POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)
z dnia 14 lipca 2016 r.
Sprawa F‑56/14
Dolores Dominguez Perez
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Emerytury i renty – Artykuł 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Uprawnienia emerytalne nabyte w krajowym systemie emerytalnym przed podjęciem służby w Unii – Przeniesienie do systemu emerytalnego Unii – Propozycja dotycząca liczby dodatkowych lat służby uprawniających do emerytury, przyjęta przez zainteresowanego i oparta na nowych ogólnych przepisach wykonawczych – Akt niewywołujący niekorzystnych skutków – Pewność prawa – Uzasadnione oczekiwania – Równość traktowania – Artykuł 81 regulaminu postępowania
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której Dolores Dominguez Perez żąda stwierdzenia nieważności dwóch propozycji z dnia 20 września 2013 r. w sprawie ustalenia liczby dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury w systemie emerytalnym Unii Europejskiej na podstawie jej uprawnień emerytalnych nabytych przed rozpoczęciem służby w Unii.
Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna. Dolores Dominguez Perez pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.
Streszczenie
1. Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Propozycja dotycząca liczby dodatkowych lat służby uprawniających do emerytury w kontekście przeniesienia do systemu Unii uprawnień emerytalnych nabytych w krajowym systemie emerytalnym przed podjęciem służby w Unii – Wyłączenie – Decyzja w sprawie zaliczenia lat uprawniających do emerytury, która zostaje wydana po dokonaniu przeniesienia wartości kapitałowej nabytych uprawnień emerytalnych – Włączenie
(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 1; załącznik VIII, art. 11 ust. 2)
2. Akty instytucji – Stosowanie w czasie – Natychmiastowe stosowanie nowej zasady do przyszłych skutków sytuacji powstałej pod rządami dawnej zasady – Wydanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Zastosowanie do przeniesienia nabytych uprawnień emerytalnych, o które wnioskowano przed przyjęciem nowego przepisu, lecz które zrealizowano po jego wejściu w życie – Naruszenie zasady praw nabytych i zasady uzasadnionych oczekiwań – Brak
(regulamin pracowniczy, załącznik VIII, art. 11 ust. 2)
3. Urzędnicy – Emerytury i renty – Uprawnienia emerytalne nabyte przed podjęciem służby w Unii – Przeniesienie do systemu Unii – Wydanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Odmienne traktowanie urzędników, którym wartość kapitałową uprawnień emerytalnych przeniesiono do systemu Unii, odpowiednio, przed wejściem w życie tych przepisów i po ich wejściu w życie – Naruszenie zasady równego traktowania – Brak
(regulamin pracowniczy, załącznik VIII, art. 11 ust. 2)
1. Zgodnie z art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego Trybunał jest właściwy do orzekania w sporach między Unią a osobami objętymi regulaminem pracowniczym, dotyczących zgodności z prawem aktu wywołującego niekorzystne skutki dla danej osoby. Jedynie akty mogące bezpośrednio i natychmiastowo wpłynąć na sytuację prawną zainteresowanych można uznać za akty dla nich niekorzystne.
W tym względzie propozycja doliczenia lat uprawniających do emerytury nie wywiera wiążących skutków prawnych mających bezpośredni i natychmiastowy wpływ na sytuację prawną jej adresata, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną, a tym samym nie może zostać zakwalifikowana jako akt niekorzystny w rozumieniu art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Jednak w pewnych okolicznościach żądania stwierdzenia nieważności w ramach skargi przed sądem Unii należy interpretować jako mające w rzeczywistości na celu stwierdzenie nieważności decyzji końcowej o zaliczeniu zainteresowanemu dodatkowych lat uprawniających do emerytury wynikających z uprawnień emerytalnych nabytych wcześniej w innym systemie. Tak byłoby w wypadku, gdyby zainteresowany udzielił swojej zgody na kontynuację procedury przeniesienia swoich uprawnień emerytalnych nabytych przed rozpoczęciem służby, wyrażając swą zgodę na przedłożonej mu propozycji, pod warunkiem że procedura ta byłaby faktycznie kontynuowana i doprowadziłaby do wydania decyzji końcowej przed wniesieniem skargi.
