσα εκτιμά, σε αντίθεση προς το τμήμα προσφυγών, ότι το ενδιαφερόμενο κοινό δεν θα αντιληφθεί το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση ως αποκλειστικά διακοσμητικό στοιχείο, αλλά ως πρωτότυπο σημείο το οποίο διαθέτει τον ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα που αρκεί για να επιτελεί τη λειτουργία του σήματος.
12 Το ΓΕΕΑ αμφισβητεί την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας.
13 Η προσφεύγουσα χαρακτηρίζει το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση ως «σήμα θέσεως». Συναφώς, πρέπει να παρατηρηθεί ότι ούτε ο κανονισμός 207/2009 ούτε ο κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα (EE L 303, σ. 1), αναφέρουν τα «σήματα θέσεως» ως ειδική κατηγορία σημάτων. Εντούτοις, καθόσον το άρθρο 4 του κανονισμού 207/2009 δεν περιλαμβάνει εξαντλητικό κατάλογο των σημείων που δύνανται να συνιστούν κοινοτικά σήματα, το γεγονός αυτό δεν ασκεί επιρροή όσον αφορά τη δυνατότητα καταχωρίσεως των «σημάτων θέσεως».
14 Επιπλέον, τα «σήματα θέσεως» μπορούν να συσχετισθούν με τις κατηγορίες των εικονιστικών και τρισδιάστατων σημάτων, καθόσον αποσκοπούν στην αποτύπωση εικονιστικών ή τρισδιάστατων στοιχείων στην επιφάνεια προϊόντος. Εξάλλου, η προσφεύγουσα δεν εμμένει στον χαρακτηρισμό του εν λόγω σημείου ως εικονιστικού, τρισδιάστατου ή άλλου.
15 Εντούτοις, ο χαρακτηρισμός ενός «σήματος θέσεως» ως εικονιστικού ή τρισδιάστατου σήματος ή ως ειδικής κατηγορίας σήματος στερείται σημασίας στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του διακριτικού του χαρακτήρα [απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010, T‑547/08, X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ (Χρωματισμός σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας), Συλλογή 2010, σ. II‑2409, σκέψεις 19 έως 21].
16 Συγκεκριμένα, κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα.
17 Κατά πάγια νομολογία, ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος, υπό την έννοια του άρθρου αυτού, σημαίνει ότι το σήμα αυτό καθιστά δυνατή την εξατομίκευση του προϊόντος για το οποίο έχει ζητηθεί η καταχώριση ως προερχομένου από συγκεκριμένη επιχείρηση και, επομένως, τη διάκριση του προϊόντος αυτού από αντίστοιχα προϊόντα άλλων επιχειρήσεων (αποφάσεις του Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2004, C‑473/01 P και C‑474/01 P, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑5173, σκέψη 32, και της 21ης Οκτωβρίου 2004, C‑64/02 P, ΓΕΕΑ κατά Erpo Möbelwerk, Συλλογή 2004, σ. I‑10031, σκέψη 42).
18 Ο διακριτικός χαρακτήρας πρέπει να εκτιμάται σε σχέση, αφενός, με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες ως προς τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος και, αφετέρου, με την αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού (αποφάσεις του Δικαστηρίου Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 17 ανωτέρω, σκέψη 33, και της 22ας Ιουνίου 2006, C‑25/05 P, Storck κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2006, σ. I‑5719, σκέψη 25).
19 Εντούτοις, ένας ελάχιστος διακριτικός χαρακτήρας αρκεί για να μην εφαρμοστεί ο απόλυτος λόγος απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009 [αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2001, T‑337/99, Henkel κατά ΓΕΕΑ (Άσπρη και κόκκινη στρογγυλή ταμπλέτα), Συλλογή 2001, σ. II‑2597, σκέψη 44, και της 29ης Σεπτεμβρίου 2009, T‑139/08, The Smiley Company κατά ΓΕΕΑ (Παράσταση του ημίσεος του χαμόγελου του smiley), Συλλογή 2009, σ. ΙΙ-3535, σκέψη 16].
