Υπόθεση T‑415/10

Nexans France

κατά

Entreprise commune européenne pour ITER et le développement de l’énergie de fusion

«Συμβάσεις δημοσίων προμηθειών — Ευρατόμ — Διαδικασία πρόσκλησης υποβολής προσφορών της κοινής επιχείρησης Fusion for Energy — Προμήθεια ηλεκτρικού υλικού — Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου — Ανοιχτή διαδικασία — Προσφορά που περιλαμβάνει επιφυλάξεις — Ασφάλεια δικαίου — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Αναλογικότητα — Σύγκρουση συμφερόντων — Απόφαση αναθέσεως — Προσφυγή ακυρώσεως — Η απόφαση δεν αφορά άμεσα την προσφεύγουσα — Απαράδεκτο — Εξωσυμβατική ευθύνη»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 20ής Μαρτίου 2013

1.      Ένδικη διαδικασία — Εισαγωγικό δικόγραφο — Τυπικά στοιχεία — Προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς — Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών — Δικόγραφο της προσφυγής μη αρκούντως σαφές και ακριβές — Απαράδεκτο

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρα 21, εδ. 1, και 53, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 44 § 1, στοιχείο γ΄)

2.      Προσφυγή ακυρώσεως — Έννομο συμφέρον — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Προσφυγή δυνάμενη να προσπορίσει όφελος στον προσφεύγοντα — Προσφυγή ασκηθείσα από διαγωνιζόμενο, αποκλεισθέντα από τον διαγωνισμό πριν από το στάδιο της αναθέσεως, κατά αποφάσεως περί αναθέσεως του αντικειμένου της συμβάσεως — Απαράδεκτο

(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ)

3.      Δημόσιες συμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών — Υποχρέωση τηρήσεως της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως των υποψηφίων — Ανάγκη διασφαλίσεως ίσων ευκαιριών και συμμορφώσεως προς την αρχή της διαφάνειας — Σεβασμός της αρχής της ασφαλείας δικαίου — Περιεχόμενο

4.      Δημόσιες συμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Σύναψη συμβάσεως κατόπιν διαγωνισμού — Διακριτική ευχέρεια των οργάνων — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

5.      Δημόσιες συμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Σύναψη συμβάσεως κατόπιν διαγωνισμού —Εξουσία των θεσμικών οργάνων κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού για την ανάθεση του αντικειμένου της συμβάσεως — Αποκλεισμός διαγωνιζομένων που βρίσκονται σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων — Περιεχόμενο — Όρια

6.      Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αρχές — Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης — Προϋποθέσεις — Συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις εκ μέρους της διοικήσεως

7.      Εξωσυμβατική ευθύνη — Προϋποθέσεις — Έλλειψη νομιμότητας — Ζημία — Αιτιώδης σύνδεσμος — Μη συνδρομή μιας εκ των προϋποθέσεων — Απόρριψη της αγωγής αποζημιώσεως στο σύνολό της

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ· απόφαση 2007/198 του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 2)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 49, 50)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 53-56)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 71, 80, 102)

4.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 100, 101)

5.      Στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, η δυνατότητα του διαγωνιζομένου, ακόμη και αν δεν έχει τέτοια πρόθεση, να επηρεάσει τους όρους των τεχνικών προδιαγραφών ώστε να καταστούν ευνοϊκότεροι γι’ αυτόν συνιστά κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων. Συναφώς, η σύγκρουση συμφερόντων συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως των υποψηφίων και της αρχής της παροχής ίσων ευκαιριών στους διαγωνιζομένους. Η έννοια της σύγκρουσης συμφερόντων έχει αντικειμενικό χαρακτήρα και, για να χαρακτηριστεί μια κατάσταση ως τέτοια, δεν λαμβάνονται υπόψη οι προθέσεις των ενδιαφερομένων, και ειδικότερα η καλή τους πίστη.

Δεν υφίσταται απόλυτη υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να αποκλείει συστηματικά τους διαγωνιζομένους που βρίσκονται σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων, εφόσον ο αποκλεισμός αυτός δεν δικαιολογείται στις περιπτώσεις που δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί ότι η κατάσταση αυτή δεν άσκησε επιρροή στη συμπεριφορά τους στο πλαίσιο της διαδικασίας πρόσκλησης υποβολής προσφορών και δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος εμφάνισης πρακτικών ικανών να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των διαγωνιζομένων. Αντιθέτως, ο αποκλεισμός ενός διαγωνιζομένου σε μία σύγκρουση συμφερόντων είναι αναγκαίος όταν δεν υπάρχει καταλληλότερη λύση για να αποφευχθεί η παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως των διαγωνιζομένων και της διαφάνειας.

(βλ. σκέψεις 114-117)

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 169)

7.      Στο πεδίο της εξωσυμβατικής ευθύνης, δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2007/198, για την ίδρυση της ευρωπαϊκής κοινής επιχείρησης για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης και περί παραχωρήσεως προνομίων σε αυτήν, η εν λόγω κοινή επιχείρηση υποχρεούται, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου που είναι κοινές στα δίκαια των κρατών μελών, να αποκαθιστά τη ζημία που προξενούν τα θεσμικά όργανα ή οι υπάλληλοί της κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Συναφώς, η θεμελίωση εξωσυμβατικής ευθύνης της κοινής επιχείρησης εξαρτάται από τη συνδρομή ενός συνόλου προϋποθέσεων που αναφέρονται στον παράνομο χαρακτήρα της συμπεριφοράς που προσάπτεται στο κοινοτικό όργανο, στην ύπαρξη πραγματικής ζημίας, καθώς και στην ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς και της προβαλλόμενης ζημίας.

Αν δεν πληρούται μια από τις προϋποθέσεις αυτές, η αγωγή πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, χωρίς να χρειάζεται να εξετασθούν οι λοιπές προϋποθέσεις.

(βλ. σκέψεις 179, 180)