Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2011 ο Luigi Marcuccio κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) στις 23 Νοεμβρίου 2010, στην υπόθεση F-65/09, Marcuccio κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-85/11 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
Εν πάση περιπτώσει, να αναιρέσει στο σύνολό της και άνευ εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να κρίνει ότι απαραδέκτως προσκόμισε η Επιτροπή έγγραφο κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση και ότι το συγκεκριμένο έγγραφο δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της παρούσας δίκης και πέραν αυτής [in hanc litem]·
να δεχθεί στο σύνολό τους και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως τα αιτήματα της πρωτόδικης προσφυγής του νυν αναιρεσείοντος·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον αναιρεσείοντα το σύνολο των κάθε είδους εξόδων στα οποία υποβλήθηκε σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας·
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο, με διαφορετική σύνθεση, θα αποφανθεί εκ νέου επί της ουσίας της υποθέσεως.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, της 23ης Νοεμβρίου 2010. Με την εν λόγω απόφαση απορρίφθηκε η προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της από 5 Αυγούστου 2008 αποφάσεως, η οποία εκδόθηκε κατόπιν της αποφάσεως που εξέδωσε το τότε Πρωτοδικείο στις 10 Ιουνίου 2008, επί της υποθέσεως T-18/04, Marcuccio κατά Επιτροπής, και η οποία δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, την ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως κατά της προπαρατεθείσας αποφάσεως της Επιτροπής, καθώς και με αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στον νυν αναιρεσείοντα ορισμένο χρηματικό ποσό προς αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη εξαιτίας των αποφάσεων αυτών.
Ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.
Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη επί δικονομικών και επί της ουσίας νομικών ζητημάτων, καθώς και από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.
Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από αναρμοδιότητα του εκδώσαντος την απόφαση της οποίας ζητήθηκε πρωτοδίκως η ακύρωση.
Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παντελή έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά την πρωτοδίκως αιτηθείσα ακύρωση.
Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από το ότι πλείονες κρίσεις που περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως ενέχουν, μεταξύ άλλων: α΄) παράβαση, καθώς και πεπλανημένη και μη εύλογη ερμηνεία και εφαρμογή κανόνων δικαίου, β΄) παραβίαση της αρχής patere legem quam ipse fecisti, γ΄) κατάχρηση εξουσίας, καθώς και καταστρατήγηση της διαδικασίας, δ΄) παντελή έλλειψη αιτιολογίας.
____________