ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 1ης Φεβρουαρίου 2007

Υπόθεση F-42/05

Francisco Rossi Ferreras

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι – Αξιολόγηση – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Αξιολόγηση για το έτος 2003 – Προσφυγή ακυρώσεως – Αγωγή αποζημιώσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο F. Rossi Ferreras ζητεί την ακύρωση της από 22 Ιουλίου 2004 εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας του για το χρονικό διάστημα από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2003, καθώς και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση βαθμολογίας – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Αίτημα αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που απορρέει από συμπεριφορά της διοικήσεως μη έχουσα τον χαρακτήρα αποφάσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προϋποθέσεις παραδεκτού – Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      Ο εκ μέρους του κοινοτικού δικαστή έλεγχος του περιεχομένου των εκθέσεων βαθμολογίας περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της διαδικασίας, της ακριβείας των πραγματικών περιστατικών και της μη συνδρομής πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως ή καταχρήσεως εξουσίας.

(βλ. σκέψη 33)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 26 Οκτωβρίου 1994, T‑18/93, Marcato κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I‑A‑215 και II‑681, σκέψη 45· 20 Μαΐου 2003, T‑179/02, Pflugradt κατά ΕΚΤ, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑149 και II‑733, σκέψη 46

2.      Στο πλαίσιο των άρθρων 90 και 91 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), της ασκήσεως αγωγής αποζημιώσεως με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που απορρέει από συμπεριφορά της διοικήσεως η οποία δεν έχει τον χαρακτήρα αποφάσεως, όπως η ηθική παρενόχληση, πρέπει να προηγείται διοικητική διαδικασία η οποία περιλαμβάνει δύο στάδια. Καταρχάς ο ενδιαφερόμενος πρέπει να υποβάλει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή αίτηση βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ ζητώντας να αποζημιωθεί. ρητή ή σιωπηρή απόρριψη αυτής της αιτήσεως και μόνον αποτελεί βλαπτική απόφαση κατά της οποίας μπορεί να στραφεί η ένσταση, μόνο δε μετά την απόφαση που απορρίπτει ρητά ή σιωπηρά αυτή την ένσταση μπορεί να ασκηθεί αγωγή αποζημιώσεως ενώπιον του Πρωτοδικείου.

(βλ. σκέψεις 58 έως 61)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 27 Ιουνίου 1989, 200/87, Giordani κατά Επιτροπής, Συλλογή 1989, σ. 1877, σκέψη 22

ΠΕΚ: 1 Δεκεμβρίου 1994, T‑79/92, Ditterich κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I‑A‑289 και II‑907, σκέψη 41 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 14 Μαΐου 2002, T‑194/00, Antas de Campos κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑59 και II‑279, σκέψη 72· 8 Ιουλίου 2004, T‑200/02, Τσαρνάβας κατά Επιτροπής, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 48· 15 Μαΐου 2006, F‑3/05, Schmit κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑1‑9 και II‑A‑1‑33, σκέψη 48

3.      Οι κανόνες των άρθρων 90 και 91 του ΚΥΚ είναι δημοσίας τάξεως και δεν εξαρτώνται από τη βούληση των διαδίκων και του δικαστή. Κατά συνέπεια, το γεγονός ότι το θεσμικό όργανο δεν προέβαλε, με την απόφαση περί ρητής απορρίψεως της ενστάσεως, το απαράδεκτο του αιτήματος αποζημιώσεως που υποβλήθηκε με την ένσταση δεν έχει ως συνέπεια ούτε να στερείται η διοίκηση της δυνατότητας να προβάλει, κατά την ένδικη διαδικασία, ένσταση απαραδέκτου ούτε να απαλλάσσεται το Πρωτοδικείο από την υποχρέωση που υπέχει να ελέγχει την τήρηση των άρθρων 90 και 91 του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 62)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 5 Δεκεμβρίου 2002, T‑209/99, Hoyer κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑243 και II‑1211, σκέψη 47