Υπόθεση T-216/02

Fieldturf Inc.

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Λεκτικό σήμα LOOKS LIKE GRASS... FEELS LIKE GRASS... PLAYS LIKE GRASS – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 – Άρνηση καταχωρίσεως»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Σήματα στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα – Λεκτικό σήμα «LOOKS LIKE GRASS... FEELS LIKE GRASS... PLAYS LIKE GRASS» – Αναπόσπαστα συνδεόμενα μεταξύ τους προϊόντα και υπηρεσίες

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχ. β΄)

2.      Κοινοτικό σήμα – Διαδικαστικές διατάξεις – Αποφάσεις του Γραφείου – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 73)

1.      Στερείται διακριτικού χαρακτήρα, υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, το λεκτικό σήμα «LOOKS LIKE GRASS... FEELS LIKE GRASS... PLAYS LIKE GRASS», του οποίου η καταχώριση ζητήθηκε για επιφάνειες συνθετικού χόρτου και τις υπηρεσίες εγκαταστάσεως των προϊόντων αυτών, στο μέτρο που το εν λόγω σήμα δεν μπορεί να γίνεται αμέσως αντιληπτό ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών αλλά μόνον ως απλό σύνθημα προσφοράς.

Πράγματι, όσον αφορά τα προϊόντα στα οποία αναφέρεται, το σήμα αποτελεί απλώς μια συνήθη διαδοχική παρουσίαση τριών ισχυρισμών, χωρίς διφορούμενα, που αφορούν τις ιδιότητες των εν λόγω προϊόντων, ενημερώνοντας επομένως άμεσα το σχετικό κοινό ότι αυτά εμφανίζουν παρόμοιες ιδιότητες με αυτές του φυσικού χόρτου. Όσον αφορά τις υπηρεσίες που αυτό αφορά, και αν δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι το αιτούμενο σήμα μπορεί να έχει διακριτικό χαρακτήρα συναφώς, επιβάλλεται κοινή λύση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως εφόσον, αφενός, αυτή δεν προβαίνει σε διάκριση ούτε, ιδίως, ζητεί να περιοριστεί μόνον στις υπηρεσίες για την περίπτωση που απορριφθεί ως προς τα προϊόντα, αφετέρου δε, και κυρίως, τα εν λόγω προϊόντα και οι υπηρεσίες συνδέονται αναπόσπαστα, δεδομένου ότι αντικείμενο των υπηρεσιών αυτών μπορεί να είναι μόνον η εγκατάσταση των εν λόγω προϊόντων.

(βλ. σκέψεις 30, 33, 35)

2.      Δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 73 του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, το οποίο προβλέπει ότι οι αποφάσεις του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) μπορούν να βασίζονται μόνο στους λόγους επί των οποίων οι διάδικοι μπόρεσαν να λάβουν θέση, το γεγονός ότι ένα τμήμα προσφυγών του Γραφείου παρέλειψε να ανακοινώσει σε έναν διάδικο τα αποτελέσματα έρευνας στο Διαδίκτυο, την οποία αυτό πραγματοποίησε και την οποία ανέφερε στην απόφασή του, εφόσον το τμήμα προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμά του κατόπιν αυτοτελούς συλλογισμού σε σχέση με την αναφορά στην εν λόγω έρευνα και η αναφορά αυτή έγινε μόνον προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ορθότητα του συμπεράσματός του.

(βλ. σκέψεις 39-42)