20 Η αντίληψη όμως του ενδιαφερομένου κοινού μπορεί να επηρεασθεί από τη φύση του σημείου του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση. Επομένως, στο μέτρο που ο μέσος καταναλωτής δεν έχει τη συνήθεια να αναγνωρίζει την προέλευση ενός προϊόντος βάσει σημείων που συμπίπτουν με την όψη των ίδιων αυτών προϊόντων, τέτοιου είδους σημεία είναι διακριτικά κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009 μόνον αν αποκλίνουν σημαντικά από τις προδιαγραφές ή τις συνήθειες του τομέα (βλ., συναφώς, αποφάσεις του Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2004, C‑136/02 P, Mag Instrument κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑9165, σκέψεις 30 και 31· της 12ης Ιανουαρίου 2006, C‑173/04 P, Deutsche SiSi Werke κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2006, σ. I‑551, σκέψεις 28 και 31, και της 4ης Οκτωβρίου 2007, C‑144/06 P, Henkel κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2007, σ. I‑8109, σκέψεις 36 και 37).
21 Το καθοριστικό στοιχείο για την εφαρμογή της παρατεθείσας στη σκέψη 20 ανωτέρω νομολογίας δεν είναι ο χαρακτηρισμός του οικείου σήματος ως εικονιστικού, τρισδιάστατου ή άλλου, αλλά το γεγονός ότι συμπίπτει με την όψη του προσδιοριζόμενου προϊόντος. Επομένως, το κριτήριο αυτό εφαρμόσθηκε, πέραν των τρισδιάστατων σημάτων (προπαρατεθείσες αποφάσεις Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 17 ανωτέρω· Mag Instrument κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 20 ανωτέρω, και Deutsche SiSi Werke κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 20 ανωτέρω), σε εικονιστικά σήματα που συνίσταντο σε δισδιάστατη αναπαραγωγή του προσδιοριζόμενου προϊόντος (αποφάσεις Storck κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 18 ανωτέρω, και Henkel κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 20 ανωτέρω), ή ακόμη και σε σημείο που συνίστατο σε σχέδιο αποτυπωμένο στην επιφάνεια του προϊόντος (διάταξη του Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2004, C‑445/02 P, Glaverbel κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑6267). Ομοίως, κατά τη νομολογία, στα χρώματα και στους αφηρημένους συνδυασμούς τους δεν μπορεί να αναγνωρισθεί εγγενής διακριτικός χαρακτήρας παρά μόνον υπό εξαιρετικές περιστάσεις, δεδομένου ότι συμπίπτουν με την όψη των προσδιοριζόμενων προϊόντων και δεν χρησιμοποιούνται, καταρχήν, ως μέσα προσδιορισμού εμπορικής προελεύσεως (βλ., κατ’ αναλογία, αποφάσεις του Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 2003, C‑104/01, Libertel, Συλλογή 2003, σ. I‑3793, σκέψεις 65 και 66, και της 24ης Ιουνίου 2004, C‑49/02, Heidelberger Bauchemie, Συλλογή 2004, σ. I‑6129, σκέψη 39).
22 Υπό τις περιστάσεις αυτές, πρέπει να εξακριβωθεί αν το εν λόγω σήμα συμπίπτει με την όψη του προσδιοριζόμενου προϊόντος ή αν, αντιθέτως, αποκλίνει σημαντικά από τις προδιαγραφές ή τις συνήθειες του οικείου τομέα.
23 Σύμφωνα με τα προσκομισθέντα από την προσφεύγουσα στοιχεία, μεταξύ άλλων, στα σημεία 3.2.1 και 3.2.2 του δικογράφου της προσφυγής, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αποσκοπεί στην προστασία ενός ειδικού σημείου που τοποθετείται σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του κάτω άκρου των προσδιοριζόμενων με αυτό οργάνων μετρήσεως, κάτω από τις ηλεκτρονικές οθόνες τους. Επομένως, μολονότι είναι σαφές ότι το περίγραμμα της οθόνης στο σχέδιο που περιλαμβάνεται στη σκέψη 2 ανωτέρω δεν αποτελεί αντικείμενο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, αποτελούμενου από κίτρινο τόξο κύκλου, το εν λόγω τόξο δεν μπορεί να αποσπασθεί από τη μορφή ενός μέρους των προϊόντων τα οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος. Όπως ορθώς επισημαίνει το ΓΕΕΑ, το κίτρινο τόξο κύκλου το οποίο αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος προσαρμόζεται στη μορφή κάθε προσδιοριζόμενου προϊόντος τονίζοντας το περίγραμμά του. Ως εκ τούτου, πρέπει να θεωρηθεί ότι το εν λόγω σήμα συμπίπτει με την όψη των προσδιοριζόμενων προϊόντων και, κατά συνέπεια, μπορεί να εφαρμοσθεί η παρατεθείσα στη σκέψη 20 ανωτέρω νομολογία [βλ., συναφώς, απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2009, T‑152/07, Lange Uhren κατά ΓΕΕΑ (Γεωμετρικά σχήματα στον δίσκο ωρολογίου χειρός), που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψεις 79 έως 83]. Επομένως, η προσφεύγουσα δεν μπορεί να προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι βασίστηκε, στην προσβαλλόμενη απόφαση, στην ίδια αυτή νομολογία.
