Postanowienie Sądu (ósma izba) z dnia 22 czerwca 2015 r. – In vivo / Komisja

(sprawa T‑690/13)

Skarga na bezczynność – Odmowa wszczęcia przez OLAF dochodzenia zewnętrznego – Zajęcie stanowiska – Wniosek o wydanie nakazu – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność

1.                     Skarga na bezczynność – Status strony pozwanej – Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) – Brak statusu organu lub jednostki organizacyjnej Unii – Zaniechania, jakich miał dopuścić się OLAF w ramach jego funkcji śledczych – Skarga, którą należy uznać za skierowaną przeciwko Komisji (art. 265 TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1; rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 3; decyzja Komisji 1999/352) (por. pkt 14, 15)

2.                     Skarga na bezczynność – Zajęcie stanowiska w rozumieniu art. 265 akapit drugi TFUE przed wniesieniem skargi – Niedopuszczalność (art. 265 akapit drugi TFUE) (por. pkt 17–19)

3.                     Skarga na bezczynność – Osoby fizyczne lub prawne – Zaniechania podlegające zaskarżeniu – Niewszczęcie przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dochodzenia zewnętrznego – Brak statusu aktu zaskarżalnego w rozumieniu art. 263 TFUE – Niedopuszczalność (art. 263 TFUE, 265 TFUE; rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 3; decyzja Komisji 1999/352) (por. pkt 21–25)

4.                     Skarga na bezczynność – Właściwość sądu Unii – Nakaz wobec instytucji – Niedopuszczalność (art. 265 TFUE) (por. pkt 31)

Przedmiot

Skarga zmierzająca do stwierdzenia przez Sąd bezczynności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) polegającej na odmowie wszczęcia dochodzenia zewnętrznego i nakazania podjęcia działania

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2) In vivo OOO zostaje obciążona kosztami postępowania.