Αγωγή της 12ης Δεκεμβρίου 2012 - Ziegler κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-539/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγουσα: Ziegler SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Bellis, M. Favart και A. Bailleux, δικηγόροι)
Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της ενάγουσας
Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κηρύξει την παρούσα αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·
να διαπιστώσει ότι από τη συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γεννήθηκε εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι της ενάγουσας·
να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό του 1 472 000 ευρώ, προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας από την 11η Μαρτίου 2008 έως την καταβολή ολόκληρου του ποσού, καθώς και το ποσό των 112 872,50 ευρώ ετησίως από την 11η Μαρτίου 2008, προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας, έως την καταβολή ολόκληρου του ποσού·
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η ζημία της οποίας την αποκατάσταση ζητεί η ενάγουσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση περιλαμβάνει δύο διακριτά κεφάλαια.
Πρώτον, η ενάγουσα θεωρεί ότι υπέστη ζημία εξαιτίας του προστίμου των 9 200 000 ευρώ, πλέον τόκων με επιτόκιο 7,60 % ετησίως, το οποίο της επιβλήθηκε με την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Μαρτίου 2008 στην υπόθεση COMP/38.543 - Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων, για παράβαση για την οποία ευθύνεται εν μέρει η Ένωση. Η ζημία που φέρεται να προκλήθηκε στην ενάγουσα οφείλεται σε διττή παρανομία εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Αφενός, η Ένωση, εξαρτώντας την επιστροφή των εξόδων μετακομίσεως των υπαλλήλων της από τη συγκέντρωση, εκ μέρους αυτών, τριών διαφορετικών προσφορών, και παραλείποντας να ασκήσει τον παραμικρό έλεγχο αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο υλοποιείται η υποχρέωση αυτή, μολονότι είχε πλήρη γνώση των καταχρήσεων τις οποίες συνεπαγόταν η οικεία πρακτική, δημιούργησε ένα κανονιστικό πλαίσιο το οποίο ευνοούσε τη διάπραξη της παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ για την οποία, εν συνεχεία, επιβλήθηκαν κυρώσεις στις εταιρίες μετακομίσεων. Ενεργώντας με τον τρόπο αυτό, η Ένωση παρέβη την υποχρέωση επιμέλειας που υπέχει και προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα της ενάγουσας σε χρηστή διοίκηση.
Αφετέρου, οι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητώντας, υπό την ιδιότητά τους αυτή, προσφορές διευκολύνσεως από την ενάγουσα, πρόσφεραν άμεσο κίνητρο στην τελευταία για τη διάπραξη της παραβάσεως για την οποία της επιβλήθηκαν κυρώσεις. Επομένως, μέσω των υπαλλήλων της, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέβαλε στην παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ για την οποία στη συνέχεια επέβαλε κυρώσεις ενώ, επιπλέον, προσέβαλε το δικαίωμα της ενάγουσας σε δίκαιη δίκη.
Δεύτερον, από της εκδόσεως της αποφάσεως της 11ης Μαρτίου 2008, η ενάγουσα υπέστη σημαντική απώλεια εσόδων εξαιτίας του ότι, στο μέτρο που η πρακτική των προσφορών διευκολύνσεως δεν είχε παύσει, η άρνησή της να ανταποκριθεί θετικά σε τέτοιες αιτήσεις είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή της από τις σχετικές αγορές, με συνέπεια η ενάγουσα να παρέχει πλέον έναν εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό υπηρεσιών μετακομίσεως στους υπαλλήλους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Επομένως, η ζημία της ενάγουσας οφείλεται στην εκ μέρους της Ένωσης παράβαση της υποχρεώσεως επιμέλειας που αυτή υπέχει.
____________