24 Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι τα επίμαχα προϊόντα είναι εξειδικευμένα τεχνικά προϊόντα και απευθύνονται σε επαγγελματίες.
25 Αντιθέτως, αμφισβητεί την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι το εν λόγω ενδιαφερόμενο κοινό αποδίδει «μετρίου έως μεγάλου βαθμού προσοχή» στα προϊόντα που προσδιορίζονται με την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος. Στο πλαίσιο του πρώτου σκέλους του προβληθέντος λόγου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο βαθμός προσοχής του ενδιαφερόμενου κοινού είναι υψηλότατος. Προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι δεν δέχθηκε τη σχετική διαπίστωση του εξεταστή, την οποία δεν αμφισβήτησαν οι διάδικοι.
26 Συναφώς, πρέπει να υπoμνησθεί ότι, κατά το άρθρο 64, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009, μετά την εξέταση της προσφυγής επί της ουσίας, το τμήμα προσφυγών αποφαίνεται επί της προσφυγής και μπορεί, στο πλαίσιο αυτό, να ασκήσει τις αρμοδιότητες του οργάνου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, κατόπιν προσφυγής κατά της αποφάσεως του εξεταστή περί απορρίψεως της καταχωρίσεως, το τμήμα προσφυγών μπορεί να προβεί σε νέα πλήρη εξέταση της ουσίας της αιτήσεως καταχωρίσεως, τόσο από νομικής απόψεως όσο και από απόψεως πραγματικών περιστατικών, δηλαδή, εν προκειμένω, να αποφανθεί το ίδιο επί της αιτήσεως καταχωρίσεως και να την απορρίψει ή να την κηρύξει βάσιμη, επικυρώνοντας ή ακυρώνοντας συναφώς την προσβαλλόμενη ενώπιόν του απόφαση (βλ., συναφώς, απόφαση του Δικαστηρίου της 13ης Μαρτίου 2007, C‑29/05 P, ΓΕΕΑ κατά Kaul, Συλλογή 2007, σ. I‑2213, σκέψεις 56 και 57).
27 Επομένως, το τμήμα προσφυγών μπορούσε να ασκήσει τις αρμοδιότητες του εξεταστή και να αποφανθεί επί της προσφυγής, όπως έπραξε στα σημεία 12 έως 14 της προσβαλλομένης αποφάσεως, για τον καθορισμό του ενδιαφερόμενου κοινού και του επιπέδου προσοχής του ως προς τα επίμαχα προϊόντα. Το αυτό ισχύει όσον αφορά την εκτίμησή του περί του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.
28 Στο σημείο 14 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος αφορά ουσιαστικά μηχανές για τις βιομηχανικές εφαρμογές που περιλαμβάνονται στην κλάση 7, συσκευές, μεταξύ άλλων για επιστημονικούς σκοπούς, που περιλαμβάνονται στην κλάση 9, ιατρικές συσκευές και όργανα που περιλαμβάνονται στην κλάση 10 καθώς και συσκευές και εγκαταστάσεις για την επεξεργασία του νερού και την επεξεργασία διαλυμάτων στον φαρμακευτικό και ιατρικό τομέα, και εργαστήρια διηθήσεων για περιβαλλοντικές τεχνικές, τη βιομηχανία τροφίμων και τη βιομηχανία ποτών που περιλαμβάνονται στην κλάση 11. Στη συνέχεια, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι τα εν λόγω προϊόντα ήσαν εξειδικευμένα τεχνικά προϊόντα που απευθύνονται σε επαγγελματίες οι οποίοι τους αποδίδουν μετρίου έως μεγάλου βαθμού προσοχή.