(zob. pkt 32, 34, 37)
Odesłanie
Trybunał, postanowienie z dnia 8 marca 2007 r., Strack/Komisja, C‑237/06 P, EU:C:2007:156, pkt 62 i przytoczone tam orzecznictwo
Sąd Unii Europejskiej, wyrok z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 110–139
Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok z dnia 4 września 2008 r., Lafili/Komisja, F‑22/07, EU:F:2008:104, pkt 30 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Zgodnie z powszechnie przyjętą zasadą nowa norma znajduje natychmiast zastosowanie, o ile nie obowiązuje wyjątek, do mających powstać sytuacji, a także do przyszłych skutków sytuacji, które już powstały – lecz nie ukonstytuowały się w pełni – pod rządami dawnej normy. Nie dotyczy to jedynie sytuacji powstałych i ostatecznie zrealizowanych pod rządami dawnej normy, kreującej prawa nabyte. Prawo jest uważane za nabyte, gdy okoliczność powodująca jego powstanie zaistnieje przed zmianą przepisów. Nie jest tak jednak w przypadku prawa, którego przesłanka powstania nie zrealizowała się w pełni pod rządami przepisu, który został zmieniony.
W tym względzie zastosowanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego dotyczące przeniesienia uprawnień emerytalnych nabytych w innym systemie emerytalnym, o które wnioskowano przed przyjęciem tych przepisów, lecz które zrealizowano po ich wejściu w życie, nie jest niezgodne z art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.
Ponadto, nawet w obliczu dokładnych zapewnień, mogących wzbudzić u ich adresatów uzasadnione oczekiwania, jednostki nie mogą powoływać się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, aby sprzeciwić się zastosowaniu nowego przepisu regulaminu pracowniczego, w szczególności w dziedzinie, w której prawodawcy przysługuje szeroki zakres uznania.
(zob. pkt 47, 52, 58, 60)
Odesłanie
Trybunał, wyrok z dnia 22 grudnia 2008 r., Centeno Mediavilla i in./Komisja, C‑443/07 P, EU:C:2008:767, pkt 33, 61–63, 91 i przytoczone tam orzecznictwo
Sąd Unii Europejskiej, wyrok z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 152, 154, 165, 170
Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok z dnia 13 czerwca 2012 r., Guittet/Komisja, F‑31/10, EU:F:2012:80, pkt 47 i przytoczone tam orzecznictwo
3. Instytucja, przyjmując nowe ogólne przepisy wykonawcze do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, z których wynika odmienne traktowanie urzędników, którym wartość kapitałową uprawnień emerytalnych nabytych przez nich w innym systemie przeniesiono do systemu emerytalno-rentowego Unii, odpowiednio, przed wejściem w życie tych przepisów i po ich wejściu w życie, nie narusza zasady równego traktowania, ponieważ odmienne traktowanie dotyczy urzędników, którzy nie należą do jednej i tej samej kategorii.
Urzędnicy, dla których wartość kapitałowa ich uprawnień emerytalnych nabytych w innym systemie nie została przeniesiona do systemu emerytalno-rentowego Unii w chwili wejścia w życie nowych przepisów, nie znajdują się bowiem w tej samej sytuacji prawnej co urzędnicy, których uprawnienia emerytalne nabyte przed podjęciem służby były już wówczas przedmiotem przeniesienia, w postaci kapitału, do systemu emerytalno-rentowego Unii i wobec których wydano decyzję o zaliczeniu w tym ostatnim systemie dodatkowych lat uprawniających do emerytury. Pierwsi posiadali jeszcze uprawnienia emerytalne w innym systemie, natomiast dla drugich dokonano już przeniesienia kapitału, z takim skutkiem, że tego rodzaju prawa wygasły i nastąpiło odpowiednie zaliczenie dodatkowych lat uprawniających do emerytury w systemie emerytalno-rentowym Unii.
Takie odmienne traktowanie opiera się ponadto na obiektywnym i niezależnym od woli danej instytucji elemencie, czyli tempie rozpatrywania przez dany zewnętrzny system emerytalny wniosku o przeniesienie kapitału zainteresowanego.
(zob. pkt 61)
Odesłanie
Sąd Unii Europejskiej, wyrok z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 177–179