Αναίρεση που άσκησε στις 22 Φεβρουαρίου 2013 ο Kris Van Neyghem κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Δεκεμβρίου 2012 στην υπόθεση F-77/11, Van Neyghem κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-113/13 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Kris Van Neyghem (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση που εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως F-77/11, Kris Van Neyghem κατά Συμβουλίου·

να ακυρώσει την απόφαση της lης Οκτωβρίου 2010 με την οποία απορρίφθηκε η προαγωγή του αναιρεσείοντος και να δεχθεί το αίτημα περί επιδικάσεως αποζημιώσεως·

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προς εκδίκαση, εφόσον κριθεί απαραίτητο·

να καταδικάσει τον αντίδικο κατ' αναίρεση στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της πρωτοβάθμιας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς το ΔΔΔ έκρινε ότι η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μπορούσε να αιτιολογηθεί κατά το στάδιο της απαντήσεως στη διοικητική ένσταση, ενώ η αιτιολογία έπρεπε να είχε ήδη περιληφθεί στην απόφαση περί μη προαγωγής, στον βαθμό που η απόφαση αυτή λήφθηκε δυνάμει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ κατ' εκτέλεση της αποφάσεως του ΔΔΔ της 5ης Μαΐου 2010, F-53/08, Bouillez κ.λπ. κατά Συμβουλίου (που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή) και όχι δυνάμει του άρθρου 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και της συναφούς νομολογίας, καθώς το ΔΔΔ δεν στηρίχθηκε ούτε στο διατακτικό ούτε στο σκεπτικό της αποφάσεώς του στην υπόθεση F-53/08 προκειμένου να διαπιστώσει αν η απόφαση αυτή είχε εκτελεστεί ορθώς.

____________