29 Επομένως, το τμήμα προσφυγών, χωρίς να υποπέσει σε πλάνη, διαπίστωσε, στο σημείο 15 της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι, για τα σήματα τα οποία, όπως το επίμαχο σημείο, δεν είναι ανεξάρτητα της όψεως των προσδιοριζόμενων προϊόντων, μόνον το σήμα το οποίο αποκλίνει σημαντικά από τις προδιαγραφές ή τις συνήθειες του οικείου τομέα δεν στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009. Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε την παρατεθείσα στις σκέψεις 20 και 21 ανωτέρω νομολογία στους καταναλωτές του ειδικού κλάδου τον οποίο αφορά το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και όχι, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, στον συνήθη μέσο καταναλωτή.
30 Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί εξάλλου την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών, η οποία περιλαμβάνεται στο σημείο 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά την οποία όλα τα προϊόντα που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος διαθέτουν ηλεκτρονική οθόνη. Συνεπώς, το τμήμα προσφυγών στηρίχθηκε, ορθώς, στο σημείο 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως, επί των πραγματικών περιστατικών που προκύπτουν από «τη γενική πρακτική εμπειρία με τις ηλεκτρονικές οθόνες των τεχνικών συσκευών, τις οποίες μπορεί να γνωρίζει ο οποιοσδήποτε και, εξάλλου, είναι γνωστές, μεταξύ άλλων, στους καταναλωτές των προϊόντων αυτών». Επομένως, πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη του ούτε τις «προσδοκίες ή προηγούμενες γνώσεις» ούτε τις «συνήθειες» του ενδιαφερόμενου κοινού.
31 Αντιθέτως προς όσα διατείνεται η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών μπορούσε νομοτύπως να λάβει, επομένως, υπόψη του τα πραγματικά περιστατικά τα οποία μπορούν να γίνουν γνωστά στον οποιοδήποτε ή μπορούν να γίνουν γνωστά από γενικώς προσιτές πηγές [αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2004, T‑185/02, Ruiz‑Picasso κ.λπ. κατά ΓΕΕΑ — DaimlerChrysler (PICARO), Συλλογή 2004, σ. II‑1739, σκέψεις 28 και 29, και της 13ης Ιουνίου 2012, T‑542/10, XXXLutz Marken κατά ΓΕΕΑ — Meyer Manufacturing (CIRCON), σκέψη 38].
32 Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο δυνάμενο να θέσει υπό αμφισβήτηση την εκτίμηση κατά την οποία οι επαγγελματίες που αποτελούν το ενδιαφερόμενο κοινό αποδίδουν μετρίου έως μεγάλου βαθμού προσοχή στα επίμαχα προϊόντα. Συγκεκριμένα, απλώς επανέλαβε, αφενός, τα επιχειρήματα που περιλαμβάνονται στα υπομνήματά της, τα οποία προσκόμισε ενώπιον των αρχών του ΓΕΕΑ και, αφετέρου, στα παραρτήματα A.6 έως A.14 του δικογράφου της προσφυγής. Τα εν λόγω παραρτήματα περιλαμβάνουν φυλλάδια για τα προϊόντα που φέρονται ως συγκρίσιμα με τα επίμαχα προϊόντα αλλά η προσφεύγουσα δεν διευκρινίζει τίνι τρόπω τα φυλλάδια αυτά μπορούν να αποδείξουν ότι «το ενδιαφερόμενο κοινό αποτελείται, συνεπώς, από ενδιαφερόμενους ειδικούς, οι οποίοι είναι καλύτερα ενημερωμένοι από τον μέσο όρο, και θα προσέξουν και την ελάχιστη ιδιαιτερότητα της παρουσιάσεως των οικείων προϊόντων». Επομένως, πρέπει να απορριφθεί το πρώτο σκέλος το οποίο προέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του μοναδικού λόγου ακυρώσεως.
