WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 1 lutego 2007 r.

Sprawa F‑42/05

Francisco Rossi Ferreras

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2003 r. – Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga o odszkodowanie

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której F. Rossi Ferreras żąda stwierdzenia nieważności sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej sporządzonego w dniu 22 lipca 2004 r. za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r., a także zasądzenia od Komisji odszkodowania za poniesioną przez niego jakoby szkodę.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron ponosi koszty własne.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Kontrola sądowa – Granice

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

2.      Urzędnicy – Skarga – Wniosek o odszkodowanie w celu naprawienia szkody spowodowanej przez postępowanie niemające charakteru władczego

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 90, 91)

3.      Urzędnicy – Skarga – Przesłanki dopuszczalności – Uwzględnienie z urzędu

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 90, 91)

1.      Kontrola sądowa realizowana przez sądy wspólnotowe w przedmiocie sprawozdań z oceny ogranicza się do ich prawidłowości pod względem proceduralnym, prawidłowości ustaleń faktycznych, a także braku oczywistych błędów w ocenie lub nadużycia władzy.

(zob. pkt 33)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑18/93 Marcato przeciwko Komisji, 26 października 1994 r., RecFP s. I‑A‑215, II‑681, pkt 45; sprawa T‑179/02 Pflugradt przeciwko EBC, 20 maja 2003 r., RecFP s. I‑A‑149, II‑733, pkt 46

2.      Na gruncie art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego skarga o odszkodowanie mająca na celu naprawienie szkody poniesionej w efekcie postępowania niemającego charakteru władczego, jak w przypadku mobbingu, musi zostać poprzedzona dwuetapowym postępowaniem administracyjnym. Zainteresowany musi przede wszystkim zwrócić się na podstawie art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego do organu powołującego z wnioskiem o naprawienie przez administrację tej szkody. Dopiero wyraźne lub dorozumiane oddalenie tego wniosku stanowi decyzję niekorzystną, na którą można złożyć zażalenie, a dopiero po decyzji oddalającej w sposób wyraźny lub dorozumiany to zażalenie można złożyć do Sądu skargę o odszkodowanie.

(zob. pkt 58–61)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 200/87 Giordani przeciwko Komisji, 27 czerwca 1989 r., Rec. s. 1877, pkt 22

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑79/92 Ditterich przeciwko Komisji, 1 grudnia 1994 r., RecFP s. I‑A‑289 i II‑907, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑194/00 Antas de Campos przeciwko Parlamentowi, 14 maja 2002 r., RecFP s. I‑A‑59 i II‑279, pkt 72; sprawa T‑200/02 Tsarnavas przeciwko Komisji, 8 lipca 2004 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 48; sprawa F‑03/05 Schmit przeciwko Komisji, 15 maja 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑9, II‑A‑1‑33, pkt 48

3.      Zasady zawarte w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego są przepisami bezwzględnie wiążącymi i nie mogą być zmieniane przez strony ani sąd. W efekcie okoliczność, że instytucja nie podniosła w decyzji oddalającej wyraźnie zażalenie, że zawarte w nim żądanie odszkodowawcze jest niedopuszczalne, nie skutkuje pozbawieniem administracji prawa podniesienia, na etapie postępowania sądowego, zarzutu niedopuszczalności, ani tym bardziej zwolnieniem Sądu ze spoczywającego na nim obowiązku zbadania dochowania warunków z art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 62)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑209/99 Hoyer przeciwko Komisji, 5 grudnia 2002 r., RecFP s. I‑A‑243, II‑1211, pkt 47