ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 17ης Οκτωβρίου 2013

Υπόθεση F‑127/12

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Άρθρο 34, παράγραφοι 1 και 6, του Κανονισμού Διαδικασίας – Δικόγραφο προσφυγής που κατατέθηκε με τηλεομοιοτυπία εντός της προθεσμίας προσφυγής, παρεκταθείσας κατά δέκα ημέρες λόγω αποστάσεως – Δικόγραφο προσφυγής που κατατέθηκε με επιστολή εντός των δέκα επόμενων ημερών – Δικόγραφα μη συμπίπτοντα μεταξύ τους – Εκπρόθεσμο της προσφυγής»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο L. Marcuccio ζητεί, ιδίως, από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απορρίψεως της από 6 Ιουλίου 2011 αιτήσεώς του καθώς και την απόφαση περί απορρίψεως της από 19 Φεβρουαρίου 2012 ενστάσεώς του, και να του επιδικάσει το ποσό των 10 500 ευρώ πλέον τόκων. Της ταχυδρομικής καταθέσεως του πρωτοτύπου της προσφυγής προηγήθηκε η αποστολή με τηλεομοιοτυπία, στις 29 Οκτωβρίου 2012, ενός εγγράφου που παρουσιάστηκε ως αντίγραφο του πρωτοτύπου του δικογράφου της προσφυγής.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. O L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Προσφυγή που κατατέθηκε εμπροθέσμως με τηλεομοιοτυπία – Χειρόγραφη υπογραφή του δικηγόρου που διαφέρει από εκείνη επί του πρωτοτύπου του ταχυδρομικώς αποσταλέντος δικογράφου της προσφυγής – Συνέπεια – Δεν λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία λήψεως της τηλεομοιοτυπίας για να κριθεί αν τηρήθηκε η προθεσμία ασκήσεως προσφυγής

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 34 §§ 1 και 6· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91 § 3)

Στο πλαίσιο των υπαλληλικών διαφορών της Ένωσης, για τη νομότυπη κατάθεση των διαδικαστικών εγγράφων, οι διατάξεις του άρθρου 34 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και ιδίως η παράγραφος 1 και η παράγραφος 6 αυτού, η οποία επιτρέπει την κατάθεση δικογράφου με τηλεομοιοτυπία, επιβάλλουν στον εκπρόσωπο του διαδίκου την υποχρέωση να υπογράψει ιδιοχείρως το πρωτότυπο έγγραφο πριν το διαβιβάσει με τηλεομοιοτυπία και να καταθέσει το ίδιο πρωτότυπο έγγραφο στη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης εντός των δέκα επόμενων ημερών.

Ως εκ τούτου, αν διαπιστωθεί εκ των υστέρων ότι η υπογραφή την οποία φέρει το πρωτότυπο του διαδικαστικού εγγράφου το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία εντός της δεκαήμερης προθεσμίας μετά τη διαβίβασή του με τηλεομοιοτυπία δεν ταυτίζεται με την υπογραφή επί του εγγράφου που διαβιβάστηκε με τηλεομοιοτυπία, επιβάλλεται να γίνει δεκτό ότι περιήλθαν στη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δύο διαφορετικά έγγραφα, έστω και αν η υπογραφή έχει τεθεί από το ίδιο πρόσωπο. Συγκεκριμένα, στο μέτρο που δεν αποτελεί έργο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης να ελέγξει αν τα δύο κείμενα ταυτίζονται λέξη προς λέξη, είναι προφανές ότι, όταν η υπογραφή επί του ενός κειμένου δεν είναι πανομοιότυπη με την υπογραφή επί του δευτέρου κειμένου, τότε το έγγραφο που διαβιβάστηκε με τηλεομοιοτυπία δεν αποτελεί αντίγραφο του πρωτοτύπου διαδικαστικού εγγράφου που απεστάλη ταχυδρομικώς.

Εξάλλου, αν η διαβίβαση του κειμένου που εστάλη με τηλεομοιοτυπία δεν πληροί τις απαιτήσεις ασφάλειας δικαίου που επιβάλλει το άρθρο 34 του Κανονισμού Διαδικασίας, η ημερομηνία παραλαβής του εγγράφου που διαβιβάστηκε με τηλεομοιοτυπία δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για να κριθεί αν τηρήθηκε η προθεσμία ασκήσεως προσφυγής.

(βλ. σκέψεις 20, 21 και 23)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 13 Νοεμβρίου 2001, T‑138/01 R, F κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, σκέψεις 8 και 9