33 Επαλλήλως, επισημαίνεται ότι τα φυλλάδια αυτά, περιλαμβανομένου του φυλλαδίου της προσφεύγουσας που υπάρχει στο παράρτημα A.14, αναφέρουν τις τεχνικές προδιαγραφές των επίμαχων προϊόντων, συνήθως υπό μορφή πινάκων όπερ συνεπάγεται ότι οι καταναλωτές —και αν ακόμα υποτεθεί ότι το επίπεδο προσοχής τους είναι υψηλότατο, όπως διατείνεται η προσφεύγουσα— στηρίζονται περισσότερο στις τεχνικές αυτές λεπτομέρειες παρά στην όψη των εν λόγω προϊόντων όταν προβαίνουν στην αγορά τους.
34 Στο πλαίσιο του δεύτερου σκέλους του προβληθέντος λόγου, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών σχετικά με τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.
35 Υπενθυμίζεται ότι, καθόσον η προσφεύγουσα προβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, παρά την ανάλυση του ΓΕΕΑ, υποχρεούται να προσκομίσει συγκεκριμένες και εμπεριστατωμένες ενδείξεις που να αποδεικνύουν ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση έχει εγγενή διακριτικό χαρακτήρα (απόφαση του Δικαστηρίου, της 25ης Οκτωβρίου 2007, C‑238/06 P, Develey κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2007, σ. I‑9375, σκέψη 50).
36 Από την περιγραφή του σημείου του οποίου ζητείται η καταχώριση, στη σκέψη 3 ανωτέρω, προκύπτει ότι αυτό αποτελείται από ένα ανοιχτό προς τα άνω κίτρινο τόξο κύκλου, τοποθετημένο σε μια συγκεκριμένη θέση επί ηλεκτρονικής οθόνης. Επομένως, το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε, χωρίς αυτό να αμφισβητηθεί από την προσφεύγουσα, ότι το σημείο αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από τη μορφή των προϊόντων τα οποία προσδιορίζει.
37 Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το γεγονός ότι τοποθετείται ένα τόξο κύκλου στο εξωτερικό άκρο του πλαισίου ηλεκτρονικής οθόνης, αποτελεί, κατά την άποψη του καταναλωτή των επίμαχων προϊόντων, απλή διακόσμηση της οθόνης. Ο καταναλωτής δεν θα αντιληφθεί την απλούστατη αυτή διακόσμηση ως ένδειξη της προελεύσεως των προϊόντων. Το τμήμα προσφυγών υποστήριξε ότι, μολονότι ο καταναλωτής δεν αποδίδει καμία προσοχή ή προσέχει ελάχιστα την από αισθητικής απόψεως εμφάνιση των οθονών, ουδόλως προκύπτει ότι τα προϊόντα που προορίζονται για βιομηχανικούς σκοπούς δεν έχουν συνήθως κανένα στοιχείο αισθητικής.
38 Η κρίση αυτή του τμήματος προσφυγών πρέπει να γίνει αποδεκτή. Επισημαίνεται ότι, ακόμα και αν οι συσκευές τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος έχουν συνήθως λιτή εμφάνιση, δεν στερούνται παντελώς αισθητικής. Συγκεκριμένα, από τα παραρτήματα A.6 έως A.14 του δικογράφου της προσφυγής προκύπτει ότι δεν είναι ασύνηθες να περιλαμβάνεται κάποιο έγχρωμο στοιχείο γύρω από την οθόνη των συσκευών αυτών, είτε επί κομβίων στο πλάι της οθόνης είτε με έντονο χρώμα στο καθεαυτό πλαίσιο της οθόνης. Ειδικότερα, ένας από τους παραγωγούς του οποίου το φυλλάδιο περιλαμβάνεται στο παράρτημα A.12 τοποθετεί τέσσερις καμπύλες γραμμές έντονου κίτρινου χρώματος διαγωνίως της οθόνης. Σε αντίθεση προς την προσφεύγουσα, οι λοιποί παραγωγοί των οποίων τα φυλλάδια επισυνάφθηκαν στο δικόγραφο της προσφυγής περιλαμβάνουν το όνομά τους επί της οθόνης των προϊόντων τους. Επομένως, ο καταναλωτής έχει συνηθίσει να βλέπει έγχρωμα σχέδια επί των συσκευών τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος. Συνεπώς, θα τα αντιληφθεί ως διακοσμητικό στοιχείο και όχι ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων αυτών, κατά μείζονα δε λόγο διότι, γενικώς, οι παραγωγοί τους τοποθετούν εκεί το όνομά τους για να επισημάνουν την προέλευση των προϊόντων.
