Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 3 lipca 2014 r. – Zanjani przeciwko Radzie
(sprawa T‑155/13)
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Ograniczenia w zakresie dopuszczania – Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin do wniesienia skargi – Dopuszczalność – Obowiązek uzasadnienia – Błąd w ocenie – Dostosowanie w czasie skutków stwierdzenia nieważności
1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Akt prowadzący do ustanowienia środków ograniczający wobec danej osoby lub danego podmiotu – Akt opublikowany, o którym adresaci zostali powiadomieni – Data powiadomienia o akcie – Powiadomienie zainteresowanego w drodze publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – Rozpoczęcie biegu terminu z upływem czternastego dnia od tej publikacji (art. 263 akapit szósty TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 102 § 1; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 24 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 46 ust. 3) (por. pkt 32–47)
2. Zarzut niezgodności z prawem – Akty, na których niezgodność z prawem można się powołać – Akt o charakterze generalnym stanowiący podstawę zaskarżonej decyzji – Akt indywidualny dotyczący ograniczenia w zakresie dopuszczania – Brak właściwości sądu Unii (art. 277 TFUE) (por. pkt 52–54)
3. Postępowanie sądowe – Skarga osoby fizycznej lub prawnej zmierzająca do stwierdzenia osobowego zakresu stosowania decyzji Komisji – Brak właściwości sądu Unii (art. 263 TFUE) (por. pkt 53)
4. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli – Ocena zgodności z prawem w oparciu o informacje dostępne w momencie wydania decyzji (art. 263 TFUE, 296 TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47; decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 62, 63, 65, 74)
5. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Zachowanie odpowiadające wsparciu takiego rozprzestrzeniania – Brak (decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 64, 67, 74–79; pkt 1, 2 sentencji)
6. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Obowiązek przekazania nowych dowodów obciążających – Zakres (decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 65, 66, 68–74)
7. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Obowiązek poinformowania zainteresowanego o uzasadnieniu wraz z przyjęciem lub możliwie najszybciej po przyjęciu niekorzystnego dla niego aktu – Granice – Bezpieczeństwo lub utrzymywanie stosunków międzynarodowych Unii i jej państw członkowskich – Zakres (art. 296 TFUE; decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 69–74)
8. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia i decyzji w sprawie środków ograniczających wobec Iranu – Skuteczność stwierdzenia tej nieważności po upływie terminu na wniesienie odwołania lub z chwilą jego oddalenia (art. 264 TFUE, 266 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit pierwszy; decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 80–86)
Przedmiot
| Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności z jednej strony decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 71) w zakresie, w jakim mocą tej decyzji nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie ujętym w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39), oraz z drugiej strony rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 55) w zakresie, w jakim mocą tego rozporządzenia nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie ujętym w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1), a po drugie, żądanie zmierzające do stwierdzenia bezskuteczności decyzji 2012/829 i rozporządzenia wykonawczego nr 1264/2012 w zakresie, w jakim art. 19 ust. 1 lit. b) i c) decyzji 2010/413 został zastosowany wobec skarżącego |
Sentencja
1) | | Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim mocą tej decyzji nazwisko B. Zanjaniego zostało umieszczone w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB. |
2) | | Stwierdza się nieważność rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim mocą tego rozporządzenia nazwisko B. Zanjaniego zostało umieszczone w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010. |
3) | | Skutki decyzji 2012/829 i rozporządzenia wykonawczego nr 1264/2012 zostają utrzymane w mocy wobec B. Zanjaniego do momentu upływu terminu na wniesienie odwołania, o którym mowa w art. 56 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bądź – jeżeli w terminie tym zostanie wniesione odwołanie – do daty jego oddalenia. |
4) | | W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. |
5) | | Rada Unii Europejskiej pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez B. Zanjaniego. |