39 Το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση αποτελεί απλό σχέδιο. Παρά το έντονο χρώμα του, δεν περιέχει κανένα εντυπωσιακό στοιχείο δυνάμενο να προσελκύσει την προσοχή του ενδιαφερόμενου κοινού, ακόμα και αν θεωρηθεί ότι το κοινό αυτό είναι πολύ προσεκτικό. Όπως προκύπτει από τη σκέψη 38 ανωτέρω και σε αντίθεση προς όσα διατείνεται η προσφεύγουσα, δεν είναι ασύνηθες, στον επίμαχο τομέα, να περιλαμβάνεται τέτοιου είδους έγχρωμο «οπτικό στοιχείο» γύρω από την οθόνη της συσκευής. Επιπλέον, η προσφεύγουσα δεν διατείνεται ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αφορά συγκεκριμένη απόχρωση κίτρινου χρώματος. Επομένως, πρέπει να θεωρηθεί ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν παρουσιάζει κανένα μοναδικό, πρωτότυπο ή ασυνήθη χαρακτήρα.
40 Η μη ύπαρξη τεχνικών ή λειτουργικών επιπτώσεων λόγω της τοποθετήσεως του σημείου του οποίου ζητείται η καταχώριση, την οποία επισήμανε η προσφεύγουσα, δεν κλονίζει την εκτίμηση αυτή. Για να έχει τον ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα τον οποίο απαιτεί το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση πρέπει απλώς να εμφανίζεται a priori ικανό, αφεαυτού, να παρέχει στο ενδιαφερόμενο κοινό τη δυνατότητα να προσδιορίζει την προέλευση των προϊόντων ή των υπηρεσιών που αναφέρονται στην αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος και να τα διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, από αυτά που έχουν άλλη προέλευση [απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2007, T‑441/05, IVG Immobilien κατά ΓΕΕΑ (I), Συλλογή 2007, σ. II‑1937, σκέψη 55]. Τούτο δεν συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση. Το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν περιλαμβάνει κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, ούτε κάποιο άξιο προσοχής ή πολύ ελκυστικό στοιχείο, δυνάμενο να του προσδώσει τον ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα και να δώσει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να μην το προσλάβει ως συνήθη διακόσμηση της παρουσιάσεως των προϊόντων των κλάσεων 7 και 9 έως 11.
41 Επομένως, το γεγονός και μόνον ότι άλλα σήματα, καίτοι εξίσου απλά, θεωρήθηκαν ότι έχουν την ικανότητα να δηλώνουν την προέλευση των προσδιοριζόμενων προϊόντων και ότι, συνεπώς, δεν στερούνται οιουδήποτε διακριτικού χαρακτήρα δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση έχει επίσης τον απαραίτητο ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα για να μπορεί να καταχωριστεί (βλ., συναφώς, απόφαση Παράσταση του ημίσεος του χαμόγελου του smiley, σκέψη 19 ανωτέρω, σκέψη 34). Ωστόσο, είναι δυνατόν ένα σήμα να αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω της διαχρονικής χρήσεώς του, αλλά η προσφεύγουσα δεν προβάλλει, εν προκειμένω, κανένα επιχείρημα βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009.
42 Κατά συνέπεια, συνάγεται ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη διαπιστώνοντας ότι, λόγω της ελλείψεως σημαντικής αποκλίσεως σε σχέση με τις προδιαγραφές ή τις συνήθειες του επίμαχου τομέα, το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση θα προσλαμβανόταν από το ενδιαφερόμενο κοινό ως διακοσμητικό στοιχείο και στερούνταν, κατά συνέπεια, διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009. Κατά συνέπεια, το δεύτερο σκέλος του μοναδικού λόγου ακυρώσεως είναι απορριπτέο.
43 Δεδομένου ότι τα δύο σκέλη του μοναδικού λόγου ακυρώσεως απορρίφθηκαν, ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί και, κατά συνέπεια, η προσφυγή στο σύνολό της.
Επί των δικαστικών εξόδων
44 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του ΓΕΕΑ.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει τη Sartorius Lab Instruments GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.
Frimodt Nielsen | Dehousse | Collins |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 26 Φεβρουαρίου 2014.
(υπογραφές)